ប្រជាសហគមន៍ស្នើឲ្យអាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំងរកមធ្យោបាយជួយសង្គ្រោះ ត្រីមេពូជធំៗកំពុងងាប់ជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងបឹងអភិរក្សធម្មជាតិជាច្រើនតំបន់ ដោយសារអាកាសធាតុឡើងកំដៅនៅរដូវប្រាំងឆ្នាំនេះ។
ពួកគាត់ក៏ទទូចឱ្យរដ្ឋាភិបាលយកចិត្តទុកដាក់អភិរក្សបឹងធម្មជាតិឱ្យគង់វង្ស ស្របពេលដែលសកម្មភាពរំលោភបំពានបឹងធម្មជាតិនៅតែកើតមានច្រើន។
ប្រជាសហគមន៍នេសាទរស់នៅក្នុងឃុំទឹកហូត ស្រុករលាប្អៀរ និងឃុំកោះថ្កូវស្រុកជលគិរី ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ព្រួយបារម្ភពីអនាគតត្រីមេពូជធំៗ កំពុងរស់នៅក្នុងបឹងអភិរក្សរលាបសែន បឹងរំចេក បឹងតាម៉ុល និងបឹងស្មោច ជាដើម កំពុងប្រឈមការផុតពូជ ប៉ះពាល់ជីវភាពពលរដ្ឋ។
ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំកោះថ្កូវ ស្រុកជលគិរី លោក កូន ញ៉ាង ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី៣ មីនាថា អាកាសធាតុកើនកំដៅខ្លាំងនៅរយៈពេល ៣សប្តាហ៍កន្លងទៅនេះ ធ្វើឱ្យបឹងអភិរក្សមួយចំនួន រីងហួតហែង ត្រីមេពូជធំៗ ងាប់ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារខ្សត់ទឹក។
លោកថា ពេលនេះមិនទាន់មានការជួយអន្តរាគមន៍ ពីអាជ្ញាធរនៅឡើយទេ។
លោក កូន ញ៉ាង៖ «អត់សូវយល់ទេសព្វថ្ងៃ គិតតែលក់ដីបឹងចែកគ្នា ទិញឡាន និងទិញម៉ាស៊ីនច្រូតផ្អើលពេញភូមិ/ឃុំ ។ ត្រីធម្មជាតិអាជ្ញាធរដណ្តើមគ្នាឈ្លោះគ្នា ឈ្លោះតែជាមួយអាជ្ញាធរគ្នាឯង ពលរដ្ឋអត់ហ៊ានមាត់ទេ»។
ប្រជាសហគមន៍បន្ថែមថា ត្រីមេពូជជាច្រើនប្រភេទ ដែលសហគមន៍ប្រទះឃើញងាប់ថ្មីៗនេះ និងត្រីខ្លះទៀតងាប់អណ្ដែតនៅបាតបឹងរួមមាន ត្រីឆ្ពិន ត្រីសណ្ដាយ ត្រីក្អី ត្រីក្រាយ និងត្រីចង្កែងជាដើម។
ចំណែកឯបឹងធម្មជាតិមួយចំនួនទៀតរួមមាន បឹងរំចេក បឹងស្មោច បឹងតាម៉ុល និងបឹងឆ្នុកអណ្ដែងជាដើម កំពុងប្រឈមការបាត់បង់ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយបឹងខ្លះគេចាក់ដីលុបបឹង បឹងខ្លះទៀតគោករាក់ស្មើនឹងដីស្រែ ជាឱកាសឱ្យឈ្មួញទន្ទ្រានដីបឹងធ្វើកសិកម្ម។ រីឯបឹងខ្លះទៀត មានការ ទិញលក់ដូរជាកម្មសិទ្ធិ ឯកជន ជាប់ពាក់ព័ន្ធអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។
ប្រជាសហគមន៍រស់នៅស្រុករលាប្អៀរ លោក ស្ងួន ញៀន សង្កេតឃើញថា ពេលនេះមានបឹងធម្មជាតិយ៉ាងហោចណាស់ជិត ១០កន្លែង ក្នុងស្រុកជលគិរី និងស្រុករលាប្អៀរ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានឃុបឃិតគ្នា លក់ត្រីមេពូជធំៗក្នុងបឹងទាំងមូល ទៅឱ្យឈ្មួញចាប់ត្រី ធ្វើអាជីវកម្ម ប៉ះពាល់ដល់ពូជត្រី និងជីវភាពសហគមន៍។
លោកថា ទង្វើនេះកើតមានឡើងស្ទើរជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅរដូវប្រាំង ដោយគ្មានវិធានការដោះស្រាយនៅឡើយទេ។
លោក ស្ងួន ញៀន៖ «ឃុបឃិតគ្នាលក់បឹងតែម្តង គ្រប់កន្លែងឃើញជាក់ស្តែងតែម្តង។ កៀរអស់ត្រីបានប្រគល់បឹងឱ្យពលរដ្ឋ។ បឹងដែលដឹកនាំដោយអាជ្ញាធរគ្រប់បឹងគឺលក់ទាំងអស់ បើដឹកនាំដោយសហគមន៍។ អ្នកបំផ្លាញជម្រកត្រី មានតែមន្ត្រីអាជ្ញាធរទេ»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនទាន់អាចទាក់ទងសុំការអធិប្បាយជុំវិញរឿងនេះពីប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក ងិន ហ៊ុន និងអភិបាលខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក ស៊ុន សុវណ្ណារិទ្ធិ បាននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃទី៣ មេសា។
ជុំវិញរឿងនេះ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការបណ្ដាញការពារទន្លេបី លោក លាង ប៊ុនលាភ សង្កេត ឃើញ ថា ការបណ្តែតបណ្តោយឱ្យបឹងរីងគោករាក់ពី មួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំដោយមិនជីកស្ដារឱ្យជ្រៅ ដើម្បីស្តុកទឹកទុក នឹងបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ត្រីមេពូជធំ និងជីវចម្រុះក្នុងបឹងនៅពេលអាកាសធាតុឡើងកំដៅ។
លោកស្នើឱ្យអាជ្ញាធរពន្លឿនជីកស្តារបឹងឱ្យជ្រៅ ដើម្បីរក្សាទឹកទុកឱ្យត្រីមេពូជអាចរស់នៅគ្រប់រដូវបាន។
លោក លាង ប៊ុនលាភ៖ «គួរឱ្យសោកស្តាយដែលយើងខ្វះឆន្ទៈថែរក្សា ការពារបឹង ក្នុងនាមយើងជាសហគមន៍មូលដ្ឋាន និងអាជ្ញាធរមានច្បាប់ ។ យើងគួរពង្រឹងច្បាប់ ហើយប្រឹងធ្វើរួមគ្នា អាចជាប្រយោជន៍ដល់កូនចៅយើង ហើយជួយទាក់ទាញទេសចរ»។
ប្រជាសហគមន៍បន្ថែមថា អាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំង អសមត្ថភាពការពារបឹងធម្មជាតិ ជាសម្បត្តិសាធារណៈរបស់រដ្ឋស្របតាមច្បាប់ និងបទបញ្ជារបស់រដ្ឋាភិបាល។
ពួកគាត់ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលសង្គ្រោះបឹងធម្មជាតិ ដែលកំពុងបាត់បង់ជាបន្តបន្ទាន់ ប៉ះពាល់ប្រភពទឹកស្រោចស្រពស្រូវកសិកម្ម និងប៉ះពាល់ប្រភពត្រីសាច់របស់ពលរដ្ឋ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។