បញ្ហា​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ខ្មែរ​ឲ្យ​វៀតណាម​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​នៅ​បាត​បឹង​ទន្លេ​សាប

កាល​ពី​សប្តាហ៍​ទី​២ ខែ​វិច្ឆិកា​កន្លង​ទៅ​នេះ រាជ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា​លើ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង ឬ​កិច្ចសន្យា​ផ្តល់​សិទ្ធិ ឬ​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ផ្តល់​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​យៀកណាម​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រាវ​រ៉ែ​ប្រេង​កាត​និង​ឧស្ម័ន​ធម្មជាតិ​ក្រោម​ផ្ទៃ​ដី​បាត​បឹង​ទន្លេ​សាប​ដែល​ជា​ជង្រុក​ត្រី។

កិច្ចសន្យា​ដែល​ចុះ​រវាង​មន្រ្តី​កម្ពុជា លោក​ឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី សុខ អាន ប្រធាន​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ប្រេង​ឥន្ធនៈ​កម្ពុជា និង​លោក ង្វៀង យឺទ្រឿងសឺង អគ្គនាយក​ក្រុមហ៊ុន​ប្រេង​ឥន្ធនៈ​យៀកណាម ឈ្មោះ PetroVietnam Exploration and Production Corporation (PVEP) នៅ​ក្នុង​ប្លុក​សម្បទាន​លេខ​១៥ គឺ​៣០​ឆ្នាំ​សម្រាប់​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រាវ បូម​និង​ចម្រាញ់​ប្រេង​កាត ហើយ​៣៥​ឆ្នាំ​សម្រាប់​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ផលិត​ឧស្ម័ន​ធម្មជាតិ។

ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន​ឥត​បាន​ដឹង​ថា តើ​ចំណូល​ជា​ប្រាក់​ចំនួន​ប៉ុន្មាន​បាន ឬ​នឹង​ចូល​ក្នុង​ថវិកា​ជាតិ​ពី​អាជីវកម្ម ឬ​វិនិយោគ​ទុន​រាវ​រ៉ែ​នេះ។

ក្នុង​នាទី​សេដ្ឋកិច្ច​សប្តាហន៍​នេះ លោក ហាស់ សាន បាន​សួរ​អ្នក​ឯកទេស​រ៉ែ គឺ​លោក ស៊ាន ប៉េ ងសែ អតីត​រដ្ឋមន្រ្តី​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម​រ៉ែ​និង​ថាមពល ក្នុង​កំឡុង​ទសវត្សរ៍​១៩៦០ និង​១៩៧០ ថា តើ​ហេតុ​អ្វី​រដ្ឋាភិបាល​ខ្មែរ​សម័យ​មុន​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ក្នុង​បឹង​ទន្លេ​សាប?