ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះពីទឹកជំនន់ កំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជីវភាពលំបាក ដោយសារពួកគេបានខាតបង់ការចំណាយលើការធ្វើស្រែ ដែលត្រូវបានទឹកជំនន់បំផ្លាញទាំងអស់។ មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលយល់ថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវមានអន្តរាគមន៍ជួយឧបត្ថម្ភដល់កសិករដែលរងគ្រោះពីទឹកជំនន់ឱ្យបានគ្រប់គ្នា នឹងមិនត្រូវមានការប្រកាន់និន្នាការនយោបាយ ឬបក្សពួកឡើយ។
កសិករម្នាក់រស់នៅខេត្តបាត់ដំបង គឺលោក ស៊ីម សន ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី២៦ ខែតុលា ថា ជីវភាពរបស់ក្រុមគ្រួសារលោកកាន់តែមានការលំបាកលំបិន ព្រោះលោកបានខាតបង់ទៅលើការចំណាយថ្លៃស្រូវពូជ ថ្លៃជី និងជួលម៉ាស៊ីនគេធ្វើដីស្រែ ហើយទឹកជំនន់បានបំផ្លិចបំផ្លាញស្រូវរបស់លោកឱ្យរលួយអស់ ដែលមានទំហំរហូតដល់ទៅជាង៣ហិកតារ។ លោកបន្តថា បើទោះបីជាគ្រួសាររបស់លោកមានបងស្រីជាជនពិការ និងមានជីវភាពក្រីក្រក្ដី ក៏ប៉ុន្តែលោកមិនដែលទទួលបានអំណោយពីរដ្ឋាភិបាលនាពេលកន្លងមកនោះទេ ខណៈអ្នកភូមិរបស់លោកខ្លះទៀតដែលមានជីវភាពធូរធារ និងមិនបានធ្វើស្រែចម្ការផងនោះ បែរជាទទួលបានអំណោយពីអាជ្ញាធរទៅវិញ។
លោក ស៊ីម សន៖«គេជីវភាពគេគ្រាន់ធូរធារអ្នកអត់ អត់ អ្នកមាន មាន អ្នកខ្លះមានសុទ្ធតែឡាន លេងទៅម្ដង លេងសុទ្ធតែ៣ ៤នាក់អីវិនឯណោះ មានសុទ្ធតែឡានហើយទៅបើកអំណោយ បែរជាអ្នកពិការអត់ ប្រហែលគេគិតថាខ្ញុំហ្នឹងមានទេដឹង ហ៊ឺស(សំឡេងសើច)រកតែផ្ទះនៅមិនបានផង នៅជាមួយទ្រុងជ្រូកហ្នឹង»។
ស្រដៀងគ្នានេះ កសិករម្នាក់ទៀតរស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ គឺលោក វឿន ភាព ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា គ្រួសាររបស់លោកមិនបានទទួលអំណោយពីភាគីណាមួយនៅឡើយ ខណៈទឹកជំនន់បានធ្វើឱ្យស្រែរបស់លោកជាង ៤ហិកតាររលួយអស់។ លោកថា ជីវភាពគ្រួសាររបស់លោកកាន់តែលំបាកលំបិន ព្រោះលោកត្រូវរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់អាហារប្រចាំថ្ងៃ ហើយត្រូវសងបំណុលធនាគារ ដែលលោកបានខ្ចីដើម្បីចំណាយធ្វើស្រែកន្លងមកអស់ជាង៣លានរៀលបន្ថែមទៀត។ ជាមួយគ្នានេះ លោក វឿន ភាព ស្នើសុំឱ្យរដ្ឋាភិបាលចែកអំណោយឱ្យមានភាពស្មើគ្នា និងបានទៅដល់ដៃគ្រួសារកសិករក្រីក្រីផង។
លោក វឿន ភាព៖«មកដល់វាមិនកើតហើយ វាខាត ខាតទុនច្រើនហើយ ចាប់(ខ្ចី)របស់គេទាំងអស់អ៊ីចឹង ចាប់(ខ្ចី)របស់គេ ទិញជី អីផង ម៉េចបានដើមវិញបើវារលួយម៉ត់អញ្ចេះហើយ មិនដឹងទៅធ្វើអី បើរកដើមអីគ្មាន។ វាអត់មានធ្វើការអីទេសព្វថ្ងៃនេះ រកតែត្រីវាលស្រែហ្នឹង ណាចៅរៀនផង អីផង ក៏មិនដឹងរកអី ក៏ខ្ញុំរកត្រីបានត្រីឆ្លូញ ត្រីអីលក់ឱ្យចៅទៅរៀន»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ លោក សុទ្ធ គឹមកុលមុនី ដើម្បីបកស្រាយពីបញ្ហានេះបាននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃទី២៦ ខែតុលា ដោយទូរស័ព្ទចូលតែមិនមានអ្នកទទួល។ ទោះជាយ៉ាងណា លោក សុទ្ធ គឹមកុលមុនី ធ្លាប់ប្រាប់សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកថា គ្រោះទឹកជំនន់ក្នុងឆ្នាំ២០២២នេះ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងឆ្នាំ២០២១ ដោយបានបណ្ដាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផលដំណាំរបស់ប្រជាកសិករចំនួន១៩ខេត្ត នៅក្នុងនោះប្រជាកសិករបានរងគ្រោះដោយទឹកជំនន់មានចំនួនជាង ១០ម៉ឺនគ្រួសារ ដោយឡែករដ្ឋាភិបាលបានផ្ដល់ជំនួយបានត្រឹមតែជាង ២ម៉ឺនគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះ។
ជុំវិញរឿងនេះ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា លោក ថេង សាវឿន យល់ឃើញថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវជួយឧបត្ថម្ភដល់កសិករដែលរងគ្រោះពីទឹកជំនន់ឱ្យបានគ្រប់ៗគ្នា ព្រោះនេះគឺជាតួនាទីរបស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងការផ្ដល់កិច្ចគាំពារសង្គមដល់ប្រជាពលរដ្ឋ នៅពេលដែលមានគ្រោះមហន្តរាយ។ លោកបន្ថែមថា លោកគាំទ្រចំពោះការផ្ដល់អំណោយរបស់រដ្ឋាភិបាលកន្លងមក ក៏ប៉ុន្តែចំនួនប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដែលទទួលបានអំណោយ គឺមានចំនួនតិចតួចណាស់ បើប្រៀបធៀបជាមួយចំនួនជនរងគ្រោះទឹកជំនន់ទាំងអស់ដែលមានរហូតដល់ទៅជាង ១០ម៉ឺនគ្រួសារ។ ជាមួយគ្នានេះ លោក ថេង សាវឿន យល់ថា រដ្ឋាភិបាលគួរចែកពូជស្រូវដល់កសិករឱ្យបានគ្រប់គ្នា នឹងទាន់ពេលវេលា ដើម្បីលើកកម្ពស់ដល់ជីវភាពរបស់កសិករ ហើយមិនត្រូវមានការរើសអើងនិន្នាការនយោបាយ ឬផ្ដល់អំណោយតែបក្សពួក ឬក្រុមគ្រួសារគ្នាឯងឡើយ។
លោក ថេង សាវឿន៖«កាលណាមានការចែក និងផ្ដល់ជូនប្រជាពលរដ្ឋមិនបានសមស្រប នៅពេលរងគ្រោះដូចគ្នានេះ ខ្ញុំគិតថាអ្នកដែលខាតបង់គឺរដ្ឋាភិបាល ហើយនឹងប្រជាពលរដ្ឋ មិនមែនជាអ្នកផ្សេងជាអ្នកខាតបង់ទេ ពីព្រោះប្រជាពលរដ្ឋនឹងបាត់បង់ទំនុកចិត្ត(លើរដ្ឋាភិបាល)ហើយប្រជាពលរដ្ឋនឹងធ្លាក់ខ្លួនកាន់តែក្រីក្រ កាន់តែវេទនា ដល់ពេលហើយរឿងទាំងអស់ហ្នឹងជាបន្ទុករបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលត្រូវដោះស្រាយតទៅមុខទៀត»។
អ្នកស្រាវជ្រាវការអភិវឌ្ឍសង្គមកន្លងមកតែងលើកឡើងថា រដ្ឋាភិបាលមិនបានបំពេញតួនាទីកិច្ចគាំពារសង្គមឱ្យបានល្អប្រសើរឡើយ។ ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រី និងក្រុមអ្នករងគ្រោះពីគ្រោះធម្មជាតិទាំងនោះ តែងប្រឈមនឹងជីវភាពខ្វះខាត និងត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើចំណាកស្រុកទៅរកការងារធ្វើនៅបរទេស មិនអាចរស់នៅជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ដើម្បីរកចំណូលសងបំណុលធនាគារបាននោះឡើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។