ប្រជានេសាទ និងសហគមន៍នេសាទនៅតាមតំបន់បឹងទន្លេសាប ត្អូញត្អែរអំពីការរីងស្ងួតខ្វះទឹកខុសពីប្រក្រតី ស្របពេលដែលរដូវវស្សាបានចូលមកដល់ជាងមួយខែទៅហើយ។ ពួកគេថា ការរីងស្ងួតទឹកនៅតំបន់បឹងទន្លេសាបនេះ ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ជីវភាពរបស់ពួកគេ ជាពិសេសអ្នកដែលរស់នៅតាមភូមិបណ្តែតទឹកលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ដោយសារតែពួកគេមិនអាចប្រកបរបរអ្វីផ្សេង ក្រៅតែពីការនេសាទ។ មន្ត្រីអាជ្ញាធរទន្លេសាបរបស់រដ្ឋាភិបាល អះអាងថា ការរីងស្ងួតខ្វះទឹកនាពេលនេះ គឺដោយសារតែកត្តាអាកាសធាតុមិនអំណោយផល ដែលអាចអូសបន្លាយរហូតដល់ពាក់កណ្តាលខែសីហា ទើបទឹកទន្លេចាប់ផ្ដើមហក់ឡើងវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកជំនាញផ្នែកអភិបាលកិច្ចទឹកថា ការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីជាច្រើននៅតាមប្រទេសខ្សែទឹកខាងលើនៃទន្លេមេគង្គ ក៏ជាចំណែកមួយចូលរួមបង្កើតឲ្យមានវិបត្តិខ្វះទឹកនារដូវវស្សានេះជាងពីរឆ្នាំជាប់គ្នាមកហើយ។
ការបន្តអូសបន្លាយរដូវប្រាំងបង្កឲ្យមានការរីងស្ងួតខ្វះទឹកនៅតាមតំបន់ទន្លេសាបនេះ មិនមែនទើបតែកើតឡើងក្នុងឆ្នាំនេះទេ ក៏ប៉ុន្តែ ស្ទើរតែជាងពីរឆ្នាំជាប់គ្នាមកហើយ ដែលមានបាតុភូតដដែលនេះកើតឡើង បង្កឲ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ប្រជាសហគមន៍នេសាទនៅតំបន់ទន្លេសាប។ ខុសប្លែកពីឆ្នាំមុនៗ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២០នេះ ការបន្តអូសបន្លាយរដូវប្រាំង ហាក់មានរយៈពេលយូរជាង។
អគ្គលេខាធិការរងអាជ្ញាធរទន្លេសាប លោក ម៉ៅ ហាក់ ថា ហេតុការណ៍នេះ បណ្ដាលមកពីកត្តាប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលអាចអូសបន្លាយរហូតដល់ពាក់កណ្តាលខែសីហា ទើបទឹកចាប់ផ្ដើមហូរពីទន្លេមេគង្គចូលផ្ទៃបឹងទន្លេសាបវិញ៖« យើងដឹងថា ឥឡូវហ្នឹងវា ស្ថានភាពប្រែប្រួលអាកាសធាតុនៅឆ្នាំហ្នឹង គឺទឹកវានៅទាបនៅឡើយ ហើយស្ថានភាពភ្លៀងនៅអាងទន្លេមេគង្គក៏មិនទាន់ច្រើន ហើយនៅយើងនេះមានភ្លៀងដែរ ស្ថិតនៅកម្រិតមួយមធ្យមដែលយើងមើលទៅទឹកទន្លេវាមិនទាន់បានឡើង។ អ៊ីចឹង វាពាក់ព័ន្ធនឹងរបបទឹកទន្លេមេគង្គទាំងអស់នេះ។ អ៊ីចឹងហើយ បានជាទឹកទន្លេសាបយើងវាមិនទាន់មានអ្វីដែលឆ្នាំនេះយើងអាចថាយឺតជាងបណ្តាឆ្នាំ … វាប្រហាក់ប្រហែលនឹងឆ្នាំមុនដែរ ដែលទឹកក៏វាឡើងយឺតអញ្ចឹងដែរ »។
លោកបន្តថា ហេតុការណ៍នេះនៅពុំទាន់បង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងនៅឡើយទេ ហើយអាជ្ញាធររដ្ឋក៏បានអន្តរាគមន៍តាមជាក់ស្តែងដែរ ក៏ប៉ុន្តែលោកពុំបានបញ្ជាក់លម្អិតទេ ថាតើអន្តរាគមន៍នោះជាអ្វីឲ្យពិតប្រាកដនោះ៖ « មកដល់ពេលនេះយើងដូចជាការខ្វះខាតទឹក វាមិនទាន់មានអីប្រឈមខ្លាំងនោះទេ។ តាមពិតរឿងទឹកនេះ វាពាក់ព័ន្ធនឹងរបបទឹកភ្លៀង។ ការវាយតម្លៃរបបទឹកភ្លៀងដឹងហើយ ព្រោះរបបទឹកភ្លៀងមិនទាន់មានច្រើននៅឡើយ។ នេះហើយជាកត្តាមួយដែលទឹកទន្លេមិនទាន់ហក់ឡើង។ ដោយឡែក រាល់ថ្ងៃ បើយើងនិយាយពីទឹកប្រើប្រាស់ វានៅមានអី ប្រើប្រាស់ធម្មតា មិនទាន់ជាប្រឈមអីទេ ... មានកន្លែងខ្លះក៏ប្រឈមក៏យើងដោះស្រាយអន្តរាគមន៍អ៊ីចឹងដែរ »។
តំណាងអាជ្ញាធរទន្លេសាបរូបនេះ ព្យាយាមមិនឆ្លើយថាតើ បញ្ហារីងស្ងួតបឹងទន្លេសាបនេះ អាចពាក់ព័ន្ធនឹងការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីច្រើននៅតាមប្រទេសខ្សែទឹកខាងលើ ជាពិសេសប្រទេសចិនដែរឬទេ។
យ៉ាងណាផ្ទុយពីការអះអាងនេះ ប្រធានសម្ព័ន្ធប្រជានេសាទទន្លេសាប លោក ឡុង សូចែត្រ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ការរីងស្ងួតនេះ កើតឡើងស្ទើរតែគ្រប់កន្លែងនៅតាមបឹងទន្លេសាប ហើយកំពុងបង្កផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ប្រជានេសាទជាពិសេសអ្នករស់នៅតាមភូមិបណ្ដែតទឹកលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាប។ លោកថា តាមធម្មតា ទឹកទន្លេសាបចាប់ផ្ដើមហក់ឡើងនៅដើម ឬពាក់កណ្ដាលខែមិថុនា៖ « តែដល់ពេលទឹកគោកអញ្ចឹងទៅជាក់ស្ដែងនៅខែនេះគឺអត់មានត្រីផងដោយសារតែវាគោកទៅណាមិនរួចផង។ មិនបាច់រហូតដល់ទៅទឹកនេសាទទេ សូម្បីតែទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ នៅតាមគ្រួសារទឹកសម្រាប់មុជ ទឹកសម្រាប់ហូបចុកអីហ្នុងក៏វេទនាដែរ។ ជីកអណ្ដូងកន្លែងខ្លះ អត់ទាំងចេញផង។ ឥឡូវទន្លេសាបដល់ថ្នាក់ជីកអណ្តូងហើយណាស់ អ្នកដែលរស់នៅភូមិបណ្តែតទឹក ដោយសារតែវាខះទៅ វានៅតែភក់នៅតែអីអញ្ចឹងត្រូវការជីកអណ្តូងដើម្បីឲ្យទឹកវាចេញ។ ប៉ុន្តែកន្លែងខ្លះជីកអត់ទាំងចេញទៀតផង។ វាធ្ងន់ធ្ងរដែរ។ មួយទៀត ដោយសារពីរឆ្នាំជាប់គ្នា ទឹកវារីងខ្លាំង ស្មៅចាប់ផ្តើមដុះលូតទៅទន្លេតែម្តង។ កន្លែងខ្លះលៀនរហូតដល់ទៅ ១គីឡូជាង បានសេចក្តីថាវាធ្វើឲ្យបឹងកាន់តែរួមតូចពីព្រោះ ស្មៅដុះ ហើយដីក៏ចាប់ផ្តើមដុះបណ្តើរៗដែរ។ »
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ប្រជានេសាទម្នាក់ទៀត និងជាប្រធានសហគមន៍នេសាទនៅព្រែកទាល់ ឃុំកោះជីវាំង ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង លោក ជា សារិន រអ៊ូរទាំថា ការរីងស្ងួតទឹកទន្លេសាបក្នុងឆ្នាំនេះ ហាក់អូសបន្លាយយូរជាងឆ្នាំមុន៖ « វាយ៉ាប់មែនទែនឆ្នាំនេះ ទឹកវាអត់មានតែម្តង។ ខែនេះហើយវាអត់ទាន់មានផង។ វាគោកនៅខូងដីនៅឡើយ។ ដូចមុនៗ ខែនេះយើងមានទឹកជោរនាចមកដល់កោះ។ ឆ្នាំនេះវាអត់មាន។ បើថ្ងៃ ឬព្រឹកឡើងដែលអត់ទាន់មានខ្យល់រងាមក មានទឹកល្ហែៗ តែបើធ្លាក់ខ្យល់វិញ ដីសុទ្ធតែម្តង។ មានតែតាមប្រឡាយ ចង្អូរកាណូតបើក មួយប្រឡោះៗ។ និយាយរួមដូចដីស្រែយើងដែលគេព្យួរ គេសាបសំណាបអញ្ចឹង។ មើលទៅអញ្ចឹងឯង។ »
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ បឹងទន្លេសាបបង្កើតបានជាបាតុភូតជលសាស្ត្រធម្មជាតិពិសេសមួយកម្រមាននៅលើពិភពលោក ដោយនៅរដូវវស្សាចាប់ពីខែមិថុនា ដល់ខែតុលា ទឹកហូរចេញពីទន្លេមេគង្គចូលទៅចាក់បំពេញក្នុងផ្ទៃអាងបឹងទន្លេសាប។ ចលនាទឹកហូរនេះបញ្ច្រាសមកវិញនៅរដូវប្រាំង ដោយចរន្តទឹកចាប់ហូរចេញពីផ្ទៃបឹងទន្លេសាបចូលទៅទន្លេមេគង្គវិញពីខែវិច្ឆិកា ដល់ខែឧសភា។ បាតុភូតនេះបាននាំមកនូវដីល្បាប់ដ៏មានជីជាតិទៅចាក់បំពេញនៅទំនាបលិចទឹក បង្កើតជាជម្រកសម្រាប់ជីវចម្រុះយ៉ាងសម្បូរណ៍បែប។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅឆ្នាំ២០២០នេះ ចរន្តទឹកហូរពីផ្ទៃទន្លេមេគង្គចូលទៅបឹងទន្លេសាបនេះ ហាក់នៅមិនទាន់កើតមាននៅឡើយ។
អ្នកជំនាញផ្នែកអភិបាលកិច្ចទឹក លោក ហែម ឧត្តម មើលឃើញថា ក្រៅពីកត្តារួមផ្សំនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីច្រើននៅតាមប្រទេសខ្សែទឹកខាងលើ ជាពិសេសប្រទេសចិន និងឡាវ ក៏ចូលរួមចំណែកឲ្យកើតមានវិបត្តិនេះដែរ៖ « ឥឡូវនេះយើងឃើញទំនប់ពីរទៀត ដែលបន្ថែមដំណើរការ។ និយាយទៅ វាជារឿងដែលគេផ្តោតទៅលើបញ្ហាកសាងទំនប់នៅផ្នែកខាងលើ។ ប្រទេសចិន យើងដឹងស្រាប់ហើយ មាន១២ទំនប់រួចហើយនៅទន្លេឡានឆាងនេះ។ ឡាវគាត់បានសង់ពីររួចហើយដែរ គឺដងសាហុង ហើយនឹងសាយ៉ាបូរី ដែលទើបនឹងចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការដែរ។ យើងឃើញថា ទំនប់ពីលើហ្នុងក៏បានត្រូវការប្រើប្រាស់ទឹក។ អ៊ីចឹង មានន័យថា បរិមាណទឹកដែលវាថយចុះគឺវារឹតតែតិចទៅៗ។ នេះជាបញ្ហាដែលយើងបានសង្កេតមើលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ »។
New analysis from and our team, dives deep into China's harmful use of dams along the upper Mekong, suggesting may be manipulating the river as a means to control power in the region. 3/5
បញ្ហាសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីច្រើននៅតាមប្រទេសខ្សែទឹកខាងលើនេះ ក៏ត្រូវអ្នកជំនាញកិច្ចការទន្លេមេគង្គមួយរូបទៀត និងជានាយកកម្មវិធីអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៃមជ្ឈមណ្ឌល STIMSON Center ដែលមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតុន(Washington) សហរដ្ឋអាមេរិក លោក ប្រាយអ៊ិន អាយល័រ (Brian Eyler) សង្កេតឃើញថា កំពុងចូលរួមចំណែកឲ្យកើតមានវិបត្តិរីងស្ងួតនៅតំបន់ទន្លេសាបនេះដែរ។ លោកថា ប្រទេសចិន និងឡាវ បានស្តុកទឹកទុកយ៉ាងសម្បើមនៅក្នុងប្រទេសខ្លួន៖ « កត្តាចម្បងបំផុតដែលនាំឲ្យកើតហេតុការណ៍នេះឡើង គឺកង្វះភ្លៀងធ្លាក់។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលខ្វះភ្លៀងធ្លាក់នៅតំបន់ខ្សែទឹកខាងក្រោម ពេលនោះ គេក៏នឹងនិយាយពីផលប៉ះពាល់ដោយសារតែទំនប់វារីអគ្គិសនី ជាពិសេសគឺផលប៉ះពាល់បណ្ដាលមកពីទំនប់វារីអគ្គិសនីស្តុកទឹកទុកនៅប្រទេសចិន និងនៅប្រទេសឡាវ ដែលស្តុកទឹកទុកយ៉ាងសម្បើម កាលពីអំឡុងរដូវវស្សា។ ជាជាងអនុញ្ញាតឲ្យទឹកហូរតាមទន្លេដូចធម្មជាតិ ប្រទេសចិន មានវារីអគ្គិសនីមួយចំនួនធំជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ យើងសង្កេតមើលឃើញជាថ្មីម្តងទៀតថា ពីរឆ្នាំជាប់គ្នាមកហើយ ដែលវារីអគ្គិសនីនៅខ្សែទឹកខាងលើរបស់ប្រទេសចិន កំពុងតែរៀបចំបង្អាក់ទឹកជាង ២០ពាន់លានម៉ែត្រគូប មិនឲ្យហូរចូលមកខ្សែទឹកខាងក្រោម។ ... ទឹកទាំងនេះហើយដែលចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់នាំឲ្យមានរដូវមូសុងវស្សា ដែលទឹកភាគច្រើនហូរចូលទៅទន្លេសាប។ »

កាលពីខែមេសា ការសិក្សាថ្មីមួយ ធ្វើឡើងដោយក្រុមហ៊ុនអាមេរិកាំងឈ្មោះ Eyes on Earth ដែលជាក្រុមហ៊ុន ស្រាវជ្រាវ និងពិគ្រោះយោបល់អំពីការគ្រប់គ្រងទឹក ក្រោមការផ្តល់មូលនិធិដោយរដ្ឋាភិបាលអាមេរិក សន្និដ្ឋានថា ប្រទេសចិនទំនងជាអាចរឹតត្បិត ឬរាំងខ្ទប់ទឹកពីខ្សែទឹកខាងលើនៃទន្លេមេគង្គ តាមរយៈទំនប់វារីអគ្គិសនីរបស់ខ្លួន។ ការសិក្សានេះ រកឃើញថា កាលពីឆ្នាំ២០១៩ កន្លងទៅ ខណៈប្រទេសនានានៅខ្សែទឹកខាងក្រោមទន្លេមេគង្គ បានទទួលរងគ្រោះរីងស្ងួត និងរាំងស្ងួតមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ផ្ទៃអាងទន្លេមេគង្គនៅខ្សែទឹកខាងលើរបស់ប្រទេសចិន ទទួលបានការធ្លាក់ភ្លៀង និងការរលាយទឹកកកយ៉ាងច្រើនក្រាស់ក្រែល។ នេះមានន័យថា វារីអគ្គិសនីនៅខ្សែទឹកខាងលើរបស់ប្រទេសចិន បានរាំងខ្ទប់ទឹកស្ទើតែទាំងស្រុង មិនឲ្យហូរចូលមកចាក់បំពេញនៅតាមខ្សែទឹកខាងក្រោម នៃទន្លេមេគង្គឡើយ។
ជុំវិញវិបត្តិរីងស្ងួតនៅតំបន់ទន្លេសាបនេះ ប្រធានសម្ព័ន្ធប្រជានេសាទទន្លេសាប លោក ឡុង សូចែត្រ ចង់ឃើញរដ្ឋាភិបាលបង្វិលថវិកាពីការជួយពលរដ្ឋក្រីក្រក្នុងពេលមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ មកជួយប្រជានេសាទដែលរស់នៅតាមភូមិបណ្តែតទឹកនៅលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចដោះស្រាយជីវភាពក្នុងអំឡុងពេលលំបាកនេះ៖«សំណូមពរខ្ញុំ អ្នកក្រីក្រនៅផ្នែកខាងលើគឺគាត់ក្រីក្រហើយ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកទន្លេសាបបណ្តែតទឹកវិញគឺភាគច្រើនតែកាលណាបើអត់មានទឹកអត់មានត្រី ពួកគាត់កាន់តែយ៉ាប់ខ្លាំងណាស់។ បើសិនជារដ្ឋាភិបាលអាចបង្វិលថវិកាជួយទៅទន្លេឲ្យបានច្រើន ដើម្បីឲ្យជីវភាពរបស់ពួកគាត់បណ្ដោះមួយពេលហ្នឹងបាន ហើយទម្រាំមានទឹកទៅ គាត់អាចនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារ ដោះស្រាយជីវភាពពួកគាត់បានវិញហើយ។ និយាយជាក់ស្តែងទៅមានអ្នកខ្លះចាប់ផ្តើមជឿបុលថវិកាប្រាក់ការខ្ចីគេ ចងការគេដើម្បីដោះស្រាយជីវភាព ហើយមួយចំនួនខ្លះទៀត អាចរឹតបណ្តឹងកូនចៅដែលចេញមកធ្វើការខាងក្រៅដើម្បីឲ្យជួយឧត្តម្ភទៅក្នុងក្រុមគ្រួសារដែរ។ ពេលនេះ ការធ្វើការងាររបស់កូនចៅនៅខាងក្រៅក៏ជួបការលំបាក។ ប៉ុន្តែកន្លែងខ្លះក៏អាចនៅមានការងារធ្វើ អាចបណ្ដោះលុយ ខ្លះបញ្ជូនកូនមកធ្វើការតាមផ្ទះគេ មកខាងលើៗតាមផ្ទះតាមអីខ្លះទៅដើម្បីជួយដល់ក្រុមគ្រួសារ។ តែអ្នកនៅលើទន្លេ មិនទាន់លទ្ធភាពអ្វីដែលដោះស្រាយជីវភាពអីបានទេ »។
ការស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយដោះស្រាយជីវភាពរបស់ប្រជានេសាទនេះ ត្រូវអ្នកជំនាញ លោក ប្រាយអ៊ិន អាយល័រ មើលឃើញថា រដ្ឋាភិបាលទំនងជាពិបាកក្នុងការស្វែងរកធនធានមកដោះស្រាយបញ្ហានេះ ដោយសារតែបញ្ហាប្រឈមនៃជំងឺកូវីដ១៩ បូកផ្សំជាមួយ បញ្ហាប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងគ្រោះរីងស្ងួតនេះ ដែលសុទ្ធតែជាបន្ទុកបន្ថែមតម្រូវឲ្យមានការដោះស្រាយបន្ទាន់។ លោកថា វិបត្តិរីងស្ងួតបឹងទន្លេសាបនេះ នឹងធ្វើឲ្យប្រជានេសាទកាន់តែច្រើនទៀត ក្នុងចំណោមប្រជានេសាទជាង២លាននាក់ដែលរស់នៅតាមដងទន្លេសាប ត្រូវធ្លាក់ខ្លួនជំពាក់បំណុលគេ៖ « វាច្បាស់ណាស់ថា បរិមាណត្រីនៅទន្លេសាប កំពុងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។ បច្ចុប្បន្ន ជម្រើសតែមួយគត់របស់ប្រជានេសាទទាំងនោះ គឺទៅខ្ចីបុលបំណុលកាន់តែច្រើនថែមទៀត។ ប្រជានេសាទទាំងនោះកំពុងខ្នះខ្នែងដោះបំណុលចាស់របស់ពួកគេស្រាប់ ខណៈពួកគាត់ភាគច្រើនបានជាប់ជំពាក់បំណុលច្រើនរួចទៅហើយកាលពីឆ្នាំកន្លងទៅ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការលោះបំណុលទាំងនោះទៀតសោត ពួកគេត្រូវធ្វើឲ្យទាន់ពេលវេលា។ វាមិនត្រូវកើតឡើងពីមួយឆ្នាំ ជាន់លើមួយឆ្នាំទៀតយ៉ាងដូច្នេះទេ។ បើពុំនោះសោតទេ ទាំងប្រជានេសាទ និងទាំងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជា នឹងត្រូវរងការខូចខាត »។
អ្នកជំនាញរូបនេះស្នើថា រដ្ឋាភិបាលគួរលើកឡើងពីកង្វល់នេះ ជាមួយប្រទេសនៅតាមខ្សែទឹកខាងលើ ដោយត្រូវស្នើសុំឲ្យប្រទេសទាំងនោះបើកទឹកឲ្យមានលំហូរដូចធម្មជាតិ ដើម្បីជួយសម្រាលផលប៉ះពាល់មួយចំនួនបណ្តាលមកពីគ្រោះរីងស្ងួតនេះ។
បឹងទន្លេសាបគឺជាបឹងទឹកសាបធំជាងគេបង្អស់មួយនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងធ្លាប់ជាបឹងដែលសម្បូរណ៍ទៅដោយធនធានមច្ឆាជាតិ និងជីវចម្រុះច្រើនជាងគេនៅលើពិភពលោក។ បឹងទន្លេសាបធ្លាប់ជាជង្រុកត្រី ដែលអាចផ្តល់បរិមាណផលនេសាទក្នុងចន្លោះពី ១សែន៨ម៉ឺនតោន ទៅ ២សែន៥ម៉ឺនតោន។ ក៏ប៉ុន្តែ ជង្រុកត្រីដែលបឹងនេះធ្លាប់ល្បីឈ្មោះ ឥឡូវនេះ បានប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដោយសារគ្រោះរីងស្ងួតបណ្ដាលមកពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងការសង់សង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីច្រើនហួសប្រមាណនៅខ្សែទឹកខាងលើនៃទន្លេមេគង្គ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។