លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បញ្ជាឱ្យអភិបាលខេត្តប៉ៃលិន និងខេត្តបាត់ដំបង ពន្លឿននីតិវិធីកំណត់ភូមិសាស្ត្រព្រំប្រទល់រដ្ឋបាលរវាងខេត្តទាំងពីរ ឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីផ្ដល់ភាពងាយស្រួលដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសិទ្ធិស្របច្បាប់លើកម្មសិទ្ធិដីធ្លី។ សង្គមស៊ីវិលសាទរចំពោះចំណាត់ការរបស់ប្រមុខរដ្ឋាភិបាល ហើយស្នើឱ្យអាជ្ញាធរ កាត់ឆ្វៀលដីជូនពលរដ្ឋ និងបែងចែកតំបន់រដ្ឋបាលច្បាស់លាស់។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បញ្ជាឱ្យអភិបាលខេត្តបាត់ដំបង និងខេត្តប៉ៃលិន ចុះកំណត់ទីតាំងភូមិសាស្ត្រព្រំប្រទល់រវាងខេត្តទាំងពីរ ឱ្យបានយ៉ាងយូរ ២សប្តាហ៍។ លោកបញ្ជាក់ថា បើធ្វើមិនកើត នោះលោកនឹងចុះទៅធ្វើការងារនេះដោយផ្ទាល់ដោយខ្លួនឯង។
លោក ហ៊ុន សែន ថ្លែងបែបនេះ នៅក្នុងពិធីប្រគល់សញ្ញាប័ត្រ ជូននិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែតុលា។
លោក ហ៊ុន សែន លើកឡើងថា ពលរដ្ឋនៅតំបន់ដែលមិនទាន់កំណត់ព្រំប្រទល់ នៃខេត្តទាំងពីរនោះ គឺពួកគេ ពិបាកទទួលសេវាសាធារណៈ ពិបាកក្នុងការបោះឆ្នោត និងគ្មានកម្មសិទ្ធិលើដីធ្លី ដើម្បីយកទៅប្រើប្រាស់ជាមួយធនាគារ និងប្រើប្រាស់ជាប្រយោជន៍ផ្សេងៗបាននោះទេ។ លោកថា នៅពេលពលរដ្ឋទៅធ្វើប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លី នៅខេត្តបាត់ដំបង និងខេត្តប៉ៃលិន តែ អាជ្ញាធរខេត្តទាំងនេះ មិនចេញកម្មសិទ្ធិឱ្យពួកគាត់ ដោយសំអាងថា តំបន់មិនទាន់វិនិច្ឆ័យកំណត់តំបន់ក្នុងរដ្ឋបាលខេត្តណាមួយឱ្យបានច្បាស់លាស់៖ « បាត់ដំបងអត់ចេញកម្មសិទ្ធិដីធ្លីឱ្យទេ ហើយនៅខំកាន់កាប់អីទៀត។ ខ្ញុំថាតែ ឯកឧត្ដម សុខ លូ និងបាន ស្រីមុំ ពីរនាក់ហ្នឹង បើធ្វើមិនទាន់ទេ គឺខ្ញុំនិងចុះនៅ ២អាទិត្យទៀត ឱ្យពេលវេលាតែប៉ុនហ្នឹង បើធ្វើមិនទាន់ទេ គឺខ្ញុំនឹងចុះទៅធ្វើចៅហ្វាយខេត្តប៉ុន្មានហើយធ្វើមិនចេញ។ វាមានអ៊ីចឹង បើតាមខ្ញុំស៊ើប វាមានអាអ្នកធំមួយចំនួន វាទៅចាប់ដីនៅកន្លែងហ្នឹង វាទៅដាំស្វាយនៅហ្នឹង អ៊ីចឹងវាទៅរារាំង នៅរដ្ឋបាលខេត្តបាត់ដំបង កុំឱ្យកាត់ដីហ្នឹងចូលទៅប៉ៃលិន រឿងវាអ៊ីចឹង »។
ពលរដ្ឋម្នាក់រស់នៅតំបន់ដីមិនទាន់កំណត់រដ្ឋបាល លោក សែម ឡាត់ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថានៅតំបន់នោះជាអង្គភាពចាស់ នៃអតីតខ្មែរក្រហមរបស់លោកចែកឱ្យ ហើយលោករស់នៅទីនោះតាំងឆ្នាំ១៩៩១រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃ។ លោកបន្តថា ការកំណត់រដ្ឋបាលខេត្តណាក៏ទឹកដីខ្មែរដែរ សំខាន់ឱ្យតែរដ្ឋាភិបាលបញ្ជាក់ថា ជាតំបន់របស់ខេត្តមួយណា ដើម្បីឱ្យប្រជាពលរដ្ឋ ងាយស្រួលទៅទំនាក់ទំនងជាមួយ អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ។ លោក សែម ឡាត់ ថា កន្លងមកនៅតំបន់នោះ មិនច្បាស់លាស់ថា ខេត្តណាគ្រប់គ្រងពិតប្រាកដឡើយ។ លោកសង្ឃឹមថា នៅពេលអាជ្ញាធរចុះវាស់វែងកំណត់ព្រំប្រទល់ខេត្តរួច និងមានការផ្ដល់សិទ្ធិស្របច្បាប់ ដើម្បីអាចប្រើប្រាស់បានក្នុងការប្រកបមុខរបរផ្សេងៗ។ លោក សែម ឡាត់ បញ្ជាក់ថា ពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់នោះ ជាក់ស្ដែងជិត៨០គ្រួសារ និងមាន អ្នកអង្គភាពចាស់ជាង១រយគ្រួសារ(១០០) ក៏បានដាក់ពាក្យស្នើសុំទៅអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង ដើម្បីទទួលបានដីស្របច្បាប់ផងដែរ៖ « ដីហ្នឹង ខ្ញុំនៅតាំងពីសមាហរណកម្ម តាំងពីជំនាន់អ៊ុនតាក់ (UN) មក ដី តំបន់ ហ្នឹងតាំងពីឆ្នាំ១៩៩១មកម្ល៉េះ រហូតមកដល់ឆ្នាំ១៩៩៦ ហ្នឹង បានសមាហរណកម្មហើយ យើងបានទៅធ្វើតាំងពីហ្នឹងមក។ ក្រោយមកបរិស្ថានបានមិនឱ្យយើងចេញចូល ហើយយើងព្យាយាមធ្វើអោយស្របច្បាប់ មិនចង់ទៅទន្ទ្រាន ដើម្បីកុំឱ្យប៉ះពាល់អ៊ីចឹងទៅណា។ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចអ៊ីចឹង វាជាការងាយស្រួលសម្រាប់ពលរដ្ឋហើយ អ៊ីចឹងក៏វាសប្បាយចិត្តមែន ដើម្បីកុំឱ្យគាត់ហេលហាលអ៊ីចឹងទៅណា សប្បាយចិត្តនិងឯង មកប៉ៃលិនវាជិត។ មិនដឹងថា អាជ្ញាធរគាត់គិតយ៉ាងម៉េចទៀត អាហ្នឹងចាំមើលចំណាត់ការរបស់គាត់ថ្នាក់ដឹកនាំ ខាងអាជ្ញាធរខេត្ត និងខេត្តមើល »។
ក្រោយពីសមាហរណកម្មឆ្នាំ១៩៩៦ អតីតខ្មែរក្រហម ដែលបានចូលរួមជាមួយរដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន បានរស់នៅតាមតំបន់ដែលធ្លាប់រស់នៅ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង និងអាជ្ញាធរខេត្តប៉ៃលិនមិនបានកំណត់ព្រំប្រទល់ខេត្តឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋទាំងនោះ គ្មានកម្មសិទ្ធិដីធ្លីស្របច្បាប់ ដើម្បីប្រើប្រាស់នៅឡើយ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអភិបាលខេត្តបាត់ដំបង លោក សុខ លូ និងអភិបាលខេត្តប៉ៃលិនអ្នកស្រី បាន ស្រីមុំ ដើម្បីសុំការអត្ថាធិប្បាយបន្ថែមជុំវិញរឿងនេះបានទេ ថ្ងៃ១៧ តុលានេះ ដោយទូរស័ព្ទចូលគ្មានអ្នកទទួល។ ប៉ុន្តែហ្វេសបុករបស់អភិបាលខេត្តបាត់ដំបង លោក សុខ លូ បានចុះទៅត្រួតពិនិត្យចំណុចព្រំប្រទល់នៅឃុំកំរៀង ស្រុកកំរៀង ដែលជាប់ជាមួយឃុំស្ទឹងកាច់ស្រុកសាលាក្រៅ ជាមួយមន្ត្រីក្រោមឱវាទ។ ចំណែកអភិបាលខេត្តប៉ៃលិន អ្នកស្រី បាន ស្រីមុំ ក៏បានដឹកនាំមន្ត្រីក្រោមឱវាទចុះទៅកាន់តំបន់ប្រើប្រាស់ច្រើនយ៉ាងព្រំប្រទល់ស្រុកសំឡូត និងក្រុងប៉ៃលិនដែរ ថ្ងៃទី១៧ តុលានេះ តែមិនទាន់មានការបញ្ជាក់ណាមួយពីអាជ្ញាធរខេត្តទាំងពីរ អំពីចំនួនផ្ទៃដីជាក់លាក់ និងចំនួនគ្រួសារ ដែលត្រូវធ្វើការកំណត់ព្រំប្រទល់ខេត្តឡើយ។
ជុំវិញរឿងនេះ មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (Adhoc) ប្រចាំខេត្តបាត់ដំបង លោក យិន ម៉េងលី លើកឡើងថា បញ្ហាព្រំប្រទល់តំបន់រដ្ឋបាលនេះ គឺកើតឡើងច្រើនឆ្នាំមកហើយ ហើយលោកក៏ធ្លាប់ទៅដល់តំបន់នោះដែរ។ លោកបន្តថា ជំនាន់អភិបាលស្រុកសំឡូតលោក ឥន្ទ សាវឬទ្ធិ បានដឹកនាំកម្លាំងចុះទៅ ហើយខាងខេត្តប៉ៃលិន ក៏បាននាំកម្លាំងមកដែរ និងសម្របសម្រួលគ្នា ដោយធ្វើការជំរឿនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរស់នៅជាក់ស្ដែង។ លោកថា តំបន់នោះជាតំបន់អតីតខ្មែរក្រហមរស់នៅ ហើយមានដីមួយចំនួនក៏ត្រូវអាជ្ញាធរលើកឡើងថាប៉ះពាល់ជាមួយដីបរិស្ថានដែរ៖ « យើងអត់គប្បីទុកបញ្ហាចោលទេ បញ្ហាកើតមានហើយ យើងត្រូវតែធ្វើការដោះស្រាយ។ មិនសំខាន់ថា ដីហ្នឹងជាដីរបស់ខេត្តប៉ៃលិន ឬរបស់បាត់ដំបងទេ អ្វីដែលខ្ញុំផ្ដោតអារម្មណ៍ ត្រង់ថាពិនិត្យមើលលទ្ធភាពជាក់ស្ដែងចំពោះប្រជាពលរដ្ឋ ដែលកាន់កាប់ជាក់ស្ដែង ដែលគាត់អត់ហាស លទ្ធភាព គឺពិនិត្យមើលទៅលើបញ្ហាហ្នឹង។ ទៅខាងណាក៏ដោយក៏ប្រជាពលរដ្ឋគិតថាមិនមានបញ្ហាដែរ ឱ្យតែយើងជាអ្នកគ្រប់គ្រងហ្នឹង លោកធ្វើឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមផ្លូវច្បាប់ទៅ ហើយដោះស្រាយទៅ ឆ្វៀលកាត់អោយប្រជាពលរដ្ឋទៅ ហើយសល់ប៉ុន្មាន ចាំយើងបន្តការគ្រប់គ្រងទៀត ។ អានេះជាការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំធ្លាប់បានទៅដេកនៅតំបន់អូរស្លេវនេះបាទ »។
តំបន់ដែលមិនទាន់កំណត់ព្រំប្រទល់រដ្ឋបាលរវាងខេត្តទាំងពីរនេះ រួមមាន ស្រុកសាលាក្រៅជាប់ជាមួយស្រុកកំរៀង និងស្រុកសំឡូត ជាប់ជាមួយក្រុងប៉ៃលិន។
សង្គមស៊ីវិលយល់ឃើញថា រដ្ឋាភិបាលគួរយកចិត្តទុកដាក់តាមដាន ការកំណត់ព្រំប្រទល់រដ្ឋបាលខេត្តទាំងពីរនេះ ដោយឈរលើគោលការណ៍ពលរដ្ឋផ្ដល់សិទ្ធិស្របច្បាប់ដល់ពលរដ្ឋមូលដ្ឋាន និងកាត់ឆ្វៀលដីជូនដល់ពលរដ្ឋ ដើម្បីបង្កបង្កើនផលដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។