ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​នៅ​កម្ពុជា

ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​ជ្រើស​រើស​ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត តាម​បែប​សមាមាត្រ ទាំង​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ និង​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​តំណាង​រាស្ត្រ។ ប៉ុន្តែ​ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត សមាមាត្រ​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​តំណាង​រាស្ត្រ ឬ​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ​សង្កាត់ ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ប្រទេស​និង​ប្រជាជន លម្អៀង​ទៅ​បក្ស​ប្រជាជន ​ដែល​ជា​បក្ស​កាន់​អំណាច។

0:00 / 0:00

ក្រុម​អ្នក​ឃ្លាំ​មើល​ការ​បោះឆ្នោត​នៅ​កម្ពុជា​បាន​លើក​ឡើង​ថា ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​សមាមាត្រ​នេះ ជា​កត្តា ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​អំពើ​ពុក​រលួយ ធ្វើ​ឲ្យ​សមាជិក​គណបក្ស​មួយ​រត់​ទៅ​ចុះ​ចូល​ជា​មួយ​គណបក្ស​មួយ​ទៀត និង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​បែប​ផ្ដាច់​ការ​របស់​មេ​គណបក្ស​នីមួយៗ។

នៅ​ខណៈ​ដែល​គណបក្ស​នយោបាយ ចំនួន​១០ កំពុង​ធ្វើ​សកម្មភាព​បើក​យុទ្ធនា​ការ​ឃោសនា​រក​អ្នក​គាំទ្រ​ពី​ម្ចាស់​ឆ្នោត​យ៉ាង​គគ្រឹក​គគ្រេង​នោះ ក្រុម​អ្នក​តាម​ដាន​ស្ថានការណ៍​បោះឆ្នោត​បាន​លើក​ឡើង​ថា ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​សមាមាត្រ​នេះ វា​មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​តំណាង​គណបក្ស​នយោបាយ​ទាំង​នោះ ខំ​ធ្វើ​ការ​បំរើ​ប្រជាពលរដ្ឋ ដូច​ដែល​ខ្លួន​បាន​សន្យា​នៅ​មុន​ពេល​បោះឆ្នោត​នោះ​ឡើយ។

នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​គណៈកម្មាធិការ អព្យាក្រិត និង​យុត្តិធម៌ ដើម្បី​បោះឆ្នោត​ដោយ​សេរី​នៅ​កម្ពុជា លោក បណ្ឌិត ហង្សពុទ្ធា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ប្រទេស​កម្ពុជា​ធ្លាប់​បាន​ធ្វើ​ការ​បោះឆ្នោត​ជា​ច្រើន​លើក​មក​ហើយ នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​បច្ចុប្បន្ន​នេះ លោក​បញ្ជាក់​ថា ប្រទេស​កម្ពុជា​គួរ​តែ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត គឺ​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ​មានន័យ​ថា ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ​បូក​នឹង​ឯកត្តនាម ដើម្បី​ជៀសវាង​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា ឃុំ-សង្កាត់​ទាំង​នោះ ជំពាក់​គុណ​គណបក្ស។

លោក បណ្ឌិត ហង្សពុទ្ធា៖ «ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ ចង់​ឈរ​ឈ្មោះ ត្រូវ​ឆ្លង​កាត់​បក្ស តែ​បើ​អនុវត្ត​បាន​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ អ្នក​ណា​ចង់​ឈរ​ខ្លួន​ឯង​ក៏​ឈរ​ទៅ អ្នក​ណា​ចង់​ឈរ​នៅ​ក្នុង​បក្ស​ក៏​ឈរ​ឈ្មោះ​ទៅ ខុស​ពី​ប្រព័ន្ធ​ឯកត្តនាម គឺ​ឈរ​ខ្លួន​ឯង​សុទ្ធ​តែ​ម្ដង ប៉ុន្តែ​ប្រទេស​កម្ពុជា យើង​មិន​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន​ទេ ដោយ​សារ​តែ​ឥទ្ធិពល​នៃ​ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​សមាមាត្រ គណបក្ស​ដែល​លោក​ឈ្នះ​ឆ្នោត អត់​ចង់​ដូរ​ទេ»។

ប្រទេស​កម្ពុជា​ចាប់​ផ្ដើម​ឲ្យ​មាន​ការ​បោះឆ្នោត និង​អនុវត្ត​តាម​ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ​នេះ តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣ មក នៅ​សម័យ អ៊ុន តាក់ (UNTAC) នៅ​ពេល​ដែល​ប្រទេស​កម្ពុជា ធ្វើ​ការ​បោះឆ្នោត​ជា​លើក​ដំបូង​បន្ទាប់​ពី​របប កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ដួល​រលំ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៩។ ដែល​កាល​នោះ ក្នុង​ចំណោម​គណបក្ស​ប្រកួត​ប្រ​ជែង​ទាំង​អស់ មាន​តែ​គណបក្ស​ធំ​ពីរ​ទេ ដែល​ជា គណបក្ស​ប្រកួត​ប្រជែង​គ្នា​ខ្លាំង​ក្លា គឺ​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ដឹក​នាំ​ដោយ លោក ជា ស៊ីម និង​គណបក្ស​ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច ដឹក​នាំ​ដោយ សម្ដេច​ក្រុម​ព្រះ​នរោត្តមរណឫទ្ធិ។

មាត្រា ២១ នៃ​ច្បាប់​ស្ដី​ពី​ការ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ បាន​ចែង​ថា ការ​បោះឆ្នោត ជ្រើស​រើស សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ ត្រូវ​អនុវត្ត​តាម​ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ។ សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​ចេញ​ពី​ក្នុង​បញ្ជី​បេក្ខជន​គណបក្ស​នយោបាយ ដែល​ត្រូវ​បាន​ជាប់​ឆ្នោត​នៅ ក្នុង​ឃុំ-សង្កាត់​នោះ។

ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​បញ្ហា​នេះ អគ្គលេខាធិការ​នៃ​គណៈកម្មាធិការ​ជាតិ​រៀប​ចំ​ការ​បោះឆ្នោត ហៅថា គ.ជ.ប លោក ទេព នីថា បាន​ពន្យល់​ថា កម្ពុជា​មិន​ចាំ​បាច់​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ប្រព័ន្ធ​ឆ្នោត​នោះ​ទេ។ លោក បាន​លើក ហេតុ​ផល​ថា បុគ្គល​ដែល​ឈរ​ឈ្មោះ​មក​ពី​តំណាង​គណបក្ស​នីមួយៗ​នោះ ជា​អ្នក​នៅ​មូលដ្ឋាន ដូច្នេះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ជ្រើស​រើស​បុគ្គល​ដែល​ខ្លួន​ពេញ​ចិត្ត។

លោក ទេព នីថា៖ «គេ​មិន​ឲ្យ​យក បេក្ខជន​ពី​ក្រៅ​ទៅ​ឈរ​ទេ​តាម​ច្បាប់ គឺ​អ្នក​នៅ​ក្នុង​ឃុំ-សង្កាត់​ហ្នឹង​ឈរ​ឈ្មោះ​នៅ​ក្នុង​ឃុំ-សង្កាត់​នោះ គ្រាន់​តែ​គេ​យក​ឈ្មោះ​គាត់​ទៅ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​បក្ស​នយោបាយ តែ​ឈ្មោះ​របស់​គាត់​ហ្នឹង ក៏​ដាក់​ឲ្យ​ប្រជាជន​បាន​ដឹង​ថា ថា​តើ​ប្រជាជន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​បុគ្គល​ណា?»

ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​មាន​បី គឺ​ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ ឯកត្តនាម និង​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ។ នៅ​សហគមន៍​អឺរ៉ុប​ភាគ​ច្រើន​គេ​អនុវត្ត​តាម​បែប​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ ឬ​ឯកត្តនាម។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ក្រុម​អ្នក​វិភាគ និង​អ្នក​ឃ្លាំ​មើល​ស្ថានការណ៍​បោះឆ្នោត បាន​លើក​ឡើង​ថា ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​សមាមាត្រ​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ដែល​ជា​គណបក្ស​គ្រប់​គ្រង​រដ្ឋាភិបាល មាន​ចំណេញ​ជាង​គណបក្ស​ដទៃ។

លោក បណ្ឌិត ហង្សពុទ្ធា បាន​លើក​ឡើង​ទៀត​ថា ប្រទេស​កម្ពុជា គេ​មិន​ចង់​ឲ្យ​មាន​ប្រព័ន្ធ​ឆ្នោត​ឯកត្តនាម ឬ​ចម្រុះ​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ថា អំណាច​ស្ថិត​នៅ​លើ​មេ​បក្ស​ជា​អ្នក​សម្រេច ទាំង​បោះឆ្នោត​ជ្រើស ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ ឬ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​តំណាង​រាស្ត្រ ដូច្នេះ​បើ​ជ្រើស​រើស​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ ប្រធាន គណបក្ស​នីមួយៗ​នោះ អាច​សមាជិក​បក្ស មាន​ប្រជាប្រិយ​ជាង​មេ​បក្ស។

លោក បណ្ឌិត ហង្សពុទ្ធា៖ «បើ​សិន​ជា​ឲ្យ​មាន​ប្រព័ន្ធ​ចម្រុះ​ហ្នឹង​ជា​រឿង​ល្អ ទាំង​បោះឆ្នោត​ជាតិ ទាំង​ឃុំ-សង្កាត់ បើ​និយាយ​នៅ​សភា​មាន​បញ្ហា​មួយ​ទៀត ជួន​កាល​មេ​បក្ស មាន​ប្រជាប្រិយ​តិច​ជាង​សមាជិក​បក្ស​ទេ»។

បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ​ទៀត ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​សមាមាត្រ​នេះ ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​បាន​ពន្យល់​ទៀត​ថា នៅ​មាន​បញ្ហា​ជា​ច្រើន​ទៀត នៅ​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​នេះ។ ដូច​ជា​បេក្ខជន​ឈរ​ឈ្មោះ​នីមួយៗ ទាំង​បេក្ខជន​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ ទាំង​បេក្ខជន​តំណាង​រាស្ត្រ​របស់​គណបក្ស​នីមួយៗ មិន​មាន​ភាព​ឯករាជ្យ​នោះ​ទេ។

នៅ​ត្រង់​ចំណុច​នេះ មាន​ន័យ​ថា បេក្ខជន​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ ឬ​បេក្ខជន​តំណាង​រាស្ត្រ អាច​រត់​ទៅ ចុះ​ចូល​ជា​មួយ​គណបក្ស​ដទៃ​ទៀត ប្រសិន​បើ​ខ្លួន​មាន​ការ​អន់​ចិត្ត នឹង​ប្រធាន​គណបក្ស​របស់​ខ្លួន លើ​បញ្ហា​អ្វីមួយ។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ប្រព័ន្ធ​ឆ្នោត​សមាមាត្រ​នេះ ក៏​ជា​កត្តា​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​អំពើ​ពុក​រលួយ​ដែរ។

អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ផ្នែក អភិវឌ្ឍន៍​សង្គម និង​ជា​អ្នក​វិភាគ​ឯករាជ្យ លោក កែម ឡី បាន​បញ្ជាក់​ថា តំណាង គណបក្ស​នីមួយៗ អាច​ទទួល​សំណូក​ពី​បេក្ខជន​ឈរ​ជា​តំណាង​រាស្ត្រ ឬ​បេក្ខជន​ឈរ​ឈ្មោះ ជា​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា ឃុំ-សង្កាត់ ដើម្បី​ផ្ដល់​តួនាទី​ឲ្យ​បេក្ខជន​ទាំង​នោះ​ទៅ​តាម​លំដាប់​លេខ​រៀង​ទី១ ឬ​ទី២​ជា​ដើម។

លោក កែម ឡី៖ «អំពើ​ពុក​រលួយ​ជា​រឿង​ត្រឹម​ត្រូវ​ហើយ ម្នាក់ៗ​ខំ​រក​លុយ​ដើម្បី​បង់​ឲ្យ​មេ​បក្ស ដើម្បី​ជួយ​បក្ស ធ្វើ​យុទ្ធនា​ការ តែ​ប្រព័ន្ធ​ឯកត្តនាម អត់​ត្រូវ​ការ​បង់​លុយ​ឲ្យ​មេ​បក្ស​អី​ទេ ចាប់​ផ្ដើម​ឃោសនា​ខ្លួន​ឯង ធ្វើ​ម៉េច​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជឿ​លើ​ខ្លួន អត់​ត្រូវ​ការ​ពុក​រលួយ យក​លុយ​ទៅ​បង់ ទៅ​ណា​ទេ»។

ប្រទេស​កម្ពុជា​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ត្រូវ​បាន​អ្នក​វិភាគ​បញ្ជាក់​ថា ល្មម​ដល់​ពេល​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ប្រព័ន្ធ​បោះឆ្នោត​ហើយ ទោះ​បី​ជា ការ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់​ក្ដី បោះឆ្នោត​ជាតិ​ក្ដី ពី​ព្រោះ​ថា ធនធាន​មនុស្ស​សម្រាប់​កសាង​ប្រទេស​មាន​នៅ​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​ផង និង​នៅ​ក្រៅ​ប្រព័ន្ធ​ផង មាន​ន័យ​ថា អ្នក​ឈរ​ឈ្មោះ​នៅ​ក្រៅ​គណបក្ស គណបក្ស​ក៏​មាន​សមត្ថភាព​ច្រើន​ដែរ ដោយ​ហេតុ​ថា អ្នក​ឈរ​ឈ្មោះ​ឯកត្តនាម​នោះ ក៏​អាច​មាន​សមត្ថភាព​អភិវឌ្ឍន៍​ប្រទេស​បាន​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ឈរ​ឈ្មោះ​នៅ​ក្នុង​គណបក្ស​ក៏​ថា​បាន។

លោក កែម ឡី បាន​អះ​អាង​ថា នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​នយោបាយ​បច្ចុប្បន្ន គណបក្ស​កាន់​អំណាច​ចង់​ឲ្យ​មាន​ការ​បោះឆ្នោត​តាម​ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ​ពី​ព្រោះ​ថា បុគ្គល​នៅ​ក្នុង​គណបក្ស​មាន​តែ​ប្រធាន​គណបក្ស​ឬ​អនុប្រធាន​គណបក្ស​ទេ ដែល​ល្បី​ឈ្មោះ និង​មាន​អំណាច​ជាង​គេ​នៅ​ក្នុង​គណបក្ស។

លោក កែម ឡី៖ «ក្រៅ​ពី​គ្រឹះ​រឹង​មាំ​ហ្នឹង គឺ​ចំណេញ​ការ​គណនា​កៅអី បើ​សិន​ជា​ការ​គណនា​មិន​ដូច​រាល់​ថ្ងៃ គឺ​បាន​តែ​៦០% នៃ​កៅ​អី​ទេ ប៉ុន្តែ​រូបមន្ត​នៃ​ការ​គណនា​តាម​សមាមាត្រ​ហ្នឹង​ចំណេញ​ដល់​គណបក្ស​ធំ​ជាង ឧបមាន​ថា ៦០%​ជាង តែ​គណនា​កៅអី​បាន​៨០% ជាង មាន​ន័យ​ថា សឹង​តែ​ជាង​៧០% នៃ​អ្នក​គាំទ្រ​បាត់​ហើយ ប៉ុន្តែ​បើ​គិត​មែន​ទែន​កាល​ណា​បាន ៦០%​ជាង គឺ​ជា​ចំនួន ៦០%​ក្នុង​ចំណោម ១២៣​កៅអី​ទេ»។

ប្រទេស​កម្ពុជា​ធ្លាប់​បាន​ធ្វើ​ការ​បោះឆ្នោត​ចំនួន​៦​លើក​រួច​មក​ហើយ ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣​មក ក្នុង​នោះ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​តំណាង​រាស្ត្រ​ចំនួន​៤​លើក និង​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​សមាជិក​ក្រុម​ប្រឹក្សា ឃុំ-សង្កាត់ ចំនួន​២​លើក នៅ​ឆ្នាំ​២០០២ និង​ឆ្នាំ​២០០៧។ ការ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់​អាណត្តិ​ទី​៣ នឹង​មក​ដល់​ទៀត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មិថុនា ខាង​មុខ។

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​បាន​លើក​ឡើង​ថា មូល​ហេតុ​សំខាន់​នៃ​ការ​បោះឆ្នោត​តាម​ប្រព័ន្ធ​សមាមាត្រ​នេះ ទាំង បោះឆ្នោត​ជ្រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ-សង្កាត់ និង​បោះឆ្នោត​ជាតិ ទាំង​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ និង​រដ្ឋាភិបាល បាន​តែ ធ្វើ​ផែនការ​ជាតិ​អភិវឌ្ឍន៍​រយៈ​ពេល​៥​ឆ្នាំ ប៉ុន្តែ​រដ្ឋាភិបាល ឬ​មេឃុំ មិន​បាន​ធ្វើ​ការ​វាយ​តម្លៃ​លទ្ធផល​របស់​ខ្លួន ដែល​ធ្វើ និង​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត ដែល​ខ្លួន​អាក់​ខាន​មិន​បាន​ធ្វើ​ក្នុង​នោះ​រួម​ទាំង ការ​ធានា​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​ការងារ​ធ្វើ ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស និង​បញ្ហា​ខ្វះ​ខាត​ផ្សេងៗ​ទៀត ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដឹង​នោះ​ឡើយ ដោយ​ហេតុ​ថា បើ​រដ្ឋាភិបាល​ធ្វើ​ការ​វាយ​តម្លៃ​ទៅ​លើ​ចំណុច​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​មិន​បាន គេ​បារម្ភ ពី​ព្រោះ ជា​ការ​បង្ហាញ​អំពី​បញ្ហា​អសមត្ថភាព​របស់​ខ្លួន៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។