អ្នកជំនាញ បារម្ភ​ថា វិបត្តិ​កូវីដ-១៩ នឹង​ជំរុញ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ងាក​ទៅ​ខ្ចីបុល​បរទេស​កាន់តែ​ច្រើន​ថែមទៀត

ដោយ មាន ឫទ្ធិ
2020.07.17
រូបត្លុក៖ ជំងឺកូវីដ-១៩ ធ្វើឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ស្ថិត​ក្នុង​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​អន្ទាក់​​បំណុល​វ័ន្តក រូបត្លុក៖ ជំងឺកូវីដ-១៩ ធ្វើឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ស្ថិត​ក្នុង​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​អន្ទាក់​​បំណុល​វ័ន្តក
RFA

អ្នកជំនាញ និង​មន្ត្រី​អង្គការ​សង្គមស៊ីវិល បារម្ភ​ថា​ ការបន្ត​អូស​បន្លាយ​នៃ​វិបត្តិ​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ នឹងរុញ​ច្រាន​កម្ពុជា​ឲ្យ​ធ្លាក់​ផុង​ទៅក្នុង​ការខ្ចី​បុល​លុយ​ពី​បរទេស​ ជាពិសេស​មហាយក្ស​ចិន។ ពួកគេ​ថា រដ្ឋាភិបាល​អាច​យក​កម្ចី​ទាំងនោះ​ទៅ​ប្រើប្រាស់​មិន​បាន​ចំ​គោលដៅ។ មន្ត្រី​ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ បដិសេធ​ការលើកឡើង​នេះ ហើយថា​រដ្ឋាភិបាល​ពុំបាន​ពឹងផ្អែក​ទៅលើ​ជំនួយ ឬ​កម្ចី​បរទេស​នោះទេ តែ​កំពុង​ប្រើប្រាស់​​ថវិកា​បម្រុង​របស់​រដ្ឋ​សុទ្ធសាធ។

អ្នកជំនាញ និង​មន្ត្រី​អង្គការ​សង្គមស៊ីវិល យល់ឃើញ​ស្របគ្នាថា ការបន្ត​អូស​បន្លាយ​នៃ​វិបត្តិ​កូវីដ-១៩​អាច​នឹង​ធ្វើឲ្យ​កម្ពុជា​ចៀស​មិនផុត​ពី​ការធ្លាក់ខ្លួន​ឈាន​ទៅ​ខ្ចីបុល​លុយ​ពី​បរទេស​បន្ថែមទៀត ដើម្បី​យក​មក​ស្រោចស្រង់​សេដ្ឋកិច្ច ដែល​កំពុង​តែ​ត្រដរ​ខ្យល់​ស្រាប់។ ការអះអាង​នេះ ដោយសារតែ​រដ្ឋាភិបាល​ទើប​ខ្ចី​លុយ​ពី​ធនាគារ​អភិវឌ្ឍន៍​អាស៊ី ADB ដល់​ទៅ​២៥០លាន​ដុល្លារ និង​ខ្ចី​ធនាគារ​ពិភពលោក (World Bank) ចំនួន​១០០លាន​ដុល្លារ។

បណ្ឌិត អៀ សុផល សាស្ត្រាចារ្យ​ផ្នែក​ការទូត និង​កិច្ចការ​​ពិភពលោក​ នៃ​មហាវិទ្យាល័យ​ Occidental College រដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា (California) សហរដ្ឋអាមេរិក។
បណ្ឌិត អៀ សុផល សាស្ត្រាចារ្យ​ផ្នែក​ការទូត និង​កិច្ចការ​​ពិភពលោក​ នៃ​មហាវិទ្យាល័យ​ Occidental College រដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា (California) សហរដ្ឋអាមេរិក។
Sophal Ear via Oslo Freedom Forum

អ្នកជំនាញ​កិច្ចការ​អន្តរជាតិ បណ្ឌិត អៀ សុផល បារម្ភថា ការឈាន​ទៅ​ខ្ចី​បុល​បរទេស ពិសេស មហាយក្សចិន​បន្ថែម​ទៀត​នេះ គឺ​ដោយសារតែ​រដ្ឋ​ងាយស្រួល​ខ្ចី​បុល​លុយ​ពី​បរទេស ជាង​ចាយវាយ​លុយ​ខ្លួន​ឯង។ លោកថា លុយ​រដ្ឋ មាន​ដូចជា​មាស​សុទ្ធ​៣០តោន តម្កល់​ទុក​នៅ​ប្រទេសស្វីស (Switzerland) ទីក្រុងឡុងដ៏ (London) និង​ក្រុងភ្នំពេញ ថវិកា​បម្រុង​អន្តរជាតិ​ដល់ទៅ ១៥ពាន់លាន​ដុល្លារ​ ព្រមទាំង​លុយ​សុទ្ធ​ក្នុង​ដៃ​ជាង ៤ពាន់លាន​ដុល្លារ​នោះ អាច​ស្ថិត​ក្នុង​ដៃ​របស់​បុគ្គល​ឯកជន​បាត់​ទៅហើយ។ ហេតុដូច្នេះ​ហើយ​ បានជា​រដ្ឋាភិបាល​ហ៊ាន​ចំណាយ​ថវិកា​តែ​បន្តិចបន្តួច គឺ​តែជាង​១ពាន់លាន​ដុល្លារ ដែល​ការចំណាយ​លម្អិត​ទៀតសោត​ នៅ​មាន​ភាព​ស្រពិចស្រពិល​នៅឡើយ។ លោក​ពន្យល់​ថា នេះ​គឺ​ដោយសារតែ​រដ្ឋាភិបាល​លោក ហ៊ុន សែន មិន​ចង់​ដកលុយ​ទាំងនោះ​យក​ទៅ​ចាយវាយ​តាំងពី​ដំបូង​មកម្ល៉េះ ព្រោះ​តែ​ចង់​ទុក​លុយ​ទាំងនោះ​ក្នុងដៃ​បុគ្គល​ឯកជន​ជា​រៀងរហូត។

សម្រាប់​នាយក​ប្រតិបត្តិ​អង្គការ​តម្លាភាព​កម្ពុជា ឬ TI-Cambodia លោក ប៉ិច ពិសី វិញ លោក​ក៏​បារម្ភ​ពី​ការកើនឡើង​នៃ​លទ្ធភាព​ដែល​រដ្ឋ​អាច​ទៅ​ខ្ចីបុល​បរទេស​បន្ថែមទៀត យកមក​ដោះស្រាយ​បញ្ហា វិបត្តិកូវីដ-១៩​នៅ​ចំពោះមុខ ជាជាង​យក​ទៅ​វិនិយោគ​ឲ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។ លោក​ព្រមានថា ការណ៍​នេះ នឹង​ធ្វើឲ្យ​កម្ពុជា រឹតតែ​ជាប់​ជំពាក់​បំណុល​បរទេស​កាន់តែ​ច្រើន ហើយ​រដ្ឋ​អាច​នឹង​យក​បំណុល​ទាំងនោះ ទៅ​ប្រើប្រាស់​ដោយ​គ្មាន​ប្រសិទ្ធភាព បន្ថែម​ទៅលើ​បញ្ហា​ខ្វះ​តម្លាភាព​ដោយសារតែ​រដ្ឋ​ពុំ​ដែល​បង្ហាញ​ឲ្យដឹង​ពី​ខ្ទង់​ចំណាយ​លម្អិត​ជាក់លាក់​នោះទេ៖ «យើង​មាន​ការព្រួយ​បារម្ភ​ខ្លាំង​ដោយសារតែ​ផល​ប៉ះពាល់​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ-១៩​ តាម​អ្នកជំនាញ​របស់ IMF ក្តី World Bank ក្តី គេបាន​ទស្សន៍ទាយ​អំពី​ការធ្លាក់ចុះ​សេដ្ឋកិច្ច​រហូតដល់​ អាចដល់​កម្រិត​ក្រោមសូន្យ​ទៅទៀត។ អ៊ីចឹង លទ្ធភាព​នៃ​ការបង្វិល​សាច់ប្រាក់​នៅ​ប្រទេស​យើង អាច​ស្ទើរ ​ហើយ​ប្រសិនបើ​យើង​ប្រើប្រាស់​ការខ្ចីលុយ​យក​បំណុល​ដើម្បី​មក​ដោះ​បញ្ហា​ វា​អាច​ធ្វើឲ្យ​បំណុល​កើនឡើង​ដោយសារតែ​ចំណាយ​ដែល​យើង​យក​ទៅ​ប្រើ​ ភាគច្រើន​ ជា​ចំណាយ​ចរន្ត... មិនមែន​ជា​ការវិនិយោគ​ទេ ជា​ចំណាយ​ដែលបាត់។ អញ្ចឹង អាច​ធ្វើឲ្យ​ការប្រើប្រាស់​បំណុល​ អត់សូវ​មានប្រសិទ្ធភាព​ទេ»

ដូចគ្នា​នេះដែរ នាយក​ប្រតិបត្តិ​អង្គការ​សម្ព័ន្ធ​គណនេយ្យភាព​សង្គម​កម្ពុជា លោក សន ជ័យ ថា រដ្ឋ​ទំនង​ជានឹង​មិន​បញ្ចប់​ត្រឹម​ការខ្ចីបុល​លុយ​ពី​ធនាគារ​អភិវឌ្ឍន៍​អាស៊ី ADB ចំនួន​២៥០លាន​ដុល្លារ​នេះទេ តែ​អាច​នឹង​ឈាន​ទៅ​ខ្ចីបុល​បន្ថែមទៀត។ លោក​ក៏ចង់​ឃើញ​រដ្ឋាភិបាល​បង្ហាញ​ពី​គម្រោង​ចំណាយ​ថវិកា​ ឲ្យបាន​ច្បាស់លាស់​ និង​ស៊ីជម្រៅ​ដែរ៖ «មើលទៅ​បើសិនជា​កូវីដ-១៩​នេះ នៅតែ​បន្ត​ ទំនងជា​តម្រូវការ​មួយ​ចំនួន​ អាច​នឹង​រុញច្រាន​ឈានទៅ​ដល់​ការខ្ចីបុល​បន្តទៀតដែរ។ ចំណុចនេះ យើង​ចង់ឃើញ​វិធានការ ក៏ដូចជា​ការដាក់​ផែនការ​ឲ្យមាន​លក្ខណៈ​ស៊ីចង្វាក់គ្នា​ ជាមួយនឹង​តម្រូវការ ហើយនិង​ការរក​វិធានការ​ដោះស្រាយ។ វិធានការ​ដោះស្រាយ​អាច​មាន​ការពិនិត្យមើល​ទៅលើ​ចំណូល​អាទិភាព​របស់​ជាតិ​នៅក្នុង​ស្ថានភាព​នេះ ឬមួយក៏​ការខ្ចី​ណាមួយ។ ប៉ុន្តែ​ វាគួរតែ​ផ្អែក​ទៅលើ​មូលដ្ឋាន​តម្រូវការ​ជាក់លាក់​ដែរ។ យើង​ចង់ឲ្យ​មាន​ការបង្ហាញ​ឲ្យបាន​ច្បាស់លាស់​ និង​ស៊ីជម្រៅដែរ​ទាក់ទង​ទៅនឹង​ការចំណាយ​ទៅលើ​ការឆ្លើយតប ឬ​ដំណោះស្រាយ​ទៅលើ​កូវីដ-១៩។»

ចាប់តាំងពី​មាន​ការផ្ទុះ​ជំងឺរាតត្បាត​សាកល​កូវីដ-១៩ ដៃគូ​អភិវឌ្ឍន៍​អន្តរជាតិ​មិន​តិច​ជាង ១០ទេ បាន​ផ្តល់​ ឬ​បង្វែរ​ជំនួយ​ដល់​កម្ពុជា​ក្រោម​រូបភាព​ជា​សម្ភារៈ​បរិក្ខារ​វេជ្ជសាស្ត្រ ជំនួយ​ឥត​សំណង និង​កម្ចី​ឥណទាន​ដើម្បី​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ជំងឺ​នេះ។ សរុប​ជា​ទឹកប្រាក់​ត្រួសៗ គិត​ត្រឹម​ខែ​កក្កដា​នេះ ជំនួយ​ និង​កម្ចី​ទាំង​នេះ គឺ​អាច​មាន​ក្នុង​រង្វង់​ទឹក​ប្រាក់​មិន​តិច​ជាង ៧០០លាន​ដុល្លារ​នោះ​ទេ ក្នុង​នោះ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ជួយ​កម្ពុជា​ជាង ១១លាន​ដុល្លារ ជប៉ុន​ជាង ៦,៣លាន​ដុល្លារ សហភាព​អឺរ៉ុប​ប្រមាណ ៤៨៣លាន​ដុល្លារ និង​ធនាគារ​ពិភពលោក​ចំនួន​២០លាន​ដុល្លារ។ ក្រៅពីនោះ ក៏នៅ​មាន​ប្រទេស​បារាំង អាល្លឺម៉ង់ អូស្ត្រាលី ចិន វៀតណាម ព្រមទាំង​ស្ថាប័ន​អន្តរជាតិ​ដទៃទៀត ដូចជា អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក WHO ជាដើម។

លោក​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន កាលពី​ថ្ងៃទី១៤ កក្កដា ប្រកាស​ថា រដ្ឋ​មិនទាន់​បាន​ប្រើលុយ​បរទេស​ទាំងនេះ សូម្បីតែ​មួយ​សេន​ដើម្បី​ជួយ​ពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ និង​ងាយ​រងគ្រោះ​បណ្ដាល​មកពី​ផលប៉ះពាល់​នៃជំងឺ​កូវីដ-១៩​នោះទេ។ លោក​ព្រមាន​ចាប់ខ្លួន​សកម្មជន​បក្ស​ប្រឆាំង​មួយរូប​នៅ​ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ​ដែលថា​ លោក​យក​លុយ​របស់​អឺរ៉ុប ទៅ​បើក​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ ហើយថា​ជា​លុយ​របស់​រដ្ឋ៖ «បើថ្ងៃនោះ​ខ្ញុំបញ្ជា​ឱ្យចាប់ ពេលនេះ​លោក សុធី ឯង​នៅក្នុង​គុក​ដែលថា ខ្ញុំយក​លុយ​ពីអឺរ៉ុប​ទៅបើក​ឱ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ ១ខែ​២៥លាន​ដុល្លារ​នេះ ឈ្មោះ រ័ត្ន សុធី លោកឯង​នៅ​កន្លែងណា? លោកឯង​និយាយ​យ៉ាងម៉េច? លោកឯង​ចាំខ្លួន​ឯងទៅ ខ្ញុំផ្តាំទៅ​លោកឯង​តែ​ប៉ុណ្ណឹងទេ ហ៊ុនសែន អត់ទាន់​ប្រើប្រាស់​លុយ​បរទេស​១សេនណា ទៅលើ​បញ្ហា​ការដោះស្រាយ​បញ្ហា​សង្គម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​កម្ពុជា​ទេ»

ដោយឡែក អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ លោក មាស សុខសេនសាន បញ្ជាក់​ថា គិតរហូត​មកទល់​ពេលនេះ រដ្ឋ​ទទួល​បាន​ជំនួយ​បឋម​ពី​ប្រទេស​ និង​ដៃគូ​អភិវឌ្ឍន៍​មួយ​ចំនួន​សម្រាប់​ដោះស្រាយ​តែ​បញ្ហា​កូវីដ-១៩មួយ មាន​ក្នុងរង្វង់​ទឹកប្រាក់ ៤០លានដុល្លារ។ លោក​អះអាង​ថា​ ចំពោះ​បំណុល​សាធារណៈ​ដែល​រដ្ឋ​ខ្ចីបុល​ពី​បរទេស​វិញ ពុំមាន​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​ព្រួយបារម្ភ​នោះទេ ព្រោះ​ស្ថាប័ន​មូលនិធិ​រូបិយវត្ថុ​អន្តរជាតិ IMF វាយតម្លៃ​ជា​រៀងរាល់​ឆ្នាំ​ថា កម្ពុជា​មាន​ហានិភ័យ​ទាប​នៅ​ក្នុងការ​ខ្ចីប្រាក់ និង​ការសង​បំណុល​វិញ។ លោក​ផ្តល់​អំណះអំណាង​ថា នេះ​មិនមែន​ជា​ការជំពាក់​បំណុល​វន្ត​ករ​នោះទេ ព្រោះ​ម្ចាស់​បំណុល​នៅ​តែ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​កម្ពុជា​ខ្ចី​នៅឡើយ ខុស​ពី​ប្រទេស​ដទៃ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ចង់ខ្ចី តែ​គ្មាន​លទ្ធភាព​ទទួល​បាន​កម្ចី៖ «ខ្ញុំចង់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​លោក​ទៅ​ស្តាប់​ខាង​ស្ថាប័ន​អន្តរជាតិ ដែល​ល្បីៗ​ជាពិសេស​ស្ថាប័ន​ហិរញ្ញវត្ថុ​ ដូចជា មូលនិធិ​រូបិយវត្ថុ​អន្តរជាតិ IMF ដែល​មាន​ទីស្នាក់ការ​នៅ​វ៉ាស៊ីនតុន​ឌីស៊ី។ ខ្ញុំចង់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ស្តាប់​ទៅវិញ ថាតើ​ការវាយតម្លៃ​អំពី​កម្ចី​របស់​រដ្ឋាភិបាល មាន​លក្ខណៈ​បែបណា? តើ​ជា​លក្ខណៈ​ដែល​មាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់ ឬក៏​ហានិភ័យ​ទាប។ សូមឲ្យ​ស្តាប់​អញ្ចឹងវិញ ពីព្រោះអី​បើសិន​យើង​ស្តាប់​តែ​ខាង​រដ្ឋាភិបាល ប្រហែល​ជា​អាច​នៅតែ​មិន​ទទួល​យក​នៅ​ក្នុង​ការបកស្រាយ​នេះ»

បើទោះជា​អំណះអំណាង​របស់​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​នេះ​អាច​ត្រឹមត្រូវ​ ក៏ប៉ុន្តែ បណ្ឌិត អៀ សុផល ពន្យល់​ថា កម្ចី​ភាគច្រើន​ប្រមូល​ផ្តុំ​ទៅលើ​ម្ចាស់​បំណុល​តែមួយ គឺ​មហាយក្សចិន ដែល​មាន​តម្លាភាព​តិចតួច​បំផុត។ លោក​ចោទ​សួរថា ហេតុអ្វី​បានជា​កម្ពុជា​ចាំបាច់​ត្រូវ​ខ្ចីលុយ​បន្ថែម នៅ​ពេល​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​តែង​អួតអាង​ថា ខ្លួន​មាន​មាសសុទ្ធ ៣០តោន មាន​ទុន​បម្រុង​អន្តរជាតិ ១៥ពាន់លាន​ដុល្លារ និង​មានសាច់​ប្រាក់​ក្នុងដៃ​ដល់ទៅ ៤ពាន់​លាន​ដុល្លារ​នោះ ហើយ​ហេតុអ្វី​បានជា​រដ្ឋាភិបាល​មិន​យក​ប្រាក់​ទាំងនេះ​មក​ប្រើប្រាស់។

ក្រប​ព្រឹត្តិបត្រ​ស្ថិតិ​បំណុល​សាធារណៈ​កម្ពុជាលេខ៩ របស់​​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ កាលពី​​ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។
ក្រប​ព្រឹត្តិបត្រ​ស្ថិតិ​បំណុល​សាធារណៈ​កម្ពុជាលេខ៩ របស់​​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ កាលពី​​ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។
​​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច និង​ហិរញ្ញវត្ថុ

គិតត្រឹម​ដំណាច់​ឆ្នាំ២០១៩ ផ្អែកតាម​ព្រឹត្តិបត្រ​ស្ថិតិ​បំណុល​សាធារណៈ​របស់​ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច កម្ពុជា​ជំពាក់​បំណុល​បរទេស​ដោយ​បាន​ដក​សាច់ប្រាក់​យក​មក​ចាយវាយ​ សរុបជាង ៨ពាន់​លានដុល្លារ (៨.០៨១,១៤លានដុល្លារ)។ ក្នុងនោះ គ្រាន់តែ​ប្រទេស​ចិន​តែមួយ កម្ពុជា​ជំពាក់​ដល់​ទៅ​ជាង ៤ពាន់​លានដុល្លារ (៤.០១៥,៩៤លានដុល្លារ) ស្ទើតែ​ជិត​ពាក់កណ្តាល ឬ ៥០% (៤៩,៧០%) នៃ​បំណុល​សាធារណៈ​សរុប ខណៈ​រដ្ឋ​ជំពាក់​បំណុល​ម្ចាស់​ឥណទាន​ពហុភាគី ដូចជា ធនាគារ​អភិវឌ្ឍ​អាស៊ី ADB ធនាគារ​ពិភពលោក World Bank​ ជាដើម មាន​ចំនួន​ជាង៣៣%។ បើគិតជា​ការចុះ​កិច្ចព្រមព្រៀង​ខ្ចីបុល​វិញ គិតត្រឹម​ដំណាច់ឆ្នាំ២០១៩ រដ្ឋ​ខ្ចីបុល​បរទេស​សរុប​រហូតដល់​ទៅ​ជាង ១២ពាន់លាន​ដុល្លារ (១២.៦៣៧,៩៨ លានដុល្លារ)។

ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​បំណុលរដ្ឋ​ឲ្យ​មានប្រសិទ្ធភាព អ្នកជំនាញ​ និងមន្ត្រី​សង្គមស៊ីវិល​ដែល​ឃ្លាំមើល​បញ្ហា​តម្លាភាព ថា​ទាល់តែ​លុបបំបាត់​ចោល​អំពើ​ពុករលួយ ធ្វើ​ផែនការ​ថវិកាឲ្យ​បាន​ល្អិតល្អន់​ច្បាស់លាស់​ដោយ​មាន​ការចូលរួម​ពី​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល លុបបំបាត់​ខ្ទង់​ចំណាយ​មិនចាំបាច់ និងកែ​លម្អ​ច្បាប់​លទ្ធកម្ម​សាធារណៈ​ឡើងវិញ ដើម្បី​ធានា​នីតិវិធី​នៃ​ការចំណាយ​លើ​សេវា​សាធារណៈ​ប្រកបដោយ​ប្រសិទ្ធភាព៕

 

 

 

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។