អ្នក​ភូមិ​ជិត​៤០​គ្រួសារ​នៅ​កំពង់ឆ្នាំង​បារម្ភ​ពី​ការ​បណ្ដេញ​ចេញ

ពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​លិច​ទឹក ឬ​ហៅ​ថា តំបន់​៣ ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ជា​ច្រើន​គ្រួសារ សំណូមពរ​ឲ្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ជួយ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​ដល់​ពួក​គាត់ ដើម្បី​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម​ចិញ្ចឹម​ជីវិត ប្រសិន​បើ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​មាន​បំណង​បណ្ដេញ​ពួក​គាត់​ចេញ​ពី​ទី​ដែល​គាត់​កំពុង​រស់​នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ​មែន។

0:00 / 0:00

ដំណឹង​ស្ដីពី​ការ​បណ្ដេញ​ចេញ​ពី​ទីតាំង​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​កំពុង​រស់​នៅ បាន​ក្លាយ​ជា​ក្ដី​កង្វល់​សម្រាប់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ​ជិត ៤០​គ្រួសារ រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​លិច​ទឹក ឬ​ហៅ​ថា តំបន់​៣ ត្រង់​ចំណុច​សាលា​ថ្មី ស្ថិត​ក្នុង​ភូមិ​ត្រពាំងពោធិ៍ ឃុំ​ខុនរ៉ង ស្រុក​បរិបូណ៌ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង។

ក្នុង​ទឹក​មុខ​ស្រពោន ស្ត្រី​អ្នក​ភូមិ​ឈ្មោះ ងួន ថុន វ័យ ៦៣​ឆ្នាំ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា គាត់​មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​ឯ​ខេត្ត​កំពង់ចាម។ នៅ​ឯ​ស្រុក​កំណើត​គាត់​គ្មាន​ដី​បង្កបង្កើន​ផល​ទេ គ្រួសារ​គាត់​មាន​មុខ​របរ​នេសាទ​ត្រី ដើម្បី​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។ គាត់​បន្ត​ថា ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ ផល​នេសាទ​កាន់​តែ​ថយ​ចុះ ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវភាព​គ្រួសារ​គាត់​ជួប​ការ​លំបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង។ គាប់​ជួន​មាន​អ្នក​ជិត​ខាង​គាត់​ម្នាក់​គេ​មាន​ញាតិ​ផៅ​នៅ​ឃុំ​ខុនរ៉ង ស្រុក​បរិបូណ៌ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង មក​លេង គេ​ឃើញ​ជីវភាព​គ្រួសារ​គាត់​លំបាក គេ​ក៏​បបួល​មក​រស់​នៅ​ចំណុច​សាលា​ថ្មី ដោយ​គេ​អះអាង​ថា ទី​នេះ​សម្បូរណ៍​ត្រី​ដែល​គ្រួសារ​គាត់​អាច​ធ្វើ​នេសាទ រក​ត្រី​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​បាន គាត់​ក៏​មក​តាំង​ទី​លំនៅៗ​ទី​នេះ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០០ មក​ម្ល៉េះ។

លោកស្រី ងួន ថុន៖ «ខ្ញុំ​អត់​ចង់​ទៅ​ណា​ទេ។ សូម​កុំ​ឲ្យ​គេ​ដេញ​ពួក​ខ្ញុំ​អី។ … (នៅ​ទី​នេះ) ព្រោះ​ស្រួល​រក​ត្រី​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​បាន ឬ​ដក​ព្រលឹត​អី​យក​ទៅ​ដូរ​អង្ករ​ហូប​បាន​ស្រួល​ដែរ​ហ្នឹង...»

បុរស​អ្នក​ភូមិ​វ័យ ៣៨​ឆ្នាំ ឈ្មោះ ផុន ឈិន បាន​ឲ្យ​ដឹង​បន្ថែម​ថា ជីវភាព​រស់​នៅ​របស់​អ្នក​ភូមិ​នៅ​តំបន់​នេះ​ក៏​មិន​មាន​អ្វី​ប្រសើរ​ប៉ុន្មាន​ដែរ តែ​ដោយ​គ្រួសារ​គាត់​គ្មាន​ជម្រើស ព្រោះ​នៅ​ឯ​ស្រុក​កំណើត​គ្រួសារ​គាត់​ពុំ​មាន​ដី​ស្រែ​ទេ ជីវភាព​រស់​នៅ​ពឹង​លើ​ការ​នេសាទ​ត្រី ហើយ​ដោយ​ត្រី​កាន់​តែ​ខ្សត់ ពុំ​អាច​រក​បាន​គ្រប់គ្រាន់​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ទើប​គាត់​សម្រេច​ចិត្ត​មក​រស់​នៅ​តំបន់​នេះ ព្រោះ​គាត់​អាច​រក​ត្រី​សម្រាប់​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​បាន។

លោក ផុន ឈិន៖ «បើ​ទៅ​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ទាល់​តែ​យើង​មាន​លុយ​ទិញ​ដី​នៅ បើ​ពួក​ខ្ញុំ​ក្រ​យ៉ាង​នេះ មាន​លុយ​ឯ​ណា​ទិញ អ៊ីចឹង​មាន​តែ​នៅ​ទី​នេះ​ហើយ​ដែល​ស្រួល។ តែ​បើ​រដ្ឋ​ចង់​បណ្ដេញ​ពួក​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​សុំ​ឲ្យ​តែ​មាន​ដី​ស្រែ​ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​មិន​ប្រកែក​ទេ...»

ចំណុច​សាលា​ថ្មី​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​សរុប​ជិត ៤០​គ្រួសារ ហើយ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ។

លោក ឡុង ឆាត ជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ស្រុក​ស្ទោង ខេត្ត​កំពង់ធំ លោក​បាន​មក​រស់​នៅ​ទី​នេះ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៧ មក​ម្ល៉េះ ហើយ​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ចំណុច​នេះ​បាន​ចាត់​ទុក​លោក​ជា​មេ​កើយ​របស់​ពួក​គេ។លោក​ថា ពេល​ដែល​លោក​មក​នៅ​ដំបូង​ទើប​តែ​មាន ៧​គ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះ រស់​នៅ​តំបន់​នេះ។ តែ​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ​កំណើន​អ្នក​មក​រស់​នៅ​បាន​កើន​ឡើង​ជា​លំដាប់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ពី​អាជ្ញាធរ​គ្រប់​លំដាប់​ថ្នាក់ ជា​ពិសេស​គឺ​អាជ្ញាធរ​ជំនាញ​ផ្នែក​ជលផល។ លោក​បន្ត​ថា គម្រោង​នៃ​ការ​បណ្ដេញ​បាន​កើត​មាន​នៅ​ពេល​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្លះ​ចាប់​ផ្ដើម​សាងសង់​ផ្ទះ​ដែល​មាន​សសរ​រឹង​មាំ​ធ្វើ​ពី​បេតុង។

យ៉ាង​នេះ​ក្ដី លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​មិន​បាន​ដឹង​ជា​មុន​ថា ទី​នេះ​ជា​តំបន់​៣ ដែល​ជា​តំបន់​ហាម​ឃាត់​នោះ​ទេ៖ «យើង​ខ្ញុំ​មិន​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ជម្លៀស​ចេញ​ទេ ឲ្យ​តែ​រដ្ឋ​ផ្ដល់​ដី​ស្រែ​ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​រស់​បាន គឺ​ពួក​ខ្ញុំ​ទៅ​ភ្លាម តែ​បើ​ដេញ​ចេញ​ហើយ​មិន​ឲ្យ​ដី​ស្រែ​ទេ តើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រស់​យ៉ាង​ម៉េច​កើត?»

មេ​ឃុំ​ខុនរ៉ង លោក ចាន់ អាន បាន​ពន្យល់​ចំពោះ​ករណី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​មក​រស់​នៅ​ខុស​ច្បាប់​នៅ​ចំណុច​សាលា​ថ្មី​នេះ​ថា អាជ្ញាធរ​បាន​ដឹង​បញ្ហា​នេះ​ហើយ។ លោក​ថា អាជ្ញាធរ​ពុំ​បាន​ផ្ដល់​ការ​អនុញ្ញាត​ជា​ផ្លូវ​ការ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​រស់​នៅ​លើ​តំបន់​នេះ​ទេ ព្រោះ​ជា​តំបន់​ដែល​ទុក​សម្រាប់​ឲ្យ​ត្រី​ពង​កូន​តាម​ច្បាប់​ជលផល។

លោក​បន្ត​ថា ប្រជាពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​សុទ្ធ​តែ​មាន​កិច្ច​សន្យា​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ជា​លក្ខណៈ​បណ្ដោះអាសន្ន​ប៉ុណ្ណោះ៖ «អាជ្ញាធរ​ក៏​មិន​មែន​បណ្ដេញ​អី​គាត់​ភ្លាមៗ​នោះ​ទេ។ តែ​អាជ្ញាធរ​បាន​ឲ្យ​គាត់​ធ្វើ​កិច្ច​សន្យា និង​ហាម​ឃាត់​មិន​ឲ្យ​គាត់​កាប់​ព្រៃ​លិច​ទឹក ឬ​ជីក​កាយ​ដី​តំបន់​នេះ​ទេ។ ម្យ៉ាង​ទៀត​ហាម​មិន​ឲ្យ​គាត់​សង់​ផ្ទះ​ដែល​មាន​គ្រឹះ​រឹងមាំ​នោះ​ទេ...»

ទាក់ទិន​ចំពោះ​ការ​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​៣ នៃ​ភូមិ​ត្រពាំងពោធិ៍ ឃុំ​ខុនរ៉ង នេះ នាយ​ខណ្ឌ​រដ្ឋបាល​ជលផល ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង គឺ​លោក សេង ប៊ុនឈឿន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ជា​គោលការណ៍​ច្បាប់ ប្រជាពលរដ្ឋ​ពុំ​អាច​តាំង​ទីលំនៅៗ​តំបន់​៣ ដែល​ជា​តំបន់​ច្បាប់​បាន​ហាមឃាត់​នោះ​បាន​ទេ។

យ៉ាង​នេះ​ក្ដី​លោក​ថា លោក​នឹង​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​ឲ្យ​បាន​ល្អិតល្អន់ ដោយ​សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរ​ដែនដី​គ្រប់​លំដាប់​ថ្នាក់​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ៖ «ចាំ​មើល​ខ្ញុំ​សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរ​ស្រាវជ្រាវ​មើល​ថា តើ​ពួក​គាត់​មក​រស់​នៅ​ពី​ពេល​ណា? តើ​មាន​ប៉ុន្មាន​គ្រួសារ​មក​ពី​ជំនាន់​ណា ហើយ​ប៉ុន្មាន​គ្រួសារ​ដែល​ទើប​មក​ថ្មី​ដើម្បី​យើង​មាន​វិធានការ...»

យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ អភិបាល​រង​ស្រុក​បរិបូណ៌ គឺ​លោក ឃួន សៅរ៉ុម មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាជ្ញាធរ​ស្រុក​បាន​ធ្វើ​របាយការណ៍​ជូន​ទៅ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​រួច​ហើយ ដើម្បី​ស្វែង​រក​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​មុន​នឹង​ជម្លៀស​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទាំង​នេះ​ចេញ​ពី​ចំណុច​សាលាថ្មី ព្រោះ​ចំណុច​នេះ​ស្ថិត​ក្នុង​តំបន់​ដី​ព្រៃ​លិច​ទឹក ដែល​ជា​តំបន់​ហាមឃាត់​ការ​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ។

លោក ឃួន សៅរ៉ុម៖ «ពួក​គាត់​សុទ្ធ​តែ​ជា​អ្នក​ចំណាក​ស្រុក មិន​មែន​អ្នក​ស្រុក​ខ្ញុំ​ទេ។ គោលការណ៍​គឺ​យើង​រក​ដី​សម្បទាន​សង្គមកិច្ច​ជូន​គាត់ តែ​យើង​ក៏​ត្រូវ​ពិនិត្យ​ដែរ​ថា តើ​នៅ​ឯ​មូលដ្ឋាន​គាត់ គាត់​មាន​ដី​ធ្លី​ដែរ ឬ​អត់?...»

ក្នុង​ច្បាប់​ជលផល​ឆ្នាំ​២០០៦ ពុំ​មាន​ជំពូក ឬ​មាត្រា​ណា​ចែង​ហាមឃាត់​មិន​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​លិច​ទឹក​នោះ​ទេ។ ទោះ​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី ច្បាប់​បាន​ហាម​ឃាត់​ការ​ពង្រីក​ផ្ទៃ​ដី​កសិកម្ម ឬ​ការ​ប្រើប្រាស់​ដី​ព្រៃ​លិច​ទឹក​ក្នុង​បំណង​ផ្សេង ក្រៅ​ពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​ជលផល។ ការ​ផ្ដល់​កម្មសិទ្ធិ ឬ​សិទ្ធិ​កាន់កាប់​ដី​តំបន់​ព្រៃ​លិច​ទឹក។ ការ​កាប់​ឆ្ការ គាស់​រាន ការ​ឈូស​ឆាយ ដុត ឬ ហ៊ុមព័ទ្ធ​កាន់​កាប់​ព្រៃ​លិច​ទឹក​ជាដើម។

អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​នានា​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង សំណូមពរ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​គ្រប់​លំដាប់ថ្នាក់ រក​ដំណោះស្រាយ​បញ្ហា​តាំង​ទី​លំ​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជិត ៤០​គ្រួសារ នៅ​ចំណុច​សាលាថ្មី ភូមិ​ត្រពាំងពោធិ៍ ឃុំ​ខុនរ៉ង ដោយ​ឈរ​លើ​គោលការណ៍​ប្រជាធិបតេយ្យ និង​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។