មេដឹកនាំសហជីពស្នើឱ្យក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាលើកឡើងនូវបញ្ហាជាក់ស្តែង និងហេតុផលត្រឹមត្រូវដើម្បីពិភាក្សា និងសម្រេចចិត្តដោយផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ភាគីទាំងសង្ខាង សម្រាប់ការចរចាប្រាក់ឈ្នួលឆ្នាំ២០២២។ ការលើកឡើងនេះបន្ទាប់ពីមេដឹកនាំសហជីពសង្កេតឃើញថាការចរចាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលឆ្នាំចាស់ហាក់គ្មានតុល្យភាព និងលម្អៀងរកភាគីថៅកែដែលធ្វើឱ្យកម្មករបាត់បង់ផលប្រយោជន៍ និងទទួលរងអំពើអយុត្តិធម៌។
ក្រុមសហជីពបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយសម្រាប់កិច្ចប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ជាមួយភាគីរដ្ឋាភិបាល និងនិយោជក ចាប់ពីថ្ងៃទី១៤ រហូតដល់ចុង ខែកញ្ញាខាងនេះ ។ ក្រុមសហជីពថាតួលេខដែលបានស្នើដំឡើងជាង២២(២២,២ដុល្លារ) ឬប្រាក់ខែគោលរបស់កម្មករឆ្នាំ២០២២ ចំនួនជាង២១៤(២១៤,២ ដុល្លារ)ក្នុងមួយខែធ្វើឡើងត្រឹមត្រូវតាមស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមដោយមិនប៉ះពាល់ដល់និយោជកឡើយ។
ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា អ្នកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ មានប្រសាសន៍ថា ប្រាក់ឈ្នួលគោលកម្មករកន្លងទៅតិចតួចមិនអាចធានាឱ្យកម្មកររស់នៅសមរម្យ និងថ្លៃថ្នូរស្របតាមច្បាប់បានទេ ដោយសាររដ្ឋាភិបាល និងយោជកតែងតែច្រានចោលសំណើរបស់សហជីព។ អ្នកស្រីយល់វាបានធ្វើឱ្យកម្មករទទួលរងនូវអំពើអយុត្តិធម៌បន្តបន្ទាប់ ដោយសារការចរចាគ្មានតុល្យភាព ទោះសហជីពលើកឡើងនូវបញ្ហាជាក់ស្តែង និងហេតុផលត្រឹមត្រូវក៏ដោយ ។ អ្នកស្រីរំពឹងថា ការចចារកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់វិស័យវាយនភណ្ឌ និងផលិតស្បែកជើងខាងមុខនេះភាគីទាំងអស់នឹងលើកយកបញ្ហាជាក់ស្តែងនិងហេតុផលត្រឹមត្រូវដើម្បីពិភាក្សា៖ «ប្រាក់ឈ្នួលដែលកម្មករទទួលបានសព្វថ្ងៃវាជាប្រាក់ឈ្នួលមួយដែលមិនឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការកម្មករហើយវាផ្ទុយនឹងច្បាប់ទៀត កម្មកររស់នៅសព្វថ្ងៃហ្នឹងគឺទទួលសុខត្រូវគ្រួសារមានមនុស្សប្រាំនាក់ ហើយប្រាំនាក់ហ្នឹងមានតែមនុស្ស២នាក់កន្លះទេក្នុងការរកចំណូលចូលក្នុងគ្រួសារ អ៊ីចឹងមនុស្សពីរនាក់កន្លះដែលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារហ្នឹងតើឱ្យគាត់រស់នៅម៉េច»។
ជាមួយគ្នានេះ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជាហៅកាត់ថា C-CAWDU លោក គង់ អាទិត្យ មានប្រសាសន៍ថា ក្រុមសហជីពបានសហការជាមួយវិទ្យាស្ថានឯករាជ្យ ដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងវិភាគរបាយការណ៍និងតួលេខតាមបែបបច្ចេកទេសដោយផ្អែកលើលក្ខខណ្ឌអតិផរណាទីផ្សារ ស្ថានភាពទីផ្សារ និងការប្រកួតប្រជែកជាដើម ។ លោកបញ្ជាក់ថាខាងសហជីពបានពិនិត្យមើលឃើញថាការបញ្ជាទិញ និងការនាំចេញរអាក់រអួលបន្តិច ប៉ុន្តែទំហំនាំចេញមិនប្រែប្រួលឬប៉ះពាល់ដល់និយោជកឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក គង់ អាទិត្យ បារម្ភថា ការចរចាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលគោលខាងមុខនេះ រដ្ឋាភិបាល និងភាគីនិយោជកអាចនឹងមើលឃើញ តែបញ្ហារបស់ថៅកែ ហើយមើលរំលងបញ្ហារបស់កម្មករ ដូចការចរចាលើកមុនៗដែរ៖ «សូមសំណូមពរទៅដល់គ្រប់ភាគីទាំងអស់ហ្នឹងឱ្យមើលលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រហ្នឹងឱ្យវាបានខ្ពស់ និងលក្ខណៈសង្គមដែលកម្មករកំពុងរងគ្រោះ ដូចករណីខ្ញុំលើកឡើងអ៊ីចឹង កម្មករក៏ជាអ្នករងគ្រោះដែរ មិនមែនមានន័យថា ដល់ពេលក្លាយជា With team និយោជកជាជនរងគ្រោះតែឯង ដល់កម្មករអត់ជនរងគ្រោះ អ៊ីចឹងអត់ឡើងប្រាក់ខែឱ្យគាត់ទៀតទេ អ៊ីចឹងមិនអាចទេ អ៊ីចឹងត្រូវតែធ្វើឱ្យមានការថ្លឹងថ្លែងឱ្យច្បាស់លាស់ទើបសេដ្ឋកិច្ច និងកម្លាំងពលកម្មមានប្រសិទ្ធភាព»។
ក្នុងរបាយការណ៍ដាក់ទៅក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា កាលពីថ្ងៃទី០៧ កញ្ញា ក្រុមសហជីពឯករាជ្យ បានស្នើដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលជាង ២២ (២២,២ដុល្លារ) សម្រាប់ឆ្នាំបន្ទាប់ គឺ២១៤,២ ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដើម្បីកំណត់តួលេខរួមក្នុងការចរចាជាមួយនិយោជកនិងរដ្ឋាភិបាល។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ ដើម្បីបញ្ជាក់ជុំវិញរឿងនេះបានទេ នៅថ្ងៃទី៧ កញ្ញា ដោយទូរស័ព្ទចូលពុំមានអ្នកទទួល។ ចំណែកអគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា លោក ខេន លូ ប្រាប់ថា លោកជាប់រវល់។
ប៉ុន្តែលោក ខេន លូ បានប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថ្មីៗនេះថា ភាគីនិយោជកមិនទាន់លើកឡើងតួលេខជាក់ស្តែងដើម្បីពិភាក្សាប្រាក់ឈ្នួលគោលរបស់កម្មករសម្រាប់ឆ្នាំ២០២២នៅឡើយទេ។ លោកបញ្ជាក់ថា ភាគីនិយោជកបានស្នើឱ្យសហជីពពិចារណាបញ្ហាជាក់ស្តែងលើការចំណាយរបស់និយោជកដែលកើនឡើង ស្របពេលដែលចំណូលថយចុះ។
ទោះជាយ៉ាងណា កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ នៅរាជធានីភ្នំពេញ លោក គឹម វណ្ណដេត ថ្លែងថា កម្មករគាំទ្រក្រុមសហជីពដែលស្នើដំឡើងប្រាក់ខែគោលជាង២១៤ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដោយសារពួកគាត់រងទុក្ខលំបាកផ្នែកជីវភាព អំឡុងពេលរីករាលជំងឺកូវីដ១៩។ កម្មករវ័យ៣០ឆ្នាំរូបនេះត្អូញត្អែរថាប្រាក់ខែគោលឆ្នាំចាស់មិនឆ្លើយតបតម្រូវចាំបាច់គ្រួសារបានទេ ពីព្រោះលោកត្រូវបង់ទឹកភ្លើង ថ្លៃបន្ទប់ជួលដែលឡើងថ្លៃ និងបង់បំណុលធនាគារជាង១៣០ដុល្លារក្នុងខែជាដើម។ លោកស្នើដល់ភាគីពាក់ព័ន្ធជួយចរចាប្រាក់ខែគោលសម្រាប់កម្មករឱ្យសមរម្យ ទៅស្ថានភាពគ្រួសាររបស់កម្មករកំពុងជួបវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច៖ «គាត់ចំណាយច្រើនជាងមុនប្រាក់ខែគាត់ប៉ុណ្ណឹងគឺយើងសិក្សាទៅក្នុងម្នាក់គាត់បើទៅអត់សល់បានខ្ទង់៧០ដុល្លារផង អ្វីដែលគាត់ចំណាយទៅវិញ អ៊ីចឹងគាត់ថា ប៉ុណ្ណឹងគាត់ទុកហូបដល់ខែវិញវាអស់ហើយ ភាពជាក់ស្តែងម្ហូបឡើងថ្លៃនិយាយចំទំនិញឡើងថ្លៃគ្រប់មុខ»។
កាលពីឆ្នាំ២០២១ កន្លងទៅ រដ្ឋាភិបាលបានដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់កម្មករនិយោជិតផ្នែកវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងពី ១៩០ដុល្លារ ទៅ ១៩២ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ បើគិតរួមទាំងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗដែលមានស្រាប់ ជាមធ្យមកម្មករនិយោជិតម្នាក់ៗទទួលបានប្រាក់ចំណូលយ៉ាងតិចពី ២៥០ដុល្លារដល់ ៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ប៉ុន្តែកម្មករអះអាងថា ចាប់តាំងពីរីករាលដាលជំងឺកូវីដ១៩ ពួកគាត់មិនបានធ្វើការថែមម៉ោងដូចមុននោះទេ។ បញ្ហានេះធ្វើឱ្យចំណូលពួកគាត់ថយចុះ ដោយរំពឹងតែទៅលើប្រាក់ខែគោល ស្របពេល ទំនិញលើទីផ្សារឡើងថ្លៃឥតឈប់ឈរ ដែលធ្វើឱ្យស្ថានភាពរស់នៅរបស់កម្មកររោងចក្រមានភាពលំបាកជាខ្លាំង៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។