មន្ត្រីការពារសិទ្ធិមនុស្សអះអាងថា ការស្លាប់របស់អ្នកទោសម្នាក់នៅក្នុងមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី៤ ឬ "ម.៤" នាខេត្តពោធិ៍សាត់ កាលពីចុងខែមករា ឆ្នាំ២០១៦ គឺជាករណីមនុស្សឃាត មិនមែនជាករណីធ្វើអត្តឃាតដោយចងកដូចក្នុងកំណត់ហេតុរបស់សមត្ថកិច្ចនោះទេ។ ក្រុមគ្រួសារទណ្ឌិត កំពុងសើរើ និងប្ដឹងរឿងករណីនេះទៅតុលាការ និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីជួយអន្តរាគមន៍ និងរកយុត្តិធម៌។
នៅក្នុងពាក្យបណ្ដឹងដាក់ចូលតំណាងអយ្យការនៃសាលាដំបូងខេត្តពោធិ៍សាត់ ចុះថ្ងៃទី៧ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៦ របស់ម្ដាយទណ្ឌិតឈ្មោះ តូច សុវណ្ណារ៉េត អាយុ ២៨ឆ្នាំ រស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ បានស្នើឲ្យព្រះរាជអាជ្ញា ជួយរកយុត្តិធម៌ជូនសពកូនប្រុសរបស់គាត់ ដោយប្រាប់ពីហេតុការណ៍មុនពេលស្លាប់ និងបង្ហាញពីស្លាកស្នាមមួយចំនួននៅលើសាកសព ដែលគួរឲ្យសង្ស័យថា អាចជាករណីមនុស្សឃាត។
នៅក្នុងពាក្យបណ្ដឹងបញ្ជាក់ថា នៅលើស្មាផ្នែកខាងក្រោយមានស្នាមជាំខ្មៅ ជើងទាំងសងខាងឡើងជាំ និងស្រក់ឈាម នៅលើកញ្ចឹងកផ្នែកខាងឆ្វេងដាច់រលាត់ ហើយកមានសភាពទន់ខ្លបដូចបាក់។
ម្ដាយរបស់សព គឺអ្នកស្រី រិន វណ្ណនី មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី៨ ខែមីនា ថា តាំងពីគេប្ដូរកូនគាត់ចេញពីពន្ធនាគារព្រៃស ទៅមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី៤ ត្រូវគេវាយធ្វើបាបយ៉ាងខ្លាំង។ អ្នកស្រីថា នៅមុនពេលស្លាប់បានពីរ ឬបីថ្ងៃ កូនរបស់គាត់បានទូរស័ព្ទសុំលុយ ២០ម៉ឺនរៀល ដើម្បីដូរបន្ទប់សម្រាកក្នុងពន្ធនាគារ ដោយប្រាប់ថា មានគេធ្វើបាបកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ប៉ុន្តែពេលនោះ គាត់មិនបានផ្ញើលុយឲ្យទេ៖ « តេ ( ទូរស័ព្ទ ) មកបានមួយភ្លែតទេថា ម៉ាក់អើយ ! ជួយផ្ញើលុយឲ្យខ្ញុំមក ព្រោះគេវាយធ្វើបាបខ្ញុំណាស់។ គេធាក់សុទ្ធតែកញ្ចឹងកខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ថា កូនឯងទ្រាំទៅនៅថ្ងៃទី៧ ខែកុម្ភៈ ម៉ាក់នឹងវេរលុយឲ្យកូនឯង ២០ម៉ឺន។ ឥឡូវហ្នឹងម៉ាក់ឈឺ ទៅពេទ្យអស់លុយហើយ។ ( ពេលស្លាប់ ) ខ្ញុំឃើញកូនមានស្លាកស្នាមអ៊ីចឹង ខ្ញុំក៏ស្រែកយំ និងនិយាយនៅមុខអ្នកទាំងអស់នៅត្រង់ហ្នឹងថា កូនខ្ញុំមិនមែនចងកទេ គឺវាយកូនខ្ញុំ ហើយយកទៅព្យួរក ប៉ុន្តែអត់មាននរណាឆ្លើយជាមួយខ្ញុំទាំងអស់ »។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទាន់រកប្រភពទាក់ទងប្រធានមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី៤ ឬ ម.៤ លោក យន់ ពៅ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការចោទថាមានការវាយធ្វើបាបអ្នកទោស និងករណីឃាតកម្មនេះបានទេនៅថ្ងៃទី៨ ខែមីនា ប៉ុន្តែកំណត់ហេតុធ្វើកោសល្យវិច័យរបស់សមត្ថកិច្ចនគរបាល នៃអធិការដ្ឋាននគរបាលស្រុកភ្នំក្រវាញ សន្និដ្ឋានថា ទណ្ឌិតឈ្មោះ តូច សុវណ្ណារ៉េត បានស្លាប់ដោយសារធ្វើអត្តឃាតចងកខ្លួនឯងកាលពីយប់ថ្ងៃទី៣១ ខែមករា។
នៅក្នុងកំណត់ហេតុចុះថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦ សរសេរថា ផ្នែកក្បាលមានស្នាមទ្រុឌជារង្វង់ត្រង់ក ដោយសារកន្សែងសម្រាប់ចងកពណ៌ត្រួយចេក រន្ធគូថមានចេញលាមកបន្តិច ប្រដាប់ភេទចេញទឹកកាម និងមានស្នាមឈាមហូរប្រឡាក់ជើងខាងឆ្វេង ដែលអាចបណ្ដាលមកពីស្រមោចរោម និងខាំ។ អវយវៈ និងដងខ្លួនរបស់សព ពុំមានឃើញស្លាកស្នាមអ្វីគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលនៃសមាគមអាដហុក (ADHOC) ខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ភួង សុធា មិនជឿលើរបាយការណ៍សន្និដ្ឋានរបស់សមត្ថកិច្ចនគរបាលនេះទេ ដោយលើកហេតុផលថា កន្លែងទណ្ឌិតស្លាប់នោះគ្មានកំណល់ជាន់ឡើងចងក ហើយចម្រឹងបង្អួចសម្រាប់ពាក់កន្សែងចងកនោះនៅខ្ពស់ ចំណែកស្នាមឈាមហូរតាមជើងនោះ ក៏ជាផ្នែកមួយគួរឲ្យសង្ស័យ ទាក់ទងនឹងករណីមនុស្សឃាតដែរ៖ « ហើយបើមនុស្សហ្នឹងធ្វើអត្តឃាតនៅកន្លែងហ្នឹងទេ គឺត្រូវធ្វើអត្តឃាតនៅពន្ធនាគារព្រៃស ម្ល៉េះ ព្រោះអ្នកហ្នឹងនៅសល់តែ ១ឆ្នាំ ៤ខែ គឺគាត់ត្រូវចេញហើយ »។
លោក ភួង សុធា ឲ្យដឹងថា នៅមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី៤ ឬ ម.៤ មានទម្រង់នៃការធ្វើទារុណកម្មផ្សេងៗគ្នា ដូចជានាំអ្នកទោសមកធ្វើការងារនៅខាងក្រៅ តម្រូវឲ្យអ្នកទោសសូកលុយឲ្យអនុរក្សពន្ធនាគារ ដើម្បីបានសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់មិនសូវចង្អៀត និងធ្វើបាប។ លោកថា បើទោះបីជាមន្ត្រីអនុរក្សពន្ធនាគារប្រកែកថាមិនបានធ្វើដូចការចោទ ប៉ុន្តែរូបភាពនៃការធ្វើបាបទណ្ឌិត បានស្ដែងចេញជារឿយៗ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។