ប្រជាពលរដ្ឋ ៣០គ្រួសាររស់នៅតាមបណ្ដោយផ្លូវរថភ្លើងក្នុងសង្កាត់ទឹកល្អក់ ១ និងសង្កាត់បឹងកក ២ ស្វែងរកដំណោះស្រាយពីអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញ ដោយសារតែគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ផ្លូវបេតុងរបស់រដ្ឋ ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ផ្ទះសម្បែងរបស់គាត់។ សង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការផ្នែកសិទ្ធិលំនៅឋាន សង្ឃឹមថា អាជ្ញាធររដ្ឋ នឹងដោះស្រាយផលប៉ះពាល់នានាជូនពលរដ្ឋដោយសន្តិវិធី និងអាចទទួលយកបាន ដូចការដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋនៅអគារប៊ូលឌិញដែរ។
ពលរដ្ឋព្រួយបារម្ភបាត់បង់ផ្ទះសម្បែង និងមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដោយសារសាលារាជធានីភ្នំពេញ ចង់ដោះដូរទីតាំងថ្មីឲ្យពួកគាត់រស់នៅ តំបន់ឆ្ងាយពីទីក្រុង។
ទីតាំងថ្មីជំនួសការបាត់បង់ផ្ទះសម្បែងរបស់ពលរដ្ឋទាំង ២កន្លែងនោះ ១កន្លែង គឺនៅសង្កាត់គោកខ្សាច់ ក្នុងខណ្ឌកំបូល និងទីតាំង ១កន្លែងទៀតនៅតំបន់ សេវិន.អ៊ែន.ជី (7NG) ក្នុងឃុំវិហារសួគ៌ ស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ខេត្តកណ្ដាល។
ពលរដ្ឋដែលរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងនេះ នាំគ្នាទៅរកដំណោះស្រាយពីសាលារាជធានីភ្នំពេញ ក្រោយពីអាជ្ញាធរខណ្ឌទួលគោក អះអាងថា មិនមានដីនៅទីតាំងផ្សេងក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដោះដូរឲ្យពលរដ្ឋនោះទេ។
តំណាងពលរដ្ឋ លោក នួ សារិន ដែលរស់នៅទីតាំងនេះជាង ២០ឆ្នាំមកហើយ ឲ្យដឹងថា ក្នុងពេលទៅសាលារាជធានីភ្នំពេញ មានមន្ត្រីរដ្ឋបាល២នាក់តំណាងឲ្យលោក ឃួង ស្រេង ប្រាប់ពលរដ្ឋទាំង ៣០គ្រួសារ ដែលមានមនុស្សរស់នៅប្រមាណ ១រយនាក់ ឱ្យធ្វើលិខិតដាក់ជូនសាលាក្រុងស្នើសុំទៅរស់នៅទីតាំងថ្មីនៅម្ដុំក្រោយវត្តទួលសន្តិវន្ត ហៅវត្តទួលអស់លោក ក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវ ករណីផ្ទះសម្បែងរបស់ពលរដ្ឋ ត្រូវបាត់បង់ទាំងស្រុង ឬសេសសល់តិចតួច ពីការធ្វើផ្លូវបេតុង ១២ម៉ែត្រ នៅពេលខាងមុខ។
លោកបន្តថា បើអាជ្ញាធរនៅតែផ្ដល់ជម្រើសតែមួយឲ្យទៅរស់នៅទីតាំងថ្មី ឆ្ងាយពីទីក្រុង ១០ ទៅ ២០គីឡូម៉ែត្រ ហាក់បីដូចជាសម្លាប់ពួកគាត់ទាំងរស់។ លោក បញ្ជាក់ថា អ្នកភូមិរស់នៅម្ដុំផ្លូវរថភ្លើង ភាគច្រើនដើររើសអេតចាយ ខ្លះរុញរទេះលក់លៀសហាល និងខ្លះទៀតធ្វើសំណង់ រកចំណូលមួយថ្ងៃសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរស់នៅមួយថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ។
តំណាងពលរដ្ឋវ័យ ៧០ឆ្នាំប្លាយរូបនេះ ស្នើសុំសាលារាជធានីភ្នំពេញផ្ដល់ទីតាំងថ្មីរស់នៅក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវជំនួសវិញ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់មានភាពងាយប្រកបរបររកស៊ី ហើយកូនចៅបានចូលសាលារៀនត្រឹមត្រូវ៖ «ស្នើសុំសាលារាជធានីភ្នំពេញនេះ គឺថានៅកន្លែងវត្តទួលអស់លោក ឮថាគេចាក់ដីច្រើនប្លង់ណាស់ ដល់ពេលសួរទៅគាត់ថាអត់ទេ។ គឺសម្រាប់ពួកខាងសង្កាត់ស្រះចក និងខាងណាៗ ទៀត។ ចុះសង្កាត់ស្រះចក ក៏ពលរដ្ឋ ខាងខ្ញុំក៏ជាប្រជាពលរដ្ឋ។ អាសូរថាពលរដ្ឋនៅតាមខេត្តមិនថាទេ ពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញដូចគ្នា គួរណាស់តែអនុគ្រោះឲ្យខាងខ្ញុំបានរស់នៅទីនេះ ព្រោះវាជិតទីក្រុង វាងាយស្រួលមុខរបររកស៊ី ចិញ្ចឹមកូន ចិញ្ចឹមជីវភាពនៅក្នុងគ្រួសារ។ សុំតែស្នើប៉ុណ្ណឹងទេ»។
អាស៊ីសេរីមិនអាចសុំការឆ្លើយតបសំណើនេះ ពីអភិបាលរាជធានីភ្នំពេញ លោក ឃួង ស្រេង និងអភិបាលខណ្ឌទួលគោក លោក ឯក ឃុនដឿន បានទេនៅថ្ងៃទី៣ កុម្ភៈ ដោយសារទូរស័ព្ទចូលតែពុំមានអ្នកទទួល។
ទោះបីជាយ៉ាងណា លោក ឯក ឃុនដឿន ប្រាប់សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកថា ការស្នើសុំរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដោះដូរដី នៅកន្លែងផ្សេងក្នុងទីក្រុងនេះ គឺមិនអាចធ្វើបានទេ ដោយសារតែពុំមានដីទំនេរផ្ដល់ឱ្យបាន។
អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងធុរកិច្ច និងសិទ្ធិមនុស្ស របស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក វណ្ណ សូផាត សង្កេតឃើញថា អាជ្ញាធរហាក់មិនសូវយកចិត្តទុកដាក់អំពីផលប៉ះពាល់ដល់ផ្ទះសម្បែង និងមុខរបរចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់ពលរដ្ឋ ក្រៅពីផ្ដល់ជម្រើសឲ្យទៅរស់នៅទីតាំងថ្មី ឬផ្ដល់ជាសំណងសាច់ប្រាក់ជាថ្នូរនឹងការចាកចេញ។
លោកបន្តថា ការផ្ដល់ដំណោះស្រាយរបស់អាជ្ញាធរខណ្ឌឲ្យពលរដ្ឋនៅម្ដុំផ្លូវរថភ្លើង ទៅរស់នៅទីតាំងថ្មី គឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹងពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់ដីក្រហម បុរីកីឡា និងបឹងកក់ ដែលត្រូវបានអាជ្ញាធរបណ្ដេញចេញឲ្យទៅនៅតំបន់ជាយក្រុង។
លោកយល់ថា អាជ្ញាធររដ្ឋគួរផ្ដល់គោលនយោបាយដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋឲ្យល្អប្រសើរជាងនេះ ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាព និងសិទ្ធិរស់នៅជាមូលដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋ ដូចដែលមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងកតិកាសញ្ញាអន្តរជាតិស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស៖ «ភាគច្រើនមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ទេ ច្រើនតែធ្វើឲ្យគាត់ចេញឲ្យផុតទៅ មួយរួចខ្លួនទៅ វាអត់មានការយកចិត្តទុកដាក់អំពីសុខទុក្ខរបស់គាត់ សិទ្ធិមនុស្សរបស់គាត់ទៅតាមអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលយើងបានកតិកាសញ្ញាសិទ្ធពលរដ្ឋនយោបាយ សិទ្ធសេដ្ឋកិច្ច ហើយនឹងផ្សេងៗទៀត។ ឃើញតែរាល់ដងហ្នឹង ឲ្យតែលើកឡើងៗ ពីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រអ៊ីចឹង។ ដល់ភាពជាក់ស្ដែងមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់តាមការសន្យារបស់រដ្ឋាភិបាលទេ បាទ !»។
ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋបញ្ជាក់ថា ពួកគាត់នឹងនាំគ្នាទៅរកកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ទៀត ប្រសិនបើមិនមានដំណោះស្រាយសមរម្យ និងអាចទទួលយកបានណាមួយពីអាជ្ញាធរ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។