លោក អាត់ ធន់ មិន​យល់ស្រប​តាម​ ប.ស.ស ដែល​ថា កម្មករ​សន្លប់​ មិន​មែន​ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ

ដោយ មួង ណារ៉េត
2018.05.19
Share on WhatsApp
Share on WhatsApp
អាត់ ធន់ ៦២០ តំណាង​សហជីព​កម្ពុជា និង​ជា​ប្រធាន​សម្ព័ន្ធ​សហជីព​ស៊ីខៅដូ (C.CAWDU) លោក អាត់ ធន់ ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០១៥។
RFA

ប្រធាន​សហភាព​ការងារ​កម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ មិន​យល់ស្រប​តាម​បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម (..) ដែល​ថា កម្មករ​ដួល​សន្លប់ នៅ​កន្លែង​ធ្វើការ​​ មិន​មែន​ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ។ លោក​អំពាវនាវ ឲ្យ​អាជ្ញាធរ និង​ជាពិសេស​ថៅកែ​រោងចក្រ ជួយ​យកចិត្ត​ទុកដាក់​ឲ្យ​បាន​ខ្លាំង​ដល់​ជីវភាព​របស់​កម្មករ ដើម្បី​កាត់​បន្ថយ​ការ​ដួល​សន្លប់​បែប​នេះ។

ប្រធាន​សម្ព័ន្ធ​សហជីព​ប្រជាធិបតេយ្យ​កម្មករ​កាត់​ដេរ​កម្ពុជា ហៅ​កាត់​ថា ស៊ីខៅឌូ (CCAWDU) លោក អាត់ ធន់ យល់ថា ឲ្យ​​តែ​គ្រោះថ្នាក់​កើតឡើង​នៅ​កន្លែង​ការងារ រួម​មាន​ទាំង​ការ​ខ្សោយ​សុខភាព និង​អាការៈ​ដួល​សន្លប់​ផង គឺ​សុទ្ធតែ​ត្រូវ​តែ​ចាត់​ទុក​ថា ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ៖ «ការ​ដួល​សន្លប់​របស់​កម្មករ ដោយសារ​តែ​គាត់​ធ្វើ​ការ​នៅ​ក្រុមហ៊ុន ហើយ​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដួល​នោះ គឺ​ដោយសារ​តែ​មូលហេតុ​ចេញ​ពី​ក្រុមហ៊ុន ឧទាហរណ៍​ថា ការ​សន្លប់​ដោយសារ​ថ្នាំ ការ​សន្លប់​ដោយ​សារភាព​អត់​អុកស៊ីហ្សែន ការ​សន្លប់​ដោយ​មាន​សារជាតិ​គីមី ឬ​ការ​សន្លប់​ដោយ​សារ​តែ​កន្លែង​នោះ មាន​ធូលី ឬ កម្ដៅ ឬ ពន្លឺ​អត់​គ្រប់គ្រាន់ អា​ហ្នឹង​សុទ្ធតែ​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​ទេ»

ការ​លើកឡើង​បែបនេះ ធ្វើឡើង​ក្រោយ​បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ឬ ..ដែល​ជា​ស្ថាប័ន​រដ្ឋ ចេញ​សេចក្ដី​ជូន​ដំណឹង​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី១៧ ខែឧសភា មិន​ទទួល​ស្គាល់​ស្ថានភាព​ខ្សោយ​សុខភាព​របស់​កម្មករ​នៅ​កន្លែង​ធ្វើការ​ថា ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​នោះ​ឡើយ។ សេចក្ដី​ជូន​ដំណឹង​ដដែល បន្ថែម​ថា “រាល់​សកម្មភាព​របស់​កម្មករ និយោជិក ដែល​មាន​អាការៈ​វិលមុខ ទន់ដៃទន់ជើង ញ័រ​ទ្រូង ពិបាក​ដក​ដង្ហើម និង​ថប់​អារម្មណ៍ គឺ​បណ្ដាល​មកពី​ខ្វះ​ជាតិ​ស្ករ​ក្នុង​ឈាម ឬ ខ្វះ​សារធាតុ​អ៊ីយ៉ុង​ក្នុង​ឈាម  ដូច​ជា​ខ្វះ​កាល់ស្យូម សូដ្យូម ប៉ូតាស្យូម ម៉ាញ៉េស្យូម ជាដើម” ..បញ្ជាក់​ថា ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី១ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ២០១៨ ត​ទៅ រាល់​ស្ថានភាព​បែប​នេះ ..ចាត់​ទុក​ថា ជា​បញ្ហា​សុខភាព​ផ្ទាល់​ខ្លួន​របស់​បុគ្គល មិន​មែន​បណ្ដាល​មក​ពី​ការងារ ឬ​បរិយាកាស​កន្លែង​ធ្វើការ​នោះ​ទេ។

លោក អាត់​ ធន់ មិន​ឯកភាព​ទៅ​លើ​ការ​បកស្រាយ​បែប​នេះ​ឡើយ ព្រោះ​ការ​សន្លប់​នៅ​តាម​រោងចក្រ សហគ្រាស​កន្លង​មក គឺ​សុទ្ធតែ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការងារ​ទាំងអស់៖ «ការ​សន្លប់​ទាំង​អស់​ មិន​ដែល​មាន​ការ​សន្លប់​ណា​មួយ រក​ឃើញ​ថា មិន​មាន​អភូតហេតុ ឬក៏​មិន​មាន​អី​ដែល​កើត​ឡើង​ពី​ខាង​ក្រៅ​នោះ​ទេ គឺ​តែងតែ​មាន​ការ​កើត​ឡើង​ពី​ខាង​ក្រៅ​ទាំង​អស់។ ដូច្នេះ ទាំង​នោះ​គឺ​ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​ហើយ មិន​មែន​ជា​កំហុស​ខ្លួន​ឯង​ទេ ព្រោះ​ការ​សន្លប់​នៅ សុទ្ធតែ​កើត​មក​ពី​មូលហេតុ​ផ្សេងៗ នៅ​កន្លែង​ការងារ​របស់​គាត់»

តាម​ច្បាប់​ការងារ​កម្ពុជា ឆ្នាំ១៩៩៧ ត្រង់​ជំពូក​ទី៩ មាត្រា ២៤៨ ចែង​ច្បាស់​អំពី​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ ដោយ​កំណត់​ថា ត្រូវ​ចាត់​ទុក​ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​ ក្នុង​ករណី​ដែល​គ្រោះថ្នាក់​នោះ កើត​ឡើង​ដោយ​ធ្វើការ ឬ​ក្នុង​ពេល​ធ្វើការ ទោះ​ដោយ​ហេតុ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ហើយ​ទោះ​មាន​កំហុស​មក​ពី​កម្មករ​និយោជិក ឬ​ក៏​គ្មាន​ក៏​ដោយ។ ច្បាប់​ការងារ​នេះ បញ្ចូល​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ មិន​ត្រឹមតែ​គ្រោះថ្នាក់ ដែល​កើត​នៅ​កន្លែង​ធ្វើការ​នោះ​ទេ គឺ​រាប់​ទាំង​គ្រោះថ្នាក់ ក្នុង​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ធ្វើការ​ផង​ដែរ។ ក្នុង​ករណី​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​នេះ ច្បាប់​ចែង​តម្រូវ​ឲ្យ​ ជន​រង​គ្រោះ​ទទួល​ការ​ជួសជុល​សំណង​ដើម្បី​រ៉ាប់រង​ថ្លៃ​ព្យាបាល សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឈ្នួល​ប្រចាំ​ថ្ងៃ រហូត​ដល់​ពេល​គាត់​ជា​សះ​ស្បើយ បើ​និយោជិក​នោះ មិន​អាច​ធ្វើការ​បាន សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​សំណង​សម្រាប់​ថ្លៃ​ព្យាបាល ហើយ​បូក​បន្ថែម​នឹង​ប្រាក់​បំណាច់​សម្រាប់​ការ​បាត់បង់​សមត្ថភាព​ការងារ​ជា​អចិន្ត្រៃយ៍​ទៀត បើ​និយោជិក ជា​ជន​រងគ្រោះ ត្រូវ​បាត់បង់​សមត្ថភាព​ធ្វើការ​ជា​អចិន្ត្រៃយ៍ ដោយ​សារ​តែ​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ​នោះ និង​ក្នុង​ករណី​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​ជីវិត ត្រូវ​មាន​ជួយ​សោហ៊ុយ​សម្រាប់​បូជា​សព ហើយ​សិទ្ធិវន្ត​របស់​គាត់ ដូច​ជា​ប្តី-ប្រពន្ធ ឬ​កូន ឬ​ក៏​ម្ដាយ-ឪពុក ត្រូវ​មាន​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​បំណាច់​ជា​ដើម។

ទោះជា​យ៉ាង​នេះ​ក្តី​ បើ​តាម​សេចក្ដី​ជូន​ដំណឹង​របស់​ ..នេះ និយោជិក​ដែល​រង​គ្រោះ នឹង​បាត់​បង់​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ទាំង​អស់​នេះ លើក​លែង​តែ​ការ​ព្យាបាល​ និង​ថែទាំ​វេជ្ជសាស្រ្ត ក្រោម​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ផ្នែក​ថែទាំ​សុខភាព​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

ប៉ុន្តែ ក្នុង​ករណី​មាន​កម្មករ និយោជិក សន្លប់​ច្រើន​នាក់ ឬ​សន្លប់​តៗ គ្នា នៅ​ក្នុង​សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន ដែល​បណ្ដាល​មក​ពី​បរិយាកាស​ក្នុង​ និង​ក្រៅ​សហគ្រាស​គ្រឹះស្ថាន ឬ​តាន​តឹង​អារម្មណ៍​ភ័យ​ស្លន់ស្លោ តៗគ្នា​ជា​ដើម​នោះ បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ចាត់​ទុក​គ្រោះថ្នាក់​បែប​នេះ​ថា ជា​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ និង​ទទួល​បាន​ការ​ព្យាបាល និង​ថែទាំ​វេជ្ជសាស្ត្រ ក្រោម​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ផ្នែក​ហានិភ័យ​ការងារ។

របាយការណ៍​បូកសរុប​ការងារ​ឆ្នាំ​២០១៧ និង​ទិសដៅ​បន្ត​ឆ្នាំ​២០១៨ របស់​ក្រុម​ការងារ​ទប់ស្កាត់​ករណី​សន្លប់ និង​បង្ការ​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ របស់​បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម កាល​ពី​ខែកុម្ភៈ​កន្លង​ទៅ​នេះ ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៧ យ៉ាង​ហោច​ណាស់​មាន​កម្ម​ករ​ចំនួន​ជាង ១.៦០០នាក់ នៅ​តាម​រោងចក្រ​ចំនួន ២២ បាន​ដួល​សន្លប់។ ចំនួន​នេះ​មានការ​កើន​ឡើង បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​២០១៦ ដែល​មាន​កម្មករ​ដួល​សន្លប់​ចំនួន​ជាង ១.១០០នាក់ នៅ​តាម​រោងចក្រ​ចំនួន ១៨។ ​

ទោះបី​​បេឡា​ជាតិ​សន្តិសុខ​សង្គម អះអាង​ថា ការ​ដួល​សន្លប់​របស់​កម្មករ កម្មការិនី គឺ​ផ្ដើម​ចេញ ពី​បញ្ហា​សុខភាព​របស់​កម្មករ​និយោជិក​ម្នាក់ ឬ​ពីរ​នាក់​ដំបូង​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​នាំ​ឲ្យ​កម្មករ​ដទៃ​ឃើញ​មាន​ការ​ភិតភ័យ ទន់​ដៃ​ទន់​ជើង ហើយ​សន្លប់​តៗ គ្នា​ក៏​ដោយ ក៏​លោក អាត់ ធន់ អះអាង​ផ្ទុយ​ពី​នេះ ដោយ​លោក​មើល​ឃើញ​ថា ការ​ដួល​សន្លប់​របស់​កម្មករ គឺ​ដោយសារ​ប្រាក់​ខែ​មិន​គ្រប់​ ដើម្បី​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​កម្មករ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គាត់ ត្រូវ​បង្ខំចិត្ត​ធ្វើការ​ច្រើន​ម៉ោង និង​គ្មាន​ប្រាក់​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​ទិញ​ម្ហូប​អាហារ​ ដែល​មាន​ជីវជាតិ​គ្រប់​គ្រាន់ និង​ត្រឹមត្រូវ​ដូច​ជា​បន្លែ​ត្រី​សាច់​នោះ​ទេ ពោល​គឺ កម្មករ​មាន​លទ្ធភាព​ត្រឹម​ទិញ​អាហារ​ ដែល​ធូរ​ថ្លៃ ប៉ុន្តែ​មិន​សូវ​មាន​កាឡូរី ដូចជា​លៀស​ហាល និង​ត្រសក់​ត្រាំ​ជា​ដើម​នោះ។

លោក អាត់​ ធន់ ស្នើសុំ​ឲ្យ​រដ្ឋ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​បាន​ខ្លាំង​លើ​សុខុមាល​ភាព​របស់​កម្មករ ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ជួយ​ជំរុញ​ឲ្យ​ថៅកែ​រោងចក្រ ​ដំឡើង​ប្រាក់​ឈ្នួល ឲ្យ​បាន​សមរម្យ​លើស​សព្វ​ថ្ងៃ និង​ត្រូវ​ឲ្យ​ថៅកែ​រោងចក្រ​ទទួល​ខុសត្រូវ​បង់​លុយ​អាហារ​ថ្ងៃត្រង់​ឲ្យ​កម្មករ និង​ជួល​ក្រុមហ៊ុន​ណា​មួយ ឬ​អ្នក​ធ្វើ​ម្ហូប​ដែល​មាន​គុណភាព និង​បទ​ពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​អាហារ​ល្អ ដើម្បី​ធានា​សុខភាព​កម្មករ។ លោក​អះអាង​ថា ថៅកែ​រោងចក្រ ពិតជា​មាន​លទ្ធភាព​ធ្វើ​ដូច្នេះ​បាន​ ដោយ​មិន​ពិបាក​នោះ​ទេ ព្រោះ​មិន​អស់​ប៉ុន្មាន​នោះ​ឡើយ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។