អ្នកភូមិបឹកក់ ក្នុងភូមិទី១ មានភាពស្ងាត់ជ្រងំមិនមានភាពអ៊ូអរដូចកាលពីមុនទៀតឡើយ ដោយសារតែក្រុមហ៊ុនបានបូមខ្សាច់ចាក់ពន្លិចផ្ទះរបស់ពួកគេអស់ ៣៨ខ្នង និងនៅមានផ្ទះប្រមាណ ១០០ខ្នងទៀត កំពុងប្រឈមនឹងការលិចលង់ ដែលអ្នកភូមិបានអះអាងថា ក្រុមហ៊ុនបានប្រើយុទ្ធសាស្ត្រ ដើម្បីបង្ខំឲ្យពួកគេចាកចេញពីលំនៅឋាន បន្ទាប់ពីដីខ្សាច់បានលិចដល់ដំបូលផ្ទះហើយនោះ។
មកដល់ថ្ងៃទី៦ វិច្ឆិកានេះ គេសង្កេតឃើញមានផ្ទះថ្មធំៗ និងផ្ទះសង់អំពីឈើមួយចំនួន បានលិចដល់ដំបូលផ្ទះ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនបានធ្វើសកម្មភាពបូមខ្សាច់ចាក់បំពេញបឹងកក់ ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍ ហើយប្រជាពលរដ្ឋដែលជាម្ចាស់ផ្ទះបានជម្លៀសចេញពីផ្ទះទៅរកជួលផ្ទះនៅទីតាំងផ្សេង និងមានមួយចំនួនកំពុងរស់នៅទីនោះដដែល ហើយអំពាវនាវឲ្យប្រមុខរដ្ឋាភិបាលជួយផ្ដល់យុត្តិធម៌ជួនពួកគេ ដែលកំពុងតែរងគ្រោះ ៖ «សំណូមពរឲ្យគេជួយដោះស្រាយឲ្យយើង ឲ្យបានសមស្របបន្តិចមក»។
និស្សិតឈ្មោះ តារា រ័ត្ន បានសម្ដែងនូវក្តីអស់សង្ឃឹមថា រួបគាត់ និងក្រុមគ្រួសារគ្មានទីលំនៅទៀតទេ ក្រោយពីគ្រឿងចក្ររបស់ក្រុមហ៊ុន បានឈូសឆាយលិចផ្ទះរបស់គេអស់ កាលពីថ្ងៃទី៥ វិច្ឆិកា ហើយសមត្ថកិច្ចបានប្រាប់ថា បើចង់យកលុយចំនួន ៨ពាន់ដុល្លារ និង២លានរៀល សុំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទៅចុះឈ្មោះនៅទីស្នាក់ការក្រុមហ៊ុនស៊ួកាគួ ៖ «អ្នកនៅក្នុងទឹកយកចុះជាសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ ៨៥០០ដុល្លារ តែនេះជាកម្មសិទ្ធិឯកជន ដែលគាត់រស់នៅតាំងពីឆ្នាំ១៩៨០ ជាងមក»។
ប្រជាពលរដ្ឋមួយរួបទៀត ឈ្មោះ ស្រី មុំ ដែលដីខ្សាច់បានហូរចូលក្នុងផ្ទះជាបណ្ដើរៗ ហើយនោះ បានរៀបរាប់ទាំងក្ដីក្ដុកក្ដួលក្នុងចិត្តថា ក្រុមហ៊ុនបានគាបសង្កត់មកលើអ្នកភូមិហួសហេតុ គ្មានការអាណិតអាសូរដល់ក្មេងៗ នោះឡើយ។ អ្នកស្រីបន្តថា កូនៗរបស់គាត់គ្មានទៅសាលារៀនទៀតទេ ព្រោះដីខ្សាច់បានហូរចូលពេញផ្ទះ មិនហ៊ានចាកចេញពីឪពុកម្ដាយ ខ្លាចត្រលប់ពីសាលាវិញរកផ្ទះមិនឃើញ ដោយសារដីខ្សាច់លុបអស់ ៖ «កាលពីជំនាន់អាពតគិតថា វាឃោរឃៅខ្លាំង វាសម្លាប់មនុស្ស តែនេះសម្លាប់អំណាចផ្ដាច់ការធ្វើបាបប្រជាជននៅទីកន្លែងហ្នឹង»។
របាយការណ៍របស់សមាគមសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក ដែលចុះឃ្លាំមើលសកម្មភាពបូមខ្សាច់ ចាប់ពីថ្ងៃទី៣ ដល់ថ្ងៃទី៥ វិច្ឆិកា ដែលមានចំណងជើងថា ក្រុមហ៊ុនស៊ួកាគួបូមខ្សាច់លុបផ្ទះអ្នកភូមិ និងគំរាមបាញ់សម្លាប់អ្នកតវ៉ា។ របាយការណ៍នេះបានសរសេរថា ក្រុមហ៊ុនសួកាគួបានសម្រុកបូមខ្សាច់ចាក់បំពេញបឹងកក់ ដោយមិនមានការផ្អាក ទោះជាមានការទាមទារតវ៉ាពីអ្នកភូមិយ៉ាងណាក៏ដោយ។ សកម្មភាពនេះ បានចាប់ផ្ដើមកាលពីថ្ងៃទី៣ វិច្ឆិកា ដោយមិនទុកពេលឲ្យម្ចាស់ផ្ទះប្រមូលឥវ៉ាន់ចេញពីផ្ទះបានទេ ហើយក្រុមហ៊ុនបានដាក់កម្លាំងប្រដាប់អាវុធការពារយ៉ាងតឹងរ៉ឹង និងពង្រាយគ្នារាប់សិបនាក់ ហាមឃាត់មិនឲ្យអ្នកភូមិ មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្ស អ្នកសារព័ត៌មានចេញចូលឡើយ។ ហើយកងកម្លាំងការពារនោះ បានបញ្ជាឲ្យគ្រឿងចក្រឈូសឆាយកម្ទេចដំណាំ និងពង្រាយទុយយោបូមខ្សាច់ដល់ផ្ទះ និងបូមពន្លិចដល់ដំបូលផ្ទះ ទោះបីជាអ្នកភូមិមិនព្រមចាកចេញពីផ្ទះ ឬមិនទទួលយកសំណងក្តី ក៏ក្រុមហ៊ុនបានបូមខ្សាច់ចាក់ពន្លិចផ្ទះដើម្បីបំបាត់ភស្តុតាង។
នៅព្រឹកថ្ងៃទី៦ វិច្ឆិកា នៅភូមិទី២៤ សមត្ថកិច្ចបានចុះទៅបង្ក្រាបម្ចាស់ផ្ទះមួយ នៅប៉ែកលើគោក បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនបូមខ្សាច់ធ្វើឲ្យទឹកហូរចូលក្នុងផ្ទះ ម្ចាស់ផ្ទះបានទៅស្នើសុំអាជ្ញាធរសង្កាត់ដើម្បីចាក់សាបផ្ទះឲ្យខ្ពស់ផុតពីទឹក ផ្ទុយទៅវិញ សមត្ថកិច្ចបានទៅហាមឃាត់និងបង្ក្រាប។
អ្នកស្រី មាស បុប្ផា អតីតបុគ្គលិកអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលមួយ បានឲ្យដឹងថា អ្នកស្រីចិញ្ចឹមកូនកំព្រាចំនួន ១៣នាក់ ដែលជាក្មេងអនាថាតាមផ្លូវ ដែលអ្នកស្រីអាណិតរើសយកមកចិញ្ចឹម ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមកនេះ ទឹកបានលិចផ្ទះ ហើយខ្លាចខ្សែភ្លើងឆក់ក្មេងតូចៗ ក៏ធ្វើការចាក់សាបក្នុងផ្ទះ ឲ្យផុតពីទឹក ផ្ទុយទៅវិញ សមត្ថកិច្ចក៏បានទៅសម្លុតគំរាមគាត់ ៖ «ខ្ញុំឆ្ងល់ យើងជួសជុលផ្ទះយើងសោះ ហើយមិនទាន់ឲ្យលុយផង ក្រុមហ៊ុនមិនដែលមកចរចាជាមួយខ្ញុំផង ហេតុអីបានជាយកកាំភ្លើងមកភ្ជង់ខ្ញុំ»។
តំបន់បឹងកក់ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលជួលទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ (Sukaku) រយៈពេល ៩៩ឆ្នាំ ក្នុងតម្លៃទឹកប្រាក់ ៧៩លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក លើផ្ទៃដីប្រមាណជាង ១៣៣ហិកតារ។ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបានជួលដីតំបន់បឹងកក់ ទំនាស់បានកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ២០០៦មក ដែលបន្តរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលបានបញ្ជាក់ថា ទំនាស់ដីតំបន់បឹងកក់ ប៉ះពាល់ប្រជាជនចំនួនជាង ៤២០០គ្រួសារ។ ហើយគេបានដោះស្រាយបានជាង ១ពាន់គ្រួសារកាលពីឆ្នាំ២០០៩ កន្លងទៅ ប៉ុន្តែការដោះស្រាយនោះប្រជាពលរដ្ឋបានអះអាងថា ជាការបង្ខំឲ្យពួកគាត់ទទួលយកលុយ ៨ពាន់ដុល្លារ និង២លានរៀល ចំពោះផ្ទះអ្នកនៅលើទឹក។ ហើយប្រជាពលរដ្ឋនៅសល់ ៧ភូមិទៀត មានភូមិល១ ភូមិ៦ ភូមិ២០ ភូមិ២១ ភូមិ២២ ភូមិ២៣ និងភូមិ២៤ ប្រមាណ ៣២០០គ្រួសារទៀត ដែលភាគច្រើនរស់នៅលើដីគោក ជុំវិញបឹងកក់ ក្រុមហ៊ុនមិនធ្វើការចរចាទេ តែបែរជាបូមដីខ្សាច់ពន្លិចផ្ទះអ្នកភូមិ។
មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតនៃសមាគមសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក លោក អួច ឡេង បានមានប្រសាសន៍ថា ប្រាក់ចំនួន៨ពាន់ដុល្លារ និង២លានរៀលនេះ មិនមែនជាសំណងនោះទេ គឺជាប្រាក់លួងចិត្ត បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនបានបូមខ្សាច់ចាក់ពន្លិចផ្ទះរបស់អ្នកភូមិ ហើយបង្ខំឲ្យអ្នកភូមិយកប្រាក់ទាំងនោះ។ លោក អួច ឡេង បានចាត់ទុករដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាថា ជារដ្ឋាភិបាលរបស់ក្រុមហ៊ុន មិនមែនជារដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទេ ៖ «រដ្ឋាភិបាលក្នុងនាមគាត់ជានាយករដ្ឋមន្ត្រី គាត់ដឹងច្បាស់ណាស់ថា ក្រុមហ៊ុនបានគាបសង្កត់មកលើប្រជាពលរដ្ឋ ប៉ុន្តែគាត់មិនចាត់ការតាមផ្លូវច្បាប់ណាមួយ»។
ទីប្រឹក្សារាជរដ្ឋាភិបាល និងជាអ្នកនាំពាក្យអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សនៃទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ទិត សុធា បានច្រានចោលការលើកឡើងខាងលើ ដោយលោកបានបញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុនដែលបូមខ្សាច់ចាក់ពន្លិចផ្ទះអ្នកភូមិនោះ គឺមានតែប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនតូច ដែលរឹងរួសមិនព្រមចាកចេញ ដែលជាការប្រឆាំងច្បាប់។
ទោះជាមានការលើកហេតុផលពីមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលយ៉ាងនេះក្តី នាយកលេខាធិការដ្ឋាននៃក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅឋាន លោក ស៊ា ភារម្យ បានពន្យល់ថា ក្នុងនាមប្រទេសកម្ពុជាជាប្រទេសមួយដែលមានអធិបតេយ្យភាព ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលបែរជាធ្វើការអភិវឌ្ឍធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋដូច្នេះ គឺផ្ទុយពីអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាអះអាងថា កម្ពុជាមានអធិបតេយ្យ ប្រជាពលរដ្ឋមានសិទ្ធិស្មើគ្នាចំពោះមុខច្បាប់នោះ។
នាពេលកន្លងមក មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិល បានបញ្ជាក់ថា អ្នកភូមិបឹងកក់បានរកគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយដោះស្រាយជួនពួកគេ តាមរយៈការតវ៉ានៅមុខគេហដ្ឋានលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ជាច្រើន ការដាក់លិខិតទៅក្រសួងដែលពាក់ព័ន្ធនានា ប៉ុន្តែនៅតែមិនមានដំណោះស្រាយ។
ជាពិសេសនៅខណៈដែលអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ លោក បាន គីមួន មកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជា កាលពីពេលថ្មីៗ នេះ ពួកគេបានយកញត្តិដាក់ជួនលោក បាន គីមួន និងស្កាត់ចង់ជួបលោក បាន គីមួន នៅឯវិមានសន្តិភាព ដើម្បីឲ្យលោកជួយអន្តរាគមន៍ទៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលរារាំងមិនឲ្យជួបនោះឡើយ កាលពីថ្ងៃទី២៧ តុលាកន្លងទៅ។
មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលបានធ្វើការវិភាគថា អ្នកភូមិបឹងកក់ទាំងអ្នករស់នៅលើទឹក និងលើគោក ពួកគេនឹងប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្មានទីលំនៅ និងគ្មានសំណងសមរម្យនោះឡើយ ព្រោះក្រុមហ៊ុនបានប្រើយុទ្ធសាស្ត្រត្រជាក់បូមខ្សាច់ចាក់ពន្លិចផ្ទះ បណ្ដាលឲ្យពួកគាត់គ្មានទីលំនៅ ហើយមួយចំនួនគ្មានជម្រើសត្រូវតែទទួលយកលុយ ៨ពាន់ដុល្លារ និង២លានរៀល ដោយបង្ខំ ប្រសិនរដ្ឋាភិបាលនៅតែមានឆន្ទៈមិនដោះស្រាយ និងមិនមានការទទួលខុសត្រូវ ហើយបង្ហាញពីគោលជំហរការពារឲ្យផលប្រយោជន៍ក្រុមហ៊ុនដូច្នេះនោះ៕