ប្រជាសហគមន៍មួយចំនួននៅឃុំត្រពាំងព្រីង ស្រុកតំបែរ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ បដិសេធមិនទទួលយកការដោះស្រាយវិវាទដីសហគមន៍ពីសំណាក់អាជ្ញាធរទេ។ បញ្ហានេះ កើតឡើងក្រោយពេលអាជ្ញាធរខេត្ត សម្រេចវាស់កំណត់ព្រំដីដែលមានទំនាស់រវាងក្រុមហ៊ុនចិន ជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីឈានទៅរកដំណោះស្រាយកាលពីថ្ងៃទី១៧ សីហា។ នីតិវិធីនេះ គឺធ្វើឡើងចំពោះភូមិចំនួនពីរក្នុងចំណោមភូមិចំនួនបីដែលមានបញ្ហា។ ចំណែកប្រជាសហគមន៍វិញ គឺចង់បានការដោះស្រាយសម្រាប់ពលរដ្ឋទាំងបីភូមិតែម្តង។
ប្រជាសហគមន៍មានបញ្ហាដីធ្លីនៅឃុំត្រពាំងព្រីង មើលឃើញថា នីតិវិធីរបស់អាជ្ញាធរក្នុងការដោះស្រាយវិវាទដីមានទំនាស់ជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន ម្តងមួយវគ្គៗ អាចជាការបំបែកកម្លាំងសហគមន៍ច្រើនជាង។ ពួកគាត់ថា នៅពេលដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅអាជ្ញាធរ ព្រមទាំងឡើងទៅក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ កាលពីពេលកន្លងទៅ គឺពលរដ្ឋធ្វើឡើងរួមគ្នា ដូច្នេះការដោះស្រាយ គឺត្រូវមានសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។
ពលរដ្ឋនៅភូមិជីទ្រុន លោក សន រិទ្ធ មានប្រសាសន៍ថា ប្រជាសហគមន៍ភាគច្រើនមិនបានចូលរួមការវាស់វែងកំណត់ព្រំដីភូមិនីមួយៗ និងតំបន់ដីមានទំនាស់ទេ ពីព្រោះពួកគាត់មើលឃើញថា អាជ្ញាធរសម្រេចធ្វើបែបនេះ គឺមានចេតនាមិនល្អ៖ « យកដីសហគមន៍ហ្នឹងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋវិញ ដើម្បីឲ្យពលរដ្ឋបានធ្វើវិញផង។ ឥឡូវពលរដ្ឋហ្នឹងកំពុងតែពិបាក កំពុងតែពិបាក កំពុងតែអត់ឃ្លានមែនទែនហើយ »។
ដីដែលប្រជាពលរដ្ឋទាមទារ រួមមាននៅភូមិជីទ្រុន ភូមិស្រែប្រាំង និងភូមិបុស្នោរ សរុបជាង ១ពាន់ហិកតារ។ អាជ្ញាធរខេត្តសម្រេចបង្កើតក្រុមចុះវាស់វែងកំណត់ព្រំដីនៅភូមិចំនួនពីរ គឺភូមិស្រែប្រាំង និងភូមិបុស្នោរ ចំណែកភូមិជីទ្រុន មិនទាន់ចាត់វិធានការ។
ពលរដ្ឋនៅភូមិស្រែប្រាំង មួយរូបទៀត លោក សែម សាង ឲ្យដឹងថា ការទាមទាររបស់ពួកគាត់ គឺទុកដីសហគមន៍ទាំងអស់ជាសម្បត្តិរួម ដោយមិនចង់ឲ្យដីទាំងនោះត្រូវធ្លាក់លើដៃក្រុមហ៊ុនចិន ឈ្មោះ ហាមិនីវេន អ៊ិនវេសមេន (Hamenivent Investment)។ លោកចង់ឲ្យអាជ្ញាធរដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីជូនពលរដ្ឋទាំងបីភូមិ មិនមែនធ្វើឡើងម្តងមួយ ពីព្រោះនីតិវិធីនេះអាចជាការបំបែកកម្លាំងសហគមន៍ច្រើនជាង៖ « បែបបានតែភូមិគេ បានតែពីរភូមិ គឺភូមិបុស្នោរ ស្រែប្រាំង ហ្នឹងទេយ៉ាង។ តែបើជីទ្រុន គឺមិនបានទេ »។
ទាក់ទងបញ្ហានេះ អភិបាលស្រុកតំបែរ លោក នាថ រ៉ាវុធ មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី១៨ សីហា ថា មូលហេតុអាជ្ញាធរសម្រេចចុះវាស់វែងព្រំដីសហគមន៍ភូមិស្រែប្រាំង និងភូមិបុស្នោរ ពីព្រោះភូមិទាំងនេះបានដាក់ពាក្យស្នើសុំមកអាជ្ញាធរមុនគេ។ លោកបន្តថា កាលណាដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីភូមិទាំងពីររួចរាល់ ទើបអាជ្ញាធរងាកមកដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីនៅភូមិមួយទៀត។ អភិបាលស្រុករូបនេះ បញ្ជាក់ថា បើទោះបីជាក្រុមប្រជាសហគមន៍មួយចំនួនមិនបានចូលរួមក្នុងនីតិវិធីនេះក៏ដោយ ប៉ុន្តែដំណើរការនៅតែបន្ត៖ « ឥឡូវដំណើរ ព្រោះអត់ពីគាត់ទៅ ព្រោះក្នុងចំណោមជាង ១០០គ្រួសារហ្នឹងមានអ្នកខ្លះពាក់កណ្ដាលហ្នឹង គេក៏ប្ដឹងដែរ ប៉ុន្តែគេមិនបានធ្វើអីលើដីហ្នុងទេ »។
លោកបន្តថា បញ្ហាដីសហគមន៍ទាំងនេះបន្សល់ទុកតាំងពីជំនាន់អភិបាលស្រុកចាស់ គឺលោក ឈិង ពិសិដ្ឋ ហើយក្រុមហ៊ុនចិន មានដីសម្រាប់វិនិយោគដំណាំកសិកម្មជាង ១ពាន់ហិកតារ។ លោកថា វិវាទដីធ្លីមួយនេះមានភាពស្មុគស្មាញ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរនឹងព្យាយាមដោះស្រាយបន្តទៀត។
ក្រុមហ៊ុនចិន ហាមិនីវេន អ៊ិនវេសមេន ទទួលបានដីវិនិយោគធ្វើកសិកម្មតាមរយៈប្រើរូបភាពទិញពីប្រជាពលរដ្ឋ ដោយមានអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានជាអ្នកជួយសម្រួល ឬរត់ការឲ្យកាលពីឆ្នាំ២០១១។ ពលរដ្ឋមួយគ្រួសារអាចទទួលបានប្រាក់ពី ១០០ដុល្លារទៅ ៣០០ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយគ្រាន់តែផ្តល់ស្នាមមេដៃឲ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ជាថ្នូរថាបានលក់ដី ស្របពេលអ្នកភូមិមិនដឹងថាដីនោះនៅចំណុចណាឡើយ។ ជាមួយគ្នានេះ ដីក្រុមហ៊ុនចិន កាន់កាប់បច្ចុប្បន្ន ជាប្រភេទតំបន់ព្រៃលិចទឹក ហើយពួកគេបានឈូសឆាយព្រៃស្ទើរតែអស់ថែមទៀត។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (ADHOC) ខេត្តត្បូងឃ្មុំ លោក នាង សុវ៉ាត យល់ថា បញ្ហាដីសហគមន៍នេះមិនមានអ្វីស្មុគស្មាញឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធ្វើឲ្យពិបាក គឺអាជ្ញាធរទៅវិញ ពិសេសអ្នកដែលទទួលបានប្រយោជន៍អំពីរឿងនេះ៖ « ឥឡូវយកមកវិញមក។ ឲ្យរដ្ឋហ្នឹងយកមកវិញឲ្យបានមក ថាឥឡូវថាដីរដ្ឋមានប៉ុន្មានយកមកវិញឲ្យអស់សិន ហើយចាំយើងពិនិត្យជាក់ស្តែងទៀតទៅ »។
លោកមើលឃើញថា ការដោះស្រាយវិវាទដីសហគមន៍នៅឃុំត្រពាំងព្រីង នឹងមិនអាចចប់ឡើយ ប្រសិនបើពលរដ្ឋភាគច្រើនមិនបានចូលរួម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។