កសិករមួយចំនួននៅខេត្តបាត់ដំបង កំពុងប្រឈមបញ្ហាជីវភាពដោយសារតម្លៃស្រូវធ្លាក់ចុះ
2024.09.08
ពលរដ្ឋមួយចំនួន នៅខេត្តបាត់ដំបងត្អូញត្អែរអំពីបញ្ហាតម្លៃស្រូវធ្លាក់ចុះ ខណៈពួកគាត់បានចំណាយថ្លៃដើមច្រើន។ មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិល ស្នើដល់រដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធគួរតែស្ដាប់នូវក្ដីកង្វល់ និងរកដំណោះស្រាយជូនពលរដ្ឋ។
ពលរដ្ឋមួយចំនួន នៅស្រុកសង្កែខេត្តបាត់ដំបង អះអាងថា នៅប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយនេះ តម្លៃស្រូវកំពុងបន្តធ្លាក់ចុះ ធ្វើឲ្យពួកគាត់ខាតបង់ប្រាក់ប្រមាណ ១០ម៉ឺនរៀលក្នុងស្រូវមួយតោន។
កសិករនៅស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង លោកស្រី សែម ប៊ុនធី ដែលធ្វើស្រែលើផ្ទៃដីប្រមាណ៤ហិកតារថា ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ថា តម្លៃស្រូវប្រភេទអូអឹម ៥៤.៥១ ដែលឈ្មួញប្រមូលទិញ កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញានេះ គឺនៅត្រឹមតែប្រមាណ៩៥ម៉ឺនរៀល ដែលចុះប្រមាណ១០ម៉ឺនរៀល បើធៀបនឹងកាលពីថ្ងៃទី ៥ ខែកញ្ញា។ លោកស្រី ឲ្យដឹងថា បញ្ហាស្រូវធ្លាក់ថ្លៃនេះ កំពុងប៉ះពាល់ដល់បញ្ហាជីវភាព ព្រោះត្រូវរ៉ាប់រងការចំណាយថ្លៃដើម និងការប្រមូលផល។
លោកស្រី សែម ប៊ុនធី៖ «ខ្ញុំចង់សំណូមពរដល់សម្ដេច ឯកឧត្តមទាំងអស់ បានស្រូវកុំឲ្យទម្លាក់ពេកពេលអ្នកស្រែធ្វើកើតសូមសំណូមពរកុំឲ្យទម្លាក់តម្លៃស្រូវ តម្លៃដំណាំរបស់អ្នកស្រែ អ្នកស្រែវេទនាណាស់ដល់ពេលធ្វើចុះធ្វើឡើងទម្លាក់គ្នាអីចឹងជំពាក់តែអង្គការ (ធនាគារ) មិនមានអ្វីសង មានតែសំណូមពរកុំឲ្យគាត់ទម្លាក់តម្លៃ កុំតែពេលគ្នាធ្វើកើតទម្លាក់ៗ»។
កសិករឲ្យដឹងដែរថា ស្រូវប្រភេទស្រង៉ែ ដែលមានរយៈពេល ២ខែកន្លះ ក្នុងមួយតោនមានតម្លៃជិត១លាន ៣០ម៉ឺនរៀល កាលពីថ្ងៃទី៥ ខែកញ្ញា បានធ្លាក់មកនៅត្រឹម ប្រមាណ ១លាន ២០ម៉ឺនរៀល កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅមិនទាន់អាចទាក់ទងប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខប្រមាញ់ និងនេសាទខេត្តបាត់ដំបង លោក អ៊ឹម សុវណ្ណមុនី ដើម្បីសុំការបកស្រាយជុំវិញបញ្ហានេះបាននៅឡើយទេនៅថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ គណនីហ្វេសប៊ុកឈ្មោះ ចាន់ណា ក៏បានបង្ហោះវីដេអូនៅលើហ្វេសប៊ុក កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ថា តម្លៃស្រូវនៅឃុំសឿ ស្រុកមង្គលបុរី ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ក៏ធ្លាក់ចុះដែរនៅប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយនេះ។ លោក ចាន់ណា ឲ្យដឹងថា កសិករមួយចំនួននៅក្នុងឃុំនេះ ហាក់កំពុងបាក់ទឹកចិត្តនឹងតម្លៃស្រូវចុះថោក ហើយពួកគាត់មិនបានច្រូតស្រូវនោះ ទោះជាស្រូវនោះដល់ថ្ងៃច្រូតហើយក៏ដោយ។
អ្នកគ្រប់គ្រងការិយាល័យអង្គការលីកាដូ (Licadho) ប្រចាំខេត្តបាត់ដំបង និងបន្ទាយមានជ័យ លោក អ៊ិន គង់ជិត ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ថា លោកសង្កេតឃើញកសិករនៅតំបន់ខ្លះក្នុងខេត្តទាំងពីរនេះ សម្រុកច្រូតកាត់ក្នុងពេលជាមួយគ្នា ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យហាងឆេងស្រូវចុះថោក ខណៈឈ្មួញកណ្ដាលមួយចំនួន ក៏ពុំមានលទ្ធភាពទទួលទិញស្រូវម្ដងទាំងអស់ដែរ។ លោកថា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាស្រូវថ្នាក់ថ្លៃនេះ គឺមន្ត្រីកសិកម្មខេត្តបាត់ដំបង និងសភាពាណិជ្ជកម្មខេត្តបាត់ដំបង គួរតែបញ្ចេញកញ្ចប់ថវិកាមួយចំនួន ក្នុងការប្រមូលទិញស្រូវពីកសិករក្នុងតម្លៃសមរម្យ។
លោក អ៊ិន គង់ជិត៖ «យើងអំពាវនាវក្នុងនាមសង្គម សូមឲ្យសភាពាណិជ្ជកម្មខេត្ត និងក្រសួងពាណិជ្ជកម្មឲ្យទំនាក់ទំនង ដើម្បីបង្កើតទីផ្សារឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបានលក់កសិផលរបស់គាត់ហ្នឹងក្នុងតម្លៃសមរម្យ ឬក្នុងតម្លៃខ្ពស់ដែលអាចឲ្យគាត់រួចខ្លួនបាន»។
កសិករមួយចំនួនឲ្យដឹងថា ការដាំដុះស្រូវ អាយុកាលខ្លីដូចជាពូជសែនក្រអូប និងពូជអូអឹម ៥៤.៥១ (OM 54.51) កសិករត្រូវចំណាយជាច្រើន ដូចជា ថ្លៃពូជស្រូវ ចាប់ពី១រយដល់២រយគីឡូក្រាម ដែលមានតម្លៃប្រមាណ ៣៦ម៉ឺនរៀល ការរៀបចំដីដោយជួលគ្រឿងយន្តកសិកម្ម ដើម្បីភ្ជួរ និងរាស់ដី ដែលមានតម្លៃប្រមាណ២៦ម៉ឺនរៀល ថ្លៃជីទ្រាប់បាតដីចំនួន២បាវ ដែលមានតម្លៃប្រមាណ៣៦ម៉ឺនរៀល ថ្លៃថ្នាំកំចាត់សត្វល្អិត និងថ្នាំប៉ូវកសិកម្ម ដែលមានតម្លៃប្រមាណ១០ម៉ឺនរៀល និងថ្លៃជួលដីស្រែដែលមានតម្លៃប្រមាណ៦០ម៉ឺនរៀល ដែលសរុបមានតម្លៃប្រមាណ ១លាន៦៨ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយហិកតារ។ នេះនៅមិនទាន់រាប់បញ្ចូលថ្លៃច្រូតកាត់ ដឹកជញ្ជូន សម្ងួតស្រូវ និងកម្លាំងពលកម្មម្ចាស់ស្រែនៅឡើយទេ។
កសិករ ឲ្យដឹងដែរថា ស្រូវ ដែលមានទឹកគ្រប់គ្រាន់អាចទទួលបានផលចាប់ពី ៥ ដល់ ៦តោនក្នុងមួយហិកតារ ប៉ុន្តែស្រូវ ដែលឆ្ងាយពីតំបន់ប្រភពទឹកអាចទទួលបានត្រឹម ៣តោនប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយហិកតារ។ ពួកគាត់រំពឹងថា តម្លៃស្រូវទាបបំផុត ដែលអាចរ៉ាប់រងការចំណាយថ្លៃដើម និងកម្លាំងពលកម្ម គឺចាប់ពី១ គីឡូក្រាមលើសពី ១ពាន់រៀល។
កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខប្រមាញ់ និងនេសាទ កញ្ញា អឹម រចនា ឲ្យដឹងថា តម្លៃស្រូវនៅកម្ពុជា បានហក់ឡើងដល់ ១ពាន់៣រយរៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយសារតែប្រទេសវៀតណាម នៅមិនទាន់ដល់រដូវប្រមូលផល ប៉ុន្តែជាប់កុងត្រាលក់ស្រូវអង្ករជាមួយប្រទេស ទើបវៀតណាមបានទិញស្រូវនៅកម្ពុជាក្នុងតម្លៃខ្ពស់។ កញ្ញា បញ្ជាក់ថា លុះដល់ប្រទេសវៀតណាមដល់រដូវប្រមូលផលដែរ ទើបធ្វើឲ្យតម្រូវការស្រូវពីកម្ពុជាថយចុះ ហើយតម្លៃស្រូវក៏ធ្លាក់ថ្លៃ។
របាយការណ៍រដ្ឋបាលខេត្តបាត់ដំបងបង្ហាញថា ខេត្តនេះមានផ្ទៃដីកសិកម្មសរុប ជាង៤សែន ហិកតារ (៤១៥.២០០) ក្នុងនោះដីសម្រាប់ធ្វើស្រូវមាន ជាង៣សែនហិកតារ(៣១៥.១០០ ហិកតារ)។ បើទោះបីជា គោលនយោបាយយុទ្ធសាស្ត្របញ្ចកោណរបស់រដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី៧ បានលើកឡើងពីការលើកស្ទួយវិស័យកសិកម្ម ផ្ដោតលើការអភិវឌ្ឍកសិកម្មទំនើប ជំរុញការប្រកួតប្រជែងនិងលើកស្ទួយជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមតំបន់ជនបទក៏ដោយ ប៉ុន្តែគោលនយោបាយនេះ ហាក់នៅពុំទាន់ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់កសិករជាដុំកំភួនឡើយ ដោយកសិករតែងត្អូញត្អែរពីបញ្ហាគ្រោះរាំងស្ងួតដោយសារគ្មានប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រស្រោចស្រពដំណាំ និងបញ្ហាគ្មានទីផ្សារកសិកម្មដូចជា ទិន្នផលស្រូវលក់បានតម្លៃថោកជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។