សមាគមមណ្ឌលព័ត៌មានកម្មករ នៅថ្ងៃទី២២ ឧសភា រៀបចំទិវាពលកម្មអន្តរជាតិឲ្យកម្មករកម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរប្រមាណ ៥០០នាក់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីស្គាល់គ្នាចែករំលែកបញ្ហាប្រឈម និងស្វែងយល់ពីសេវាធានារ៉ាប់រងសុខភាព ដែលរដ្ឋាភិបាលទើបនឹងចាប់ផ្ដើមអនុវត្តកាលពីដើមខែឧសភា។ ក្នុងពេលនេះដែរ កម្មករនៅតែបង្ហាញថា ស្ថានភាពរស់នៅជាទូទៅរបស់កម្មករ នៅតែលំបាក។
កម្មករកម្មការិនីដែលឡើងសម្ដែងនៅលើឆាកសិល្បៈមហោស្រពចេនឡាភ្នំពេញ ក្នុងពេលប្រារព្ធទិវាពលកម្មអន្តរជាតិខួបលើកទី១៣០ ភាគច្រើនបំផុតសុទ្ធតែបង្ហាញអំពីការប្រឈមនឹងការលំបាកទាំងនៅក្នុងរោងចក្រ និងជីវភាពនៅក្រៅរោងចក្រ។
នៅក្រៅឆាកវិញ កញ្ញា សារី ឡែន កម្មការិនីនៃរោងចក្រ ហុង វ៉ា ឲ្យដឹងថា នាងធ្វើការជាកម្មការិនីកាត់ដេរដប់ឆ្នាំមកហើយ។ កញ្ញា ឡែន ត្អូញថា ថ្វីបើពេលនេះកញ្ញាបានទទួលប្រាក់ឈ្នួលគោល ឬប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាកើនដល់ចំនួន ១៤០ដុល្លារក្ដី ក៏ស្ថានភាពជីវភាពនៅតែមិនទាន់បានល្អប្រសើរនៅឡើយ៖ « ប្រាក់ខែឡើងបានបន្តិច ចំណាយហ្នឹងកាន់តែទ្វេជាងប្រាក់ខែដែលធ្លាប់ទទួលបានពីមុន។ ពីកាលមកដំបូង ខ្ញុំគិតប្រាក់ខែតែ ៥០ ( ដុល្លារ ) ទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំផ្ញើទៅផ្ទះបានច្រើនជាង ១៤០ដុល្លារទៅទៀត ដោយសារការចំណាយវាអស់តិចជាងឥឡូវ » ។
ទាក់ទងនឹងប្រាក់ឈ្នួលទាបនេះ កម្មករ និងសហជីពរាប់ពាន់នាក់ក្នុងពេលប្រារព្ធទិវាពលកម្មអន្តរជាតិកាលពីថ្ងៃទី១ ឧសភា បានទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលពិនិត្យ និងកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់កម្មករផ្នែកវិស័យកាត់ដេរឲ្យបាន ២០៧ដុល្លារ។ ប៉ុន្តែមន្ត្រីនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ គឺលោក ហេង សួរ ធ្លាប់បញ្ជាក់ថា ការចរចាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលថ្មីសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧ នឹងធ្វើឡើងនៅខែកក្កដា ខាងមុខនេះ។
បុគ្គលិកកម្មវិធីនៃសមាគមមណ្ឌលព័ត៌មានកម្មករ ដែលធ្វើការជាមួយកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ ដើម្បីពង្រឹងឲ្យពួកគាត់មានភាពម្ចាស់ការ និងសាមគ្គីភាព គឺកញ្ញា សុខ ថារ៉េត បញ្ជាក់ថា ជីវភាពកម្មករនៅតែជួបការលំបាកសម្រាប់ប្រាក់ឈ្នួលបច្ចុប្បន្ន៖ « យើងមើលឃើញថា បញ្ហាសុខភាពគាត់នៅតែមានបញ្ហាចោទ នៅពេលដែលគាត់ទៅរកសេវាសាធារណៈមួយចំនួន។ យើងតម្រូវឲ្យបង់ថ្លៃ។ អ៊ីចឹងតិច ឬច្រើន ឆ្លើយតបនឹងប្រាក់ឈ្នួលទាប។ អ៊ីចឹងពេលខ្លះគាត់ត្រូវខាំមាត់សង្កត់ចិត្តពេលឈឺល្មមៗអី គាត់អត់ទៅរកពេទ្យ គឺគាត់ព្យាបាលតាមបែបគាត់ ឬទៅរកគ្លីនិកឯកជនអីជាដើម។ អ៊ីចឹងយើងមើលឃើញថា បញ្ហាសុខភាពទ្រុឌទ្រោម » ។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ ដែលជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាលបេឡាជាតិនៃរបបសន្តិសុខសង្គម ហៅកាត់ថា ប.ស.ស ថ្លែងថា របបធានាសុខភាពរបស់ ប.ស.ស គឺជាការចង់បានរបស់កម្មករ និងសហជីព ដើម្បីដោះបន្ទុកចំណាយរបស់កម្មករក្នុងពេលព្យាបាលជំងឺ ស្របពេលដែលប្រាក់ឈ្នួលមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់៖ «អំឡុងពេលព្យាបាលនេះ ដូចជំងឺគ្រោះថ្នាក់ការងារដែរ ហើយ ២៤ម៉ោង។ បានន័យថា មិនមែនតែ ធ្វើការ ៨ម៉ោងទេ បានន័យថា ២៤ម៉ោង ទោះបីយើង នៅកន្លែង ណា មានបញ្ហាអីក៏ដោយ គឺយើងត្រូវព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃ ២៤ម៉ោង»។
បេឡាជាតិរបបសន្តិសុខសង្គម (ប.ស.ស) មានសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាល ៣ភាគី គឺភាគីរដ្ឋាភិបាល ភាគីសហជីពកម្មករ និងភាគីថៅកែរោងចក្រ។
មន្ត្រីនាំពាក្យប្រចាំបេឡាជាតិរបបសន្តិសុខសង្គម (ប.ស.ស) នៃក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ជាវ ប៊ុនរិទ្ធ កាលពីថ្ងៃទី៨ ឧសភា អះអាងថា ភាគីថៅកែរោងចក្រ និងអ្នកបញ្ជាទិញក៏ចង់ឲ្យមានរបបធានាសុខភាពនេះដែរ ដើម្បីបង្កើនគុណភាពការងារផលិត៖ «គឺថា និយោជក គាត់សាទរ និងជំរុញឲ្យចេញ ដោយមូលហេតុយើងគិតថាគាត់គោរពលក្ខខណ្ឌការងារបានល្អ ហើយពិសេស ពេលដែល បងប្អូន កម្មករយើងមានសុខភាពល្អ ធ្វើឲ្យផលិតភាពការងារក៏កាន់តែល្អដែរ »។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក្ដី លោក អាត់ ធន់ ឲ្យដឹងថា របបធានាសុខភាពកម្មករដែលក្រសួងការងារ សម្រេចឲ្យចាប់ផ្ដើមអនុវត្តតាំងពីថ្ងៃទី១ ឧសភា រហូតមកដល់ពេលនេះ មានកម្មករប្រមាណ ១០ម៉ឺននាក់ក្នុងចំណោមកម្មករដែលបានចុះបញ្ជីផ្លូវការ ១លាន ២សែននាក់ បានចុះឈ្មោះជាមួយបេឡាជាតិនៃរបបសន្តិសុខសង្គមនៃក្រសួងការងារ ដើម្បីទទួលយករបបធានានេះ។ របបធានានេះ តម្រូវឲ្យកម្មករជាសមាជិកម្នាក់បង់ថ្លៃចំនួន ២,៦% នៃប្រាក់ឈ្នួលក្នុងមួយខែៗ។ ប៉ុន្តែចំនួននេះ កម្មករបង់ពាក់កណ្ដាល ហើយថៅកែរោងចក្រជួយបង់ពាក់កណ្ដាល៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។