សារសំខាន់នៃពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សានិងការងារ
2016.06.05
សមាគមនិស្សិតអាហារូបករណ៍អាមេរិក (FUSSAC) រៀបចំព្រឹត្តិការណ៍មួយមានឈ្មោះថា ពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សា និងការងារ ២០១៦ នៅថ្ងៃទី៥ មិថុនា។ កម្មវិធីនេះប្រព្រឹត្តទៅនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា ឬសាលាតិចណូ។ អ្នករៀបចំកម្មវិធីបញ្ជាក់ថា ពិព័រណ៍នេះមានសារសំខាន់សម្រាប់យុវជនក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមអំពីជំនាញសិក្សា និងឱកាសការងារក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សា។
ពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សា និងការងារ ជាព្រឹត្តិការណ៍ធំប្រចាំឆ្នាំរបស់សមាគមនិស្សិតអាហារូបករណ៍អាមេរិក ដែលគាំទ្រដោយស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំកម្ពុជា។ នេះជាឆ្នាំទី៧ ហើយដែលព្រឹត្តិការណ៍នេះត្រូវបានរៀបចំឡើងសម្រាប់សិស្សានុសិស្សចាប់ពីថ្នាក់ទី១០ ដល់ទី១២ និងនិស្សិតថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ដើម្បីឲ្យពួកគេយល់ដឹងបានកាន់តែច្បាស់ អំពីមុខវិជ្ជានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ និងទីផ្សារការងារនៅថ្ងៃមុខ។
ប្រធានសម្របសម្រួលគម្រោងពិព័រណ៍ជំនាញសិក្សា និងការងារ លោក ហាហ្សាន់ អ៊ីលយ៉ាសគ្គិ បញ្ជាក់ថា កម្មវិធីនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងរៀងរាល់មួយឆ្នាំម្តង ចាប់ពីឆ្នាំ២០០៩ មក ហើយនៅឆ្នាំ២០១៦ លោករំពឹងថា មានអ្នកចូលរួមជាង ២ពាន់នាក់៖ «គោលបំណងសំខាន់ គឺយើងចង់ឲ្យសិស្សដែលគាត់កំពុងរៀនថ្នាក់ទី១០ ដល់ទី១២ ហើយនិងនិស្សិតឆ្នាំទី១ ទី២ មានវេទិកាមួយដែលគាត់បានយល់ច្បាស់ពីមុខជំនាញដែលគាត់សិក្សា ឬក៏គាត់ចង់សិក្សា ថាតើមុខជំនាញហ្នឹងពេលរៀនចប់ទៅ គេធ្វើអ្វីខ្លះ ហើយពេលរៀន គេរៀនរបៀបម៉េច?»។
កម្មវិធីនេះ ប្រព្រឹត្តទៅចាប់ពីម៉ោង ៧កន្លះព្រឹក ដល់ម៉ោង ៥ល្ងាច ថ្ងៃទី៥ មិថុនា។ អ្នកចូលរួមតម្រូវឲ្យទិញសំបុត្រដែលមានតម្លៃ ១ម៉ឺនរៀល ដែលនឹងយកទៅចំណាយសម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់ និងទឹក។
លោក ហាហ្សាន់ អ៊ីលយ៉ាសគ្គិ បញ្ជាក់ថា របៀបវារៈជាច្រើននឹងត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះ មានជាអាទិ៍ ការស្វែងយល់ពីខ្លួនឯង បទបង្ហាញពីមុខវិជ្ជានៅសាកលវិទ្យាល័យ ការតាំងពិព័រណ៍អាហារូបករណ៍ និងកិច្ចពិភាក្សាលើមុខវិជ្ជាវិទ្យាសាស្ត្រ ជាដើម។
លោក អ៊ីលយ៉ាសគ្គិ កត់សម្គាល់ថា សិស្សានុសិស្សថ្នាក់វិទ្យាល័យនៅកម្ពុជា ភាគច្រើនតែងខ្វះខាតព័ត៌មានស្ដីពីការសិក្សានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ។ ការបន្តការសិក្សានៅឧត្ដមសិក្សា ច្រើនធ្វើឡើងតាមរយៈការផ្តល់យោបល់ពីគ្រួសារ មិត្តភ័ក្ដិ និងទៅតាមទំនោរសង្គម ដែលមិនមែនចេញមកពីអ្នកជំនាញនោះឡើយ។ លោកជំរុញឲ្យសិស្សនិស្សិតចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនេះឲ្យបានច្រើន ដើម្បីជាប្រយោជន៍ក្នុងការសម្រេចចិត្តបានត្រឹមត្រូវសម្រាប់ការសិក្សា និងការងាររបស់ខ្លួនទៅថ្ងៃមុខ៖ «ក្រោយពេលចូលរួមកម្មវិធីនេះ កូនសិស្សទាំងអស់ចេញទៅគាត់ដឹងថា គាត់ចង់រៀនអ្វី? ចំណង់ចំណូលចិត្តគាត់ស្អីគេ? ហើយច្បាស់ថាមុខវិជ្ជាណាដែលគាត់គួររៀន។ ការស្តាប់វាគ្មិននិយាយ ជាកត្តាដែលធ្វើឲ្យសិស្សអាចសម្រេចចិត្តបានដោយត្រឹមត្រូវ ថាឥឡូវគាត់ដឹងព័ត៌មានទាំងអស់ហ្នឹងហើយ ថាតើគាត់នៅចង់រៀនមុខវិជ្ជាអ្វីដែលគាត់បានគិតពីមុនមកដែរឬអត់? ឬក៏តើមុខវិជ្ជាដែលគាត់គិតហ្នឹង ត្រូវនឹងគាត់ខ្លាំងប៉ុណ្ណា?»។
ការសិក្សាជាច្រើនបង្ហាញថា កម្ពុជា ជួបប្រទះបញ្ហាសំខាន់មួយនៅក្នុងការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សរបស់ខ្លួន។ នោះ គឺជាភាពមិនស៊ីគ្នារវាងតម្រូវការការងារ និងការផ្គត់ផ្គង់ការងារ។ មុខជំនាញដែលមានតម្រូវការច្រើន មិនសូវមានអ្នកសិក្សា និងអ្នកអាចធ្វើបាន។ ផ្ទុយទៅវិញ មុខជំនាញដែលមានតម្រូវការតិច បែរជាមានអ្នកសិក្សាច្រើនទៅវិញ។
ជាឧទាហរណ៍ ការងារក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានកុំព្យូទ័រ វិស័យផលិតអាហារ និងភេសជ្ជៈ វិស័យដឹកជញ្ជូន វិស័យផលិតកៅស៊ូ និងប្លាស្ទិក ព្រមទាំងវិស័យសណ្ឋាគារ ជាដើម កំពុងតែជួបប្រទះបញ្ហាខ្វះខាតជំនាញ ប៉ុន្តែមិនទាន់ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយដល់សាធារណជននៅឡើយ។
អង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំកម្ពុជា ធ្លាប់បានលើកឡើងក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនថា នៅចំពោះរចនាសម្ព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ដែលមានការផ្លាស់ប្ដូរ វាមិនត្រឹមតែចាំបាច់សម្រាប់កម្ពុជា ក្នុងការស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មដែលកំពុងកើនឡើងនោះទេ តែវាក៏ចាំបាច់ក្នុងការបំពាក់បំប៉នប្រជាជនវ័យក្មេងរបស់ខ្លួន ដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ទីផ្សារការងារនៅពេលអនាគតផងដែរ។
នៅក្នុងបរិបទបែបនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវអះអាងថា ការតម្រង់ទិសសម្រាប់ការសិក្សានៅថ្នាក់ឧត្ដមសិក្សា និងកំណែទម្រង់ស៊ីជម្រៅលើកម្មវិធីសិក្សារបស់ក្រសួងអប់រំ គឺជារឿងមួយចាំបាច់មិនអាចមើលរំលងបាន ដើម្បីកម្ពុជា អាចដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងវិស័យអប់រំ និងការងាររបស់ខ្លួនបាន៕