កសិករ​៥​ភូមិ​នៅ​កំពត​ទាមទារ​សំណង​ដីស្រែ ពី​ការ​សង់​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន​កម្ពុជា​វៀតណាម

0:00 / 0:00

កសិករ​ចំនួន ៥​ភូមិ នៃ​ឃុំ​ព្រែកក្រើស ស្រុក​កំពង់ត្រាច ខេត្ត​កំពត ទាមទារ​ឱ្យ​អាជ្ញាធរ​ផ្ដល់​សំណង​ចំពោះ​ការ​ប៉ះពាល់​ដីស្រែ ដែល​កង​វិស្វកម្ម​បាន​សាងសង់​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន នៅ​លើ​ដីស្រែ​របស់​ពលរដ្ឋ។ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​កំពត ថា ជា​គោលការណ៍ តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់ ពលរដ្ឋ​មិន​ទទួល​បាន​សំណង​ទេ ដោយសារ​ដី​ជាប់​ព្រំដែន ជា​ដី​របស់​រដ្ឋ។

កសិករ រស់នៅ​ឃុំ​ព្រែកក្រើស ចំនួន​៥​ភូមិ ដែល​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ដីស្រែ មាន​គ្នា​សរុប​ជាង​១០០​គ្រួសារ​។ កសិករ​ម្នាក់ លោក ឌី គន្ធា ប្រាប់​ថា ជម្លោះ​ដីស្រែ​នេះ កើតឡើង​ក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៨ នៅ​ពេល​កង​វិស្វកម្ម​បាន​ដាក់​គ្រឿងចក្រ​ឈូស​ឆាយ សាងសង់​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន​កម្ពុជា វៀតណាម ស្របតាម​បណ្ដោយ​បង្គោល​ព្រំដែន លេខ​៣០១ ដល់​បង្គោល​លេខ​៣០៧​។ កសិករ​រូប​នេះ បន្ត​ថា ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​តំបន់​ដាច់ស្រយាល​ទាំងអស់ មិន​ជំទាស់​នឹង​ការសាងសង់​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន​ទេ តែ​ទាមទារ​សំណង​សមរម្យ​លើ​ដី​ស្រែ ដែល​ធ្លាប់​កាន់កាប់ មាន​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​ត្រឹមត្រូវ។ លោក​ប្រាប់​ថា ពលរដ្ឋ​ទាំង​ជាង​១០០​គ្រួសារ បាត់បង់​ដី​ជា​មធ្យម​ពី​ចន្លោះ​កន្លះ​ហិកតារ ទៅ​មួយ​ហិកតារ ក្នុង​មួយ​គ្រួសារ៖ «អត់​បាន​ជជែក​គ្នា​ថា រដ្ឋ​ត្រូវ​មាន​គម្រោង​ធ្វើ​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន​។ ពេល​ដែល​ធ្វើ​ហ្នឹង​វា​ប៉ះពាល់​ដល់​ក្បាលដី​កសិករ ហើយ​ក្បាលដី​ស្រែ​របស់​កសិករ​ហ្នឹង​សុទ្ធ​សឹង​តែ​មាន​ប្លង់​រឹង​។ ធ្វើ​អត់​មានការ​ប្រជុំ​ជា​សាធារណៈ តម្លាភាព គណនេយ្យភាព នៅ​ពេល​នោះ អាជ្ញាធរ​ដែនដី​ក្រោម​ថ្នាក់​ជាតិ មន្ត្រី​ភូមិបាល ក្រោម​ថ្នាក់​ជាតិ គាត់​និយាយ​ថា អត់​ហ៊ាន​ប៉ះពាល់​ឥទ្ធិពល​កងកម្លាំង​វិស្វកម្ម​របស់​លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត។ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ឆ្ងល់ ថា​កងកម្លាំង​ទាំងនោះ ធ្លាក់​ពីលើ​មេឃ ឬ​យ៉ាង​ម៉េច​ ?»។

ភូមិ​ចំនួន​៥ ដែល​ពលរដ្ឋ​អះអាង​ថា បាត់បង់​ដីស្រែ ដោយសារ​ជីក និង​លើក​ធ្វើ​ខ្នង​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន គឺ​ភូមិ​ព្រែកក្រើស ភូមិ​ព្រៃព្រួស ភូមិ​កោះត្នោត ភូមិ​កោះតាកូវ និង​ភូមិ​ព្រះទ្រហឹង។ ភូមិ​ទាំង​៥​ស្ថិត​តាម​បណ្ដោយ​ព្រំដែន​កម្ពុជា​វៀតណាម ក្នុង​ចន្លោះ​បង្គោល​លេខ​៣០១ ដល់​៣០៧ ស្ថិត​ក្នុង​ឃុំ​ព្រែកក្រើស ស្រុក​កំពង់ត្រាច។ ពលរដ្ឋ ប្រាប់​ថា បើ​ទោះ​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន នៅ​ឃុំ​ព្រែកក្រើស ធ្វើឡើង​ជិត​១​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ តែ​ពួកគេ​មិនបាន​ដឹង​ពី​គម្រោង​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន​ទេ។ ចំណែក​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ក៏​មិន​បាន ប្រជុំ​ប្រាប់​ពលរដ្ឋ​ដែរ៖ «អាជ្ញាធរ​ដែនដី​​ថ្នាក់​ក្រោម​ជាតិ វា​មានតែ​មក​គំរាម សម្លុត​ស្មារតី​របស់​កសិករ កុំ​ឱ្យ​ប្រតិកម្ម​រហូតដល់​ចោទ​នេះ ចោទ​នេះ បក្ស​នេះ បក្ស​នោះ ហើយ​គ្រាន់តែ​ដើម្បី​ការពារ​ឆ្នាំងបាយ​របស់​គ្នា​។ គាត់​មិន​ត្រឹម​គ្មាន​បេះដូង​ជួយ​ការពារ​ទេ គាត់​បំបាក់​ស្មារតី​យើង​ទៀត​។ មានន័យថា គាត់​អត់​បាន​ស្ដារ​អា​ផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយ ជូន​កសិករ​ទេ​។ អ៊ីចឹង​ហើយ​បានជា​ជម្រើស​ចុងក្រោយ កសិករ​រងគ្រោះ​ជាង​១០០​គ្រួសារ​ហ្នឹង គឺ​នៅតែ​រង់ចាំ​ចម្លើយ​ចុងក្រោយ​មួយ​គត់ ពី​សម្ដេច​ហ៊ុន សែន ថា តើ​សម្ដេច​យល់ព្រម​ដោះស្រាយ​ឱ្យ ឬ​អត់​តែ​ប៉ិន​ហ្នឹង​ទេ​ ? អ្វី​ដែល​ជា​ទំនុក​ចិត្ត ជំនឿ​ចិត្ត​របស់​កសិករ»។

ពលរដ្ឋ​អះអាង​ថា ពួកគេ​ធ្លាប់​ស្វែងរក​អន្តរាគមន៍​នៅ​សាលាស្រុក​កំពង់ត្រាច និង​សាលា​ខេត្ត​កំពត​ច្រើនដង​ដែរ តែ​ភាគច្រើន អាជ្ញាធរ​បាន​ដាក់​បារាស​រារាំង​ពួកគាត់​មិន​ឱ្យ​លើកគ្នា​ទៅ​តវ៉ា និង​មិន​ទទួល​បាន​លទ្ធផល​អ្វី ពី​ការ​ដាក់​ញត្តិ​ឡើយ​។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត មន្ត្រី​របប​ក្រុងភ្នំពេញ មក​ពី​ឧត្ដមក្រុមប្រឹក្សា​ពិគ្រោះ និង​ផ្ដល់​យោបល់ ធ្លាប់​បាន​ចុះទៅ​ដល់​ទីតាំង​ដី​មាន​ជម្លោះ ហើយ​សុំ​ជួប​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សាឃុំ​ព្រែកក្រើស រក​ដំណោះស្រាយ និង​សន្យា​យក​ញត្តិ​របស់​ពលរដ្ឋ​ទៅ​ដាក់​ជូន មេដឹកនាំ​របប​ក្រុងភ្នំពេញ លោក ហ៊ុន សែន ក៏​គ្មាន​ទទួល​បាន​ដំណោះស្រាយ​អ្វី​ដែរ​។ ពលរដ្ឋ​ថា ពួកគេ​បាត់បង់​ជំនឿ​លើ​ក្រុម​មន្ត្រី របប​ក្រុងភ្នំពេញ​ហើយ។

អភិបាល​ខេត្ត​កំពត លោក ជាវ តាយ ប្រាប់​អាស៊ីសេរី​ថា ដី​ដែល​កង​វិស្វកម្ម​ឈូស​ឆាយ លើក​ធ្វើ​ខ្នង​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន ជា​ដី​របស់​រដ្ឋ ព្រោះ​ជា​គោលការណ៍​ច្បាប់ ដី​ជាប់​ព្រំដែន ជា​ដី​រដ្ឋ​។ លោក​ថា ជា​គោលការណ៍ ពលរដ្ឋ នឹង​មិន​ទទួល​បាន​សំណង​ឡើយ ព្រោះ​ជា​ដី​របស់​រដ្ឋ៖ «អាហ្នឹង​ជា​គោលការណ៍​១០០​ម៉ែត្រ​ពី​ព្រំដែន ដី​មិនមែន​ទេ។ ជា​ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ច្បាប់​គឺ​អ៊ីចឹង​។ អាហ្នឹង​ខ្ញុំ​ឆ្លើយ​អត់​ទាន់​បានទេ តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ផ្លូវច្បាប់ វា​មិន​មាន​អ្វី ជា​សំណង​ទេ»។

អ្នកនាំពាក្យ​សមាគម​សិទ្ធិមនុស្ស​អាដហុក (Adhoc) លោក ស៊ឹង សែនករុណា យល់ថា អាជ្ញាធរ​មិន​ត្រូវ​ដកហូត​ដី​ពី​ពលរដ្ឋ ដោយ​ទទេៗ​ទេ​។ លោក​ថា បើ​ទោះ​ក្រោម​រូបភាព​ច្បាប់​អស្សាមិករណ៍ (ដកហូត​មក​អភិវឌ្ឍ) ឬ​យ៉ាងណាក៏ដោយ ពលរដ្ឋ​គួរ​ទទួល​បាន​ដំណោះស្រាយ​សមរម្យ ពី​ការ​ដកហូត​ដី​ទាំង​នោះ​មក​ធ្វើជា​ប្រយោជន៍​របស់​រដ្ឋ។ លោក​បន្ត​ថា ការ​ដក​ហូត​ដី ពី​ពលរដ្ឋ​ទទេៗ ជា​ការ​ធ្វើ​ឱ្យ​ពលរដ្ឋ​ខឹង​សម្បារ៖ «ខាង​អាជ្ញាធរ​គួរតែ​មាន​ការ​ចុះ​ទៅ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​ឱ្យ​ច្បាស់លាស់​អំពី​ការ​កាន់កាប់​ទាំងអស់​ហ្នឹង ហើយ​ខាងយើង​ខ្ញុំ​នេះ ក៏​យើង​អត់​ទាន់​ដឹង​ថា តើ​ដី​ទាំងអស់​ហ្នឹង ពិតជា​ដូច​ការ​អះអាង​របស់​ខេត្ត​ថា ជា​ដី​របស់​រដ្ឋ ឬ​យ៉ាងណា​នៅឡើយ​ទេ​។ អ៊ីចឹង​យើង​នឹង​ធ្វើ​ការស្រាវជ្រាវ​បន្ត​ទៀត ប្រសិនបើ​ដី​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ពួកគាត់ រដ្ឋ​ត្រូវតែ​មាន​កាតព្វកិច្ច​ក្នុង​ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ទាមទារ​របស់​ពលរដ្ឋ​ហ្នឹង​ទៅតាម​ផ្លូវច្បាប់»។

ក្រៅ​តែ​ពី​ស្នើសុំ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​សំណង​ចំពោះ​ការបាត់បង់​ដី អ្នកស្រុក​នៅ​តំបន់​នេះ​ក៏​ស្នើសុំ​ឱ​អាជ្ញាធរ​គ្រប់​ជាន់ថ្នាក់​ជួយ​ផ្ដល់​សេវា​ផ្សេងៗ​ដល់​ពួកគាត់ ដែល​រស់នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គេឯង​នា​តំបន់​ព្រំដែន​នេះ​ផង​។ តំណាង​កសិករ​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ពី​ការសាងសង់​ផ្លូវ​ក្រវាត់​ព្រំដែន នៅ​ចន្លោះ​បង្គោល​លេខ​៣០១ ដល់​៣០៧ លោក ឌី គន្ធា ប្រាប់​ថា តំបន់​ដែល​ពួក​លោក​រស់នៅ ដាច់ស្រយាល​ខ្លាំង​ណាស់ ស្ទើរតែ​គ្មាន​មនុស្ស​ទៅដល់​។ លោក​ថា ផ្ទះ​ខ្លះ គ្មាន​ទឹក គ្មាន​ភ្លើង​រដ្ឋ​ប្រើប្រាស់​ទេ​។ ដូច្នេះ លោក​សង្ឃឹម​ថា អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់លើ នឹង​ចុះទៅ ដោះស្រាយ​ដល់​ទីតាំង​ដីស្រែ​មាន​ជម្លោះ​ឱ្យ​បាន​ឆាប់រហ័ស បើ​ពុំ​ដូច្នោះ​ទេ ពលរដ្ឋ​ប្រឈម​នឹង​ចំណាកស្រុក ហើយ​ទុក​ដីស្រែ នៅសល់​បន្តិចបន្តួច​ចោល​តែម្ដង​។ ទោះ​យ៉ាងណា លោក​ថា អ្នកភូមិ​នឹង​នាំគ្នា​តវ៉ា ឱ្យ​អស់​លទ្ធភាព មុន​នឹង​សម្រេច​ចិត្ត​ចំណាកស្រុក៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។