ក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល គ្រោងប្រមូលចំណូលពីវិស័យរ៉ែឲ្យបាន ២០លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៧ នេះ។ តំណាងក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល លើកឡើងបែបនេះនៅក្នុងវេទិកាយុវជនស្ដីពី “អភិបាលកិច្ចឧស្សាហកម្មនិស្សារណកម្ម” ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយអង្គការកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP) នៅព្រឹកថ្ងៃទី១៩ មីនា នៅរាជធានីភ្នំពេញ។
អគ្គនាយករងនៃអគ្គនាយកដ្ឋានធនធានរ៉ែនៃក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល លោក អ៊ឹង ឌីប៉ូឡា បញ្ជាក់ថា ក្រសួងបានដាក់ចេញនូវយុទ្ធសាស្ត្រ ៣សំខាន់ ដើម្បីប្រមូលចំណូលធនធានរ៉ែឲ្យបាន ២០លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៧ នេះ។ នោះគឺជាការពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ ការធ្វើអធិការកិច្ច ព្រមទាំងការដាក់ទោសទណ្ឌ និងការពិន័យចំពោះក្រុមហ៊ុនណាដែលប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងលក្ខខណ្ឌដែលមានចែងក្នុងអាជ្ញាប័ណ្ណ និងកិច្ចព្រមព្រៀង។
លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៧ នេះទៅ ក្រសួងនឹងលែងឲ្យមានបំណុលធនធានរ៉ែតទៅទៀតហើយ ពោលគឺរាល់ក្រុមហ៊ុនដែលធ្វើអាជីវកម្មទាំងអស់ ត្រូវតែបង់ ឬទូទាត់ថវិកាដែលជំពាក់មកឲ្យរដ្ឋវិញជាចាំបាច់។
លោក អ៊ឹង ឌីប៉ូឡា ទទួលស្គាល់ថា ចំណូលពីវិស័យរ៉ែដែលប្រមូលបានកាលពីរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមុនមានចំនួនតិច ដោយសារមានចន្លោះខ្វះខាតច្រើនទាក់ទងនឹងការប្រមូលចំណូលនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែលោកថា ចំណូលពីវិស័យរ៉ែបានកើនឡើងខ្លាំងចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៥ ពោលគឺនៅក្រោយពេលរដ្ឋាភិបាលដាក់ចេញនូវកំណែទម្រង់ក្នុងវិស័យមួយនេះ៖ « ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ នេះ គឺចំណូលនឹងអាចឡើងដល់ ២០លានដុល្លារ។ នេះជាគោលការណ៍របស់យើង។ យើងធ្វើម៉េចជំរុញឲ្យចំណូលនេះកាន់តែច្រើន។ យើងត្រូវតែធ្វើការតាមដានឲ្យអស់ពីសក្ដានុពលនៃការធ្វើអាជីវកម្មរ៉ែហ្នឹង។ មកដល់ថ្ងៃនេះ មិនត្រឹមតែការចុះ ៣ខែ និងចុះរៀងរាល់ខែប៉ុណ្ណោះទេ យើងមានក្រុមអធិការកិច្ចដែលជាក្រុមពិសេសឲ្យតែមានការប្ដឹងពីប្រជាពលរដ្ឋថា អាចមានមន្ទិលសង្ស័យថា ការធ្វើអាជីវកម្មរ៉ែនោះអាចខុសច្បាប់ អាចគាត់មានអាជ្ញាប័ណ្ណហើយ ក៏ប៉ុន្តែគាត់មិនអនុលោម គឺយើងចុះទៅត្រួតពិនិត្យផ្ទាល់ដល់ការដ្ឋាននោះតែម្តង » ។
តួលេខរបស់ក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល បង្ហាញថា ក្រសួងប្រមូលចំណូលពីវិស័យរ៉ែបានចំនួន ២លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៣ និង ៣លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៤។ តួលេខនៃចំណូលពីវិស័យនេះ បានកើនឡើងដល់ ១០លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៥ និង ១៣លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៦។ ចំណូលធនធានរ៉ែនេះបានមកពីរ៉ែខ្សាច់ ថ្មសំណង់ សេវាកម្មសាធារណៈ ឧស្សាហកម្មអាជីវកម្មរ៉ែ ដូចជា រ៉ែលោហៈ និងរ៉ែមាស ជាដើម និងការផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណចំពោះអាជីវកម្មរ៉ែតូចៗ។
នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គមកម្ពុជា លោក សន ជ័យ យល់ឃើញថា ចំណូលត្រឹម ២០លានដុល្លារដែលក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល គ្រោងប្រមូលឲ្យបាននៅឆ្នាំ២០១៧ នេះ ហាក់នៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអាជីវកម្មរ៉ែគ្រប់ប្រភេទដែលកំពុងកើតមាននៅទូទាំងប្រទេស៖ « សូចនាករ ២០លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំនេះនៅទាបនៅឡើយ។ យើងចង់ឲ្យការកំណត់សូចនាករមួយធំជាងនេះ ខណៈដែលយើងមើលឃើញថា ការរុករករ៉ែ និងការវិនិយោគខាងវិស័យរ៉ែមានទំហំធំ មានព្រៃព្រឹក្សា មានភ្នំមួយចំនួនហ្នឹងស្ទើរតែខ្ទេចខ្ទីអស់ហើយ។ អ៊ីចឹងរឿងដែលសំខាន់ហ្នឹង គឺឲ្យចំណូលជាតិបានមកឲ្យវាធំជាងអ្វីដែលបាត់បង់ទៅ » ។
លោក សន ជ័យ លើកឡើងពីក្តីបារម្ភមួយទៀតទាក់ទងនឹងការប្រមូលចំណូលពីធនធានរ៉ែ គឺការគេចមិនបង់ពន្ធ ដែលលោកហៅថាជាការរំលោភអំណាច ប្រព្រឹត្តដោយក្រុមអ្នកមានលុយ និងមានអំណាចដែលជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនធ្វើអាជីវកម្មរ៉ែ៖ « ខ្ញុំគិតថាក្រសួងគួរតែកុំផ្សងព្រេង បើសិនជាសមត្ថភាពនៃការគ្រប់គ្រងនៅជាចំណុចសង្ស័យរបស់ខ្លួន ថាដូចជាពិបាកគ្រប់គ្រង មើលទៅដូចជាអត់មានធនធានមនុស្សគ្រប់គ្រាន់។ អ៊ីចឹងរ៉ែណាដែលខ្វះធនធានមនុស្សក្នុងការគ្រប់គ្រង ឬក៏ខ្វះអំណាចក្នុងការគ្រប់គ្រង ខ្ញុំគិតថាគួរតែពិចារណាកុំឲ្យមានការផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណ។ យើងគ្រាន់តែមើលរឿងខ្សាច់មួយមានបញ្ហាច្រើនគួរសម។ រឿងអាស្រូវបាត់ខ្សាច់ទៅក្រៅប្រទេសផង និងភាពមិនប្រក្រតីនៃការបូមខ្សាច់ក្រៅតំបន់អាជ្ញាប័ណ្ណ សុទ្ធសឹងតែជាមេរៀនដែលក្រសួងគួរតែពិចារណា មុននឹងឲ្យអាជ្ញាប័ណ្ណរុករករ៉ែផ្សេងទៀត » ។
កាលពីឆ្នាំ២០១៦ កន្លងទៅ ក្រសួងផ្ដល់អាជ្ញាប័ណ្ណអណ្ដូងរ៉ែ និងការដ្ឋានវាយថ្មចំនួន ៤០១អាជ្ញាប័ណ្ណ ស្វែងរុករកចំនួន ៦១អាជ្ញាប័ណ្ណ ឧស្សាហកម្មអាជីវកម្មធនធានរ៉ែចំនួន ២៣ និងអាជ្ញាប័ណ្ណសិប្បកម្មចំនួន ៣២៦។ ធនធានរ៉ែដែលក្រសួងផ្ដល់អាជ្ញាប័ណ្ណ រួមមានរ៉ែថ្មកំបោរ រ៉ែធ្យូងថ្ម និងរ៉ែលោហៈ ដែលមាននៅខេត្តកំពត បាត់ដំបង ព្រះវិហារ មណ្ឌលគិរី និងខេត្តរតនគិរី៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។