ការ​ផ្ដន្ទា​ទោស​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ

ការ​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ត្រូវ​មាន​ទោស។ ការ​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មាន​ច្រើន​យ៉ាង​ដែល​ច្បាប់​បាន​ចែង​ផ្ដន្ទា​ទោស ចាប់​ពី​ស្រាល​ទៅ​ធ្ងន់ គឺ​ចាប់​ពី​ដាក់​គុក​ចំនួន ៦​ខែ រហូត​ទៅ​ដល់ ៣០​ឆ្នាំ។

0:00 / 0:00

តើ​ការ​លួច​ទាំង​នោះ ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​ថ្មី ឆ្នាំ​២០០៩ មាន​ចែង​ផ្ដន្ទា​ទោស​យ៉ាង​ណា​ខ្លះ?

លោក កែវ និមល សូម ជម្រាប​ជូន​លោក​អ្នក​ស្ដាប់​អំពី​ការ​ផ្ដន្ទា​ទោស​ទាំង​នោះ​ដូច​ត​ទៅ៖

អំពើ​លួច គឺ​ជា​អំពើ​ដក​ហូត​ដោយ​ទុច្ចរិត នូវ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ឬ​វត្ថុ​ផ្សេង​ទៀត របស់​អ្នក​ដទៃ​តាម​គ្រប់​មធ្យោបាយ ក្នុង​គោល​បំណង​យក​មក​ធ្វើ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន។

លោក សុក សំអឿន ជា​មេធាវី និង​ជា​នាយក​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​មួយ ឈ្មោះ​ថា ក្រុម​អ្នក​ច្បាប់​ការពារ​សិទ្ធិ​កម្ពុជា បាន​ពន្យល់ អំពី​និយមន័យ​នៃ​ការ​លួច តាម​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ និង​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ ឆ្នាំ ២០០៩នេះ ក្រៅ​ពី​ចែង​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្ដន្ទាទោស​អំពី​ការ​លួច​ទូទៅ​ច្បាប់​នេះ មាន​ចែង​អំពី​ការ​លួច​ថាមពល​អគ្គិសនី​ផង​ដែរ «កន្លង​មក​យើង​ឮ​ថា​លួច​អគ្គិសនី លួច​ថាមពល​អគ្គិសនី អី​យើង​មិន​ដឹង​ថា លួច​យ៉ាង​ម៉េច​ណា! ក៏​ប៉ុន្តែ នៅ​ក្នុង​មាត្រា ៣៥៤ នេះ​គេ​បញ្ជាក់​ថា អា​លួច​ថាមពល ដើម្បី​យក​មក​ប្រើប្រាស់​ដោយ​ទុច្ចរិត​ហ្នឹង ហើយ​បណ្ដាល​ឲ្យ​ខូច​ប្រយោជន៍​អ្នក​ដទៃ ក៏​ចាត់​ទុក​ជា​អំពើ​លួច​ដែរ ហើយ​ចំពោះ​ការ​លួច​ធម្មតា អាច​មាន​ទោស​ជាប់​ពន្ធនាគារ​ពី ៦ ខែ ទៅ ១ ឆ្នាំ ហើយ​ពិន័យ​ពី ១ លាន​ទៅ ៦ លាន​រៀល។ តាម​មាត្រា ៣៥៦»។

លោក​មេធាវី សុក សំអឿន បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​ថ្មី​នេះ មិន​មាន​កំណត់​ផ្តន្ទាទោស ចំពោះ​ការ​លួច ដែល​កើត​មាន​នៅ​ក្នុង​រង្វង់​គ្រួសារ​ទេ «តែ​មាន​ចំណុច​មួយ​គេ​បញ្ជាក់​ដែរ ត្រង់​និយាយ​ថា ប៉ុន្តែ​បើ​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​បុព្វញាតិ ឬ​បច្ឆា​ញាតិ មាន​ន័យ​ថា លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​ឪពុក ឬ​របស់​កូន​អី​ជា​ដើម អា​ហ្នឹង​មិន​ចាត់​ថា ជា​ការ​លួច​ទេ។ ហើយ​ការ​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​សហព័ទ្ធ គឺ​របស់​ប្ដី ឬ​ប្រពន្ធ​អី​ជា​ដើម ក៏​គេ​មិន​ចាត់​ទុក​ថា ជា​ការ​លួច​ដែរ។ ហេតុអ្វី? និយាយ​រួម​ទៅ​ចំណុច​នោះ គឺ​និយម​ន័យ​នៃ​ការ​លួច គឺ​យើង​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​អ្នក​ដទៃ។ ក៏​ប៉ុន្តែ យើង​ជា​កូន ជា​ឪ ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ អី​ជា​ដើម គឺ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ទាំង​អស់​នោះ ជា​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​រួម​គ្នា​ណា។ ម៉្លោះ​ហើយ​ក្នុង​ន័យ​នោះ គេ​មិន​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​ការ​លួច​ទេ»។

លោក មេធាវី សុក សំអឿន មាន​ប្រសាសន៍​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​ថ្មី​ឆ្នាំ ២០០៩ ថ្មី​នេះ មិន​មាន​បទ​ចោទ ប្រើ​ពាក្យ​ថា ប្លន់ ទេ។ គឺ​គេ​ប្រើ​ពាក្យ​ថា អំពើ​លួច​ទាំង​អស់ ដូច​ជា​ពាក្យ​ថា អំពើ​លួច ដោយ​មាន​ប្រើ​ហិង្សា អំពើ​លួច ដោយ​ប្រើ​ទារុណកម្ម ឬ​អំពើ​ឃោរឃៅ​ជា​ដើម។ សៀវភៅ​វចនានុក្រម​ច្បាប់ ចំពោះ​បទ​ល្មើស​អាជ្ញា​របស់​លោក ហ៊ីង ធីឫទ្ធិ ចៅក្រម​តុលាការ​កំពូល បាន​ពន្យល់​ថា បទ​លួច​ខុស​ពី​បទ​ប្លន់ ត្រង់​ជន​ល្មើស យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​គេ ដោយ​លាក់​បាំង​មិន​ឲ្យ​ម្ចាស់​ឃើញ។

ឯ​បទ​ប្លន់​វិញ គឺ​ជន​ល្មើស បាន​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​គេ ដោយ​ចំហ​គ្មាន​ការ​បិទ​បាំង ហើយ​ជន​ល្មើស មិន​ខ្លាច​ក្រែង​ម្ចាស់​ទ្រព្យ​ឃើញ​ទេ។ ក្នុង​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ បាន​ចែង​ថា អំពើ​លួច ត្រូវ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​ពី ៦ ខែ ទៅ ៣ ឆ្នាំ និង​ពិន័យ​ជា​ប្រាក់​ពី ១ លាន​រៀល​ទៅ ៦ លាន​រៀល។ បើ​អំពើ​លួច​នោះ ប្រព្រឹត្ត​ឡើង​មុន​ពេល ឬ​ក្រោយ​ពេល​ប្រើ​ហិង្សា ឬ​អំពើ​លួច​នោះ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​មាន​ការ​កាប់​គាស់​ទម្លុះទម្លាយ ការ​ផ្ដន្ទាទោស ត្រូវ​កើន​ជាង​មុន គឺ​ត្រូវ​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី ៣ ឆ្នាំទៅ ១០ ឆ្នាំ។

ម៉្យាង​ទៀត ចំពោះ​អំពើ​លួច ដែល​ប្រព្រឹត្ត​មុន​ពេល ក្នុង​ពេល ឬ​ក្រោយ​ពេល​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​កាត់​អវយវៈ ឬ​ពិការភាព​ជា​អចិន្ត្រៃយ៍​នោះ តាម​មាត្រា ៣៥៨ បាន​កំណត់​ឲ្យ​ផ្តន្ទាទោស ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី ១០ ឆ្នាំ​ទៅ ២០ ឆ្នាំ។

អំពើ​លួច ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​មុន​ពេល ក្នុង​ពេល ឬ​ក្រោយ​ពេល ប្រើ​ទារុណកម្ម ឬ​អំពើ​ឃោរឃៅ ត្រូវ​ផ្ដន្ទាទោស​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត ដោយ​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី ១៥ ឆ្នាំ​ទៅ ៣០ ឆ្នាំ។ ចំពោះ​អំពើ​លួច ដែល​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​ជន​រងគ្រោះ​ស្លាប់ ដោយ​មិន​មាន​ចេតនា​សម្លាប់ តាម​មាត្រា​ទី ៣៦០ នៃ​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ ត្រូវ​ផ្ដន្ទាទោស​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត ដោយ​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី ១៥ ឆ្នាំ​ទៅ ៣០ ឆ្នាំ។

លោក​ចៅក្រម ហ៊ីង ធីឫទ្ធិ ពន្យល់​ថា អំពើ​លួច មាន​ធាតុ​ផ្សំ​ចំនួន ៤ គឺ​ទី​១ ការ​យក​វត្ថុ​គេ ទី​២ មាន​ចេតនា​ទុច្ចរិត ទី​៣ វត្ថុ​ដែល​យក​នោះ មាន​ជា​សង្ហារិម ឬ​ចលនវត្ថុ ដែល​អាច​យក​តាម​ខ្លួន​បាន ដូចជា កង់ ម៉ូតូ រថយន្ត នាឡិកា​ជាដើម ទី​៤ វត្ថុ​ដែល​យក​នោះ ជា​ទ្រព្យ​របស់​អ្នក​ដទៃ។

លោក​មេធាវី សុក សំអឿន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា កាល​ណា​ចាប់​បាន​អ្នក​លួច ឬ​ភាសា​សាមញ្ញ ហៅ​ថា ចោរ​នោះ ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​បញ្ជូន​ជន​នោះ ទៅ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច ដូចជា ប៉ូលិស​ជាដើម ដើម្បី​កសាង​សំណុំ​រឿង​បញ្ជូន​ទៅ​តុលាការ ឲ្យ​ផ្ដន្ទាទោស​តាម​ច្បាប់ «ធម្មតា​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ធម្មតា ក្នុង​ករណី​បទ​ល្មើស​ជាក់​ស្ដែង អា​ហ្នឹង​យើង​អាច​ចាប់​បាន​ដូច​គ្នា។ មាន​ន័យ​ថា ច្បាប់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើង​ចាប់​បាន។ ក៏​ប៉ុន្តែ គឺ​ទី​១ ចំណុច​សំខាន់​គឺ​កុំ​ប្រើ​កម្លាំង​ហួស​ហេតុ។ មាន​ន័យ​ថា បើ​យើង​ចាប់​គេ​បាន​ហើយ កុំ​វៃ​គេ​ឲ្យ​សោះ នេះ​ជា​ចំណុច​១។ បើ​សិន​ជា​មាន​របួស​អី​ទៅ​វិញ​ទៅ វា​អាច​មាន​បញ្ហា​ទៅ​វិញ។ ទី​២ ក្រោយ​ពេល​ចាប់​ហើយ​នោះ មិន​ត្រូវ​ឃុំ​ទុក​គេ​ទេ។ គឺ​ត្រូវ​បញ្ជូន​ទៅ​នគរបាល​ជា​បន្ទាន់​ភ្លាម។ ប្រជា​ពលរដ្ឋ​មួយ​រូប ឈ្មោះ ជា តារា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​ផ្ដន្ទាទោស​អំពើ​លួច តាម​ក្រម​ព្រហ្ម​ទណ្ឌ​ថ្មី​នេះ ដោយ​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ចាប់​ពី ៦ ខែ ទៅ ៣០ ឆ្នាំ​នោះ មាន​លក្ខណៈ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ណាស់ ហើយ​អ្នក​ច្បាប់ គួរ​កំណត់​បែង​ចែក​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់ ទោស​ពី​បទ​លួច និង​បទ​ប្លន់ បើ​ពុំ​នោះ​ទេ ចៅក្រម​តុលាការ​ងាយ​កែ​ប្រែ​បទ​ចោទ ក្នុង​ពេល​សវនាការ​ជា​មិន​ខាន ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ទោស​ស្រាល ទៅ​ជា​ធ្ងន់​វិញ​ក៏​មាន។ លោក ជា តារា «ចំណុច​ទី​១ យើង​កុំ​ប្រើ​ពាក្យ​ថា លួច គឺ​យើង​ប្រើ​ពាក្យ​ថា ប្លន់ ទៅ​វិញ​ទៅ។ ស្រួល​យើង​មាន​បញ្ហា​អី​ទៅ កុំ​ឲ្យ​វា​មាន​ការ​លំបាក។ ជួន​កាល​លួច​របស់​ស្រាល​តិចតួច​ទៅ គ្នា​អ្នក​អត់​មាន​ខ្នង​បង្អែក​អី​នឹង។ ខាង​តុលាការ​ខាង​ប៉ូលិស​នោះ គេ​បាន​ដៃ គេ​ចោទ គេ​បន្ថែម​សំណុំរឿង​នោះ ទៅ​ជា​ករណី​ធ្ងន់ធ្ងរ​វិញ»។

លោក​អ្នក​នាង​ជា​ទី​មេត្រី! បើ​សិន​ជា​លោក​អ្នក មាន​ចម្ងល់​ផ្សេងៗ ទាក់ទង​ជាមួយ​បញ្ហា​ច្បាប់ សូម​ហៅ​ទូរស័ព្ទ​សាកសួរ​តាម​លេខ ០១២ ៩៩ ៧០ ៥៤៕