អ្នកចូលរួមទស្សនាខ្សែភាពយន្តនោះប្រមាណជិត ១០០នាក់ ខ្លះយំខ្សឹកខ្សួលអួលដើមក ដកកន្សែងជូតទឹកភ្នែកដែលហូរដោយមិនដឹងខ្លួន ក្នុងពេលកំពុងផ្ដោតអារម្មណ៍លើខ្សែភាពយន្តដែលបង្ហាញអំពីសោកនាដកម្មនៃមរណភាពរបស់វីរជនកម្មករនៅកម្ពុជា។
លោក ឃីវីន ឡេនឌី (Kivin Landy) ជាអ្នកទស្សនាខ្សែភាពយន្ត "អ្នកណាជាអ្នកសម្លាប់ ជា វិជ្ជា" (Who Killed Chea Vichea) មានប្រសាសន៍នៅក្រោយការបញ្ចាំងខ្សែភាពយន្តនោះថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥មក វិស័យយុត្តិធម៌ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើពុករលួយនៅកម្ពុជា ហាក់ដូចនៅដដែល។
លោក ឃីវីន ឡេនឌី បានបញ្ជាក់ថា ៖ «តាមយោបល់ផ្ទាល់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំយល់ឃើញថា កម្ពុជាពុំមានអ្វីរីកចម្រើនទាល់តែសោះ! កាលខ្ញុំនៅប្រទេសកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ បើទោះបីពេលនោះកម្ពុជាល្បីអំពីបញ្ហាពុករលួយដ៏សម្បើមក៏ដោយ ហើយវាមានរយៈពេលយូរណាស់ទៅហើយ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ដែលខ្ញុំខំសង្ឃឹមថា អាចមានការប្រសើរឡើងខាងនីតិរដ្ឋ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីខ្ញុំមើលខ្សែភាពយន្តនេះទៅ អ្វីៗហាក់ដូចនៅស្រដៀងគ្នានឹងពេលមុនអ៊ីចឹង!»។
លោកថ្លែងថា រូបមន្តដ៏សំខាន់សម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហានេះ គឺមានតែពង្រឹងនីតិរដ្ឋនៅកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះ។
ចំណែកអ្នកស្រី សារ៉ា ត្រេមបេត (Sara Trembet) ដែលជាអ្នកចូលទស្សនាខ្សែភាពយន្តនោះដែរ មានប្រសាសន៍ថា អំពើអយុត្តិធម៌ជាច្រើនតែងមានឡើងក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដូចជាកម្ពុជាជាដើម ខណៈរដ្ឋាភិបាលធ្វើការគាបសង្កត់ឥតឈប់ឈរលើប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។
អ្នកស្រី សារ៉ា ត្រេមបេត បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ «នៅពេលប្រទេសមួយមានរដ្ឋាភិបាលផ្ដាច់ការ គេតែងឃើញអំពើគាបសង្កត់លើសិទ្ធិរបស់មនុស្ស ការប្រើអំពើហិង្សា និងការគ្រប់គ្រងលើបណ្ដាញសារព័ត៌មានជាដើម។ ទាំងអស់នេះច្រើនកើតមាននៅតាមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ តើអ្នកអាចធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ បើអ្នកមានរដ្ឋាភិបាលដ៏ពុករលួយដូច្នេះ? អ៊ីចឹងមានតែការធ្វើបដិវត្តន៍ដោយសន្តិវិធីប៉ុណ្ណោះ»។
លោក ជា វិជ្ជា អតីតប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ត្រូវបានឃាតករមិនស្គាល់មុខបាញ់សម្លាប់នៅកណ្ដាលថ្ងៃ ក្បែរវត្តលង្កាក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០០៤ ។ លោក ជា វិជ្ជា ជាវីរជនកម្មករដ៏ឆ្នើមម្នាក់នៅកម្ពុជា ដែលធ្វើការតស៊ូទាមទារសិទ្ធិ និងការដំឡើងប្រាក់ខែដល់កម្មករ។ រយៈពេលប្រមាណពីរសប្ដាហ៍ក្រោយមក អាជ្ញាធរទីក្រុងភ្នំពេញបានចាប់ខ្លួនលោក ប៊ន សំណាង និងលោក សុខ សំអឿន ដោយចោទថា បានសម្លាប់លោក ជា វិជ្ជា។ អ្នកទាំងពីរត្រូវតុលាការក្រុងភ្នំពេញផ្ដន្ទាទោសរយៈពេល ២០ឆ្នាំ ពីបទឃាតកម្មលើរូបលោក ជា វិជ្ជា។ ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សបានតវ៉ាថា អ្នកទាំងពីរជាជនល្មើសសិប្បនិមិត្ត ហើយទាមទារឲ្យតុលាការដោះលែងពួកគេឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ។
បន្ទាប់ពីជាប់ឃុំឃាំងរយៈពេលជិត ៤ឆ្នាំក្នុងគុក ហើយអ្នកទាំងពីរត្រូវបានដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំជាបណ្ដោះអាសន្ន ដោយសារតុលាការកំពូលរកឃើញថា មិនមានភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ក្នុងចោទប្រកាន់អ្នកទាំងពីរជាឃាតករ ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ គេនៅមិនទាន់ដឹងថា អ្នកណាជាអ្នកបាញ់សម្លាប់លោក ជា វិជ្ជា នៅឡើយទេ។
អ្នកផលិតខ្សែភាពយន្ត "អ្នកណាជាអ្នកសម្លាប់ ជា វិជ្ជា" គឺលោក ប្រេដលី ខកស៍ (Bradly Cox) ហើយកែសម្រួលដោយលោក រិច្ឆ ហ្ការិលឡា (Rich Garella)។ ពួកគេបានឲ្យដឹងថា គេបានដាក់បញ្ចាំងខ្សែភាពយន្តនេះនៅតាមបណ្ដារដ្ឋជាច្រើនក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយរហូតមកទល់ពេលនេះ គេបានដាក់បញ្ចាំងក្នុងរដ្ឋចំនួន ១០ហើយ ហើយគេនៅតែបន្តបញ្ចាំងនៅតាមបណ្ដារដ្ឋផ្សេងៗទៀត។
លោក រិច្ឆ ហ្ការិលឡា មានប្រសាសន៍ថា កិច្ចប្រឹងប្រែងក្នុងការចងក្រងខ្សែភាពយន្តឯកសារមួយនេះឡើង ក្នុងគោលបំណងបង្ហាញពីភាពពិតដែលកើតមានឡើងក្នុងសង្គមខ្មែរ ហើយថា ករណីលោក ជា វិជ្ជា ជាករណីដ៏សំខាន់មួយក្នុងចំណោមករណីឃាតកម្មផ្សេងៗទៀតនៅកម្ពុជា។
លោក រិច្ឆ ហ្ការិលឡា បានអះអាងថា ៖ «ខ្សែភាពយន្តនេះបានបង្ហាញយ៉ាងច្រើនអំពីវប្បធម៌និទ្ទណ្ឌភាពនៅកម្ពុជា។ យើងជាអ្នកបង្កើតខ្សែភាពយន្ត ហើយយើងមិនមែនជាអ្នកបម្រើការឲ្យតុលាការណាមួយ ឬប្រព័ន្ធច្បាប់ណាមួយនោះឡើយ។ អ្វីដែលយើងធ្វើគឺជាការជីករកការពិត ហើយបង្ហាញដល់ទស្សនិកជនរបស់យើងឲ្យគេបានយល់ដឹងនូវអ្វីដែលបានកើតឡើង ហើយសង្ឃឹមថា ខ្សែភាពយន្តនេះអាចនឹងនាំឲ្យមានការវិនិច្ឆ័យតាមផ្លូវច្បាប់មួយ ដើម្បីផ្ដល់យុត្តិធម៌ និងលាតត្រដាងការពិតដល់ជនរងគ្រោះ និងពលរដ្ឋខ្មែរ»។
ចំណែកលោកស្រី ធា លី (Thea Lee) ជាអនុប្រធានបុគ្គលិកនៃសហព័ន្ធសហជីពកម្មកររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលបានចូលទស្សនាខ្សែភាពយន្តនេះដែរ មានប្រសាសន៍ថា ខ្សែភាពយន្តនេះបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីឆាកល្ខោនរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងចំណាត់ការករណីសម្លាប់លោក ជា វិជ្ជា។ លោកស្រីមានប្រសាសន៍បន្តថា ក្រុមរបស់លោកស្រីនឹងស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឲ្យដាក់សម្ពាធដល់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីតាមចាប់ជនល្មើសពិតប្រាកដឲ្យបាន។
លោកស្រី ធា លី បានឲ្យដឹងថា ៖ «ប្រសិនបើមានករណីឃាតកម្មដូច្នេះកើតឡើង អ្នករំពឹងថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែធ្វើកិច្ចការឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព ដោយបើកការស៊ើបអង្កេតឲ្យបានហ្មត់ចត់ហើយចាប់ជនល្មើសទាំងនោះ មកផ្ដន្ទាទោសតាមផ្លូវច្បាប់។ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺដើម្បីរកយុត្តិធម៌ដល់លោក ជា វិជ្ជា ក៏ដូចជាកម្មកររោងចក្រកាត់ដេររបស់ខ្មែរទាំងអស់ផងដែរ»។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍បន្តថា លោកស្រីនឹងនាំយកខ្សែភាពយន្តឯកសារ "អ្នកណាជាអ្នកសម្លាប់ ជា វិជ្ជា" នេះ ទៅដាក់បញ្ចាំងនៅសហព័ន្ធសហជីពកម្មកររបស់អាមេរិក ប្រចាំក្នុងទីក្រុង Washington ដើម្បីឲ្យបុគ្គលិកនៅទីនោះបានទស្សនា និងបានស្វែងយល់បន្ថែមទៀតអំពីកម្ពុជា៕