អាណាព្យាបាល និងសិស្សមួយចំនួន រងសម្ពាធលើការចំណាយរៀនគួរក្រៅម៉ោង
2024.11.06
ឪពុកម្ដាយ និងសិស្សមួយចំនួនបានរងការចំណាយលើថ្លៃរៀនក្រៅម៉ោង ឬរៀនគួរ បន្ទាប់ពីគ្រូបង្រៀននៅតាមសាលារៀនមួយចំនួន ចាប់ពីថ្នាក់កម្រិតបឋម រហូតដល់វិទ្យាល័យ បានពង្រីកម៉ោងរៀនគួរបន្ថែមកាន់តែច្រើន ដោយមានទាំងគួរធម្មតា និងគួរពិសេស និងដាក់សម្ពាធឱ្យសិស្សមករៀន។ ឪពុកម្ដាយ និងអាណាព្យាបាលសិស្សស្នើឱ្យក្រសួងអប់រំ លុបបំបាត់វប្បធម៌រៀនគួរនេះចេញ ព្រោះវាបង្កើតឱ្យមានអំពើពុករលួយ និងគម្លាតក្នុងវិស័យអប់រំ ដែលជាមូលហេតុធ្វើឱ្យសិស្សដែលមានជីវភាពក្រីក្រ បោះបង់ការសិក្សានៅពាក់កណ្ដាលទី។
បវេសនកាលឆ្នាំសិក្សាថ្មីទើបតែចូលមកដល់ គឺជាពេលដែលឪពុកម្ដាយ អាណាព្យាបាលសិស្សសប្បាយរីករាយ ដោយសារការរៀនសូត្ររបស់កូនពួកគាត់ ឡើងទៅថ្នាក់ខ្ពស់មួយកម្រិតបន្ថែមទៀត។ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងការសប្បាយរីករាយនេះ អាណាព្យាបាលសិស្សមួយចំនួន ក៏កំពុងមានកង្វល់ទៅនឹងការខ្វះខាតប្រាក់កាសរៀនគួរក្រៅម៉ោងបន្ថែម ដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់ទទួលរងបន្ទុកបន្ថែម រហូតស្ទើរតែបញ្ឈប់ការសិក្សាកូនៗរបស់ពួកគាត់ម្ដងម្កាល ដោយសារតែជីវភាពពួកគាត់ជួបការលំបាក បណ្ដាលមកពីចំណូលធ្លាក់ចុះ។
កំពុងបើកកាបូបរាប់លុយឱ្យកូនទៅរៀន អាជីវករលក់ពងទាកូនមួយកន្លែង នៅផ្សារស្រុកថ្មគោល ខេត្តបាត់ដំបង លោកស្រី សួង ចរិយា ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី ថា លោកស្រីមានកូនស្រីម្នាក់រៀនថ្នាក់ទី៧ ដោយក្នុងមួយថ្ងៃលោកស្រីត្រូវចំណាយលើការសិក្សារបស់កូនប្រមាណ ៧ពាន់រៀលក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីចំណាយថ្លៃរៀនគួរ ៤មុខវិជ្ជា ដោយក្នុងមួយមុខវិជ្ជាត្រូវបង់ប្រាក់ចំនួន ១ពាន់រៀលក្នុងមួយម៉ោង។ ស្ត្រីមេម៉ាយរូបនេះបន្តថា ការចំណាយលើថ្លៃរៀនគួរដល់ទៅ ៤មុខវិជ្ជាសម្រាប់កូនរបស់លោកស្រីនេះ គឺជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ បន្ថែមពីលើការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ និងផ្គត់ផ្គង់លើសម្ភារៈសិក្សារបស់កូនថែមទៀត។
លោកស្រី សួង ចរិយា៖«បារម្ភណាស់ ខ្លាចតែកូនហ្នឹងរៀនអត់ចប់ចុងចប់ដើម ដោយសារគ្រាន់តែចូលថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យភ្លាម រៀនគួរដឹកមុខបាត់ហើយ ដល់ពេលអ៊ីចឹងទៅខ្លាចតែថ្នាក់ទៅមុខទៀត ខ្លាចអត់មានលទ្ធភាពឱ្យកូនរៀនទេ។ សំលៀកបំពាក់ស្អីៗទាំងអស់ ថាទៅទិញសរុបម្ដងៗ ងងឹតមុខបណ្ដោយ។ សម្រាប់ម៉ែឪសិស្សវេទនាផ្លូវចិត្តណាស់។ ណាមួយរឿងបញ្ហា បើថាជំពាក់លុយធនាគារផង ណាមួយដោះស្រាយបញ្ហាធនាគារ មួយទៀតដោះស្រាយបញ្ហាប្រចាំថ្ងៃ ណាមួយរកលុយអត់បាន ហើយឈឺ»។
ការបង្រៀនគួរក្រៅម៉ោងរបស់គ្រូបង្រៀនក្នុងសាលារដ្ឋ បានក្លាយជារឿងធម្មតាទៅហើយនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំនៅកម្ពុជា ចាប់តាំងពីកម្រិតបឋម រហូតដល់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ដោយគ្រូបង្រៀនមួយចំនួន បានលើកហេតុផលថា ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពសិស្ស។ ក៏ប៉ុន្តែ សម្រាប់អាណាព្យាបាលសិស្ស មើលឃើញថា ការបើកឱ្យរៀនគួរ គឺជាការយកក្រមវិជ្ជាជីវៈរបស់គ្រូបង្រៀន ទៅបង្កើតអាជីវកម្មដែលធ្វើឱ្យមានគម្លាតទៅលើគុណភាពនៃការបង្រៀនសិស្សនៅក្នុងម៉ោងរដ្ឋ និងម៉ោងរៀនគួរ។
ពលរដ្ឋនៅសង្កាត់សាលាកំរើក ក្រុងសៀមរាប លោកស្រី ហ៊ួន សុខនេត្រ ឱ្យដឹងថា លោកស្រីមានកូនប្រុសម្នាក់ រៀននៅថ្នាក់ទី៥ ហើយនាពេលកន្លងមក លោកស្រីមិនបានឱ្យកូនទៅរៀនគួរបន្ថែមឡើយ ដោយសារជីវភាពខ្វះខាត។ លោកស្រីអះអាងថា ក្រោយសង្កេតឃើញកូនរៀនខ្សោយ និងគ្មានការយកចិត្តទុកដាក់ជំរុញពីសំណាក់គ្រូបន្ទុកថ្នាក់ ទើបលោកស្រីបានត្បិតត្បៀតលើការចំណាយផ្សេងៗ ដើម្បីទុកលុយយកឱ្យកូនបង់ថ្លៃរៀនគួរឱ្យគ្រូ ដោយក្នុងមួយខែចំនួន ៦ម៉ឺនរៀល។
លោកស្រី ហ៊ឺន សុខនេត្រ៖ «ដោយសារតែចែរកមិនទាន់ហ្នឹងហើយ បានអត់ចង់យកកូនច្រើនទេ តែមួយពីរបានហើយសម័យឥឡូវនេះនោះ មិនចាំបាច់យកច្រើនទេ«រៀនគួរមួយខែ ១ម៉ឺនរៀល អត់មានលុយបង់ថ្លៃរៀនគួរកូនទេ» ខែខ្លះជំពាក់គ្រូទៅ ចុះបើយើងរកមិនទាន់។ បើមិនរុញកូនទៅរៀនគួរទេ វាអត់ចេះសោះ។ បានតែទៅរៀន ចេះតែទៅហើយ»។
ជាទូទៅនៅថ្នាក់កម្រិតបឋមសិក្សាមានមុខវិជ្ជារៀនគួរចំនួន ២មុខវិជ្ជា រួមមាន គណិតវិទ្យា និងភាសាខ្មែរ ចំណែកថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យមាន ៤មុខវិជ្ជា ដោយបូកបន្ថែមមុខវិជ្ជា រូបវិទ្យា និងគីមីវិទ្យា រីឯថ្នាក់វិទ្យាល័យមានលើសពី ៦មុខវិជ្ជា។
យ៉ាងណាមិញ ការបង្កើតម៉ោងរៀនគួរស្ទើរគ្រប់មុខវិជ្ជា តាំងពីថ្នាក់ក្រោមទៅបែបនេះ មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យអាណាព្យាបាលរងសម្ពាធប៉ុណ្ណោះទេ សូម្បីតែសិស្សានុសិស្សខ្លួនឯងផ្ទាល់ ក៏រងផលប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកសតិអារម្មណ៍ផងដែរ ដោយសារគ្មានពេលសម្រាក និងហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់។
សិស្សថ្នាក់ទី១០ នៃវិទ្យាល័យក្ដុលដូនទាវ ក្រុងបាត់ដំបង យុវតី វណ្ណ កណិការ រៀបរាប់ថា ក្នុងមួយថ្ងៃកញ្ញាត្រូវរៀនគួរចំនួន ៥មុខវិជ្ជា ដោយក្នុងមួយមុខថ្លៃ ១ពាន់រៀល។ កញ្ញាអះអាងថា ការរៀនគួរជាច្រើនមុខវិជ្ជានេះ មិនមែនជាបំណងរបស់កញ្ញានោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារគ្រូពន្យល់មេរៀនមិនក្បោះក្បាយនៅក្នុងម៉ោងរដ្ឋ និងមានការដាក់សម្ពាធ ដូចជាការយកមេរៀនក្នុងម៉ោងរៀនគួរ យកមកធ្វើជាវិញ្ញាសានៅពេលប្រឡងជាដើម។ យុវតីរូបនេះបន្តថា ដោយសារគ្រួសារមានជីវភាពក្រីក្រ កញ្ញាធ្លាប់លើកដៃសំពះសុំគ្រូចូលរៀនគួរមិនបង់លុយម្ដងរួចមកហើយ ប៉ុន្តែត្រូវគ្រូបដិសេធ ហើយដោយសារគ្មានជម្រើស កញ្ញាបានកាត់បន្ថយការញាំចំណី និងជិះកង់មករៀន ដើម្បីទុកលុយបង់ថ្លៃរៀនគួ ព្រោះមិនចង់ឱ្យឪពុកម្ដាយកញ្ញាត្រូវទទួលរ៉ាប់រងបន្ទុកមួយនេះ។
កញ្ញា វណ្ណ កណិការ៖«ចង់ឱ្យកែប្រែ មានតែការរៀនរដ្ឋ ធ្វើលំហាត់ក្នុងម៉ោងរដ្ឋទៅ និងកិច្ចការផ្ទះអីទៅ។ នេះគ្រូអត់ដាក់កិច្ចការផ្ទះអីទេ គ្រាន់តែមានមេរៀនឱ្យសរសេរ។ បើកិច្ចការផ្ទះ មានតែម៉ោងរៀនគួរ។ ហើយពេលខ្លះអ្នកអត់រៀនគួរ គ្រូប្រាប់ថាឱ្យរៀនទៅ ដោយសារតែយើងត្រូវប្រឡងត្រូវអីទៀត»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា អ្នកស្រី ឃួន វិច្ឆិកា ដើម្បីសុំការបកស្រាយជុំវិញបញ្ហានេះបានទេ នៅថ្ងៃទី៥ ខែវិច្ឆិកា។
កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែឧសភា ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានចេញសេចក្ដីណែនាំឱ្យគ្រឹះស្ថានសិក្សាសាធារណៈទាំងអស់ ឱ្យអនុវត្តនូវស្តង់ដារសាលារៀនគំរូ ដោយតម្រូវឱ្យគ្រូបង្រៀនត្រូវអនុវត្តតាមភារកិច្ចរបស់ខ្លួនប្រកបដោយសមធម៌ សីលធម៌ វិជ្ជាជីវៈ និងមិនត្រូវបង្ខិតបង្ខំសិស្សឱ្យរៀនគួរ ហើយមិនត្រូវយកមេរៀន ឬលំហាត់បង្រៀនគួរ មកធ្វើជាវិញ្ញាសាប្រឡងឡើយ។ ការចេញសេចក្ដីណែនាំនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានការត្អូញត្អែរពីសំណាក់មាតាបិតា អាណាព្យាបាល និងសិស្សមួយចំនួន ពាក់ព័ន្ធនឹងការលំបាក ក្នុងការរ៉ាប់រងចំណាយលើការរៀនបន្ថែមក្រៅម៉ោង ឬរៀនគួររបស់កូនពួកគាត់។
ប្រធានសមាគមគ្រូបង្រៀនកម្ពុជា ឯករាជ្យ អ្នកស្រី អ៊ុក ឆាយ៉ាវី មានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីធ្វើកំណែទម្រង់ និងលុបបំបាត់ការបង្រៀនគួរនៅតាមគ្រឹះស្ថានសិក្សាសាធារណៈបាន លុះត្រាតែរដ្ឋាភិបាលដំឡើងប្រាក់បៀវត្សឱ្យគ្រូបង្រៀនឱ្យបាន ២លានរៀលឡើងទៅ។ តែយ៉ាងណា អ្នកស្រីបន្តថា គ្រូបង្រៀនគួរតែមានមនសិការ និងឧត្ដមគតិ ក្នុងការផ្ទេរចំណេះដឹង និងបង្ហាត់បង្រៀនសិស្ស ដោយមិនត្រូវយកការបង្រៀនគួរធ្វើជាមុខរបរឡើយ។
អ្នកស្រី អ៊ុក ឆាយ៉ាវី៖ «អ៊ីចឹងនេះជាការគិត ដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូខ្លះ គាត់មានឧត្ដមគតិល្អហើយ ប៉ុន្តែគ្រូមួយចំនួនគឺបែបហ្នឹង។ ដោយសារអី ដោយសារភាពលោភលន់របស់គាត់ ភាពចង់បានដោយការគាបសង្កត់ពីសិស្សានុសិស្ស»។
យោងតាមតារាងប្រាក់បៀវត្សប្រចាំខែមន្ត្រីរាជការស៊ីវិល ឆ្នាំ២០២៤ បង្ហាញថា គ្រូបង្រៀនកម្រិតឧត្ដម ឬប្រភេទ (ក) ទទួលបានប្រាក់ខែជាង ១លាន ៦សែនរៀល (១.៦៨៧.៣៥០) គ្រូកម្រិតមូលដ្ឋាន ប្រភេទ (ខ)ទទួលបានប្រាក់បៀវត្សជាង ១លាន ៥សែនរៀល (១.៥៥៩.០០០)។ ដោយឡែក គ្រូកម្រិតបឋម ឬប្រភេទ (គ) ទទួលបានប្រាក់បៀវត្សជាង ១លាន ៤សែនរៀល (១.៤៥៦.៩៥០)។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ សាលារៀនមួយស្ថិតនៅស្រុកសំពៅលូន ខេត្តបាត់ដំបង គឺវិទ្យាល័យ «សម្ដេចហ៊ុន សែន សំពៅលូន» បានចាប់ផ្ដើមធ្វើកំណែទម្រង់ ដោយលុបបំបាត់ការបង្រៀនគួរ ដោយជំនួសមកវិញនូវការបន្ថែមម៉ោងរៀនពី ៦ម៉ោង ទៅ ៨ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ក្រោមការចូលរួមថវិកាបដិភាគពីអាណាព្យាបាលសិស្សម្នាក់ ៦ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយខែ និងមានករណីលើកលែងសម្រាប់សិស្សក្រីក្រ។ កំណែទម្រង់របស់វិទ្យាល័យមួយនេះ បានទទួលការគាំទ្រពីសំណាក់អាណាព្យាបាលសិស្សគ្រប់ៗគ្នា។
អាណាព្យាបាល និងសិស្សានុសិស្ស រំពឹងថា គ្រប់សាលារៀនទាំងអស់ នឹងធ្វើកំណែទម្រង់ លុបបំបាត់ការរៀនគួរ និងការដាក់សម្ពាធលើសិស្សក្រីក្រ ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលបានការអប់រំស្មើៗគ្នា ហើយអាចបញ្ចប់ការសិក្សាយ៉ាងហោចណាស់នៅកម្រិតមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ឬថ្នាក់ទី១២៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។