ពលរដ្ឋ ២០គ្រួសាររស់នៅក្នុងឃុំស្វាយប្រទាល និងឃុំត្រើយស្វា ក្នុងខេត្តកណ្ដាលឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយឈ្មោះ ឈៀង បាក់សួរ បានយកគ្រឿងចក្រជាច្រើនគ្រឿងឈូសបំផ្លាញផលដំណាំរបស់ពួកគាត់គ្មានសល់ ដើម្បីយកដី និងបឹងសហគមន៍ទំហំជិត ១០០ហិកតារ ធ្វើជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួន។
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋលោក សៀម សាន ប្រាប់អាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី២០ ខែកក្កដាថា អ្នកភូមិនាំគ្នារានដីព្រៃ ដើម្បីដាំបន្លែមាន ត្រឡាច ត្រសក់ ល្ពៅ និងធ្វើស្រែប្រាំងនៅទីតាំងនោះ អស់រយៈពេលជាង ៤ឆ្នាំ មកហើយ ក្រោយពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានចុះពិនិត្យទីតាំងនោះ ហើយប្រាប់ឲ្យពលរដ្ឋបន្តធ្វើស្រែចម្ការ ដោយសន្យារក្សាទុកបឹងអាងយុវជន ជូនពលរដ្ឋសម្រាប់អាស្រ័យផល។ លោកបន្តថា នៅពេលពលរដ្ឋនាំគ្នាទៅឃាត់សកម្មភាពឈូសឆាយរបស់ក្រុមហ៊ុន បែរជាមេការខាងក្រុមហ៊ុន អមដោយមេភូមិ និងសមត្ថកិច្ចប្រដាប់ដោយកាំភ្លើងពី ៤-៥នាក់ គំរាមពួកគាត់មិនឲ្យចូល ហើយបានរុះខ្ទមចាំចម្ការ និងដកយកតង់ពីផ្ទាំងថែមទៀត។
លោកលើកឡើងថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរដកយកបឹងនិងដីសហគមន៍ប្រគល់ឲ្យទៅក្រុមហ៊ុនកាន់កាប់ នោះជីវភាពពលរដ្ឋនឹងជួបការលំបាកកាន់តែខ្លាំង ក្នុងកំឡុងពេលមានជំងឺកូវីដ១៩ ដោយសារតែគ្មានដីបង្កបង្កើនផលបានតទៅទៀត។ តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះ ស្នើសុំអាជ្ញាធររក្សាទុកដីនិងបឹងសហគមន៍ឲ្យពួកគាត់បានចូលអាស្រ័យដូចដើមវិញ៖ «ដីនេះប្រជាពលរដ្ឋ អត់មានចង់បានសំណងអ្វីទេ។ គ្នាប្រឹងជីកគាស់កាយណាស់ដែរ គ្នាគ្រាន់តែអាស្រ័យផលម្នាក់បន្តិចៗចែកគ្នា គ្រាន់តែហូបមួយរដូវៗ ហ្នឹងទេ។ គ្រាន់តែដោះស្រាយឲ្យគ្នាបានប៉ុណ្ណឹង គ្នាអរគុណហើយ។ អត់ចង់បានសំណងអ្វីទេ ហើយគ្នាកំពុងខ្វះខាតប្រជាពលរដ្ឋ»។
អាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងមេការក្រុមហ៊ុន ឈៀងបាក់សួរ លោក លន់ ឡា ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការលើកឡើងរបស់ពលរដ្ឋបាននៅឡើយទេ។
ចំណែកមេឃុំត្រើយស្លាលោក ប៉ាវ ប៉េង មានប្រសាសន៍ថា ខាងសមត្ថកិច្ចមិនបានប្រើប្រាស់អាវុធទៅគំរាមកំហែងពលរដ្ឋដូចការអះអាងរបស់តំណាងពលរដ្ឋនោះទេ។ លោកបន្តថា ចំពោះការឈូសឆាយដីរដ្ឋ ពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុន ឈៀងបាក់សួរ គឺធ្វើទៅតាមការបង្គាប់បញ្ជារបស់ក្រសួងកសិកម្ម ដើម្បីកាយយកអាចម៍ដីទៅបិទខ្ទប់ទំនប់អាងយុវជន ដែលបានបាក់ធ្លាយ។ លោកអះអាងថា បឹងធម្មជាតិមួយនេះ គឺជាសម្បត្តិរដ្ឋ ហើយក៏គ្មានបុគ្គលណាអាចរំលោភបំពានយកបឹងនេះ ទៅកាន់កាប់ជាកម្មសិទ្ធិឯកជនបានដែរ៖ «គាត់ទៅទន្ទ្រានព្រៃនៅក្នុងអាងយុវជន ជាដីរបស់រដ្ឋ អត់ជាដីរបស់បុគ្គលណាមួយទេ។ ហើយក្រុមហ៊ុនគេធ្វើនេះ គេធ្វើទៅតាមបង្គាប់របស់ក្រសួងកសិកម្ម ហើយចំណែកប្រជាពលរដ្ឋ គាត់អត់មានសិទ្ធិទៅកាប់ទន្ទ្រានព្រៃយកដីនៅក្នុងអាងយុវជនធ្វើទៀតទេ»។
ទាក់ទងនឹងរឿងនេះ ប្រធានផ្នែកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃសមាគមអាដហុកលោក នី សុខា មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរគួរអនុគ្រោះដល់ពលរដ្ឋ ឲ្យពួកគាត់អាចបន្តធ្វើស្រែចម្ការនៅលើដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ក្នុងករណីដីទាំងនោះនៅទំនេរ៖ «ប្រសិនបើរដ្ឋត្រូវការដីហ្នឹង គ្រាន់តែបន្តគ្រប់គ្រងជាសម្បត្តិសាធារណៈជាបន្តទៅទៀត យើងគួរតែអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើការដាំដុះ ជាលក្ខណៈប្រពៃណីទៅ។ ថ្វីត្បិតថា យើងមិនអាចកាត់ជាកម្មសិទ្ធិឲ្យគាត់បាន ប៉ុន្តែការរស់នៅ ជាលក្ខណៈប្រពៃណី ត្រូវតែផ្ដល់ជូនគាត់ធ្វើបន្តទៀតទៅ។ ប៉ុន្តែបើសិនជារដ្ឋយកដីហ្នឹង ទៅសម្បទានឲ្យក្រុមហ៊ុន ហេតុអ្វីរដ្ឋមិនផ្ដល់ដីហ្នឹងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋដែលគាត់កំពុងកាន់កាប់ស្រាប់ ចាំបាច់យកទៅជួលឲ្យឯកជនធ្វើអ្វី»។
សង្គមស៊ីវិល អំពាវនាវដល់អាជ្ញាធរនិងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ គួរផ្ដល់ដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ដែលនៅទំនេរទុកឲ្យពលរដ្ឋប្រើប្រាស់ ទៅតាមអ្វីដែលពួកគាត់ធ្លាប់អាស្រ័យផលកន្លងមក ដើម្បីចូលរួមចំណែកកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ស្របទៅនឹងគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាលចង់លុបបំបាត់ភាពក្រីក្រឲ្យអស់ពីប្រទេសកម្ពុជា ហើយបញ្ហាដីធ្លីក៏នឹងមិនសូវកើតមានច្រើនទៀតដែរ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។