បញ្ហា​ប្រឈម​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ក្រោយ​ក្រុមហ៊ុន​កាប់​ឈើ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់

ដោយ ទីន ហ្សាការីយ៉ា
2013.05.17
Share on WhatsApp
Share on WhatsApp
ព្រៃ​ឡង់ កំពង់ធំ ៣០៥ ឈើ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​​វៀតណាម​ឈ្មោះ CRCK បាន​ផ្ដួល​រំលំ​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ស្ថិត​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ធំ រូប​ថត​ថ្ងៃ​២៤ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​២០១១។
RFA/Kim Peou

ព្រៃ​ឡង់ ឬ​ព្រៃ​ស្រោង នៅ​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ ដែល​លាត​សន្ធឹង​ជាប់​នឹង​ព្រំ​ប្រទល់​ខេត្ត​ព្រះវិហារ ត្រូវ​បាន​ក្រុម​ឈ្មួញ និង​ជន​ល្មើស​កាប់​ឈើ​យ៉ាង​អានាធិបតេយ្យ នៅ​ក្នុង​រយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​កន្លង​មក​នេះ។

ប៉ុន្តែ យ៉ាង​នេះ​ក្ដី ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឡង់​ជា​ទ្រង់ទ្រាយ​ធំ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ នោះ ត្រូវ​បាន​សហគមន៍​ការពារ​ព្រៃ​ឈើ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ (CRCK) បាន​កាប់​ទន្ទ្រាន​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់​ជា​ទ្រង់ទ្រាយ​ធំ​អស់​រាប់​ពាន់​ហិកតារ ទោះ​បី​ជា​បណ្ដាញ​សហគមន៍​ការពារ​ព្រៃ​ឡង់​មក​ពី​ខេត្ត​ក្រចេះ ព្រះវិហារ ស្ទឹងត្រែង និង​កំពង់ធំ បាន​ប្រើ​មធ្យោបាយ​គ្រប់​រូបភាព ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​របស់​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ស្រោង​របស់​ក្រុមហ៊ុន​នេះ នៅ​តែ​មាន​សកម្មភាព​កាប់​ដដែល។

ក្រុម​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ នៅ​ក្នុង​ឃុំ​ដងកាំបិត ស្រុក​សណ្ដាន់ បាន​លើក​ឡើង​ថា ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​មាន​គោល​បំណង​កាប់​ឈើ​ជា​រឿង​សំខាន់​ជាង​វិនិយោគ​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ។

នៅ​ក្រោម​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ក្ដៅ​ហែង​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ គ្មាន​ម្លប់​ដើម​ឈើ​ដូច​កាល​ពី​មុន​ទៀត​ទេ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​ដងកាំបិត ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ។ តំបន់​នេះ​បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​វាល​លាត​សន្ធឹង​ល្វឹងល្វើយ​មើល​ទៅ​ឆ្ងាយ​ដាច់​កន្ទុយ​ភ្នែក ដោយសារ​តែ​ការ​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​ធំៗ​អស់។

តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ឬ​ព្រៃ​ស្រោង ដែល​ជា​សម្បត្តិ​ធម្មជាតិ​បន្សល់​ទុក​ពី​ជីដូន​ជីតា​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​នោះ បាត់បង់​មួយ​រំពេច ដោយសារ​តែ​គោល​នយោបាយ​អភិវឌ្ឍន៍​របស់​រដ្ឋាភិបាល តាម​រយៈ​ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ទៅ​ក្រុមហ៊ុន​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ស្ថិត​នៅ​ស្រុក​សណ្ដាន់។

អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​នោះ ព្រៃ​ឡង់ ដែល​ជា​ព្រៃ​ធម្មជាតិ​ចុង​ក្រោយ មាន​ដើម​ឈើ​ធំៗ និង​មាន​ជីវចម្រុះ​ជាច្រើន​ប្រភេទ​នៅ​តំបន់​អូរនាវ អន្លង់គគីរ ព្រៃនាងគួរ និង​តំបន់​មួយ​ចំនួន​ផ្សេងៗ​ទៀត​ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​វាល​ល្ហល្ហេវ ស្ទើរ​តែ​មិន​គួរ​ឲ្យ​ជឿ​ថា​តំបន់​នោះ​ជា​តំបន់​ព្រៃ​ឈើ​ធំៗ​កាល​ពី​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន។ អ្វី​ដែល​នៅ​សេសសល់​នោះ គឺ​ដើម​ឈើ​ធំៗ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​ដុត​ចោល តែ​មិន​ឆេះ​អស់ និង​គំនរ​ឈើ​ដែល​អារ​ទុក​នៅ​លើ​ដី​វាល ដែល​ក្រុមហ៊ុន​រក្សា​ទុក​មុន​នឹង​ដឹក​ចេញ​ពី​តំបន់​ដី​វាល​នោះ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ នៅ​ភូមិ​ស្រែវាល ឃុំ​ដងកាំបិត ឈ្មោះ សុខ ផ្លក បាន​រៀបរាប់​ថា សព្វថ្ងៃ​នេះ​ពួក​គាត់​គ្មាន​ការងារ​អ្វី​ធ្វើ​ទៀត​ទេ ពីព្រោះ​មុខ​របរ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​ពួក​គាត់​ដែល​ពឹង​អាស្រ័យ​លើ​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ​នោះ ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ បាន​បំផ្លាញ​អស់​ទៅ​ហើយ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ទោះ​បី​ជា​ក្រុមហ៊ុន​ផ្ដល់​ការងារ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ធ្វើ​ក្ដី ប៉ុន្តែ​ចំណូល​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​តាម​រយៈ​ស៊ី​ឈ្នួល​ក្រុមហ៊ុន រក​មិន​បាន​ច្រើន​ទៀត ពេល​ខ្លះ​ក្រុមហ៊ុន​ជំពាក់​ថ្លៃ​ឈ្នួល​ទៀត។ លោក សុក ផ្លក អះអាង​ថា កាល​ពី​មុន គាត់​ទៅ​រក​ជ័រ​ច្បោះ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​បាន​ជាង ៣​ម៉ឺន​រៀល៖ «កាល​ពី​មុន​នៅ​ព្រៃ​ឡង់ បើ​សិន​ជា​នៅ​តែ​បណ្ដោយ​ទៀត គេ​នឹង​កាប់​អស់»

ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​លើក​ឡើង​ទៀត​ថា ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ មិន​ត្រឹម​តែ​កាប់​ដើម​ច្បោះ​ដែល​បន្សល់​ទុក​ពី​ជីដូន​ជីតា​របស់​ពួក​គាត់​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ រីឯ​ដី​ចម្ការ​របស់​ពួក​គាត់​នៅ​ក្បែរ​ភូមិ ក៏​ក្រុមហ៊ុន​វាត​ទី​យក​ដែរ ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​សន្យា​ថា​នឹង​ផ្ដល់​សំណង តែ​រហូត​មក​ទល់​ពេល​នេះ មិន​ទាន់​ផ្ដល់​សំណង​ជូន​នៅ​ឡើយ។

គំនរ​ឈើ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ អភិវឌ្ឍន៍ កៅស៊ូ (C.R.C.K Aphivath Caoutchouc Co., Ltd) កាប់​រំលំ​ដើម្បី​យក​ដី​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៣
គំនរ​ឈើ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ អភិវឌ្ឍន៍ កៅស៊ូ (C.R.C.K Aphivath Caoutchouc Co., Ltd) កាប់​រំលំ​ដើម្បី​យក​ដី​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៣
RFA/Tin Zakariya

ស្ត្រី​មេម៉ាយ​កូន ៦​នាក់ មួយ​រូប​ឈ្មោះ រឿង រើយ បាន​រៀបរាប់​ទាំង​ក្ដី​អស់​សង្ឃឹម​ថា កាល​ពី​មុន គាត់​បាន​ចំណូល​ពី​ការ​រក​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ និង​ចម្ការ​ស្វាយ និង​ម្នាស់​របស់​គាត់ តែ​សព្វថ្ងៃ​នេះ ក្រៅ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​បាន​កាប់​ដើម​ច្បោះ​របស់​ពួក​គាត់ ក្រុមហ៊ុន​ក៏​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​ចម្ការ​របស់​គាត់​ថែម​ទៀត។ ស្ត្រី​ដដែល​បាន​រំឭក​អំពី​ការ​តស៊ូ​ដើម្បី​បាន​ដី​ចម្ការ​ថា កាល​ពី​ជាង ១០​ឆ្នាំ​មុន អ្នកស្រី និង​ស្វាមី បាន​តស៊ូ​កាប់​រាន​ដី​ព្រៃ​បាន​ប្រមាណ ៥​ហិកតារ ដើម្បី​ធ្វើ​ចម្ការ តែ​ជា​អកុសល ស្វាមី​របស់​គាត់​ត្រូវ​ពស់​ចឹក​ស្លាប់​ពេល​កាប់​រាន​ដី​ព្រៃ​នោះ។ ហើយ​កេរមរតក​ដី​ចម្ការ​បន្សល់​ពី​ស្វាមី ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​យក​ទៅ​វិញ៖ «មន្ទីរ​បក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា បាន​ផ្ដិត​មេដៃ​ខ្ញុំ​ម្ដង​ហើយ ដោយ​សន្យា​ថា​នឹង​ជួយ​រក​សំណង​ឲ្យ តែ​ឥឡូវ​នេះ គេ​ថា​អត់​បាន​ទេ​យូរ​ហើយ»

បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ​ទៀត ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រៅ​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​បាត់​មុខ​របរ និង​ដី​ចម្ការ​នោះ គឺ​ប៉ះពាល់​លើ​ការ​ចិញ្ចឹម​សត្វ​ពាហនៈ​ថែម​ទៀត ពីព្រោះ​ថា​គោ​ក្របី​របស់​ពួក​គាត់ មិន​អាច​លែង​ដូច​កាល​ពី​មុន​ទៀត​ទេ។ អ្នក​យាម​ដី​ក្រុមហ៊ុន​មិន​ឲ្យ​គោ​ដើរ​ឆ្លង​កាត់​នោះ​ឡើយ។ អ្នក​ភូមិ​បញ្ជាក់​ថា កាល​ពី​មុន សត្វ​គោ​ក្របី ជា​ប្រភព​ចំណូល​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​មួយ​របស់​ពួក​គាត់ ដែល​ពួក​គាត់​លក់​នៅ​ពេល​ត្រូវ​ការ​លុយ តែ​សព្វថ្ងៃ​នេះ មិន​អាច​ចិញ្ចឹម​សត្វ​គោ​ក្របី​បាន​ដូច​កាល​ពី​មុន​ទៀត​ទេ។

អភិបាល​ខេត្ត​កំពង់ធំ លោក អ៊ុត សំអន មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ទៅ​គ្រប់​ក្រុមហ៊ុន​ទាំងអស់​នៅ​កំពង់ធំ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​បាន​ចុះ​ទៅ​សិក្សា​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​ច្បាស់​លាស់ មុន​នឹង​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត។ លោក អ៊ុត សំអន បាន​ពន្យល់​ថា ការ​កាប់​ឈើ​នោះ​មិន​មែន​ជា​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ទេ គឺ​ជា​ក្រុមហ៊ុន​ក្នុង​ស្រុក​ទេ ដែល​ទទួល​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​ទទួល​ឈើ និង​មាន​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​ត្រឹមត្រូវ រីឯ​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ យក​តែ​ដី​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី បណ្ដាញ​ការពារ​ព្រៃ​ឡង់ លោក ម៉ិញ នី បាន​អះអាង​ថា គោល​បំណង​ធំ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ នេះ គឺ​ការ​កាប់​ឈើ​ដែល​ឈើ​មួយ​ចំនួន​អារ​កែច្នៃ​ក្នុង​ស្រុក និង​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដឹក​យក​ទៅ​ប្រទេស​វៀតណាម ឆ្លង​កាត់​ខេត្ត​កំពង់ចាម។

ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ប្រមាណ ៦​ពាន់​ហិកតារ។ របាយការណ៍​ពី​មន្ទីរ​កសិកម្ម ខេត្ត​កំពង់ធំ បាន​សរសេរ​ថា គិត​ដល់​ថ្ងៃ​ទី៣០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១២ ក្រុមហ៊ុន​នេះ​ឈូស​ឆាយ​ដី​បាន​ជិត ៤​ពាន់​ហិកតារ និង​ដាំ​កៅស៊ូ​បាន​ជាង ២.៥០០​ហិកតារ។

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី បណ្ដាញ​ការពារ​ព្រៃ​ឡង់ បាន​លើក​ឡើង​ថា ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ បាន​ឈូស​ឆាយ​ដី​លើស​ពី​ចំនួន ៦​ពាន់​ហិកតារ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​ជូន​ក្នុង​គោល​បំណង​ចម្បង​ដើម្បី​កាប់​ឈើ​នាំ​ចេញ​ទៅ​ប្រទេស​វៀតណាម។

នៅ​ក្រៅ​បរិវេណ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ បាន​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​នោះ នៅ​តំបន់​ជុំវិញ​នោះ ព្រៃ​ឈើ​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេ​កាប់​បំផ្លាញ​ដែរ។ នៅ​កន្លែង​ខ្លះ ខាង​បរិស្ថាន​បាន​ដាក់​ស្លាក​ជាប់​នឹង​ដើម​ឈើ សរសេរ​ថា ហាម​កាប់​រុករាន​ព្រៃ​ឈើ ប៉ុន្តែ​នៅ​ខាង​ក្រោយ​ស្លាក​សញ្ញា​នោះ​ប្រមាណ​ជា ២​ម៉ែត្រ ឃើញ​ថា​ដើម​ឈើ​ត្រូវ​បាន​គេ​កាប់​ផ្ដួល និង​យក​ភ្លើង​ដុត​ចោល។ កន្លែង​ខ្លះ​ទៀត មាន​សរសេរ​អក្សរ​ពណ៌​ក្រហម​ដាក់​ថា ដី​កំពុង​ប្ដឹង​ផ្ដល់​ទៅ​តុលាការ​ជាដើម។

ទិដ្ឋភាព​ជា​ទូទៅ​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ នៅ​ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ដែល​ជាប់​ព្រំ​ប្រទល់​ខេត្ត​ព្រះវិហារ នោះ លែង​មាន​ព្រៃ​ឈើ​ធំៗ​ទៀត​ហើយ ដោយសារ​តែ​ការ​កាប់​រាន។ អ្នក​ភូមិ​អះអាង​ថា ពិសេស​ក្រុមហ៊ុន ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ពីព្រោះ​ថា​នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ពី​ទីតាំង​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ​ប៉ុន្មាន គឺ​មាន​ការដ្ឋាន​អារ​ឈើ​ដ៏​ធំ​មួយ​នៅ​កន្លែង​នោះ ដែល​គេ​យក​ស័ង្កសី​បាំង​ព័ទ្ធ​ជា​របង​ជុំវិញ មាន​ផ្ទៃដី​រាប់​សិប​ហិកតារ។ ទីតាំង​អារ​ឈើ​នោះ អ្នក​ស្រុក​អះអាង​ថា ជា​ការដ្ឋាន​របស់​ក្រុមហ៊ុន។ នៅ​កន្លែង​ទ្វារ​ចូល សរសេរ​អក្សរ​ពណ៌​ក្រហម​ធំៗ​ថា ហាម​ចូល។

ដ្បិត​តែ​ការ​ទទួល​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋាភិបាល​របស់​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ក្នុង​ន័យ​អភិវឌ្ឍ​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ​ក្ដី ប៉ុន្តែ​ការ​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាច្រើន ពិសេស​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ ខាត​បង់ និង​ទទួល​រង​នូវ​ផល​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ បន្ទាប់​ព្រៃ​ឈើ​ទាំង​នេះ​បាត់បង់។ ហើយ​តំបន់​ខ្លះ​ដែល​នៅ​សេសសល់​ដើម​ឈើ​ខ្លះៗ​នោះ គឺ​ឮ​សំឡេង​បក្សាបក្សី​ស្រែក​ឆ្លង​ឆ្លើយ​គ្នា​ពី​មួយ​ទៅ​មួយ។

«សំឡេង​សត្វ»

ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក (Global Witness) បាន​ចេញ​របាយការណ៍​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី១៣ ឧសភា ថា ក្រុមហ៊ុន​ចម្ការ​កៅស៊ូ​ធំ​ពីរ​របស់​វៀតណាម គឺ ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ (Hoang Anh Gia Lai= HAGL) និង​ក្រុមហ៊ុន វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប (Vietnam Rubber Group=VRG) កំពុង​បង្ក​វិបត្តិ​ដីធ្លី​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ រំលោភ​ច្បាប់ និង​សិទ្ធិ​មនុស្ស ដោយ​គ្មាន​ទោសពៃរ៍​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា និង​ឡាវ តាម​រយៈ​ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ។ របាយការណ៍​នោះ​បាន​សង្កត់​ធ្ងន់​ថា ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ដែល​ទទួល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា និង​ឡាវ កំពុង​ឃុបឃិត​ជាមួយ​មន្ត្រី​គ្រាក់ៗ ពាណិជ្ជករ និង​ឧកញ៉ា​ពុក​រលួយ​បំពាន​ច្បាប់ បង្ក​មហន្តរាយ​ដល់​បរិស្ថាន និង​ជីវភាព​រស់នៅ​របស់​ប្រជា​សហគមន៍​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ។

គល់​ឈើ​ដែល​ត្រូវ​គ្រឿង​ចក្រ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ អភិវឌ្ឍន៍ កៅស៊ូ (C.R.C.K Aphivath Caoutchouc Co., Ltd) គាស់​រំលើង​ដើម្បី​យក​ដី​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៣
គល់​ឈើ​ដែល​ត្រូវ​គ្រឿង​ចក្រ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ស៊ី.អ.ស៊ី.ខេ អភិវឌ្ឍន៍ កៅស៊ូ (C.R.C.K Aphivath Caoutchouc Co., Ltd) គាស់​រំលើង​ដើម្បី​យក​ដី​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក្នុង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៣
RFA/Tin Zakariya

ច្បាប់​ភូមិបាល និង​ច្បាប់​វិនិយោគ បាន​ចែង​ថា ក្រុមហ៊ុន​មួយ​មាន​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​ដី​មិន​ឲ្យ​លើស​ពី ១​ម៉ឺន​ហិកតារ។ ប៉ុន្តែ ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ ទទួល​បាន​ជិត ៥​ម៉ឺន​ហិកតារ និង​ក្រុមហ៊ុន វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប ទទួល​បាន​ជាង ១​សែន ៦​ម៉ឺន​ហិកតារ។ រូបភាព​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​ពីរ​ទទួល​ដី​បាន​យ៉ាង​ច្រើន​នេះ គឺ​តាម​រូបភាព​បំបែក​សាខា​តូចៗ​វិនិយោគ​គ្រប់​តំបន់​ដែល​សម្បូរ​ព្រៃ​ឈើ​ធំៗ ដើម្បី​អាច​កាប់​ឈើ​យក​ទៅ​លក់​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស។

ប៉ុន្តែ របាយការណ៍​នេះ​ត្រូវ​បាន​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​បាន​បដិសេធ ថា​ជា​របាយការណ៍​មិន​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ការ​ពិត។ ហើយ​ជំរុញ​ឲ្យ​ដាក់​ពាក្យ​ប្ដឹង​រដ្ឋាភិបាល ប្រសិន​រក​ឃើញ​មាន​បទ​ល្មើស​កាប់​ឈើ​ដូច​របាយការណ៍​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក បាន​រក​ឃើញ​នោះ។

ឆ្លើយ​តប​ទៅ​នឹង​បញ្ហា​នេះ លោក ឈឹម សាវុធ ជា​អ្នក​សម្រប​សម្រួល​គម្រោង​វេទិកា​សាធារណៈ និង​បណ្តុះ​បណ្តាល​នៃ​មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិ​មនុស្ស​កម្ពុជា មាន​ប្រសាសន៍​ថា បើ​រដ្ឋាភិបាល​ចង់​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ព្រៃ​ឈើ​ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម កាប់ ឬ​មិន​កាប់​នោះ លោក​ជំរុញ​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​ផ្ទាល់​នៅ​ស្រុក​សណ្ដាន់ នឹង​ឃើញ​ការ​ពិត​ថា​យ៉ាង​ណា​នោះ។

របាយការណ៍​របស់​មន្ទីរ​កសិកម្ម​ខេត្ត​កំពង់ធំ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នៅ​ទូទាំង​ខេត្ត​មាន​ចំនួន ៣៤​ក្រុមហ៊ុន លើ​ផ្ទៃដី​សរុប​ជាង ១​សែន​ហិកតារ។

ព្រៃ​ឡង់​ជា​ព្រៃ​ធម្មជាតិ​ចុង​ក្រោយ ហើយ​ធំ​ជាង​គេ​នៅ​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍ មាន​ទំហំ​ប្រមាណ ៣.៦០០​គីឡូម៉ែត្រ​ក្រឡា ជា​ព្រៃ​ស្រោង និង​សម្បូរ​ទៅ​ដោយ​ជីវចម្រុះ ដែល​ជា​ទី​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​ចំនួន ២៧​ប្រភេទ និង​មាន​ឈើ​ប្រណិតៗ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ចំនួន ២០​ប្រភេទ គ្រប​ដណ្ដប់​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា លើ​ខេត្ត​ចំនួន​៤ គឺ​ខេត្ត​កំពង់ធំ ព្រះវិហារ ក្រចេះ និង​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង។

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ទោះ​បី​ជា​អនុក្រឹត្យ​ស្ដីពី​សម្បទាន​ដី​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​រដ្ឋាភិបាល បាន​កំណត់​ច្បាស់​ពី​ការ​ចុះ​ត្រួត​ពិនិត្យ និង​វាយ​តម្លៃ​ផល​ប៉ះពាល់​ជា​មុន​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ប៉ុន្តែ​ជាក់ស្ដែង រដ្ឋាភិបាល​មិន​សូវ​អនុវត្ត​ទៅ​លើ​អនុក្រឹត្យ​នេះ​ទាំង​ស្រុង​ទេ។ បញ្ហា​នេះ សហគមន៍​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​កួយ បាន​សម្ដែង​ក្ដី​ព្រួយ​បារម្ភ​ពី​អនាគត​របស់​ពួក​គាត់ ថា​តើ​ពួក​គាត់​នឹង​រស់នៅ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច ក្រោយ​ពេល​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ​ត្រូវ​បាន​បាត់បង់​អស់ និង​គ្មាន​ដី​ធ្វើ​កសិកម្ម​នោះ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។