ស្ថានភាព​កុមារ​កម្ពុជា​បច្ចុប្បន្ន

ថ្ងៃ​ទី១ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១១ គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ប្រទេស​ជុំវិញ​ពិភពលោក ប្រារព្ធ​ទិវា​កុមារ​អន្តរជាតិ ខួប​លើក​ទី​៦២។ ក្រុម​អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល​ដែល​ធ្វើ​ការ​លើ​វិស័យ​អប់រំ និង​កិច្ចការពារ​កុមារ​នៅ​កម្ពុជា បាន​អះអាង​ថា ស្ថានភាព និង​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​កុមារ​កម្ពុជា ហាក់​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​១​ឆ្នាំ។

0:00 / 0:00

កុមារ​គឺ​ជា​ស្រទាប់​មនុស្ស​វ័យ​ក្មេង​បំផុត និង​ជា​អ្នក​បន្ត​វេន​ទៅ​អនាគត​សម្រាប់​ដឹកនាំ ប្រទេស​ជាតិ ឬ​គេ​ច្រើន​ប្រើ​ពាក្យ​ថា​កុមារ​គឺ​ជា​ទំពាំង​ស្នង​ឫស្សី​ជា​ដើម។

ដើម្បី​ជា​ការ​ក្រើន​រំលឹក​បង្កើន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​កុមារ លើក​ស្ទួយ​សិទ្ធិ​កុមារ និង​រួមគ្នា​ការពារ​កុមារ ក្រុម​មន្ត្រី​អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល បាន​ប្រារព្ធ​នូវ​ទិវា​កុមារ​អន្តរជាតិ ១ មិថុនា ខួប​លើក​ទី​៦២ នា​ឆ្នាំ​២០១១​នេះ។

ប្រធាន​កម្មវិធី​សិទ្ធិ​កុមារ​នៃ​គណៈកម្មាធិការ​អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល​ដើម្បី​សិទ្ធិ​កុមារ លោក លី សំណាង បាន​វាយ​តម្លៃ​ថា ស្ថានភាព​កុមារ​កម្ពុជា រាប់​តាំង​ពី​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​ និង​ការ​ទទួល​បាន​សេវា​ផ្សេងៗ​របស់​កុមារ​កាន់​តែ​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ពី​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ។ ក៏​ប៉ុន្តែ​ទន្ទឹម​គ្នា​នេះ លោក​ថា មាន​កុមារ​ជាច្រើន​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​នូវ​ការ​រំលោភ​បំពាន និង​ខ្វះ​ការ​ជួយ​គាំទ្រ​ពី​សង្គម​នៅ​ឡើយ។

លោក លី សំណាង មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម ៖ «ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ញៀន ការ​រំលោភ​បំពាន​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ចូល​រួម​របស់​កុមារ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដែល​ជា​សិទ្ធិ​មួយ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​សិទ្ធិ​ផ្សេងៗ ដែល​គេ​ចែង​ក្នុង​អនុសញ្ញា ដូចជា​ការ​ចូល​រៀន​អ៊ីចឹង ទោះ​បី​ថា រដ្ឋាភិបាល​គាត់​បាន​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង ឬ​ក៏​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ជាមួយ​ក្រោម​ការ​ជ្រោមជ្រែង​ពី​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល ការ​ចូល​រៀន​នៅ​តែ​មាន​បញ្ហា មាន​ន័យ​ថា ការ​ចូល​រៀន​របស់​យើង​អត់​ទាន់ ១០០% ទេ»

លោក លី សំណាង បាន​បន្ត​ថា ដើម្បី​ឲ្យ​កុមារ​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​ពេញលេញ​បាន លុះ​ត្រា​តែ​មាន​ការ​ចូល​រួម​ពី​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ទាំងអស់ រួមមាន​រដ្ឋាភិបាល អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល​ធ្វើការ​លើ​វិស័យ​កុមារ និង​ក្រុម​គ្រួសារ។

លោក ជា ពីដែន នាយក​ប្រតិបត្តិ​អង្គការ​គាំពារ​កុមារ​ដែល​ងាយ​ទទួល​រងគ្រោះ មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រៅ​ពី​ស្ថានភាព​សង្គម និង​ភាព​ក្រីក្រ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នោះ អាណាព្យាបាល​ក៏​ជា​ចំណែក​មួយ​នាំ ឲ្យ​កុមារ​រងគ្រោះ និង​បាត់បង់​ឱកាស​ទទួល​បាន​ចំណេះ​វិជ្ជា​ នៅ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​ភ្លេច​ខ្លួន ៖ «នៅ​តាម​ជនបទ គ្រួសារ​ក្រីក្រ​នៅ​មួយ​ចំនួន​ទៀត គាត់​អត់​មាន​មុខ​របរ មាន​បញ្ហា​ច្រើន​ទាក់ទង​នឹង​ការ​អប់រំ​របស់​កូន ទាក់ទង​សុខភាព គាត់​អត់​មាន​ចំណូល ជួនកាល​គាត់​ចំណាក​ស្រុក​ផ្សេងៗ មក​ក្រុង​អត់​បាន​គិតគូរ​ដល់​កូន ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​ច្រើន ឪពុក​ម្ដាយ​គាត់​មាន​អំពើ​ហិង្សា គាត់​ផឹក​ស្រា លេងល្បែង វាយ​គ្នា​អ៊ីចឹង អត់​គិតគូរ​កូន ហ្នឹង​ជា​បញ្ហា​មួយ»

ដោយសារ​តែ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ពី​កុមារ​កម្ពុជា ថា​នៅ​តែ​ប្រឈម​នូវ​បញ្ហា​មួយ​ចំនួន ដូចជា​អំពើ​ជួញដូរ បញ្ហា​គ្រឿង​ញៀន អំពើ​ហិង្សា​លើ​កុមារ ពលកម្ម​កុមារ ភាព​ក្រីក្រ គុណភាព​អប់រំ ខ្វះ​អាហារូបត្ថម្ភ និង​ជំងឺតម្កាត់​ផ្សេងៗ​នោះ ទាំង​ក្រុម​អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល និង​ក្រសួង​ស្ថាប័ន​រដ្ឋ​ពាក់ព័ន្ធ​នានា ក៏​បាន​សហការ​គ្នា​ប្រារព្ធ​ទិវា​កុមារ​អន្តរជាតិ ១ មិថុនា នេះ​ដែរ។

ឯកសារ​មួយ​ចំនួន​បាន​សរសេរ​ទាក់ទង និង​ប្រវត្តិ​នៃ​ការ​ប្រារព្ធ​ទិវា​កុមារ​អន្តរជាតិ ១ មិថុនា នេះ​ថា គឺ​​ដើម្បី​រំលឹក​ឡើង​វិញ​នូវ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ឃោរឃៅ ព្រៃផ្សៃ​របស់​ពួក​ហ្វាស៊ីសហ៊ីត្លែ ដែល​បាន​សម្លាប់​ប្រជាជន និង​កុមារ​ចំនួន ១៩២​នាក់ នៅ​ភូមិ​លីឌីស៊ែ ប្រទេស​ឆែក និង​ដុត​កុមារ​ទាំង​រស់​ចំនួន ២០០​នាក់ ក្នុង​ភូមិ​អ៊ូរ៉ាឌូ ប្រទេស​បារាំង។ សកម្មភាព​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជាតិ​ទាំងអស់​រួម​គ្នា ក្រោក​ឈរ ប្រឆាំង ថ្កោល​ទោស​ចំពោះ​ទង្វើ​នេះ និង​ចងចាំ​ជានិច្ច។

រីឯ​ប្រទេស​កម្ពុជា ក្នុង​អំឡុង​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៩ ប្រជាជន និង​កុមារ ក៏​បាន​ទទួល​រង​នូវ​អំពើ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​នៅ​របប​ប្រល័យ​ពូជសាសន៍​ផង​ដែរ។

ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​ផ្ដល់​សច្ចាប័ន​លើ​អនុសញ្ញា​អន្តរជាតិ​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​កុមារ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៥ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​១៩៩២ និង​បាន​ប្រារព្ធ​ទិវា​នេះ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​១ មិថុនា ឆ្នាំ​១៩៤៩ គិត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​មាន​ចំនួន ៦២​លើក​មក​ហើយ។ នៅ​ឆ្នាំ​២០១១ នេះ រដ្ឋាភិបាល​បាន​សម្រេច​យក​ថ្ងៃ​ប្រារព្ធ​ទិវា​នេះ គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​វិញ បន្ទាប់​ពី​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បាន​ឈប់​សម្រាក​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៧ មក និង​ដោយ​មាន​សំណើ​សុំ​ពី​ក្រសួង​សង្គមកិច្ច អតីត​យុទ្ធជន និង​យុវនីតិសម្បទា និង​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាតិ​កម្ពុជា​ដើម្បី​កុមារ​នោះ។

ទាក់​ទង​បញ្ហា​នេះ មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​ក្រសួង​សង្គមកិច្ច និង​មន្ត្រី​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាតិ​កម្ពុជា​ដើម្បី​កុមារ បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទីក្រុង​ហ្សឺណែវ ប្រទេស​ស្វីស ដើម្បី​ធ្វើ​សេចក្ដី​រាយការណ៍​ពី​ការ​តាមដាន​ការ​អនុវត្ត​សិទ្ធិ​កុមារ​នៅ​កម្ពុជា ទៅ​កាន់​គណៈកម្មការ​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ស្ដីពី​កុមារ។

នាយក​ប្រតិបត្តិ​អង្គការ​គាំពារ​កុមារ​ដែល​ងាយ​ទទួល​រងគ្រោះ លោក ជា ពីដែន បាន​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា ថ្ងៃ​១ មិថុនា ពុំ​មែន​គ្រាន់​តែ​ជា​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក ឬ​ជា​ថ្ងៃ​ជួប​ប្រជុំ​គ្នា​នោះ​ទេ ក៏ប៉ុន្តែ​គឺ​ជា​ថ្ងៃ​បញ្ជាក់​ថា យើង​ទាំងអស់​គ្នា​ត្រូវ​រិះរក​យុទ្ធសាស្ត្រ​ថ្មីៗ​បន្ថែម​ទៀត ក្នុង​ការ​ទប់ស្កាត់​ការ​រំលោភ​បំពាន​លើ​កុមារ ៖ «ទាក់ទង​ស្ថានភាព​កុមារ យើង​ឃើញ​ថា ប្រសើរ​ឡើង​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ។ អ្វី​ដែល​យើង​ចាប់​អារម្មណ៍​ថា​ប្រសើរ គឺ​មាន​ព័ត៌មាន​គ្រប់គ្រាន់​ក្នុង​ការ​ជួយ​ក្មេង ក្នុង​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​ផ្សេងៗ»

ជំរឿន​ទូទៅ​នៅ​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា ឆ្នាំ​២០០៨ ដែល​ជា​ការ​​ស្រាវជ្រាវ​ចុង​ក្រោយ បាន​បង្ហាញ​ថា អត្រា​កុមារ​កម្ពុជា​មាន​ចំនួន ៤១% នៃ​ប្រជាជន​សរុប​ប្រហែល ១៤​លាន​នាក់។

ចំណែក​ឯ​កុមារ​ជា​ទណ្ឌិត និង​ជា​ពិរុទ្ធជន​នៅ​តាម​ពន្ធនាគារ​វិញ ក៏​មាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ពី​មន្ត្រី​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​ផង​ដែរ។

នាយករង​ទទួល​បន្ទុក​ផ្នែក​ឃ្លាំមើល និង​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស នៃ​អង្គការ​លីកាដូ លោក ហ៊ម ស៊ុនរិទ្ធ បាន​ថ្លែង​ថា ពន្ធនាគារ​ពុំ​មែន​ជា​ទី​កន្លែង​សម្រាប់​កុមារ និង​អនីតិជន​ទេ ពីព្រោះ​ប្រព័ន្ធ​នេះ​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​ពុំ​ទាន់​អាច​ផ្ដល់​តម្រូវ​ការ​ជា​មូលដ្ឋាន​ដល់​កុមារ​ឡើយ។

លោក​បន្ត​ថា ៖ «ការ​អប់រំ​នេះ​ជា​ការ​សំខាន់​ណាស់​សម្រាប់​មណ្ឌល​អប់រំ​កែប្រែ ជាពិសេស​គឺ​រឿង​ការ​បង្កើត​វិជ្ជាជីវៈ​សម្រាប់​ពួកគេ​ដែល​អាច​ប្រកប​មុខ​របរ​នៅ​ពេល​ពួកគេ​ចេញ​ទៅ​វិញ ហ្នឹង​ជា​ចំណុច​គន្លឹះ។ យើង​កំពុង​តែ​ធ្វើ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​បាន​សព្វគ្រប់​នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​ពន្ធនាគារ​ក្នុង​ប្រទេស​ទេ»

ស្ថិតិ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​គិត​មក​ដល់​ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០១១ បង្ហាញ​ថា មាន​អ្នក​ទោស​ជា​អនីតិជន​ប្រមាណ​ជា ៧៣០​នាក់ ដែល​បាន​ជាប់​ឃុំឃាំង​នៅ​ក្នុង​ពន្ធនាគារ​ចំនួន ២៥ របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១ មិថុនា ទិវា​កុមារ​អន្តរជាតិ​នេះ អង្គការ​លីកាដូ ក៏​បាន​ចែកចាយ​ម្ហូប​អាហារ និង​សម្ភារៈ​ដល់​កុមារ រួម​ទាំង​ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​នៅ​តាម​ពន្ធនាគារ​ចំនួន ១៤ ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ទៀត​ផង៕