ពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយសារវារីអគ្គិសនីក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងថា អាជ្ញាធរមិនធ្វើស្ពានដូចការសន្យា
2020.11.11
ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំស្រែគរ ដែលឯកភាពទទួលសំណង ពីក្រុមហ៊ុនទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោមពីរ ក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងអះអាងថា អាជ្ញាធរជាតិ និងក្រុមហ៊ុន មិនបានសង់ស្ពានឆ្លងទន្លេសេសាន ដូចការសន្យា មុនពេលដែលជម្លៀសពួកគេចេញពីភូមិកំណើត។ អ្នកភូមិថា ការអូសបន្លាយពេលសង់ស្ពាន នឹងធ្វើឱ្យពួកគេ ជួបលំបាកជាច្រើន ជាពិសេសត្រូវចំណាយពេលធ្វើដំណើរ តាមផ្លូវវាងជាច្រើនគីឡូម៉ែត្រ លើខ្នងទំនប់។
ពលរដ្ឋជាង ៥រយគ្រួសារ រស់នៅឃុំស្រែគរ ស្រុកសេសាន បានមកតាំងទីលំនៅ ក្នុងឃុំស្រែគរថ្មី ជាបន្តបន្ទាប់ជាង ៤ឆ្នាំមកហើយ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេអះអាងថា ការរស់នៅទីនេះ ខ្វះភាពកក់ក្តៅ និងពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរចេញក្រៅ។
ពលរដ្ឋរស់នៅឃុំស្រែគរ ( ឬឃុំស្រែគរថ្មី ) លោក ប៊ុន សៀ ឱ្យដឹងនៅថ្ងៃទី១០ វិច្ឆិកាថា កាលពីមិនទាន់សង់ទំនប់ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងរ៉ែ លោក អ៊ិត ប្រាំង និងតំណាងក្រុមហ៊ុនបានសន្យានៅចំពោះមុខពលរដ្ឋថា នឹងសង់ស្ពានសេសានចាប់ពីចំណុច ហាងស្វាត ដល់សាមឃួយ ដើម្បីងាយស្រួលពលរដ្ឋធ្វើដំណើរ ក៏ប៉ុន្តែមកទល់ពេលនេះ បែរជាស្ងាត់ឈឹង។ លោកថា អ្នកភូមិហាក់អស់សង្ឃឹម ចំពោះការសន្យាខ្យល់ របស់អាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុន ខណៈដែលពួកគេ បានទន្ទឹងរង់ចាំ ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ៖ «មិនត្រឹមតែមិនធ្វើស្ពានឱ្យគ្នាហើយ ខ្ញុំឆ្ងល់ត្រង់ហ្នឹង ឆ្ងល់ៗយូរយារណាស់មកហើយ បិទផ្លូវចេញចូលទៀត ចេញចូល រកអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ហើយធ្វើកាតចេញរញ៉េរញ៉ៃ។ នៅភូមិក្រៅ គ្នាត្រូវការចូលមក ស៊ីការ (មង្គលការ) មកក្នុងហ្នឹងត្រូវធ្វើម៉េច? ដូចខ្ញុំចុះ អត់មានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ចេញទៅណាមិនរួច ធ្វើអីក៏ធ្វើមិនកើត»។
ចំណែក មេឃុំស្រែគរចាប់ឆ្នោត មកពីគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ លោក សៀក មេគង្គ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ពលរដ្ឋរងគ្រោះលិចភូមិកំណើត បានបង្ខំចិត្តផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅ មករស់នៅទីតាំងថ្មី បែរជាជួបទុក្ខវេទនា ម្តងហើយម្តងទៀត ព្រោះអាជ្ញាធរមិនយកចិត្តទុកដាក់ សង់ស្ពានដូចការសន្យានោះទេ។ លោកថា ការធ្វើដំណើរលើខ្នងទំនប់ ត្រូវចំណាយពេលច្រើន ហើយមានពេលខ្លះ បានប៉ះទង្គិចជាមួយ សន្តិសុខរបស់ក្រុមហ៊ុនទៀតផង។ លោកបញ្ជាក់ សន្តិសុខក្រុមហ៊ុន បានរឹតត្បិតមិនឱ្យអ្នកខាងក្រៅចេញចូលតំបន់នោះ ដោយសេរី ធ្វើឱ្យពលរដ្ឋជួបការលំបាកក្នុងការដឹកជញ្ជូនកសិផលជាដើម៖ «ពួកខ្ញុំរង់គ្រោះហើយ ឱ្យវេទនាម្ដងទៀត ហើយយើងខំលះបង់ ពលរដ្ឋលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិ ដីស្រែចម្ការ រហូតដល់ភូមិថ្មី ទម្រាំបានទទួលផល។ វេទនា ចង់ងាប់ បានទទួលចន្ទី និងដំណាំចន្ទី វេទនាណាស់ អស់លោកនៅតែគាបសង្កត់»។
ឆ្លើយតបការលើកឡើងនេះ អ្នកនាំពាក្យសាលាខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ម៉ែន គុង ថ្លែងថា អាជ្ញាធរជាតិមានផែនការ សាងសង់ស្ពាននេះជាអាទិភាពដែរ ក៏ប៉ុន្តែមិនទាន់កំណត់ពេលជាក់លាក់នៅឡើយទេ អាស្រ័យលើធនធានហិរញ្ញវត្ថុ និងដៃគូពាក់ព័ន្ធនានា។ លោកបញ្ជាក់ អាជ្ញាធរខេត្ត និងអន្តរក្រសួង បានរកឃើញថា គម្រោងនេះមានសារៈសំខាន់ណាស់ សម្រាប់បម្រើការប្រកបរបចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ពលរដ្ឋ និងសន្តិសុខសណ្ដាប់ធ្នាប់៖ «បច្ចុប្បន្នពលរដ្ឋធ្វើដំណើរ តាមខ្នងទំនប់សិន ហើយជាគោលការណ៍ យើងអនុញ្ញាតឱ្យពលរដ្ឋឆ្លងកាត់ខ្នងទំនប់ សម្រាប់ការប្រកបការងារ និងមុខរបបរបស់គាត់ រហូតដល់លទ្ធភាពមានធនធាន គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការស្ថាបនាស្ពានមួយទៀត នៅខាងក្រោមហ្នឹង»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក (Adhoc) ខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ប៊ី វ៉ាន់នី យល់ថា ការពន្យារពេលមិនសង់ស្ពាន របស់អាជ្ញាធរជាតិ និងក្រុមហ៊ុន ឆ្លុះបញ្ចាំងថា រដ្ឋាភិបាលមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ ដោះស្រាយក្តីកង្វល់រួមរបស់ពលរដ្ឋដូចការសន្យានោះទេ។ លោកថា បញ្ហានេះ ធ្វើឱ្យពលរដ្ឋក្លាយជាជនរងគ្រោះម្តងហើយម្តងទៀត ដោយសារគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ដ៏ធំនេះ។ លោកអំពាវនាវឱ្យរដ្ឋាភិបាល ជំរុញឱ្យក្រុមហ៊ុន ពន្លៀនសង់ស្ពានជូនពលរដ្ឋ ដើម្បីសម្រាលការលំបាក៖ «បញ្ហានេះ ពុំមែនជាបញ្ហាថ្មីទេ សម្រាប់ពលរដ្ឋរងគ្រោះដោយសារតែគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ ដែលទទួលផលប៉ះពាល់ ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់រដ្ឋាភិបាល ក៏មិនងាយនឹងទទួលបានដំណោះស្រាយ តាមគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលដែរ»។
អ្នកភូមិថា ថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានតម្រូវឱ្យពលរដ្ឋរស់នៅឃុំស្រែគរទាំងមូល បង្ហាញអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ជូនសន្តិសុខក្រុមហ៊ុន ទើបអាចចេញចូលតំបន់នោះ ឬផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេបាន។ ពួកគេចាត់ទុកទង្វើនេះថា បង្កភាពស្មុគស្មាញ និងរឹតត្បិតសេរីភាពជាមូលដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋ ផ្ទុយពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ជាពិសេស បង្កការលំបាក នៅពេលដែលអ្នកភូមិ មានពិធីមង្គលការកូន និងធ្វើពិធីបុណ្យទានផ្សេងៗ។
អាស៊ីសេរីបានព្យាយាមទាក់ទងតំណាងក្រុមហ៊ុន ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោមពីរ លោក អ៊ុំ រ៉េត ដើម្បីសុំការបំភ្លឺរឿងនេះ តែទូរស័ព្ទលោក មិនអាចទាក់ទងបាន នៅថ្ងៃទី១០ វិច្ឆិកា។
មកទល់ពេលនេះ ពលរដ្ឋដែលយល់ព្រមទទួលសំណងពីផលប៉ះពាល់ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោមពីរ នៅឃុំស្រែគរ និងបានមកតាំងទីលំនៅថ្មីនៅតំបន់នោះមានចំនួនជាង ៥២០គ្រួសារក្នុងចំណោមពលរដ្ឋ ៥៧០គ្រួសារ ហើយបច្ចុប្បន្ននៅសល់ពលរដ្ឋ ៤៥គ្រួសារនៅឃុំស្រែគរ និងពលរដ្ឋជាង ៥៣គ្រួសារនៅឃុំក្បាលរមាស បូកបញ្ចូលពលរដ្ឋបំបែកគ្រួសារ ដែលក្រាញននៀលមិនទទួលគោលនយោបាយសំណង ខណៈដែលផ្ទះ និងភូមិកំណើតរបស់ពួកគេត្រូវទឹកលិចលង់ទាំងស្រុងកាលពីចុងឆ្នាំ២០១៧៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។