គណៈកម្មការទី១០ នៃរដ្ឋសភា ដែលបានបញ្ចប់ការចុះត្រួតពិនិត្យបឋមនៅតំបន់មួយចំនួនក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ និងខេត្តកំពង់ចាម រកឃើញថា កន្លងមកអាជ្ញាធរខេត្តទាំងពីរនេះ បំពេញការងារមួយចំនួនមិនទាន់បានត្រឹមត្រូវ ឬខ្វះតម្លាភាព ស្របពេលដែលពួកគេបានខិតខំដោះស្រាយបញ្ហានានាដែលកើតមានឡើង រួមទាំងការអភិវឌ្ឍផង។
គណៈកម្មការទី១០ នៃរដ្ឋសភា ស្នើឲ្យអាជ្ញាធរខេត្តទាំងពីរ បន្តបំពេញការងាររបស់ខ្លួនប្រកបដោយតម្លាភាព។
លទ្ធផលនៃការស៊ើបអង្កេតបឋមរយៈពេលបីថ្ងៃរបស់គណៈកម្មការអង្កេត បោសសម្អាត និងប្រឆាំងអំពើពុករលួយ ឬហៅថាគណៈកម្មការទី១០ នៃរដ្ឋសភា បង្ហាញថា កន្លងមកមានភាពមិនប្រក្រតីមួយចំនួនដែលអាជ្ញាធរខេត្តត្បូងឃ្មុំ និងខេត្តកំពង់ចាម មិនទាន់ដោះស្រាយឲ្យមានតម្លាភាព ដូចជាបញ្ហាយកតម្លៃភាស៊ីផ្សារ ឬតម្លៃអាជីវកម្មមួយចំនួន មិនបានគោរពតាមសៀវភៅបន្ទុក បញ្ហាដោះដូរអគាររដ្ឋ និងការលុបបឹងបួ ជាដើម។
ប្រធានគណៈកម្មការទី១០ រដ្ឋសភា លោក ហូរ វ៉ាន់ មានប្រសាសន៍ថា បញ្ហាមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធរឿងយកភាស៊ីផ្សារ និងការធ្វើអាជីវកម្មមិនបានគោរពតាមសៀវភៅបន្ទុក គឺអាជ្ញាធរខេត្តទាំងពីរមានទឡ្ហីករណ៍ត្រឹមត្រូវដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែ លោកចង់ឲ្យមានការផ្សព្វផ្សាយឲ្យបានទូលំទូលាយជាងនេះបន្ថែមទៀត។ លោកបន្តថា បញ្ហាធំ គឺនៅខេត្តកំពង់ចាម ព្រោះមានបណ្ដឹងមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធរឿងលុបដីបឹងស្នាយ ដែលជាបឹងយ៉ាងធំ ការដោះដូរអគាររដ្ឋ និងការអភិវឌ្ឍនៅលើកន្លែងប្រវត្តិសាស្ត្រទន្លេអុំ ជាដើមនោះ ហាក់នៅមិនទាន់មានភាពច្បាស់លាស់នៅឡើយ៖ «គឺថាធ្វើឲ្យមានតម្លាភាព ហើយផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈ ដើម្បីកុំឲ្យមានចម្ងល់»។
លោកបន្តថា អាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ចាម បានឆ្លើយតបលើបញ្ហាទាំងនេះដោយមានអំណះអំណាងសមហេតុផល ប៉ុន្តែគណៈកម្មការលោក នឹងនៅតែបន្តតាមដានរឿងនេះថែមទៀត ដើម្បីជៀសវាងផលប្រយោជន៍ទាំងនោះធ្លាក់ទៅលើដៃឯកជន។
ទាក់ទងបញ្ហាទាំងនេះ អភិបាលខេត្តកំពង់ចាម លោក លន់ លឹមថៃ មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី២៨ កុម្ភៈ ថា តម្លៃសេវាសម្រាប់ម្ចាស់អាជីវកម្មទាំងអស់ គឺអាជ្ញាធរតម្រូវឲ្យពួកគេអនុវត្តតាមសៀវភៅបន្ទុក។ ប៉ុន្តែលោកទទួលស្គាល់ថា ក៏នៅមានម្ចាស់អាជីវកម្មខ្លះមិនបានគោរពតាមទេ ហើយពួកគេទាំងនោះ អាជ្ញាធរក៏បានពិន័យទៅតាមច្បាប់កំណត់ និងបានព្រមានចាត់វិធានការធ្ងន់ធ្ងរ បើសិនបញ្ហានេះនៅតែកើតឡើង។ លោកបន្ថែមថា ចំណែករឿងដោះដូរអគាររដ្ឋមានមន្ទីរមួយចំនួន គឺដោយសារតែមន្ទីរ ឬអង្គភាពរដ្ឋទាំងនោះមានសភាពទ្រុឌទ្រោម ហើយជាផ្ទះជួលពីប្រជាពលរដ្ឋទៀត ទើបអាជ្ញាធរខេត្តសម្រេចផ្តល់ដីនៅតំបន់ប្រវត្តិសាស្ត្រទន្លេអុំ ដែលជាបារាយណ៍របស់ប្រាសាទវត្តនគរបាជ័យ កាលពីជំនាន់ដើម ជូនទៅអង្គភាព ឬមន្ទីរចំនួន៧ និងមួយចំណែកតូច គឺផ្ដល់ទៅឲ្យមន្ត្រីរាជការដែលខ្វះខាត។ លោកបញ្ជាក់ថា ការដោះដូរទាំងអម្បាលម៉ាន គឺធ្វើទៅតាមច្បាប់ត្រឹមត្រូវ៖ «មានតែព្រៃមានស្មៅញ៉ុក សួរថាតើក្រុងហ្នឹងល្អទេ? ស្ថានភាពពីដើមយើងអត់មានឱកាស អត់មានឧបករណ៍ ឬធនធានសម្រាប់អភិវឌ្ឍបានទេកន្លែងនេះ»។
រីឯរឿងបឹងស្នាយ ដែលជាបឹងយ៉ាងធំ ត្រូវបានគេលុបតាំងពីអាណត្តិរបស់អតីតអភិបាលខេត្តកំពង់ចាម គឺលោក ហ៊ុន ណេង ម្ល៉េះ។ លោក លន់ លឹមថៃ ឲ្យដឹងដែរថា ការលុបបឹងស្នាយ នោះ គឺមិនមែនជាការលុបដើម្បីលក់ទេ ប៉ុន្តែគឺលុបដើម្បីអភិវឌ្ឍឲ្យស្របតាមការរីកចម្រើននាពេលបច្ចុប្បន្ន។ លោកបន្តថា អាជ្ញាធរត្រូវការដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ជាមួយក្រុមហ៊ុនឯកជន ដើម្បីពង្រីកក្រុងកំពង់ចាម បន្ថែមទៀត។
ផ្ទៃបឹងស្នាយ ទាំងមូលមានទំហំ ១២០ហិកតារ ក្នុងនោះអាជ្ញាធរខេត្តទទួលបានផលអភិវឌ្ឍន៍ ៤០ភាគរយ ស្មើនឹងផ្ទៃដី ៤២ហិកតារ។ លោកបញ្ជាក់ថា ទំហំផ្ទៃដី ៤២ហិកតារ ត្រូវបែងចែកមួយផ្នែកសម្រាប់អគាររបស់រដ្ឋ និងធ្វើភូមិជូនប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅអនាធិបតេយ្យនាពេលកន្លងមក។ លោកថា អ្វីគ្រប់យ៉ាង គឺគេធ្វើដើម្បីការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយតម្លាភាព និងអនុលោមតាមច្បាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ។
ដោយឡែកតំណាងសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គមអាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វិក លោក សន ជ័យ មានប្រសាសន៍ថា កន្លងមកបញ្ហាដេញថ្លៃអាជីវកម្មផ្សេងៗ បញ្ហាដោះដូរអគាររដ្ឋ ការដេញថ្លៃអភិវឌ្ឍតំបន់ណាមួយ គឺនៅមានភាពអាថ៌កំបាំង ពីព្រោះកង្វះព័ត៌មាន ហើយការចូលរួម និងការផ្សព្វផ្សាយនៅមានកម្រិត៖ «ការដេញថ្លៃហ្នឹងត្រូវបានរឹតត្បិត ឬមួយក៏ព័ត៌មាននេះប្រកួតប្រជែង វាមិនកើតឡើងទេ។ ពេលនោះធ្វើឲ្យខាតរដ្ឋ»។
លោកបន្ថែមថា ជាការល្អប្រសើរ រាជរដ្ឋាភិបាលគប្បីកំណត់យកគោលការណ៍រួមមួយឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដោយត្រូវដាក់ឲ្យមានការដេញថ្លៃកន្លែងអាជីវកម្ម ឬការអភិវឌ្ឍតំបន់ណាមួយជាសាធារណៈ និងប្រកបដោយតម្លាភាព។ លើសពីនេះ ត្រូវកំណត់លក្ខខណ្ឌនៃការដោះដូរអគាររបស់រដ្ឋឲ្យត្រឹមត្រូវសម្រាប់អនុវត្តទូទៅ ទើបធានាបានការប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋប្រកបដោយនិរន្តរភាព និងជៀសវាងខាតបង់ផលប្រយោជន៍រដ្ឋ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។