វិធីចិញ្ចឹមជន្លេនក្រហមដែលឆាប់បានប្រមូលផល
2014.09.21
ជន្លេនក្រហម ជាសត្វដែលងាយចិញ្ចឹម និងឆាប់ប្រមូលផល។ ជន្លេនក្រហម បាននាំចូលពីបរទេសតាមរយៈក្រសួងកសិកម្ម ប្រមាណ ១០ឆ្នាំមកហើយ។ ជន្លេនក្រហម ជាចំណីសត្វមាន់ ទា ត្រី ជាដើម ព្រោះជន្លេនក្រហម មានប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់សម្រាប់បំប៉នសត្វទាំងនោះ។
តើការចិញ្ចឹមជន្លេនក្រហមបែបណា?
ក្នុងពេលដែលការធ្វើស្រែវស្សាឆ្នាំ២០១៤ មិនសូវបានជោគជ័យ ដោយសារទឹកភ្លៀងធ្លាក់តិចពេក បណ្ដាលឲ្យដំណាំស្រូវវស្សារបស់កសិករមួយចំនួន មិនសូវរំពឹងបានផល ត្រូវបាន លោក អ៊ួន សុផល អ្នកចិញ្ចឹមសត្វមាន់ទា នៅភូមិខ្ជាយខាងលិច ឃុំដំណាក់សុក្រំ ស្រុកដងទង់ ខេត្តកំពត ប្រាប់ថា កសិករត្រូវតែរកចំណូលបន្ថែមពីការលក់ជន្លេនក្រហម ដើម្បីបង្គ្រប់លើផលស្រូវដែលមិនសូវរំពឹងបានផលច្រើន។
លោក អ៊ួន សុផល បន្តថា ជន្លេនក្រហម ជាសត្វងាយចិញ្ចឹម និងងាយថែទាំ។ រយៈពេល ៣០ថ្ងៃក្រោយការដាក់ចិញ្ចឹម អាចលក់បានក្នុងតម្លៃចាប់ពី ៥ពាន់ ទៅ ១ម៉ឺនរៀលក្នុង១គីឡូក្រាម៖ «ចិញ្ចឹមជន្លេនវាងាយស្រួលបំផុត មិនមានចំណាយកម្លាំងពលកម្មច្រើន ហើយមិនមានចំណាយដីធំ ហើយការថែរក្សាជន្លេនហ្នឹង ក៏វាមិនលំបាកក្នុងការថែរក្សា។ ដូច្នេះ យើងគ្រាន់តែរៀបចំទីកន្លែង ហើយយើងដាក់វាចោល គ្រាន់តែមើលស្រោចទឹក២-៣ថ្ងៃស្រោចម្តងៗ គឺជាការល្អ ហើយខ្ញុំគិតថា យើងជាកសិករ គួរតែយើងចិញ្ចឹមជន្លេននេះគ្រប់ៗគ្នា។ ហើយជន្លេនបើសិនជាលក់វិញ គឺបានថ្លៃ វាបានរហូតទៅដល់ ៥.០០០រៀលក្នុង១គីឡូ ហើយកន្លែងខ្លះ អាចបានដល់ ១ម៉ឺនរៀលក្នុង១គីឡូក្រាម រួចយើងអាចលក់ទាំងជី ទាំងអាចម៍គោ ដែលយើងចិញ្ចឹមវាហ្នឹងដែរ»។
លោកឲ្យដឹងថា ជន្លេន គឺជាសត្វដែលត្បុល និងចូលចិត្តនៅកន្លែងត្រជាក់ និងម្លប់។ ដូច្នេះ កន្លែងចិញ្ចឹមជន្លេនក្រហម ត្រូវតែនៅក្នុងម្លប់ និងមិនដក់ទឹក៖ «អ៊ីចឹងយើងត្រូវរកទីកន្លែងសម្រាប់ចិញ្ចឹមជន្លេនហ្នឹង គឺកន្លែងណាដែលទឹកមិនលិច គឺមានដីនៅទីទួលខ្ពស់ ហើយមានម្លប់ជុំវិញ។ អ៊ីចឹង គឺកន្លែងនោះដែលជាទីតាំងសមស្រប ដើម្បីចិញ្ចឹមជន្លេន។ ការចិញ្ចឹមជន្លេន គឺយើងគ្រាន់តែជីកដីជម្រៅ ២តឹក ទៅតាមទំហំដែលយើងចង់ចិញ្ចឹម រួចហើយ គឺយើងយកក្រដាសប្លាស្ទិកយកទៅក្រាលពីក្រោម ឬមួយក៏យើងអាចយកស៊ីម៉ងត៍ទៅចាក់នៅបាត តាមអ្វីដែលយើងអាចធ្វើទៅបាន។ ប៉ុន្តែ កន្លុកនោះ គឺយើងអាចទុកភ្លឺវាប្រហែលជា ២តឹកឡើងលើ ដើម្បីការពារកុំឲ្យទឹកចូល ហើយការពារកុំឲ្យជន្លេនវាអាចឡើងទៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែរ»។
នៅពេលរើសកន្លែងសម្រាប់ចិញ្ចឹមរួចហើយ ត្រូវយកលាមកគោស្រស់ទៅចាក់ពីលើក្រណាត់កៅស៊ូ ឬពីលើបាតស៊ីម៉ងត៍រៀបចំទុករួចនោះ ហើយត្រូវទៅទិញពូជជន្លេនក្រហមពីអ្នកដែលមានលក់។ ទិញបានជន្លេនក្រហមហើយ យកវាទៅដាក់ក្នុងកន្លែងចិញ្ចឹមឲ្យបាន ៥ជ្រុង គឺដាក់នៅជ្រុងកៀនៗទាំង៤ និងដាក់នៅចំកណ្ដាល។ ការដាក់បែបជន្លេនចិញ្ចឹមទ្រង់ទ្រាយបែបនេះ ដើម្បីឲ្យវារហ័សបង្កាត់ពូជ៖ «រួចហើយ យើងយកលាមកគោស្រស់យកទៅដាក់ឲ្យពេញកន្លុកដែលមានជម្រៅ ២តឹក ដែលយើងបានជីក។ រួចហើយ គឺយើងយកពូជជន្លេនយកទៅដាក់នៅក្នុងលាមកគោ ដែលយើងបានដាក់នៅក្នុងកន្លុករួចជាស្រេចហ្នឹង គឺ១គីឡូក្នុង១ម៉ែត្រការ៉េ គឺដាក់ជន្លេន១គីឡូ។ ម្យ៉ាងទៀត បើសិនជាកន្លែងដែលវារស់នៅហ្នឹងស្ងួតពេក ការកកើតកូនចៅហ្នឹងកម្រិតទាបដែរ។ អ៊ីចឹង គឺយើងត្រូវឲ្យកម្រិតមានសំណើមហ្នឹងគឺល្មម ដូចជាយើងចាប់លាមកគោហ្នឹងទៅពូតបាន ហើយមិនប្រឡាក់ដៃ នេះគឺសំណើមល្មម»។
លោក អ៊ួន សុផល បន្តថា ជន្លេនក្រហមជាសត្វឆាប់បង្កាត់ពូជ ហើយមានប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ក្នុងពេលយកវាទៅឲ្យត្រី មាន់ ទា ស៊ីជាចំណី។ លោកអះអាងថា ជន្លេនក្រហម គឺក្រសួងកសិកម្ម នាំពូជមកពីបរទេស ចែកជូនកសិករចិញ្ចឹមនៅខេត្តតាកែវ និងខេត្តផ្សេងៗទៀត។ ចំណែកគាត់វិញ ទិញពូជជន្លេនក្រហមពីកសិករសេដាក យកមកចិញ្ចឹម និងពង្រីកការលក់ចែកគ្នាចិញ្ចឹមបន្តនៅខេត្តកំពត។ គាត់សម្គាល់ឃើញថា ក្រោយការដាក់ជន្លេនក្រហមចិញ្ចឹមបាន ៣០ថ្ងៃ វាកើតកូនចៅពេញក្នុងកន្លែងចិញ្ចឹមនោះ៖ «ពូជនេះ គឺជាពូជនាំចូល ប៉ុន្តែខ្ញុំអត់ទាន់ដឹងច្បាស់ថា ពូជហ្នឹងនាំចូលមកពីប្រទេសណាទេ ប៉ុន្តែជាដំបូង គឺយើងបានមកពីបន្តពូជមកពីអង្គការសេដាក ដែលយកពូជហ្នឹងមកពីមន្ទីរកសិកម្ម។ អ៊ីចឹង គឺយើងចិញ្ចឹមតៗគ្នា គឺមាន២ គឺទីមួយ មន្ទីរកសិករ ឲ្យពូជហ្នឹង ហើយទីពីរ គឺអង្គការសេដាក បានផ្សព្វផ្សាយឲ្យធ្វើអ៊ីចឹងមក ហើយយើងបានយកពូជហ្នឹងមក ឃើញជន្លេនហ្នឹងវាមានរូបរាងក្រហមប៉ិនៗកន្លះដូង គឺយើងមើលទៅវាអត់មានជាតិដីនៅក្នុងខ្លួនទេ មើលទៅឃើញសុទ្ធតែសាច់តែម្តងជន្លេនហ្នឹង វាតូចមែនពិត ប៉ុន្តែវាមានប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ ដោយសារវាមានសាច់ សាច់ក្រាស់»។
ចំពោះការថែទាំវិញ គ្រាន់តែដាក់បន្ថែមលាមកគោស្រស់ ស្រោចទឹកកុំឲ្យវាស្ងួត និងការពារសត្វកង្កែប គីង្គក់ ជីងចក់ ថ្លែន បង្កួយ កណ្ដុរ មាន់ ទា ជាដើម ដោយយកស័ង្កសីគ្រប និងហ៊ុមព័ទ្ធស្បៃការពារសត្វទាំងនោះ កុំឲ្យចូលទៅក្នុងកន្លែងចិញ្ចឹម៖ «យើងថែទាំ យើងការពារសត្វគីង្គក់ សត្វកណ្ដុរ។ អ៊ីចឹងសត្វនោះវាអាចទៅចូលស៊ីនៅពេលយប់ ព្រោះនៅពេលយប់ គឺជន្លេនវាត្រូវចេញពីដី វាងើបមកខាងលើទាំងអស់។ នៅពេលវាងើបក្បាលហ្នឹង ធ្វើឲ្យសត្វគីង្គក់ និងកណ្ដុរហ្នឹង វាងាយស៊ី ហើយឧស្សាហ៍បំផ្លាញវាដែរ អ៊ីចឹងយើងការពារសត្វកណ្ដុរ និងគីង្គក់។ ដើម្បីការពារសត្វគីង្គក់បាន គឺយើងត្រូវធ្វើរនាំងជាក្រដាសប្លាស្ទិកកម្ពស់ ២តឹក ឬមួយក៏ ៣តឹកយ៉ាងខ្ពស់ ជួយការពារ។ ហើយចំពោះសត្វកណ្ដុរវិញ គឺយើងអាចយកស្បៃមុងយកទៅដាក់យកទៅព័ទ្ធ ប៉ុន្តែវាអាចការពារបានខ្លះ ហើយបើសិនជាកណ្ដុរហ្នឹង វាអាចដឹងរឿងខ្លះវាអាចកាត់ស្បៃហ្នឹងដែរ បើសិនជាវាអាចកាត់ស្បៃ យើងអាចយកលួសដែកសំណាញ់ដែកហ្នឹង យកទៅព័ទ្ធជុំវិញ ដើម្បីការពារកណ្ដុរ ឬយើងអាចដាក់ជាស័ង្កសីគ្របឲ្យជិត ហើយយើងរកអីសង្កត់ឲ្យជិតទៅ ក៏កណ្ដុរមិនអាចចូលបានដែរ»។
លោក អ៊ួន សុផល បន្តថា ក្រោយការចិញ្ចឹមជន្លេនក្រហមរយៈពេល ៣០ថ្ងៃ គាត់ប្រមូលផលវាលក់ក្នុង១ម៉ែត្រការ៉េ បានទម្ងន់លើស ១០០គីឡូក្រាម ដោយគ្រាន់តែដាក់ជំនួសវិញ នូវលាមកគោស្រស់ត្រង់កន្លែងដែលបានជីក ឬកាត់វាលក់ប៉ុណ្ណោះ៖ «ចាប់ពីថ្ងៃដាក់ពូជដំបូងរហូតទៅដល់ ៣០ថ្ងៃ គឺយើងអាចប្រមូលផលបានហើយ។ ក្នុង១ម៉ែត្រការ៉េ នៅពេលយើងប្រមូលផល គឺយើងអាចបាន ១០០ ទៅ ១២០គីឡូ ព្រោះមួយម៉ែត្រការ៉េមានជម្រៅ ២តឹក ទៅ ៣តឹក ដែលយើងដាក់លាមកគោ។ នៅពេលដែលយើងលក់ គឺយើងមិនលក់តែជន្លេនសុទ្ធទេ គឺយើងលក់ទាំងលាមកគោ លក់ទាំងជន្លេន។ អ៊ីចឹងក្នុង១គីឡូ គឺមានជន្លេនប្រហាក់ប្រហែលជា ១០០ក្បាលហ្នឹង គឺ១គីឡូហើយ។ ដោយសារយើងថ្លឹងទាំងលាមកគោ អ៊ីចឹងគឺក្នុង១ម៉ែត្រការ៉េ គឺប្រហាក់ប្រហែលជា ១២០គីឡូ»។
លោកថា ជន្លេនក្រហមមិនងាយផុតពូជទេ គឺវាចេះតែបង្កកំណើតច្រើនទៀត ឲ្យតែមានលាមកគោស្រស់ដាក់ឲ្យវាស៊ី ស្រោចទឹកឲ្យជោកល្មម និងការពារវាពីសត្វដែលស៊ីវាជាចំណី។
លោក អ៊ួន សុផល បន្ថែមថា ការចិញ្ចឹមជន្លេន ធ្វើឲ្យអ្នកចិញ្ចឹមឆាប់ប្រមូលផលបង្គ្រប់ទៅលើការខ្វះស្រូវវស្សានៅក្នុងខេត្តតាកែវ និងខេត្តកំពត ឆ្នាំនេះ ដែលរងនូវការដាំស្រូវវស្សាយឺតពេល ព្រោះរាំងស្ងួតអូសបន្លាយ។ កសិករនៅទីនោះ មិនសូវរំពឹងផលស្រូវទទួលបានច្រើនតោនតាមការគ្រោងទុកទេ ទើបគាត់ណែនាំឲ្យកសិករងាកទៅចិញ្ចឹមជន្លេនក្រហម ដែលឆាប់ប្រមូលផល ហើយអ្នកចិញ្ចឹមវាមិនសូវនឿយហត់ក្នុងការថែទាំ។ រីឯទីផ្សារលក់ជន្លេនក្រហម ក៏សម្បូរ ព្រោះវាជាចំណីដល់សត្វមាន់ ទា ត្រី។ បើអ្នកចិញ្ចឹមមាន់ ទា ត្រី វិញ មិនចាំបាច់ទៅទិញចំណីមកឲ្យវាស៊ី គឺឲ្យតែជន្លេនក្រហមទៅសត្វទាំងនោះស៊ី គឺសត្វចិញ្ចឹមវាធំលឿន ព្រោះជន្លេនក្រហមមានប្រូតេអ៊ីននៃជាតិសាច់ច្រើន ដែលនាំឲ្យកូនមាន់ឆាប់ធំ និងឈ្នះជំងឺ៕