ពលរដ្ឋមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅចិន កំពុងប្រឈមបញ្ហាជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានខេត្តព្រះវិហារ
2020.11.30
ជនជាតិដើមភាគតិចកួយមួយគ្រួសារ ក្នុងចំណោមជនជាតិដើមភាគតិចរាប់ពាន់គ្រួសារទៀតរស់នៅខេត្តព្រះវិហារ ដែលមានជម្លោះដីធ្លីរ៉ាំរ៉ៃជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅចិន បានបង្ហាញពីទុក្ខវេទនា និងភាពអយុត្តធម៌ជាច្រើនកើតឡើង ក្រោយពីរដ្ឋាភិបាលបានវិនិយោគដីឱ្យក្រុមហ៊ុនចិនហេងហ្វូ (Hengfu Group) ជាង ៤ម៉ឺនហិកតារកាលពីឆ្នាំ២០១១។ អ្នកភូមិស្ដីបន្ទោសអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានថា មិនត្រឹមតែមិនយកចិត្តទុកដាក់ដោះស្រាយវិបត្តិធ្លីដីនេះទេ តែបែរធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើពលរដ្ឋណាដែលទាមទារដីស្រែរបស់ខ្លួនចិញ្ចឹមជីវិត។
ជនជាតិដើមភាគតិចកួយរស់នៅភូមិប្រើសក្អកឃុំម្លូព្រៃពីរស្រុកឆែបត្អូញត្អែរពីទុក្ខលំបាកទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តស្របពេលដែលអាជ្ញាធរមិនឈឺឆ្អាលដោះស្រាយទុក្ខកង្វល់របស់ពួកគេជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ អ្នកភូមិថា នៅគ្រាដែលពួកគេងើបតវ៉ាទាមទារដីស្រែពីក្រុមហ៊ុនចិនម្តងៗ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានប្រើលេសចោទពួកគេថា ជាក្រុមបក្សប្រឆាំង ដើម្បីដាក់សម្ពាធមិនឱ្យតវ៉ា។
ជនជាតិដើមភាគតិចកួយលោកស្រី អៀម ហ៊ន វ័យ ៥០ឆ្នាំរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែកថា គ្រួសារលោកស្រីមានដី ៦ហិកតារជាដីកេរដូនតាគ្រប់គ្រងជាច្រើនឆ្នាំមកហើយត្រូវបានក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅចិន ហេងហ្វូ រំលោភឈូសឆាយអស់ទាំងស្រុង កាលពីឆ្នាំ២០១៥។ លោកស្រីបានស្រែកតវ៉ា និងប្ដឹងទៅអាជ្ញាធរឱ្យជួយដោះស្រាយជាច្រើនលើកតែអាជ្ញាធរបែរជាចោទគ្រួសារលោកស្រីថា មកធ្វើស្រែដីរបស់រដ្ឋផ្សេងទៅវិញ។ លើសពីនេះទៀតអាជ្ញាធរភូមិហាក់រើសអើងគ្រួសារលោកស្រី និងតែងតែគំរាមកំហែង ដើម្បីដាក់សម្ពាធមិនឱ្យតវ៉ា៖ «បើគ្រាន់តែដីស្រែទទួលធ្វើដីស្រែចិញ្ចឹមជីវិតមិនបាន បើហារឡើងសុទ្ធដីរដ្ឋៗ ខ្ញុំនៅប្រឈមរហូតរឿងដី ខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនឈប់ប្រឈមទេបើខ្ញុំមិនបានដីខ្ញុំមិនឈប់ប្រឈមទេ។ ក្នុងការប្រឈមពិបាកណាស់ ឱ្យតែខ្ញុំបានដីខ្ញុំចែកឱ្យកូនធ្វើស្រែខ្ញុំឈប់ប្រឈមហើយ ចាស់ប៉ុណ្ណឹងហើយ»។
ស្ត្រីដដែលបន្ថែមថា នៅគ្រាដែលក្រុមហ៊ុនចិនផ្អាកដំណើរការ កាលពីចុងឆ្នាំ២០១៩ គ្រួសារលោកស្រីបានទៅធ្វើស្រែលើដីរបស់ខ្លួន ដែលក្រុមហ៊ុនរំលោភយកមានទំហំ ៦ហិកតារ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលប្រមូលផល នៅពេលថ្មីៗនេះ លោកស្រីបានច្រូតកាត់តែ ២ហិកតារប៉ុណ្ណោះ នៅសល់ ៤ហិកតារទៀត អាជ្ញាធររារាំង និងគំរាមកំហែងមិនឱ្យប្រមូលផលបន្តទៀត។ លោកស្រីបន្ថែមថា អ្នកភូមិប្រើសក្អកភាគច្រើន រស់ពឹងផ្អែកលើមុខរបរធ្វើស្រែ ក៏ប៉ុន្តែបើគ្មានដីធ្វើស្រែហើយនោះ នឹងប្រឈមខ្វះខាតស្បៀងអាហារនៅឆ្នាំក្រោយ ប៉ះពាល់ជីវភាព៖ «ខ្ញុំឈឺយូរណាស់តាំងពីក្រុមហ៊ុនហ្នឹងចូលមក ខ្ញុំឈឺគេយកដីខ្ញុំអស់ខ្ទមខ្ញុំពីរល្វែង ៤ គុណនឹង ៥ គេឈូសកម្ទេចអស់ ហើយដល់ពេលប្រាប់អាជ្ញាធរណា គេអត់ដោះស្រាយទេ។ តែសម្រាប់អាជ្ញាធរទេ ដែលគេអត់ទទួលស្គាល់ថា ដីខ្ញុំព្រោះគេមិនចង់ឱ្យខ្ញុំមានជីវិតរស់»។
លោកស្រី អៀម ហ៊ន បន្ថែមថា ជម្លោះដីធ្លីនេះបានធ្វើឱ្យកូនៗរបស់លោកស្រី ២នាក់បោះបង់ការសិក្សាបច្ចុប្បន្ននៅសល់តែកូន ៣នាក់ កំពុងបន្តសិក្សាថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យនៅទីរួមខេត្ត។ លោកស្រីបារម្ភថា កូនៗ របស់លោកស្រី ៣នាក់ អាចនឹងប្រឈមបោះបង់ការសិក្សា ព្រោះតែជម្លោះដីធ្លីអូសបន្លាយពេល ជាពិសេសប៉ះពាល់អារម្មណ៍ផ្លូវចិត្តរបស់ក្មេងៗ។ ចំណែកភូមិប្រើសក្អកជាច្រើននាក់ទៀត ក៏ប្រឈមប៉ះពាល់ជីវភាពស្រដៀងគ្នានេះដែរ៖ «ដូចជាសត្វមុនថា ចូលគុកដោយសារតែដីឯង គេយកដីឯងគេមិនថា ចូលគុកផង គ្រាន់តែខ្ញុំច្រូតស្រូវកណ្ដាលផ្លូវ ៣ទៅ ៤កណ្តាប់ គេចង់យកខ្ញុំទៅដាក់គុក។ ខ្ញុំថា ឈឺប៉ុណ្ណារាល់ថ្ងៃខ្ញុំឈឺខ្ញុំដេកមិនដែលលក់ទេ រាល់យប់រាល់ៗ ព្រឹក»។
អាស៊ីសេរីបានព្យាយាមទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យសាលាខេត្តព្រះវិហារលោក យ៉ុង គឹមហឿង និងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងកសិកម្មលោក ស្រី វុឌ្ឍី តែទូរស័ព្ទហៅចូលច្រើនដងគ្មានអ្នកទទួល នៅថ្ងៃទី៣០ វិច្ឆិកា។ ចំណែកតំណាងក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅចិន ហេងហ្វូ ក៏មិនទាន់អាចទាក់ទងបានដែរ នៅថ្ងៃដដែលនេះ។
ប្រធានសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយភូមិប្រមេរ លោក ស៊ុត វ៉ន ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា អ្នកភូមិប្រមេរ ៣៦៧គ្រួសារ នៅមិនទាន់ទទួលបានដំណោះស្រាយជម្លោះដីធ្លីនៅឡើយទេ ហើយមកទល់ពេលនេះ ជម្លោះដីធ្លីនេះ កំពុងប្រឈមមុខគ្នារវាងពលរដ្ឋមូលដ្ឋាន និងអាជ្ញាធរថ្នាក់ភូមិ រហូតដល់ថ្នាក់ស្រុក។ លោកថា ការអូសបន្លាយពេលមិនដោះស្រាយជម្លោះដីធ្លីធ្វើឱ្យពលរដ្ឋខាតប្រយោជន៍ច្រើន ជាពិសេសត្រូវចំណាយពេល និងធនធានធ្វើដំណើរមករាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីតវ៉ា និងដាក់ញត្តិស្វែងរកដំណោះស្រាយ៖ «ក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅចិន ផ្អាកដំណើរការតាំងពីឆ្នាំ២០១៩។ ឥឡូវខាងមេការក្រុមហ៊ុន គាត់ជួលឱ្យកម្មករមកពីខេត្តផ្សេងៗ ក៏ដូចជាអាជ្ញាធរឱ្យដាំស្រូវ ហើយបងប្អូនខ្លះគាត់ភ្ជួរពង្រីកផ្ទៃដីរបស់គាត់ដែរបាត់បង់ហ្នឹង យកដីរបស់គាត់វិញ។ ប៉ុន្តែនៅតែមិនទាន់ដំណោះស្រាយ»។
នាយកប្រតិបត្តិអង្គការពន្លកខ្មែរ លោក ប៉ឹក សោភ័ណ សង្កេតឃើញថា ពលរដ្ឋមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនចិនហាក់រងសម្ពាធពីអាជ្ញាធរ ដែលចោទអ្នកភូមិថា ជាក្រុមបក្សប្រឆាំង។ លោកថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធហាក់មិនអើពើដោះស្រាយជម្លោះដីធ្លីនេះឱ្យដាច់ស្រេចនោះទេ បើទោះបីជាក្រុមហ៊ុនបានផ្អាកដំណើរការក្ដី។ រីឯពលរដ្ឋនៅតែរង់ចាំដង្ហើមយុត្តិធម៌ ដើម្បីទទួលបានដីបង្កបង្កើនផលចិញ្ចឹមជីវិត៖ «ដល់ពេលក្រុមហ៊ុនលែងប្រតិបត្តិការ ពួកសហគមន៍គាត់ចូលទៅប្រើប្រាស់ដីហ្នឹងវិញ ត្រូវបានអាជ្ញាធរហ្នឹងគាត់ហាមឃាត់អ៊ីចឹង ដល់ពេលទំនាស់កើតឡើងរវាងអ្នកខាងក្រៅជាមួយអ្នកសហគមន៍ខាងក្នុង ហើយដល់ទៅអាជ្ញាធរគាត់ការពារអ្នកខាងក្រៅ»។
ក្រុមហ៊ុនសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ហេងហ្វូ (Hengfu Group Sugar Industry) ទទួលសិទ្ធិវិនិយោគពីរដ្ឋាភិបាលលើផ្ទៃដីទំហំជាង ៤ម៉ឺនហិកតារ (៤២.០០០) តាំងពីឆ្នាំ២០១១ វិនិយោគដាំអំពៅ និងកៅស៊ូ។ ក្រុមហ៊ុននេះជាក្រុមហ៊ុនមេ និងមានបុត្រសម្ព័ន្ធក្រុមហ៊ុនចំនួន៥ ទៀត។ វត្តមានក្រុមហ៊ុនចិនហេងហ្វូ (Hengfu Group) ចាប់ពីឆ្នាំ២០១១ មក ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ជនជាតិដើមភាគតិចប្រមាណ ២ពាន់គ្រួសារ ដែលមានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ ១ម៉ឺននាក់ ស្ថិតនៅក្នុងភូមិចំនួន២៥ ឃុំចំនួន១០ និងស្រុកចំនួន៣ គឺស្រុកជ័យសែន ស្រុកឆែប និងស្រុកត្បែងមានជ័យ។ ប្រជាសហគមន៍ថា ក្រុមហ៊ុនបានឈូសឆាយប៉ះពាល់ដីស្រែពលរដ្ឋលុបប្រភពទឹកអូរធម្មជាតិបំផ្លាញទំហំព្រៃឈើធំធេង និងបានឈូសឆាយដីទួលប្រាសាទបុរាណ ៤កន្លែង និងស្ថានីយបុរាណផ្សេងៗ ទៀត៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។