អ្នក​ភូមិ​ចោទ​មន្ត្រី​មូលដ្ឋាន​ថា រំលោភ​យក​ដី​ធ្វើ​ស្នាក់​ការ​បក្ស​ប្រជាជន

នៅ​ឯ​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង​មាន​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​មួយ​គ្រួសារ​ប៉ុនប៉ង​យក​សាំង​ដុត​កម្ទេច​គ្រឿងចក្រ ដែល​អាជ្ញាធរ​ប្រើប្រាស់​ឈូស​ឆាយ​ដី​របស់​គ្រួសារ​គាត់ ធ្លាប់​បាន​រស់​នៅ និង​គ្រប់គ្រង​ជាង ២០ ឆ្នាំ​កន្លង​មក​ហើយ។

0:00 / 0:00

ប្រជា​ពលរដ្ឋ​អ្នក​តវ៉ា បាន​ចោទ​មន្ត្រី​មូលដ្ឋាន​ថា បាន​រំលោភ​បំពាន​យក​ដី​នោះ​ធ្វើ​ជា​ស្នាក់​ការ​គណបក្ស​ប្រជាជន។

អ្នក​ឃ្លាំ​មើល​សិទ្ធិមនុស្ស​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​ទី ២២ ខែ​មេសា ឆ្នាំ ២០១២ ថា ក្រុម​ប៉ូលិស​មូលដ្ឋាន​ប្រមាណ ១០ នាក់ បាន​ព្យាយាម​ដណ្ដើម​ដប​សាំង​ពី​ស្ត្រី​ម្នាក់ ដែល​ប៉ុនប៉ង​យក​សាំង​នោះ​ដុត​គ្រឿងចក្រ​ឈូស​ឆាយ​ដី​របស់​ក្រុម​អាជ្ញាធរ​ក្រុង។ ស្ត្រី​នោះ​បាន​បញ្ចេញ​សកម្មភាព ដើម្បី​ការពារ​ដី​មួយ​កន្លែង ដែល​គាត់​បាន​កាន់កាប់ តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៨៥ រហូត​មក។

បុគ្គលិក​ផ្នែក​អង្កេត​សមាគម អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​ស្ទឺងត្រែង លោក ហូ សំអុល មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា ប៉ូលីស​បាន​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​ប៉ុនប៉ង​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​នេះ បាន​ទាន់​ពេល​វេលា ដោយ​រឹប​អូស​បាន​ដប​សាំង​ចំណុះ ៥០ សង្ទីរ​លីត្រ​ចំនួន ៨ ដប​ពី​ស្ត្រី​ឈ្មោះ ម៉ន សម្បូរ អ្នក​តវ៉ា​ប្រឆាំង​ទៅ​នឹង​សកម្មភាព​យក​គ្រឿងចក្រ​ឈួស​ឆាយ​យក​ដី​គ្រួសារ​គាត់។

លោក​បន្ត​ថា អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន បាន​យក​គ្រឿងចក្រ​ប្រភេទ​កាយ​ដី និង​រថយន្ត​ដឹក​ជញ្ជូន​ដី​ប្រមាណ ១០ គ្រឿង មក​កាយ​នៅ​លើ​ដី​ទួល​ផ្នែក​ខាង​ក្រោយ​ដី​របស់​ស្ត្រី​អ្នក​តវ៉ា ហើយ​ដឹក​ជញ្ជូន​ដី​ចេញ និង​ធ្វើ​ដី​ទី​នោះ​ឲ្យ​រាបស្មើ ដើម្បី​ធ្វើ​ទីស្នាក់ការ​គណបក្ស​ប្រជាជន​ឃុំ​ព្រះបាទ។

លោក ហូ សំអុល៖ «ឃើញ​ប៉ូលីស​គេ​រត់​ប្រសេចប្រសាច​ចាប់​យក​សាំង​ពី​គាត់​អ៊ីចឹង ៨ ដប​កន្លះៗ លីត្រ។ អា​ដប​ទឹក​សុទ្ធ​យើង​អា​តូចៗ។ យើង​បាន​ហាម​គាត់​អ៊ីចឹង កុំ​ឲ្យ​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា»។

ដី​ដែល​មាន​ទំនាស់​មាន​ទំហំ​ទទឹង ២២០ ម៉ែត្រ និង​បណ្ដោយ ៦៥០ ម៉ែត្រ ឋិត​ក្នុង​ភូមិ​បាចុង សង្កាត់​ព្រះបាទ ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង។ ចំពោះ​អ្នកស្រី ម៉ន សម្បូរ អះអាង​ថា ដី​នេះ​បន្សល់​ពី​ឪពុក​របស់​គាត់​សំរាប់​ចែក​កូន​ចៅ ៩ នាក់។ អ្នកស្រី​ចោទ​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​ប្រើ​អំណាច​រំលោភ​យក​ដី​នោះ
ដោយ​បំពាន​ច្បាប់។

អ្នកស្រី ម៉ន សម្បូរ៖ «ហ៊ឹៗ ខ្ញុំ​ឈឺ​ចាប់​ណាស់!ដែល​គេ​មក​យក​ដី​ឃុំ​ខ្ញុំ​គ្មាន​ដី​នៅ​ទេ​នៅ​សល់​ដី​តែ​បន្តិច​ហ្នឹង​ហើយ​បង​ប្អូន​បួន​ដប់​នាក់​គ្មាន​ដី​នៅ​ទេ។ ខ្ញុំ​ពិបាក​ចិត្ត​ណាស់»។

យោង​ឯកសារ​ដែល​វិទ្យុ​អាស៊ី​សេរី​ទទួល​បាន​ពី​សមាគម អាដហុក ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ឲ្យ​ដឹង​ថា កាល​ពី​ឆ្នាំ ១៩៩៧ លោក ម៉ែន សាម៉ន ជា​ឪពុក​របស់​ស្ត្រី​ឈ្មោះ ម៉ន សម្បូរ បាន​ធ្វើ​លិខិត​សុំ​កាន់កាប់​ដី​ខាង​លើ ដែល​គាត់​បាន​រស់​នៅ​លើ​ដី​នោះ តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៨៦ មក។ ចំណែក​អាជ្ញាធរ​ភូមិ និង​ឃុំ​បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា​បញ្ជូន​លិខិត​ស្នើសុំ​នេះ មក​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​ជា​អ្នក​សំរេច ក៏​ប៉ុន្តែ​ក្នុង​លិខិត​ស្នើសុំ​នោះ​មិន​មាន​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​សំរេច​ថា​យ៉ាង​ណា​ទេ។

ទាក់ទិន​ករណី​នេះ ចៅ​សង្កាត់​ព្រះបាទ គឺ​លោក សិត គឹម តេង និង​ជា​អតីត​មេ​ឃុំ​ព្រះបាទ កាល​ពី​ឆ្នាំ ១៩៩៧។ លោក​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​ស្ត្រី ឈ្មោះ ម៉ន សម្បូរ ពិត​ជា​បាន​រស់​នៅ​លើ​ដី​ទំនាស់​ច្រើន​ឆ្នាំ​មែន និង​បាន​ស្នើសុំ​សិទ្ធិ​កាន់កាប់​ដី​នោះ ក៏​ប៉ុន្តែ អាជ្ញាធរ​ក្រុង​មិន​បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា​ប្រគល់​ដី​នោះ​តាម​សំណើ​ឡើយ។

លោក​បន្ត​ថា ដី​កំពុង​មាន​ទំនាស់​ជា​ដី​ទី​ទួល​សុវត្ថិភាព​របស់​អ្នក​ភូមិ បាចុង ហើយ​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​គ្រោង​សាងសង់​ទីស្នាក់ការ​គណបក្ស​ប្រជាជន​ឃុំ​ព្រះបាទ​នៅ​ទី​នោះ ដូច្នេះ​ស្ត្រី​អ្នក​តវ៉ា​អាច​ជួប​ពិភាក្សា​ជា​មួយ​អាជ្ញាធរ​ក្រុង ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា។

លោក សិត គឹម តេង៖ «កន្លែង​ពួក​ខ្ញុំ​ទៅ​ធ្វើ​ហ្នឹង​យក​ធ្វើ​ទីស្នាក់ការ ព្រោះ​អា​ហ្នឹង​មិន​មែន​ដី​គាត់​ទេ។ដី​គាត់​លក់​ឲ្យ​តា​ទ្រី​អស់​ហើយ។ លោភលន់​ពេក»។

វិទ្យុ​អាស៊ី​សេរី​នៅ​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​ទី ២២ ខែ​មេសា ឆ្នាំ ២០១២ មិន​អាច​ទាក់ទង​អភិបាល​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង គឺ​លោក ផឹក សុបិន្ត ដើម្បី​សុំ​បញ្ជាក់​ពី​ករណី​នេះ​បាន​ទេ។ យ៉ាង​នេះ​ក្តី​បុគ្គលិក​ផ្នែក​អង្កេត​សមាគម អាដហុក លោក ហូ សំអុល ផ្ដល់​យោបល់​ថា អាជ្ញាធរ​ក្រុង​គួរ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ជា​មួយ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​អ្នក​រស់​នៅ​លើ​ដី​នេះ​ឲ្យ​បាន​រួចរាល់​សិន មុន​នឹង​ធ្វើ​ការ​ឈូស​ឆាយ ចៀស​វាង​ការ​ផ្ទុះ​ឡើង​នូវ​អំពើ​ហិង្សា។

ចំណែក​ភាគី​ស្ត្រី​រស់​នៅ​លើ​ដី​នោះ​គួរ​ប្ដឹង​ទៅ​ស្ថាប័ន​តុលាការ ដើម្បី​ផ្អាក​ការ​ឈូស​ឆាយ​នេះ​ជា​បណ្ដោះអាសន្ន ហើយ​រង់ចាំ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត និង​ការ​សំរេច​ពី​ស្ថាប័ន​តុលាការ ដើម្បី​កំណត់​ថា តើ​អ្នក​ណា​ជា​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិ​ស្រប​ច្បាប់​លើ​ដី​នេះ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែមតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។