អាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង សម្រេចមិនដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីឲ្យពលរដ្ឋជិត២រយគ្រួសារ នៅស្រុកស្រែអំបិល ដែលមានទំនាស់ជាង១០ឆ្នាំជាមួយនិងក្រុមហ៊ុន ហេង ហ៊ុយ អភិវឌ្ឍន៍។ អាជ្ញាធរបង្វែររឿងនេះ ដោយជំរុញពលរដ្ឋឱ្យដាក់ពាក្យប្ដឹងក្រុមហ៊ុន តាមផ្លូវតាមផ្លូវតុលាការវិញ។ សង្គមស៊ីវិលយល់ថា ការរុញបញ្ហាឲ្យចេញផុតពីដៃអាជ្ញាធរ ដាក់ទៅតុលាការបែបនេះ គឺរឹតតែធ្វើឲ្យពលរដ្ឋ បន្តការតវ៉ាតទៅទៀត។
អាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង ឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋដែលចង់ប្ដឹងតវ៉ាបញ្ហាដីធ្លីជាមួយឧកញ៉ា ហេង ហ៊ុយ សូមអនុវត្តតាមនីតិវិធីច្បាប់ ដោយដាក់ពាក្យប្ដឹងទៅតុលាការ ព្រោះជាករណីវិវាទដីធ្លីរបស់អ្នកតវ៉ា ជាមួយនឹងអ្នកមានប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ។
នេះជាលើកទី២ហើយ ដែលរដ្ឋបាលខេត្តកោះកុងអនុវត្តតាមសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី ដោយទាត់ចោលសំណើពលរដ្ឋជិត២រយគ្រួសារ នៅភូមិតានី ឃុំជីខលើ ស្រុកស្រែអំបិល ដែលស្នើសុំកាត់ឆ្វៀលដីចេញតំបន់របស់ក្រុមហ៊ុន របស់ឧកញ៉ា ហេង ហ៊ុយ។
តំណាងពលរដ្ឋ ១៩៧គ្រួសារ លោកស្រី ដេត ហួ ថ្លែងការ ការសម្រេចបែបនេះ គឺបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់ថា ទាំងក្រសួងដែនដី និងអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង គឺគ្មានឆន្ទៈនិងការទទួលខុសត្រូវពិតប្រាកដ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ចប់វិវាទដីធ្លីរ៉ាំរ៉ៃ ឲ្យពលរដ្ឋក្រីក្រនោះទេ។
លោកស្រី បន្តថា បើជម្លោះដីធ្លីនេះ អាជ្ញាធរអាចដោះស្រាយបញ្ចប់ក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការបាន មិនគួររុញឲ្យពលរដ្ឋទៅរកដំណោះស្រាយពីតុលាការនោះទេ។ លោកស្រី យល់ថា ចេតនារបស់អាជ្ញាធរនៅពេលនេះ គឺចង់ឱ្យពួកគាត់ឈប់តវ៉ារឿងដីធ្លីដោយខ្លួនឯង ព្រោះថាពលរដ្ឋក្រីក្រ គ្មានសង្ឃឹមនឹងឈ្នះក្ដីអ្នកមានអំណាច ទ្រព្យសម្បត្តិ ដូចជាឧកញ៉ា ហេង ហ៊ុយ នៅតុលាការនោះទេ។
តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះ បញ្ជាក់ថា អ្នកភូមិទាំងអស់នឹងមិនរកដំណោះស្រាយនៅផ្លូវតុលាការ ទៅតាមការចង្អុលបង្ហាញពីអាជ្ញាធរនោះទេ ប៉ុន្តែនឹងបន្តការតវ៉ារកអន្តរាគមន៍ពីស្ថាប័នរដ្ឋផ្សេងទៀត លុះត្រាទទួលបានដំណោះស្រាយ៖ «អត់សុខចិត្តពួកខ្ញុំ នឹងតវ៉ាបន្តទៀត តវ៉ាដល់គ្រប់ស្ថាប័ននានា។ ពួកខ្ញុំនឹងធ្វើលិខិតដាក់ទៅខាងអឺរ៉ុប ខាងអំពើពុករលួយ ហើយនឹងស្ថាប័ននានា។ បើអត់ជម្រើស ខ្ញុំនឹងទៅផ្ទះសម្ដេចទៀត ឲ្យគាត់ជួយ។ មានតែសម្ដេចទេ ដែលគាត់អាចជួយពួកយើងបាន ពីព្រោះមន្ត្រីខាងក្រោមឱវាទរបស់សម្ដេច គាត់ធ្វើការដូចជាពុករលួយ។ គាត់អត់ជួយប្រជាពលរដ្ឋសោះ។ គាត់សំអាងថា ហេង ហ៊ុយ មាន ឯកសារគ្រប់គ្រាន់។ ចុះពេលប្រជាពលរដ្ឋទៅមើលឯកសារ ហេតុអ្វីបានគាត់អត់ចេញឯកសារឲ្យពួកយើងមើលអ៊ីចឹង»។
អាស៊ីសេរីមិនអាចសុំការឆ្លើយតបរឿងនេះ ពីអភិបាលរងខេត្តកោះកុង លោក សុខ សុធី ដែលទទួលដោះស្រាយវិវាទដីធ្លី បានទេ ដោយសារលោកមិនទទួលទូរស័ព្ទ។
ពលរដ្ឋអះអាងថា ពួកគាត់បានចូលកាន់កាប់ និងអាស្រ័យផលលើដីធ្លីចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣ មកម្ល៉េះ ដោយមានប័ណ្ណកាន់កាប់ដីធ្លីទទួលស្គាល់ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។ លុះមកដល់ឆ្នាំ២០១០ អ្នកភូមិឲ្យដឹងថា ស្រាប់តែក្រុមហ៊ុន ហេង ហ៊ុយ អេហ្គ្រីខាលឆ័រ គ្រុប (Heng Huy Agriculture Group) ដែលទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីរដ្ឋជាង៤ពាន់ហិកតារ យកគ្រឿងចក្រទៅឈូសឆាយដីលំនៅប្រជាពលរដ្ឋ និងគំរាមចាប់ខ្លួនប្រជាពលរដ្ឋណា ដែលហ៊ានតវ៉ាចំពោះការឈូសឆាយវាទយកដីរបស់ក្រុមហ៊ុន។
ឧកញ៉ា ហេង ហ៊ុយ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ដីទាំងអស់នោះ គឺលោកទិញពីប្រជាពលរដ្ឋដែលមានស្នាមមេដៃ លិខិតស្នាម និងដឹងឮពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ដោយមិនបានបំពានយកដីប្រជាពលរដ្ឋដូចការចោទប្រកាន់នោះទេ។ លោកឲ្យដឹងថា ក្នុងអំឡុងពេលមានជម្លោះដីធ្លីនេះ ខាងមន្ត្រីជំនាញក្រសួងរៀបចំដែនដី ក៏បានចុះពិនិត្យមើលឯកសារ ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ និងទីតាំងដីរបស់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនលើកដែរ។ លោកបញ្ជាក់ថា ភាគីក្រុមហ៊ុនក៏សម្រេចប្ដឹងតំណាងពលរដ្ឋ ១០នាក់ទៅតុលាការ ដោយសារតែពួកគេញុះញង់ឲ្យអ្នកភូមិ ដែលបានលក់ដីឲ្យក្រុមហ៊ុនហើយ នាំគ្នាចេញតវ៉ារកដំណោះស្រាយពីអាជ្ញាធរទៀត៖ «ជាង ១០ឆ្នាំ អត់ដែលមានតវ៉ាអីទេ ឥឡូវហ្នឹងពីរបីរយនាក់ ទៅប្រមូលពីក្រៅអីមកហ្នឹង គេដឹងទាំងអស់ហ្នឹង។ ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនហ្នឹងគេថាញុះញង់ឲ្យទាមទារ ដើម្បីដូចកាលចម្ការអំពៅលើកមុននោះ អត់មានដីអត់អីផង ប៉ុន្តែចេះតែដាក់មកទៅ គេឲ្យលុយដែរ។ គេខ្ជិលរករឿង គេឲ្យលុយ ឲ្យដីហ្នឹង។ អ៊ីចឹង ! ទម្លាប់ពីអាហ្នឹង ចេះតែនាំគ្នាតវ៉ា បាតុកម្ម ទាមទារហ្នឹង»។
កាលពីដើមខែកក្កដាឆ្នាំ២០១៩ រដ្ឋបាលខេត្តកោះកុង បានបដិសេធសំណើ សុំកាត់ឆ្វៀលដីទំហំ ៤២១ហិកតារ ចេញពីគម្រោងរបស់ក្រុមហ៊ុន ហេង ហ៊ុយ អេហ្គ្រីខាលឆ័រ គ្រុប (Heng Huy Agriculture Group) ដើម្បីយកទៅចែកគ្នាក្នុង ១គ្រួសារ ២ហិកតារ និងទាមទារសំណង ៧ពាន់ដុល្លារ ។ អាជ្ញាធរ អះអាងថា ទីតាំងដែលពលរដ្ឋស្នើសុំកាត់ឆ្វៀលនោះ គឺស្ថិតលើដីរបស់ក្រុមហ៊ុន ហេង ហ៊ុយ ដែលមានប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិរួចហើយ។ អាជ្ញាធរបញ្ជាក់ថា ការដោះស្រាយជម្លោះនេះគឺសមត្ថកិច្ចរបស់ស្ថាប័នតុលាការ។
អ្នកសម្របសម្រួលសិទ្ធិមនុស្សនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក វណ្ណ សូផាត មានប្រសាសន៍ថា រាល់បញ្ហាដីធ្លីរវាងពលរដ្ឋក្រីក្រ ជាមួយក្រុមហ៊ុន គេតែងសង្កេតឃើញ ភាគីក្រុមហ៊ុនមានឯកសារកាប់ដីធ្លីគ្រប់សព្វពីអាជ្ញាធរ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីទីតាំងដីនោះថាជារបស់ខ្លួន។ ចំណែកខាងប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរស់នៅយូរឆ្នាំក្នុងភូមិឃុំ បន្តពីដូនតារបស់ពួកគេ គឺបានត្រឹមតែដឹងឭពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ដោយគ្មានប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិកាន់កាប់ដីធ្លីដូចខាងក្រុមហ៊ុននោះទេ។ លោកយល់ថា ការរុញបញ្ហាដីធ្លីទៅស្ថាប័នតុលាការ ពីសំណាក់អាជ្ញាធរនេះ គឺជាដំណោះស្រាយមិនល្អនោះទេ ហើយថែមទាំងអាចធ្វើពលរដ្ឋចេញតវ៉ាថែមទៀត៖ «ដោះស្រាយតាមតុលាការ ភាគច្រើនប្រជាពលរដ្ឋដឹងតែចាញ់ហើយ។ អ៊ីចឹងហើយបានរាជរដ្ឋាភិបាលបង្កើតប្រព័ន្ធដូចជា គណៈកម្មការសុរិយោដីថ្នាក់ស្រុក ថ្នាក់ខេត្តមកដល់ថ្នាក់ជាតិ រហូតមកដល់គណៈកម្មការជាតិដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លី។ នេះសុទ្ធតែជាប្រព័ន្ធដោះស្រាយក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ គឺដើម្បីជួយប្រជាពលរដ្ឋដែលក្រីក្រហ្នឹង។ បើយើងមិនអនុវត្តប្រព័ន្ធហ្នឹង យើងរុញទៅតុលាការដដែល សួរថាវាមានប្រសិទ្ធភាព វាអាចចប់បានទេ ? អត់ទេ បាទ !»។
អ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ ស្នើដល់ក្រសួងរៀបចំដែនដី និងអាជ្ញាធរខេត្ត គួររួមគ្នាដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លីនេះ តាមរយៈយន្តការក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីឲ្យពលរដ្ឋអាចទទួលបាន និងបញ្ឈប់ការតវ៉ា ជាជាងរុញបញ្ហាដែលខ្លួនមិនអាចដោះស្រាយបានទៅស្ថាប័នតុលាការដោះស្រាយជំនួស៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។