យុវជន​ស្ម័គ្រចិត្ត​រៀបរាប់​ពី​បទពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​ចុះ​វាស់ដី​ជូន​ពលរដ្ឋ

ការ​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​ធ្វើ​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រចិត្ត​ជាង ២​ពាន់​នាក់ នៅ​ខេត្ត ក្រុង ចំនួន ១៦ មាន​រយៈពេល​ជិត​មួយ​ខែ​ហើយ។

0:00 / 0:00

ក្នុង​រយៈពេល​ជិត ១​ខែ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​សកម្មភាព​នៅ​តាម​មូលដ្ឋាន​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យុវជន​ស្ម័គ្រចិត្ត​បាន​ទទួល​បទពិសោធន៍​ជីវិត​ជាក់ស្ដែង​មួយ​ចំនួន ដែល​ពួក​គេ​មិន​ដែល​ដឹង​ពី​មុន​មក។

ការ​ដាំបាយ​ហូប​ជា​ក្រុម ការ​ដើរ​កាត់​ភ្លៀង​លើ​ផ្លូវ​មាន​ដក់​ទឹក​បែក​ភក់ ការ​សម្រាក​ជា​ក្រុម​នៅ​តាម​វត្តអារាម ភាព​ស្ងាត់ជ្រងំ​នៅ​តាម​ស្រុក​ស្រែ ព្រៃ​ភ្នំ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ដែល​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​ធ្វើ​កម្មសិទ្ធិ ចាត់​ទុក​ថា ជា​បទពិសោធន៍​ជីវិត​ដំបូង​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ។

យុវនិស្សិត​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មួយ​រូប​ឈ្មោះ ឃុន ចាន់ធន ដែល​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​នៅ​ខេត្ត​ក្រចេះ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​ចុះ​មក​បំពេញ​ការងារ​វាស់​ដី​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​រូប​លោក​មាន​ការ​យល់​ដឹង​អំពី​ការងារ​នៅ​ក្នុង​សង្គម ជា​ពិសេស​បាន​ឃើញ​ជីវភាព​ជាក់​ស្ដែង​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ជនបទ និង​មាន​ឱកាស​បាន​ចូល​ប្រឡូក​ផ្ទាល់​ក្នុង​បញ្ហា​រស់​នៅ និង​ការងារ​ក្នុង​សង្គម។

និស្សិត ឃុន ចាន់ធន៖ «សម្រាប់​ខ្ញុំ គឺ​មក​បំពេញ​ការងារ​នេះ គឺ​បាន​ទទួល​បទពិសោធន៍​ថ្មីៗ​សម្រាប់​ជីវិត គឺ​បាន​ស្គាល់​រសជាតិ​ជីវិត។ ដូច​ជា​ព្រលឹម​ឡើង​ត្រូវ​ងើប ដល់​វេន​ដាំ​បាយ​ត្រូវ​ដាំ​បាយ ដល់​វេន​លាង​ចាន ត្រូវ​លាង​ចាន ដល់​វេន​ទៅ​ផ្សារ ត្រូវ​ទៅ​ផ្សារ ហើយ​ត្រូវ​ទៅ​បំពេញ​ការងារ​ទៀត។ ចំណែក​នៅ​ភ្នំពេញ​វិញ ងើប​ឡើង​ត្រូវ​មាន​អាហារ​ហូប​ចុក ត្រូវ​ទៅ​រៀន មក​ពី​រៀន​ត្រូវ​មាន​អាហារ​ហូប​ចុក។ អ៊ីចឹង​ភារកិច្ច​មាន​តែ​មួយ គឺ​រៀន អត់​ដឹង​ថា វា​លំបាក​យ៉ាង​ម៉េច មាន​បទពិសោធន៍​យ៉ាង​ម៉េច។ ដល់​ពេល​មក​ដល់​នេះ សម្រាប់​ខ្ញុំ គឺ​ភ្លឺ​សម្រាប់​ជីវិត​តែម្ដង។ ខ្ញុំ​គិត​ថា វា​ជា​ជោគជ័យ​ណាស់​សម្រាប់​ក្រុម​ដែល​សម្ដេច​បាន​បង្កើត​នេះ»

យុវ​និស្សិត​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ចាន់ធន បាន​រៀបរាប់​ថា ការ​ចុះ​មក​វាស់​ដី​នេះ ជា​ឱកាស​មួយ​សម្រាប់​ហាត់ពត់​លត់ដំ​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​ទម្លាប់​ល្អ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ និង​បំពេញ​ការងារ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ដើម្បី​ឲ្យ​យុវជន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ពលរដ្ឋ​ល្អ​នៅ​ពេល​អនាគត។

និស្សិត ឃុន ចាន់ធន៖ «ការ​មក​រស់​នៅ​ជនបទ​នេះ មាន​ការ​ខុស​ប្លែក​ហើយ ប៉ុន្តែ​យុវជន​យើង​មក​ទី​នេះ គឺ​ហ្វឹកហ្វឺន​ដោយសារ​ប្រទេស​យើង​មិន​មាន​កាតព្វកិច្ច អ៊ីចឹង​មក​ទី​នេះ គឺ​ហ្វឹកហ្វឺន។ គឺ​ថា ព្រលឹម​ឡើង​ត្រូវ​ងើប​ពី​ព្រលឹម ដាំ​បាយ ហើយ​ហូប ហើយ​វេច ត្រូវ​ទៅ​ធ្វើ​ការងារ ល្ងាច​បាន​មក​វិញ។ មក​វិញ​ហើយ​ដាំ​បាយ​ខ្លួន​ឯង​ទៀត ហើយ​ត្រូវ​គក់​ខោ​អាវ​សព្វ​បែប​យ៉ាង។ យប់​ឡើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ការងារ​ដែល​យើង​បាន​វាស់​វែង​ពី​ថ្ងៃ»

យុវ​និស្សិត​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មួយ​រូប​ទៀត​ឈ្មោះ រុន តូ ដែល​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​នៅ​ស្រុក​ថ្ម​ពួក​ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ បាន​និយាយ​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ការ​បំពេញ​ការងារ​នេះ លោក​បាន​ទទួល​បទពិសោធន៍​មួយ​ចំនួន​ពី​របៀប​ធ្វើ​ការងារ និង​កិច្ច​សហការ​ជាមួយ​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​តាម​លំដាប់​ថ្នាក់។

និស្សិត រុន តូ៖ «ចំពោះ​ខ្ញុំ​បាន​បទពិសោធន៍​មួយ​ចំនួន​ដែរ។ ដូច​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ស្គាល់​តាម​មូលដ្ឋាន​នីមួយៗ យើង​បាន​ស្គាល់​អំពី​ជីវភាព​ពិត​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​បាន​រស់​នៅ​តំបន់​ដាច់ស្រយាល។ មួយ​ទៀត​ខ្ញុំ​បាន​បទពិសោធន៍​ការងារ ការ​វាស់វែង ការ​ប្រើប្រាស់​ឧបករណ៍​ទំនើប​មួយ​ចំនួន។ បាន​ភព​ប្រសប់​ការងារ​ជាមួយ​មន្ត្រី​មួយ​ចំនួន ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​បាន​យល់​អំពី​ការងារ​របស់​មន្ត្រី​ថ្នាក់​ភូមិ ឃុំ ស្រុក»

យុវនិស្សិត រុន តូ បាន​បន្ថែម​ថា ពិត​មែន​តែ​ការ​ចុះ​មក​បំពេញ​ការងារ​វាស់​ដី​នេះ វា​ឆ្ងាយ​ពី​ទីក្រុង តែ​ជីវភាព​រស់​នៅ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​មាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ពី​អ្នក​ដឹក​នាំ​គ្រប់​ជាន់​ថ្នាក់ ចាប់​តាំង​ពី​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល រហូត​ដល់​អាជ្ញាធរ​នៅ​ថ្នាក់​ឃុំ ភូមិ។

ចំពោះ​ការងារ​វាស់​ដី​វិញ យុវ​និស្សិត​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ការងារ​សំខាន់​ដែល​ត្រូវ​បំពេញ​មាន​បី​ផ្នែក។ ផ្នែក​ទី​១ គឺ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ផ្សព្វផ្សាយ​អំពី​ការងារ​វាស់​ដី​នេះ ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដឹង​អំពី​ពេល​វេលា និង​ទី​កន្លែង​ដែល​ក្រុម​ការងារ​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី។ ផ្នែក​ទី​២ គឺ​ក្រុម​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ខាង​បំពេញ​សលាកប័ត្រ បែបបទ ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ទទួល​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​បឋម។ ផ្នែក​ទី​៣ គឺ​ក្រុម​ចុះ​វាស់​ជាក់ស្ដែង​ជាមួយ​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន មន្ត្រី​មន្ទីរ​រៀបចំ​ដែន​ដី​នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ និង​ប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បី​កំណត់​ព្រំ​ដី​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​លាស់។

យុវ​និស្សិត​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ឈ្មោះ ចាន់ធន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ការ​បំពេញ​ការងារ​កន្លង​មក​នេះ ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​បាន​ជួប​ប្រទះ​បញ្ហា​មួយ​ចំនួន​ដែរ ដោយ​មាន​ដី​ខ្លះ​មាន​ម្ចាស់​ជាន់​គ្នា។ ដូច្នេះ​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ជា​ម្ចាស់​ដី​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​គ្នា ដោយ​មាន​អាជ្ញាធរ​ចូល​រួម ទើប​បាន​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​ឲ្យ។

និស្សិត ចាន់ធន៖ «ចំពោះ​សកម្មភាព​ជាក់ស្ដែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​នេះ គឺ​មាន​ដែរ ដូចជា​នៅ​តាម​ភូមិ​នីមួយៗ វា​មាន​ដី​ខ្លះ​តែ​មិន​មែន​ជា​ដី​តាំង​ទី​លំនៅ​ទេ។ ក្នុង​នោះ​វា​មាន​ការ​ចុះ​ហត្ថលេខា​ពី​មេ​ភូមិ​នោះ វា​មាន​កម្មសិទ្ធិ​ជាន់​គ្នា​ជាដើម។ ដល់​ពេល​យើង​ប្រកាស​ឲ្យ​គាត់​មក​បោះ​បង្គោល​ព្រំ​ទៅ យើង​ឃើញ​ថា ក្នុង​មួយ​ក្បាល កន្លែង​ខ្លះ​មាន​ម្ចាស់​ដល់​ទៅ ២​នាក់​ជាដើម»

លោក ចាន់ សុវ៉េត អនុ​ប្រធាន​ក្រុម​អង្កេត​របស់​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (Adhoc) មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​បញ្ជូន​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ទៅ​វាស់​ដី​នៅ​តាម​ខេត្ត​នេះ វា​មាន​ប្រយោជន៍។ ទី​១ បង្កើត​ការងារ​ឲ្យ​យុវជន និង​ទី​២ ឆ្លង​តាម​ការ​ចុះ​ទៅ​បំពេញ​ការងារ​នេះ អ្នក​ដឹក​នាំ​រដ្ឋាភិបាល​អាច​ប្រមូល​ព័ត៌មាន​អំពី​ទំនាស់​ដី​ដែល​កើត​មាន​នៅ​តាម​មូលដ្ឋាន​នានា កាន់​តែ​ច្បាស់​ថែម​ទៀត។

លោក ចាន់ សុវ៉េត៖ «រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ យើង​ឃើញ​ថា ចាប់​តាង​ពី​មាន​បទ​បញ្ជា​ថ្មី​របស់​ប្រមុខ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​មក ចុះ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ដីធ្លី ដោយ​ផ្ដល់​ឱកាស​ឲ្យ​យុវជន​ចូល​រួម​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ដីធ្លី ធ្វើ​ការ​វាស់​វែង ធ្វើ​ការ​មួយ​ចំនួន​ផ្សេង​ទៀត។ ពួកគេ​ក៏​អាច​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ក្រុម​មួយ​ដែល​អាច​ធ្វើ​សេចក្ដី​រាយការណ៍​ជូន​ដល់​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ដោយ​ផ្ទាល់ៗ​ដែរ»

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៦ មិថុនា កន្លង​ទៅ ក្នុង​ពេល​សំណេះសំណាល​ជាមួយ​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ដែល​ត្រូវ​ចុះ​ទៅ​វាស់ដី​នៅ​តាម​បណ្ដា​ខេត្ត​នានា​នោះ លោក​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ខិត​ខំ​បំពេញ​ការងារ​ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ទទួល​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​ដី​ត្រឹមត្រូវ​ស្រប​ច្បាប់ ហើយ​គាត់​អាច​រស់​នៅ​បាន​ដោយ​ស្ងប់​ចិត្ត មិន​ខ្លាច​បាត់បង់​ដី។

ដី​ដែល​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ត្រូវ​ចុះ​ទៅ​វាស់​នោះ មាន​ដី​សម្បទាន ដី​ព្រៃ​សម្បទាន និង​ដី​ទំនាស់​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​កាន់​កាប់​ជាក់​ស្ដែង។ ប្រភព​មន្ត្រី​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​ដី​ប្រមាណ ១​លាន​ហិកតារ​ដែល​ត្រូវ​វាស់ ដើម្បី​ធ្វើ​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ ចំនួន ៣៥​ម៉ឺន​គ្រួសារ នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។