ប្រតិកម្ម​របស់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​អតីត​មេ​គុក​ទួល​ស្លែង កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច

0:00 / 0:00

ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន ដែល​រស់នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស រួម​មាន​សហរដ្ឋ​អាមេរិក (United States) និង​ប្រទេស​កាណាដា (Canada) ជា​ដើម មិន​ចាប់​អារម្មណ៍ ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​អតីត​មេ​គុក​ទួល​ស្លែង កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច នោះ​ឡើយ។ ពួក​គេ​ថា ទោះ​បី​ជា​បាន​មក​រស់នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​ក្ដី ក៏​ពួក​គាត់​នៅ​តែ​ចងចាំ​ជា​និច្ច​ពី​សោកនាដកម្ម​ក្នុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ពី​ឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ១៩៧៩។

ចំណែក​សហគមន៍​ព្រះសង្ឃ​ខ្មែរ​សាជីវកម្ម​នៅ​អូស្ត្រាលី (Australia) និង​នូវែលហ្សេឡង់ (Newzealand) ក៏​បាន​ចេញ​សេចក្ដី​ថ្លែង​ការណ៍​រំលឹក​ពី​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ប្រឆាំង​មនុស្ស​ជាតិ ក្នុង​របប​ប្រល័យ​ពូជ​សាសន៍​ខ្មែរ​ក្រហម​ក្នុង​នោះ​ក៏​មាន​អតីត​មេ​គុក​ទួល​ស្លែង កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច ផង​ដែរ។

ពលរដ្ឋ​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស បាន​ប្រាប់​អាស៊ី​សេរី​ស្រដៀងគ្នា​ថា ការ​ស្លាប់​របស់​អតីត​មេ​គុក​ទួល​ស្លែង កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច នេះ គឺ​គ្មាន​អ្វី​គួរ​ឲ្យ​សោក​ស្ដាយ​ទេ ពីព្រោះ​អតីត​មេ​គុក​រូប​នេះ ធ្វើ​អំពើ​បាបកម្ម​ច្រើន​ណាស់​នៅ​ពេល​មានអំណាច។ ពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​សោក​ស្ដាយ ដែល​ក្រោយ​ពី​របបប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម​មក​ការ​បន្សល់ទុក​ក្នុង​សង្គម​បច្ចុប្បន្ន គឺ​ភាព​មិន​ទុក​ចិត្ត​គ្នា និង​ចរិត​កាច​សាហាវ​ឃោរឃៅ​ដែល​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ ក៏​នៅ​មាន​មនុស្ស​ខ្លះ ដែល​មាន​អំណាច​មាន​បុណ្យ​សក្ដិ​ខ្ពស់​បន្ត​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ហិង្សា​គាប​សង្កត់ និង​ធ្វើបាប​ដល់​អ្នក​ខ្សត់ខ្សោយ​។​

ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ម្នាក់​រស់នៅ​ក្នុង​រដ្ឋ​នូតការ៉ូឡាយណា (North Carolina) លោក សំ ផុល អាយុ ៨៦ឆ្នាំ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា គ្រប់ៗ គ្នា​ដែល​លោក​ស្គាល់​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្ដាយ​ស្រណោះ​ការ​ស្លាប់​របស់ ឌុច ទេ។ លោក​បន្ត​ថា ទោះ​បី​ជា​លោក​មិន​ដែល​ស្គាល់ ឌុច ក៏​ពិត​មែន​តែ​គេ​នៅតែ​ចងចាំ​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ដ៏​អា​សោច​របស់​បុគ្គល​នេះ ទោះ​បី​ជា​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ក្ដី៖ « កាត់​ទោស​នេះ​ដូច​ជា​មិន​អស់​ចិត្ត​ខ្ញុំ តាម​ការដែល​គាត់​ធ្វើអំពើ​របស់​គាត់​ច្រើន ហើយ​កាត់ទោស​ដាក់គុក​មួយ​ជីវិត​នេះ​ដេក​ក៏​ស្រួល​ស៊ី​ក៏​ស្រួល​ទៀត ហើយ​កាលដែល​គេ​ធ្វើ​បាប​យើង ខ្ញុំ​នៅ​ជំនាន់​ខ្មែរក្រហម​វេទនា​ណាស់។ គេ​ថា​អហោ​សកម្ម​ ​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ថា​អ្នកធ្វើ​អាក្រក់​អត់​ទេ ធ្វើ​ម៉េច​សង​មិន​រួច​ទេ គឺ​គាត់​ត្រូវ​ទទួល​ផលកម្ម​នៅ​ឋាននរក​ទៀត។ អា​ប៉ត​រួចហើយ​ឥឡូវ​នៅ​អា​ក្រោយនេះ​ទៀត មិន​អស់​មិន​ហើយ​ទេ »

ទាក់ទង​នឹង​ការ​ស្លាប់​របស់​អតីត​មេ​គុក​ទួល​ស្លែង កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច នេះ សហគមន៍​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ព្រះសង្ឃ​ខ្មែរ​សាជីវកម្ម​នៅ​អូស្ត្រាលី (Australia) និង​នូវែលហ្សេឡង់ (Newzealand) កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី៣ ខែ​កញ្ញា​ក៏​បាន​ចេញ​សេចក្ដី​ថ្លែង​ការណ៍​រួម​មួយ រំលឹក​ពី​ភាពឃោរឃៅ​សាហាវ​អមនុស្សធម៌​ទៅលើ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅ​ក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ស្លាប់​ជិត ២លាន​នាក់​ក្នុង​នោះ​ក៏​មាន​អ្នក​ទោស​ជាង ១ម៉ឺន ២ពាន់​នាក់ ដែល​មាន​ជន​បរទេស​ផង​ដែរ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ទារុណកម្ម និង​សម្លាប់​នៅ​ក្នុង​គុក​ទួល​ស្លែង។ សេចក្ដី​ថ្លែង​ការណ៍​ដដែល​សង្កត់ធ្ងន់​ថា របប​ប្រល័យ​ពូជ​សាសន៍​នេះ ក៏​បាន​លុបបំបាត់​សាសនា​ផ្សឹក​ព្រះសង្ឃ និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រាប់​លាន​នាក់​រង​ទុក្ខ​វេទនា ដែល​អំពើ​យង់ឃ្នង​នេះ​មិន​អាច​បំភ្លេច​បាន​ឡើយ។

ស្រដៀងគ្នា​នេះ​ដែរ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រស់នៅ​ប្រទេស​បារាំង​អ្នកស្រី ងួន ម៉ារីគ្រិស្ទីន មាន​ប្រសាសន៍​ថា សោកនាដកម្ម​ក្នុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​នេះ តែងតែ​លង​អ្នកស្រី​ជានិច្ច​ ​ពីព្រោះ​អ្នកស្រី​ ​ត្រូវ​បាត់បង់​សមាជិក​ក្រុម​គ្រួសារ​ជា​ច្រើន រួម​ទាំង​ឪពុក​ម្ដាយ​ផង។ អ្នកស្រី​ក៏បាន​រំលឹក​ពី​មិត្ត​ភ​័ក្ត្រ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​យ៉ាង​ឃោរឃៅ​នៅ​គុក​ទួល​ស្លែង​រហូត​ដល់ស្លាប់៖ « ខ្ញុំ​មាន​មិត្ត​ភក្ត្រ​ជាប់​គុក​ក្នុង​ទួល​ស្លែង​ ​ដែល​មាន​ឌុ​ច​ ​គាត់​ជា​មេ​គុក គាត់​ធ្វើ​បាប​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្លាំង​ណាស់ រហូត​ដល់​ស្លាប់។ អ្នក​ខ្លះ​គ្នា​ឃ្លាន​ពេក ស៊ី​កន្លាត ស៊ី​កណ្ដុរ​ដោយ​លួច​លាក់​ទៀត។ ឥឡូវនេះ​គាត់​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​យើង ក៏​បាន​ធូរ​ចិត្ត​បន្តិច​ដែរ ប៉ុន្តែ​ទុក្ខ​ព្រួយ​នៅតែ​មាន​ជាប់​ក្នុង​ខ្លួន​ជានិច្ច »

ចំណែក​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រស់នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ម៉ុង​រេ​អា​ល់ (Montreal) ប្រទេស​កាណាដា​វិញ អ្នកស្រី មន្តដា មាស ឲ្យ​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា ទោះ​បី​ជា ឌុច ស្លាប់​ក៏​ពិតមែន ប៉ុន្តែ​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​អាក្រក់​របស់ ឌុច គ្មាន​នរណា​អាច​បំភ្លេច​បាន​ឡើយ។ អ្នកស្រី​បន្ត​ថា វិនាសកម្ម និង​ភាព​ឈឺចាប់​ទាំងនោះ​នៅតែ​បន្សល់ទុក​រហូតមកដល់​សព្វថ្ងៃ៖ « កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ផលកម្ម​គាត់​ឲ្យ​ទទួល​ទៅ។ គ្រាន់តែ​យើង​មាន​ការឈឺចាប់​ដែល​ខ្មែរ​ទាំង​អស់​គ្នា ត្រូវ​ទទួល​វិនាសកម្ម​ដោយសារ​គាត់​បាន​ចូលរួម​ក្នុង​គំនិត​ជាមួយ​ពួក​មិន​ល្អ។ សោកនាដកម្ម​ខ្មែរ​យើង​មិន​អាច​អនុគ្រោះ​ឲ្យបាន​ទេ ប៉ុន្តែ​ជីវិត​គាត់​គឺ​គាត់​ទទួល​ទៅ​អហោសិកម្ម​ឲ្យ​គាត់​ទៅ។ ប៉ុន្តែ​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ការ​ចងចាំ គឺ​នៅតែ​មាន​អ៊ីចឹង គឺ​មិន​អាច​ភ្លេច​បាន​ទេ »

ចំណែក​លោក យប គឹមតឹង ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​ម្នាក់​ទៀត រស់នៅ​ក្នុង​រដ្ឋ​វឺហ្យីណា វិញ ក៏​បាន​ប្រាប់​អាស៊ី​សេរី​ផង​ដែរ​ថា លោក​នៅ​ចងចាំ​ជានិច្ចកាល​ពី​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោក​ត្រូវ​រង​ទុក្ខវេទនា រស់នៅ​ព្រាត់ប្រាស​គ្នា គ្មាន​អ្វី​បរិភោគ និង​បង្ខំឲ្យ​ធ្វើការ​ធ្ងន់​រហូតដល់​សមាជិក​ក្រុម​គ្រួសារ​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បាត់បង់ជីវិត៖ « នេះ គឺ​រំលឹក​យើង​ពី​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម​ម្ដង​ទៀត។ ខ្ញុំ​វេទនា​មែនទែន។ ខ្ញុំ​ក្រឡេក​ទៅ​ក្រោយ​មិន​នឹក​ស្មាន​ថា ជា​ប្រទេស​មួយ​ឃោរឃៅ​ជម្លៀស​​​ពលរដ្ឋ​ខ្លួនឯង​អត់​បាន​អត់​ទឹក​ឈឺ​ថ្កាត់ និង​ស្លាប់​ច្រើន។ យើង​បាន​កាត់​ទោស​គាត់​ហើយ ឲ្យ​ជាប់​ទោស​មួយ​ជីវិត គឺ​យើង​អស់​ចិត្ត​ម្ល៉ោះ​ហើយ ពេល​គាត់​ស្លាប់​នេះ​ខ្ញុំ​អត់​ស្ដាយ​ទេ »

បន្ថែម​ពី​នេះ សកម្មជន​នយោបាយ​ម្នាក់​នៃ​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ លោក ម៉ោញ សារ៉ាត ដែល​បច្ចុប្បន្ន​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កាណាដា ក៏​បាន​លើក​ឡើង​ថា មិន​ថា​តែ​អ្នក​ដឹក​នាំ​ប្រទេស​ជាតិ ឬ​ប្រជាពលរដ្ឋ​សាមញ្ញ​នោះ​ទេ គឺ​ម្នាក់ៗ​គួរតែ​ធ្វើអំពើ​ល្អ ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ ព្រោះ​គ្មាន​នរណា​មាន​ជីវិត​អមត​ទេ។ ដូច​នេះ នៅ​ពេល​ស្លាប់​ទៅ​គួរតែ​រក្សា​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ឲ្យ​បាន​ល្អ​ជៀស​វៀង​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​នៅតែ​គេ​ដាក់​បណ្ដាសា​ទៀត៖ « ខ្ញុំ​ក៏​ចង់​រំលឹក​ដល់​អ្នក​នយោបាយ​ផ្សេង​ទៀត​ហ្នឹង គិតគូរ​អំពី​ថា​តើ​ខ្លួន​បាន​កសាង​អ្វីខ្លះ ? ថ្ងៃ​នេះ​គេ​អាច​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​មនុស្ស ដែល​ធ្លាប់​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​អា​សោច​ក្នុង​ការ​បំផ្លិចបំផ្លាញ​ជាតិ​របស់​ខ្លួន​ឯង ក៏​ប៉ុន្តែ​យើង​មិន​ចង់​ឲ្យ​ការ​ស្លាប់​របស់​បុគ្គល​ណា​មួយ ទៅ​ជា​ការ​ចំអក​ទេ គឺ​យើង​គ្រប់​គ្នា​កសាង​អំពើ​ល្អ ពីព្រោះ​ក្រោយ​ការ​ស្លាប់​របស់​យើង​ហ្នឹង​គឺ​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​តែ​ម្តង »

ទាំង​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅ​ក្នុង​និង​ក្រៅ​ប្រទេស​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​សំដែង​ការ​សោកស្ដាយ​ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់ ឌុច នោះ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​បែរជា​នាំគ្នា​រំលឹក​ពី​អនុស្សាវរីយ៍​ឈឺ​ចុក​ចាប់ និង​ភាព​វេទនា​ក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម​ទៅ​វិញ។ ពលរដ្ឋ​ជា​ច្រើន​ក៏បាន​នាំគ្នា​បង្ហោះ​សារ​តាម​ហ្វេសប៊ុក ដោយ​ខ្លះ​សរសេរ​រំលឹក​ពី​ភាព​វេទនា​ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរក្រហម ហើយ​ខ្លះ​ទៀត​ថា ចង់​រំលឹក​ថា ការ​ស្លាប់​របស់ ឌុច នេះ គឺ​ជា​គំរូ​ដល់​ជន​មានអំណាច ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់​ឃោរឃៅ​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្លួន​ឯង។ ដូច​នេះ គ្មាន​ពលរដ្ឋ​ណា​អាណិត​អាសូរ និង​ស្ដាយ​ស្រណោះ​បុគ្គល​នោះ​ឡើយ​នៅ​ពេល​ស្លាប់​ទៅ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។