ព័ត៌មានដែលបានដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅមួយមានចំណងជើងថា «ពេជ្ឈឃាដបាត់ខ្លួន» របស់អ្នកនិពន្ធ នីក ដងឡុប ដែលធ្លាប់បានជួបសម្ភាសជាមូយ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ហើយដែលសៀវភៅនេះ ត្រូវបានប្រែសម្រួលដោយលោក ហេង ហាំងខេង នោះ បានកត់ត្រាថា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ កើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយ នាថ្ងៃទី១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៤២ នៅភូមិពៅវើយ ឃុំពាមបាង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ ក្នុងខ្ទមមួយក្បែរមាត់ស្ទឹងស្ទោង។ ឪពុក កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ឈ្មោះ កាំង គី និងមានម្តាយឈ្មោះ កាំង គីមស៊ីវ។
កាំង ហ្កិចអ៊ាវ គឺជាកូនច្បង ហើយក៏ជាកូនប្រុសតែមួយគត់នៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានសមាជិកប្រាំនាក់។ នៅពេល កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានអាយុ ៩ឆ្នាំ ក្រុមគ្រួសារកុមារារូបនេះបានត្រូវបង្ខំឱ្យផ្លាស់ប្តូរផ្ទះសម្បែងទៅរស់នៅលើដីជីដូនរបស់គាត់វិញ ដោយសារតែបញ្ហាទំនាស់ដីធ្លី។
ក្រោយមកឪពុករបស់កុមារា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ទទួលបានការងារធ្វើក្នុងឋាន:ជាស្មៀននៅក្រុមហ៊ុននេសាទត្រីមួយរបស់ចិន ដោយសារតែគាត់ចេះនិយាយភាសាចិន។ ចំណែកម្តាយរបស់កុមារារូបនេះវិញ បានខិតខំរកចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារបន្ថែមទៀត ដោយលក់នំក្រូចនិងចេកចៀននៅផ្សារ។
កុមារា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានចាប់ផ្តើមចូលរៀនក្នុងសាលាពោធិ៍អណ្តែត ដែលស្ថិតក្នុងវត្តក្បែរភូមិដែលគាត់រស់នៅ។ បន្ទាប់មកទៀត កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានផ្លាស់ទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាកំពង់ចិនវិញ ដែលស្ថិតនៅក្បែរសាលាចាស់នោះដែរ។ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ជាមនុស្សដែលញៀននឹងការអានសៀវភៅ ហើយកម្រចេញពីផ្ទះណាស់។
តាមរយ: លាម សារុន អតីតព្រះសង្ឃគង់នៅវត្តឧណ្ណាលោម ហើយក៏ជាអតីតមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ដែលទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា លេខ៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០០ បានដកស្រង់នោះ ឱ្យដឹងថា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ជាសិស្សម្នាក់ដែលរៀនពូកែខ្លាំងណាស់ ៖ «រៀននៅកំពង់ធំល្បីវារៀនពូកែខាងគណិតវិទ្យា គឺលេខ១ រហូត ប្រឡងទូទាំងប្រទេសគឺវាជាប់លេខ១ទៀត។ ដល់វារៀនជាប់បាក់អង ទៅប្រឡងធ្វើសាស្ត្រាចារ្យជាប់ទៀត។ ដល់ពេលចេញមកវិញ រៀនយកសញ្ញាបត្រជាមួយខ្ញុំខាងអក្សរសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញវិញ អត់យកគណិតវិទ្យាទេ»។
នៅឆ្នាំ១៩៦១ ពេលដែលពេញវ័យ ១៩ឆ្នាំ យុវជន កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានប្រឡងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ ហើយរូបគាត់ក៏បានទៅបន្តការសិក្សានៅវិទ្យាល័យសូរ្យវរ្ម័នទី២ ក្នុងទឹកដីខេត្តសៀមរាប។ ការសិក្សានៅឯខេត្តសៀមរាប យុវជន កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានប្រឡងជាប់មធ្យមសិក្សាបត្រភាគទី១។
ក្នុងឆ្នាំ១៩៦២ យុវជន កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានមកបន្តការសិក្សាថ្នាក់ទីបញ្ចប់នៅវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិ រហូតប្រឡងជាប់មធ្យមសិក្សាបត្រភាគទី២ ផ្នែកគណិតសាស្ត្រដោយទទួលបាននិទ្ទេសល្អទៀតផង។
នៅក្នុងទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតលេខដដែល បានឱ្យដឹងថា នៅភ្នំពេញ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ស្នាក់នៅកុដិលេខ៣ ក្នុងវត្តឧណ្ណាលោម។
លាម សារុន អតីតព្រះសង្ឃគង់នៅវត្តឧណ្ណាលោមដដែលបានឱ្យដឹងទៀតថា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានឈ្មោះហៅក្រៅមួយទៀតថា គៀវ។ គៀវ ជាមនុស្សកើតក្នុងឆ្នាំមមី មានចរិតស្លូតបូត និងមិនដែលតបតជាមួយអ្នកណាឡើយ។ ក្រៅពីមានបុគ្គលិកលក្ខណ:រាបសារ គៀវ ក៏មិននិយមការផឹកស៊ីលេងបៀប៉ោឡើយ តែគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ដែលជាប់ចិត្តនឹងបារី ៖ «បើចរិតវា គឺបើវាខឹង អត់ដែលមានតនឹងអ្នកណាទេ។ គេប្រមាថវា គេជេរវាយ៉ាងម៉េចក៏វាអត់ត ចិត្តធ្ងន់។ រួចបើដឹងតែគេកាទីកាទើ រកវ៉ៃ វាបែរជាលួងលោមទៅវិញ។ គ្មានផឹក គ្មានស៊ី។ បារី បើថាវាជក់ មួយថ្ងៃហ្នឹង គឺអុជបន្តរហូតអស់ពីរកញ្ចប់ក៏មាន បីកញ្ចប់ក៏មាន ហើយល្បែងអត់មានទេ នៅម៉ាកុដិ អាណាលេងអី ក៏វាអត់លេងដែរ»។
ឆ្នាំ១៩៦៤ យុវសិស្ស កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានចូលរៀននៅវិទ្យាស្ថានគរុកោសល្យដើម្បីយកវិញ្ញាបនបត្រធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យ។ វិទ្យាស្ថាននេះ គ្រប់គ្រងដោយសាស្ត្រាចារ្យគណិតសាស្ត្រ មកពីទីក្រុងប៉ារីសម្នាក់ឈ្មោះ សុន សេន ដែលក្រោយមកក្លាយជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។
នៅថ្ងៃទី២៨ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៦៥ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានទទួលវិញ្ញាបនបត្រគ្រូ ហើយត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅបង្រៀននៅអនុវិទ្យាល័យស្គន់ ដែលជាស្រុកមួយរបស់ខេត្តកំពង់ចាម។
នៅក្នុងទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតលេខដដែល បានឱ្យដឹងថា ក្នុងឋាន:ជាអ្នកបង្រៀន លោកគ្រូ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានសិស្សជាច្រើនគោរពស្រឡាញ់គាត់ ដែលខុសប្លែកពីសាស្ត្រាចារ្យដទៃទៀត។
គឹម សួរ អតីតសិស្សរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានឱ្យដឹងថា គាត់ជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលធ្វើឱ្យសិស្សជាច្រើននិយមចូលចិត្តគាត់ ៖ «គាត់ចូលចិត្តជាមួយសិស្ស ស្និទ្ធស្នាលជាមួយកូនសិស្សណាស់ ហើយកូនសិស្សហាក់ដូចជាស្រឡាញ់គាត់ហ្នឹងតែម្តង។ ហើយពេលហ្នឹងគឺថា សាស្ត្រាចារ្យខ្លះគេធ្វើឫកធំ ធ្វើឱ្យកូនសិស្សខ្លាចដល់គ្រូ។ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ នេះ គឺមិនធ្វើឱ្យកូនសិស្សខ្លាចទេ គាត់ធ្វើឱ្យកូនសិស្សស្រឡាញ់រហូតដល់កូនសិស្សឱប ឬក៏ចាប់លើកបោះអ៊ីចឹង ភាគច្រើនគឺកូនសិស្សស្រឡាញ់គាត់ណាស់»។
សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា ការសិក្សារបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ តែងតែបានទទួលការជួយជ្រោមជ្រែងទាំងលុយកាក់ និងការលើកទឹកចិត្តពីគ្រូរបស់គាត់ឈ្មោះ កែ គីមហួត ជានិច្ច។
កែ គីមហួត ជាអ្នកប្រឆាំងរាជានិយមដ៏ស្រួចស្រាល់បំផុត ហើយតាមរយ:ការណែនាំរបស់គាត់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ប្រាកដជាបានអានកាសែតដែលនិយាយអំពីចលនារំដោះនៅទូទាំងពិភពលោកនាសម័យកាលនោះជាក់ជាមិនខាន។
ទ្រឹស្តីមហាលោតផ្លោះរបស់ប្រធាន ម៉ៅ សេទុង នៃប្រទេសចិន តែងតែបានជ្រាបចូលទៅក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ហើយរូបគាត់តែងតែនិយាយទិតៀនប្រឆាំងទៅនឹងសក្តិភូមិ រាជានិយម អ្នកមាន និងរបបគ្រប់គ្រងថា បានជិះជាន់ប្រជាជនក្នុងសង្គមនោះជានិច្ច។
គួររំឭកផងដែរថា ក្នុងពេលកំពុងសិក្សានៅខេត្តកំពង់ធំ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានមិត្តជាច្រើន ដែលខ្លះនៅមានជីវិតរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងនោះមានដូចជា សុខ ឃាង, សុម៉ាលី និង ហូ ងី ជាដើម ហើយ ហូ ងី ដែលប្រហែលជាស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩៧០ គឺជាមិត្តជិតដិតបំផុតរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ៕