សហគមន៍​ព្នង​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​ថា​នឹង​ចុះ​បោះ​បង្គោល​យក​ដី​ព្រៃ​សហគមន៍​ដែល​គេ​កាប់​រាន

0:00 / 0:00

តំណាង​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ព្នង នៅ​ភូមិ​ចំនួន​៧ ក្នុង​ឃុំ​ប៊ូស្រា ស្រុក​ពេជ្រាដា ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី អះអាង​ថា នឹង​ចុះ​បោះ​បង្គោល​យក​ដី​ព្រៃ​សហគមន៍ ដើម្បី​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ​ឈើ​ក្រោម​រូបភាព​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​មិន​ស្រប​ច្បាប់។ មន្ត្រី​ឃ្លាំ​មើល​សិទ្ធិ​មនុស្ស បារម្ភ​ខ្លាច​កើត​មាន​អំពើ​ហិង្សា​ពាក់ព័ន្ធ​ការ​ដណ្ដើម​ដី​គ្នា​នេះ។

មន្ត្រី​ឃ្លាំ​មើល​សិទ្ធិ​មនុស្ស អំពាវនាវ​ជា​ថ្មី​សុំ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី ប្រញាប់​ចាត់​វិធានការ​បញ្ចប់​ជម្លោះ​ទាមទារ​ដី​រវាង​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក​ដែល​ចូល​មក​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​យក​ដី ប៉ះពាល់​តំបន់​ព្រៃ​ឈើ​សហគមន៍​អភិរក្ស។

ការ​អំពាវនាវ​នេះ ធ្វើ​ឡើង​បន្ទាប់​ពី​សហគមន៍​ព្នង នៅ​ភូមិ​ចំនួន​៧ ក្នុង​ឃុំ​ប៊ូស្រា អះអាង​ថា នឹង​ចុះ​ទៅ​បោះ​បង្គោល​ហ៊ុមព័ទ្ធ​យក​ដី​ដែល​ពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក​កាប់​រាន ដើម្បី​រក្សា​ដី​ទុក​ជា​តំបន់​ដាំ​ដុះ​ព្រៃ​ឈើ​ឡើង​វិញ។

មន្ត្រី​សម្រប​សម្រួល​នៃ​សមាគម​អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី លោក សុក រដ្ឋា ថ្លែង​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត គឺ​ជា​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ ប្រសិន​បើ​អំពើ​ហិង្សា​កើត​មាន​រវាង​ពលរដ្ឋ និង​ពលរដ្ឋ ពីព្រោះ​សហគមន៍​តវ៉ា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​ទាក់ទិន​ការ​ទន្ទ្រាន​កាប់​រាន​ព្រៃ ប៉ះពាល់​ដី​កប់​សព ដី​ព្រៃ​គោរព​បូជា និង​ព្រៃ​ត្រៀម​បម្រុង​សហគមន៍ ដោយសារ​គម្រោង​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​របស់​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត។ លោក​កត់​សម្គាល់​ថា ព្រៃ​ឈើ​រាប់​ពាន់​ហិកតារ ត្រូវ​ពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក និង​អ្នក​មាន​អំណាច​នៅ​មូលដ្ឋាន កាប់​រាន​យក​ដី​នៅ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​ភ្នំ​ណាមលៀរ៖ « អំពើ​ហិង្សា​នឹង​អាច​កើត​មាន​ក្នុង​តំបន់​នៃ​ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ។ អំពើ​ហិង្សា​នោះ​មិន​ល្អ​មើល​ប៉ុន្មាន​ទេ ពីព្រោះ​ទំនាស់​ដែល​កើត​ឡើង​ជា​ទំនាស់​រវាង​ពលរដ្ឋ និង​ពលរដ្ឋ។ អ៊ីចឹង​មូលដ្ឋាន​នៅ​ទីនោះ ត្រូវ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​មែន​ទែន »

អាជ្ញាធរ​ស្រុក​ពេជ្រដា បាន​កំណត់​យក​ថ្ងៃ​ទី​១ ខែ​មេសា ចុះ​វាស់វែង​ព្រំ​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច និង​ទីតាំង​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​ដី​សហគមន៍​ប៊ូស្រា បន្ទាប់​ពី​អ្នក​ភូមិ​បាន​បិទ​ផ្លូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​មុខ​សាលា​ស្រុក តវ៉ា​សុំ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត អនុវត្ត​លក្ខខណ្ឌ​បី​ចំណុច​របស់​សហគមន៍ រួម​មាន វាស់វែង​ទីតាំង​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច និង​វាស់វែង​ដី​តំបន់​អភិរក្ស​សហគមន៍។ ប្រសិន​បើ​រក​ឃើញ​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​បំពាន​ចូល​ដី​សហគមន៍ អាជ្ញាធរ​ត្រូវ​រៀបចំ​សំណង​សែន​ព្រេន​អារក្ស​អ្នកតា​ព្រៃ​ភ្នំ តាម​ជំនឿ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច។

រហូត​មក​ទល់​នឹង​ថ្ងៃ​ទី​៥ ខែ​មេសា ការ​វាស់វែង​ដី​នេះ​បាន​បញ្ចប់ ក៏ប៉ុន្តែ​រហូត​បច្ចុប្បន្ន លទ្ធផល​នៃ​ការ​វាស់វែង​ក្រុម​អាជ្ញាធរ មិន​ទាន់​បាន​បញ្ចេញ​ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ឡើយ។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨ ខែ​មេសា តំណាង​សហគមន៍​ប៊ូស្រា លោក ថ្លាង ថូ អះអាង​ថា នៅ​សប្ដាហ៍​ក្រោយ​នេះ អ្នក​ភូមិ​នឹង​នាំ​គ្នា​ទៅ​បោះ​បង្គោល​ព្រំ​ដី​ដែល​សហគមន៍​ចង្អុល​បង្ហាញ​ក្រុម​ការងារ​វាស់វែង ក្នុង​នោះ​អ្នក​ភូមិ​រក​ឃើញ​ថា ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​បំពាន​ចូល​ដី​សហគមន៍​ជាង ១​ពាន់​ហិកតារ។ លោក​បន្ត​ថា អ្នក​ភូមិ​មិន​អាច​រង់ចាំ​ការ​ឆ្លើយ​តប​តាម​ការ​សន្យា​របស់​អាជ្ញាធរ​នោះ​ទេ ពីព្រោះ​ពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក​នៅ​តែ​បន្ត​ដុត​រាន​ព្រៃ​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ បើ​ទោះ​បី​ជា​អាជ្ញាធរ​ណែនាំ​ឲ្យ​ផ្អាក និង​រង់ចាំ​ដំណោះស្រាយ​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ៖ « បង​ប្អូន​ម្ខាង​ទៀត​គេ​មិន​ស្តាប់​យើង ព្រៃ​ខ្មោច​ក៏​គេ​មិន​គិត ព្រៃ​ត្រណម​ក៏​មិន​គិត ហើយ​ខាង​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច មួយ​គ្រួសារ​មាន​កម្លាំង​ប៉ុនណា​យក​ប៉ុណ្ណឹង »

សហគមន៍​ប៊ូស្រា មាន​គ្នា​ប្រមាណ ២០០​នាក់ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ទី​៥ ខែ​មេសា បាន​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​តំបន់​វាល់​យោង ជា​កន្លែង​ដែល​សហគមន៍​អះអាង​ថា មាន​ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​បែប​អនាធិបតេយ្យ។ អ្នក​ភូមិ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រៃ​ឈើ​នៅ​តំបន់​នោះ​រាប់​ពាន់​ហិកតារ ត្រូវ​គេ​កាប់​រាន​រួច​ហើយ ក្នុង​នោះ​ដី​ព្រៃ​មួយ​ចំណែក ត្រូវ​គេ​ដុត​រាន​យក​ជា​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច ក៏ប៉ុន្តែ​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​នោះ ត្រូវ​គេ​បែង​ចែក​ទៅ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក ដោយ​មិន​បាន​អនុវត្ត​តាម​គោលការណ៍​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​ត្រឹមត្រូវ។ ដោយឡែក​អ្នក​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​ខ្លះ បាន​លក់​ដី​នោះ​បន្ត​ពី​ម្នាក់​ទៅ​ម្នាក់។ លើស​ពី​នេះ​ទៀត ដី​ព្រៃ​មួយ​ចំណែក​ទៀត ត្រូវ​បាន​មន្ត្រី​អភិរក្ស​នៅ​តំបន់​នោះ ជួល​កម្មករ​កាប់​រាន​យក​ដី​ជា​សម្បត្តិ​ឯកជន និង​លក់​ដូរ​ទៅ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចំណាក​ស្រុក។

អភិបាល​រង​ស្រុក​ពេជ្រាដា លោក វណ្ណា ម៉ាប់ កាល​ពី​សប្ដាហ៍​មុន អះអាង​ថា លទ្ធផល​ជាក់ស្តែង​ទាក់ទិន​ការ​វាស់វែង​ដី នឹង​អាច​បញ្ចប់​ក្នុង​រយៈពេល​ពីរ​ថ្ងៃ។ ដោយឡែក​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨ ខែ​មេសា លោក​បញ្ជាក់​ថា ក្រុម​ការងារ​ថ្នាក់​ខេត្ត មិន​ទាន់​ផ្តល់​របាយការណ៍​នោះ​មក​ថ្នាក់​ស្រុក​នៅ​ឡើយ។ លោក​ទទួល​ស្គាល់​ថា ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​អនាធិបតេយ្យ ពិត​ជា​កើត​មាន​នៅ​តំបន់​សហគមន៍​តវ៉ា ក៏ប៉ុន្តែ​សមត្ថកិច្ច​បាន​ព្យាយាម​ទប់ស្កាត់ ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តែ​បំពាន៖ « ការ​កាប់​រុក​រាន​ព្រៃ​ដី​រដ្ឋ​យក​ធ្វើ​ជា​សម្បត្តិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន អាជ្ញាធរ​ចុះ​ផ្សព្វផ្សាយ​ផង​បង្ក្រាប​ផង ប្រជុំ​ផង តែ​គាត់​មិន​ឲ្យ​យើង​រក​ដំណោះស្រាយ​ទេ។ គាត់​តក់​ក្រហល់​ធ្វើ​អ្វី​ចង់​ឲ្យ​តែ​បាន​តែ​ម្តង។ ជា​អាជ្ញាធរ យើង​ដឹង​សុខ​ទុក្ខ​ប្រជាពលរដ្ឋ តែ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្លះ​គាត់​មិន​គោរព​ច្បាប់​ទេ »

រាជ​រដ្ឋាភិបាល បាន​សម្រេច​ផ្តល់​ដី ២.៤០០​ហិកតារ​នៅ​តំបន់​វាល់​យោង សម្រាប់​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​ដល់​ពលរដ្ឋ​មក​ពី​ខេត្ត​កំពង់ចាម ៥៨៨​គ្រួសារ បន្ទាប់​ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​ស្នើសុំ​ដី​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១១។ រហូត​ពេល​នេះ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី មិន​ទាន់​បែង​ចែក​ដី​ទៅ​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ស្នើសុំ​នោះ​នៅ​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពលរដ្ឋ​ជនជាតិ​ចាម ជាច្រើន​គ្រួសារ បាន​ចូល​មក​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​នៅ​តំបន់​នោះ​តាំង​លំនៅឋាន និង​លក់​ដូរ​ពី​ម្នាក់​ទៅ​ម្នាក់ ខុស​ទៅ​នឹង​គោលការណ៍​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន។

វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨ ខែ​មេសា មិន​អាច​ទាក់ទង​សុំ​ការ​បញ្ជាក់​ពី​អភិបាល​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី លោក ស្វាយ សំអៀង បាន​ទេ ជុំវិញ​ការ​ស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ​តវ៉ា​របស់​សហគមន៍​ប៊ូស្រា។

ចំណែក​អភិបាល​រង​ខេត្ត លោក មឹង សុចន្ថា ធ្លាប់​បាន​បញ្ជាក់​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​មិន​ទាន់​កំណត់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ទាក់ទិន​សំណើ​ដក​ហូត​ដី​របស់​សហគមន៍​នោះ​ទេ ពីព្រោះ​ត្រូវ​រង់ចាំ​លទ្ធផល​ក្រុម​ការងារ​វាស់វែង​ដី បង្ហាញ​ទិន្នន័យ និង​អត្តសញ្ញាណ​ដី​ជាក់លាក់ ទើប​អនុវត្ត​នីតិវិធី​ទាក់ទិន​ដី​សហគមន៍ និង​ដី​សម្រាប់​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច៖ « យើង​មិន​ទាន់​កំណត់​ថា​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ ទាល់​តែ​យើង​វាស់វែង​កំណត់​ហើយ បាន​ដឹង​បាន។ សហគមន៍​គាត់​មាន​ហេតុផល​របស់​គាត់ សហគមន៍​មួយ​ជា​សហគមន៍​ប្រើប្រាស់​ដីធ្លី មួយ​ទៀត​សហគមន៍​នីតិបុគ្គល។ សហគមន៍​ដីធ្លី​ត្រូវ​មាន​ផែនទី​ទទួល​ស្គាល់​ដោយ​អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច »

កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១៣ សហគមន៍​ប៊ូស្រា បាន​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ដោយ​ពាក្យ​សម្ដី និង​ការ​ប៉ុនប៉ង​វាយ​ប្រហារ​ដោយ​ម៉ាស៊ីន​កាត់​ឈើ​ពី​សំណាក់​ជនជាតិ​ចាម មក​លើ​សហគមន៍​ដែល​ចុះ​រារាំង​សកម្មភាព​កាប់​រាន​ព្រៃ ក៏ប៉ុន្តែ​ជម្លោះ​នេះ​មិន​បង្ក​ឲ្យ​មាន​របួស​ស្នាម ឬ​អំពើ​ហិង្សា​អ្វី​នោះ​ទេ ដោយសារ​តែ​សហគមន៍​បាន​នាំ​គ្នា​ចាក​ចេញ​ពី​កន្លែង​កើត​ហេតុ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។