សកម្មជនបរិស្ថានបារម្ភថា ការណ៍ដែលរដ្ឋាភិបាលសុំលក់ដីរដ្ឋចំនួន ៤កន្លែង នៅខេត្តកណ្ដាល ដើម្បីសង់ផ្លូវថ្នល់ និងស្ពាន នឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់លំនៅឋានប្រជាពលរដ្ឋ។ ក្ដីបារម្ភនេះ គឺកើតឡើងបន្ទាប់ពីអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដាក់លិខិតស្នើសុំលក់ដីរដ្ឋចំនួន ៤កន្លែង ដែលមានទំហំជាង ៣.៧៥៦ហិកតារ ឱ្យទៅក្រុមហ៊ុនឯកជន ដើម្បីសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធនៅក្នុងខេត្តកណ្ដាល។
សកម្មជនបរិស្ថានលើកឡើងថា ការលក់ដីរដ្ឋនៅតំបន់អាងធម្មជាតិ ដែលពលរដ្ឋអាចអាស្រ័យផល និងរស់នៅក្បែរតំបន់នោះ នឹងបង្កឱ្យមានជម្លោះដីធ្លី ជាពិសេស បាត់បង់ធនធានធម្មជាតិ។
រដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន បានផ្ដល់ដីអាងទឹកធម្មជាតិឱ្យទៅក្រុមហ៊ុនចិនឈ្មោះ ខេធី ឆាយណា អេស៊ា ហ្រ្គីនស៊ីធី អ៊ិនវេសម៉ិន (KT CHINA ASIA GREEN CITY INVESTMENT) ដើម្បីអភិវឌ្ឍលើផ្ទៃដីចំនួនជាង ៣៧លានម៉ែត្រការ៉េ (៣៧.៥៦៩.០៧២) ឬស្មើនឹងជាង ៣ពាន់ហិកតារ (៣.៧៥៦) ក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ប្រមាណ ៤៥លានដុល្លារ (៤៥.០៥០.០០០)។ បញ្ហានេះប៉ះលើអាងទឹកធម្មជាតិចំនួន៤ គឺ អាងទឹកក្របីកូន អាងទឹកម្លេច អាងទឹកបឹងធំ និងអាងទឹកស្រះប្រាំបី ស្ថិតក្នុងស្រុកកោះធំ និងស្រុកលើកដែក ខេត្តកណ្ដាល។ នេះបើតាមលិខិតពីទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ចុះថ្ងៃទី១៨ ខែសីហា ដែលវិទ្យុអាស៊ីសេរីទើបទទួលបាន ។ ក្នុងលិខិតនោះឱ្យដឹងថា ផ្ទៃដីប្រមាណជាង ៣ពាន់ហិកតារ (៣.៧៥៦) នឹងយកទៅសង់ផ្លូវបេតុងចំនួន ២ខ្សែ ប្រវែង ២០គីឡូម៉ែត្រតភ្ជាប់ទៅផ្លូវជាតិលេខ២៣ និងផ្លូវដីចំនួន ២ខ្សែប្រវែង ៣០គីឡូម៉ែត្រ និងសាងសង់ស្ពានប្រវែង ៥០០ម៉ែត្រ ឆ្លងកាត់ពីសង្កាត់សំពៅពូន ទៅសង្កាត់ព្រែកជ្រៃ។ លើសពីនេះ ប្រសិនបើមានការប៉ះពាល់លើដីពលរដ្ឋ ដែលអាស្រ័យផលនៅទីនោះ ភាគីក្រុមហ៊ុនត្រូវទូទាត់សំណងក្នុង ១ម៉ែត្រការ៉េ តម្លៃចន្លោះពី ០,១៥ដុល្លារ ទៅ ០,២០ដុល្លារ ឬស្មើនឹង ៦០០រៀល ទៅ ៨០០រៀល។
សកម្មជនចលនាមាតាធម្មជាតិ លោក លី ចាន់ដារ៉ាវុត ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី១៨ កញ្ញាថា លោកសាទរ ចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ ប៉ុន្តែ ការអភិវឌ្ឍ ដែលប៉ះពាល់ប្រយោជន៍ប្រជាពលរដ្ឋ និងប៉ះពាល់ដល់សម្បត្តិធម្មជាតិ រដ្ឋាភិបាលគួរតែពិចារណាឡើងវិញ។ លោកបន្តថា ការអភិវឌ្ឍរបស់រដ្ឋាភិបាលកន្លងមកគឺ មិនបានគិតគូរដល់ជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនោះទេ ដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍មួយចំនួនធ្លាក់ខ្លួនក្រ។
លោក លី ចាន់ដារ៉ាវុត៖ « ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តឱ្យរដ្ឋាភិបាលធ្វើការសិក្សាឡើងវិញទីមួយ។ នោះ គឺបញ្ចៀសឱ្យបានបញ្ចៀសតាម ដែលអាចធ្វើទៅបានពីការប៉ះពាល់ទៅដីប្រជាពលរដ្ឋ ទីពីរបើអ្នកនៅតែមានការប៉ះពាល់ដីទៅលើគាត់ហ្នឹង គួរតែផ្ដល់សំណងទៅតាមទីផ្សារដីធ្លីនៅក្នុងស្រុកទៅ។ តាមអ្វី ដែលរដ្ឋកំណត់មក ត្រឹម ០ . ២០ដុល្លារក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ( ក្រឡា ) ដែលខ្ញុំយល់ឃើញថា វាតិចតួចពេក វាមិនសមស្របសម្រាប់ជីវភាពរបស់ពួកគាត់ទេ » ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអភិបាលខេត្តកណ្ដាល លោក គង់ សោភ័ណ្ឌ និងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ លោក សេង ឡូត ដើម្បីសុំការបកស្រាយជុំវិញបញ្ហានេះបានទេ នៅថ្ងៃទី១៨ កញ្ញា។
ជុំវិញបញ្ហានេះ អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងធុរកិច្ច និងសិទ្ធិមនុស្សរបស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក វណ្ណ សុផាត សង្កេតឃើញថា រដ្ឋាភិបាលហាក់មានអំណាចលើសលប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងដីធ្លី និងធនធានធម្មជាតិ ខណៈដែលច្បាប់មិនបានអនុញ្ញាតឱ្យរដ្ឋាភិបាលធ្វើអ្វីតាមតែអំពើចិត្តនោះទេ។ លោកបន្តថា ការដោះដូរដីរដ្ឋ ការធ្វើអនុបយោគឱ្យទៅក្រុមហ៊ុនឯកជនអភិវឌ្ឍន៍ទាល់តែដីទាំងអស់នោះអស់ប្រយោជន៍សម្រាប់សាធារណជន ប៉ុន្តែ បើដីទាំងនោះ នៅតែអាចផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពលរដ្ឋ ដូច្នេះ រដ្ឋាភិបាលគួរតែគិតគូរឡើងវិញ។
លោក វណ្ណ សុផាត៖ « យើងសុទ្ធតែបានដឹងហើយថា បឹងចំនួន៤ គឺសុទ្ធតែបឹងធម្មជាតិ ដែលពលរដ្ឋគាត់អាស្រ័យផល។ អ៊ីចឹង ប្រសិនបើរដ្ឋហ្នឹងគាត់ផ្ដល់ដីហ្នឹងទៅឱ្យក្រុមហ៊ុនលក់យកលុយ ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍធ្វើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្លូវថ្នល់អីក៏ដោយ ក៏ត្រូវតែអនុវត្តតាមនីតិវិធីហ្នឹង ដែលតែប្រសិនបើមិនអនុវត្តទៅតាមនីតិវិធីដូចខ្ញុំបានរៀបរាប់អម្បាញ់មិញនេះ អាហ្នឹង គឺជាការផ្ទេរ ឬក៏ជាការលក់ដោយខុសច្បាប់តែម្ដង » ។
ការលុបអាងស្តុកទឹកធម្មជាតិចំនួន ៤នេះ នឹងធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋខាតប្រយោជន៍ ពោលគឺ ពលរដ្ឋមិនអាចអាស្រ័យផល ដោយការនេសាទ ដកព្រលឹត រកខ្យង រកខ្ចៅ និងប្រើប្រាស់ទឹកសម្រាប់ស្រោចស្រពដំណាំដាំដុះបានឡើយ ជាពិសេស អាចប្រឈមនឹងការលិចលង់ផ្ទះសម្បែង និងផលដំណាំ នៅពេលរដូវទឹកឡើង។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលយល់ឃើញថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែចុះសិក្សា ហើយវាយតម្លៃពីផលប៉ះពាល់ឱ្យបានច្បាស់លាស់មុនដាក់ចេញគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ណាមួយ ព្រោះបើមិនដូច្នេះទេ ពលរដ្ឋអាចនឹងរងគ្រោះពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។