ពលរដ្ឋខេត្តព្រះវិហារចោទក្រុមហ៊ុនសីលាដាម៉ិចថា រំលោភយកដីស្រែ និងហាមមិនឲ្យប្រមូលផលស្រូវ
2024.10.29
ពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លី នៅស្រុកគូលេន ខេត្តព្រះវិហារ ចោទក្រុមហ៊ុនសីលាដាម៉ិច ខូអិលធីឌី (Seladamex Co.,Ltd) ថា បានរំលោភយកដីស្រែ និងហាមឃាត់ពួកគាត់មិនឲ្យប្រមូលផលស្រូវថែមទៀត។ ពលរដ្ឋ និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលស្នើឲ្យអាជ្ញាធរខេត្ត និងរដ្ឋាភិបាលជួយរកដំណោះស្រាយលើបញ្ហានេះ។
តំណាងសហគមន៍នៅភូមិម្រេច លោកស្រី គិន ឡាប ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី២៨ ខែតុលា ថា ប្រជាពលរដ្ឋជិត ១០០គ្រួសារ ត្រូវបានសន្តិសុខក្រុមហ៊ុន សីលាដាម៉ិច ហាមឃាត់មិនឲ្យប្រមូលផលស្រូវ និងដំឡូង របស់ពួកគាត់ ដែលមានដីនៅក្នុងបរិវេណក្រុមហ៊ុន និងជាប់ព្រំប្រទល់ជាមួយក្រុមហ៊ុននោះទេ ដោយសន្តិសុខទាំងនោះសំអាងថា ដីស្រែចម្ការទាំងអស់នោះជាកម្មសិទ្ធិរបស់ក្រុមហ៊ុន សិលាដាម៉ិច ខណៈពលរដ្ឋរស់នៅភូមិម្រេចអាស្រ័យផលលើដីទាំងនោះតាំងពីដូនតាមក។ លោកស្រីបន្ថែមថា សហគមន៍បានដាក់លិខិតសុំកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីអាជ្ញាធរភូមិឃុំ និងអាជ្ញាធរខេត្តរួចហើយកាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែតុលា ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះពលរដ្ឋមិនទាន់ទទួលបានចម្លើយជាវិជ្ជមាននោះទេ។ លោកស្រីថា ប្រសិនបើប្រជាពលរដ្ឋមិនបានប្រមូលផលស្រូវ និងដំឡូងនោះទេ ពួកគាត់មិនមានស្រូវទុកសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ និងមិនមានប្រាក់សងធនាគារឡើយ។
លោកស្រី គិន ឡាប៖ «សុំឲ្យជួយប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិម្រេចនេះឲ្យបានសម្រេច ប្រសិនបើសម្ដេចមិនជួយទេ ពួកគាត់មិនដឹងទៅណាទៅណីនោះទេ ពួកគាត់ក្រីក្រណាស់ ឲ្យពួកគាត់បានច្រូតឲ្យបានដីវិញទាំងអស់ ដែលកំពុងរងទុក្ខវេទនានេះឲ្យបានដីទាំងអស់ខ្ញុំសំណូមពរ។ ក្នុងឆ្នាំ២០២៤នេះរងទុក្ខវេទនាសម្បើមណាស់ ពួកគាត់អត់មានដីស្រែចម្ការធ្វើទេ ពីព្រោះក្រុមហ៊ុនវាអត់ឲ្យចូលតែម្ដង»។
អ្នកភូមិលើកឡើងទៀតថា កាលពីខែសីហា ក្រុមហ៊ុន សីលាដាម៉ិច បានហាមឃាត់ប្រជាពលរដ្ឋមានដីស្រែចម្ការនៅក្នុងបរិវេណក្រុមហ៊ុន ដែលបានកាត់ឆ្វៀលចេញពីគម្រោងដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចនោះ មិនឲ្យពលរដ្ឋ ចូលទៅអាស្រ័យផលបានឡើយ បើទោះដីស្រែចម្ការរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់នោះ មានការទទួលស្គាល់ពីអាជ្ញាធរខេត្ត និងមានប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិឬប្លង់រឹងយ៉ាងណាក្ដី។
មេឃុំស្រយង់ លោក ស្រី គឿម បានចុចបិទទូរស័ព្ទនៅពេលដែលអ្នកយកព័ត៌មានវិទ្យុអាស៊ីសេរី សួរសំណួរពាក់ព័ន្ធបញ្ហានេះ។
ជុំវិញរឿងនេះ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអភិបាលខេត្តព្រះវិហារ លោក គីម រិទ្ធី បានទេ នៅថ្ងៃទី២៨ ខែតុលា។ ចំណែកតំណាងក្រុមហ៊ុន សីលាដាម៉ិច ក៏វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងបានដែរ នៅថ្ងៃដដែលនេះ។
កាលពីខែមីនា អាជ្ញាធរខេត្តព្រះវិហារ បានបណ្ដេញពលរដ្ឋជាង៣០០គ្រួសារចេញពីលំនៅឋានទាំងបង្ខំ និងរុះរើដុតផ្ទះសម្បែងចោល ព្រមទាំងប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាទៅលើប្រជាពលរដ្ឋ និងចាប់ពលរដ្ឋជាង ២០នាក់ដាក់ពន្ធនាគារ រួចដោះលែងវិញ ដោយចោទប្រជាពលរដ្ឋថា បានរំលោភយកដីរបស់រដ្ឋដែលបានជួលឲ្យក្រុមហ៊ុនឯកជន ហើយបង្ខំឲ្យពលរដ្ឋទទួលកំហុស ដើម្បីជាថ្នូរក្នុងការដោះលែង។ បច្ចុប្បន្នពលរដ្ឋទាំងនោះបាននាំគ្នាធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសថៃ ដើម្បីរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ដោយសារតែពួកគាត់មិនមានដីស្រែចម្ការសម្រាប់អាស្រ័យផល និងផ្ទះសម្បែងរស់នៅទៀតនោះទេ។ លើសពីនោះអាជ្ញាធរខេត្តព្រះវិហារ កាលពីខែមេសា ក៏បានចាប់ខ្លួន ប្រធានសមាគមសម្ពន្ធនិស្សិតបញ្ញវន្តខ្មែរ លោក កើត សារ៉ាយ ដាក់ពន្ធនាគាររហូតដល់សព្វថ្ងៃ ដោយចោទប្រកាន់ លោក កើត សារ៉ាយ ថា ជាអ្នកញុះញង់ឲ្យពលរដ្ឋទាំងនោះខឹងសម្បារនឹងអាជ្ញាធរ ក្រោយលោកបានចុះជួបសួរសុខទុក និងសម្ភាសប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លីនៅក្នុងព្រៃ និងផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់អ្នកសារព័ត៌មានពីស្ថានភាពរស់នៅរបស់អ្នកភូមិ ។
ទាក់ទិននឹងបញ្ហានេះ មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក (Adhoc) ប្រចាំខេត្តព្រះវិហារ លោក ម៉ៃ វុទ្ធី ដែលតាមដានករណីនេះ យល់ឃើញថា ការហាមឃាត់ពលរដ្ឋមិនឲ្យចូលទៅប្រមូលផលលើដីស្រែចម្ការរបស់ពួកគាត់ គឺជាការរំលោភបំពានសិទ្ធិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយអាជ្ញាធរខេត្តត្រូវតែចុះសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងរកដំណោះស្រាយឲ្យបានសមរម្យដល់ប្រជាពលរដ្ឋជាបន្ទាន់ ពីព្រោះលោកថាពលរដ្ឋទាំងនោះរស់រានមានជីវិត គឺពឹងផ្អែកទៅលើការប្រមូលទិន្នផលពីដីស្រែចម្ការរបស់ពួកគាត់។
លោក ម៉ៃ វុទ្ធី៖ «អាជ្ញាធរខេត្តព្រះវិហារគួរតែមានវិធានការដោះស្រាយឲ្យបានសមរម្យដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលពួកគាត់បានប្រើប្រាស់អាស្រ័យផលពិតប្រាកដលើដីរបស់ពួកគាត់ជាពិសេសរដូវកាលច្រូតកាត់នេះ ពីព្រោះប្រសិនបើមិនមានដំណោះស្រាយឲ្យបានសមរម្យនោះទេ វាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសសេដ្ឋកិច្ចរបស់ពួកគាត់ ដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ឈានទៅដល់ជំពាក់បំណុលធនាគារកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរច្រើនឡើងថែមទៀត»។
ក្រុមហ៊ុន សីលាដាម៉ិច ទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ពីរដ្ឋាភិបាល នៅឆ្នាំ២០០៩ លើផ្ទៃដី ៩ពាន់ហិកតារ ក្រោមហេតុផល ធ្វើការអភិវឌ្ឍដាំដំណាំកៅស៊ូ ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងឃុំស្រយង់ និង ឃុំត្បែងពីរ ស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ និងបានបោះបង្គោលនៅឆ្នាំ២០១១ ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នោះ ជិត ១ពាន់គ្រួសារ។ ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុនមួយនេះក៏បានផ្អាកសកម្មភាពមួយរយៈ រហូតដល់ឆ្នាំ២០២២ ទើបអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធខេត្តព្រះវិហារ ចេញប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ លើផ្ទៃដីជាង៦ពាន់ (៦.៣៧៨,៤៦) ហិកតារ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ប្រជាពលរដ្ឋជាង ៣០០គ្រួសារ ហើយមិនទាន់មានដំណោះស្រាយនៅឡើយទេ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។