ກົດໝາຍໂຮງຮຽນອາຊີວະສຶກສາ

ກະຊວງສຶກສາທິການ ສະເໜີຮ່າງກົດໝາຍອາຊີວະສຶກສາຕໍ່ກອງປະ ຊຸມສະພາແຫ່ງຊາຕ ທີ່ກໍາລັງດໍາເນີນຢູ່ໃນວັນທີ 23 ທັນວາ 2013 ເພື່ອໃຫ້ສະມາຊິກ ປະກອບຄວາມເຫັນ ພິຈາຣະນາຮັບເປັນກົດໝາຍ ເພື່ອເປັນທິດທາງໃຫ້ທຸກໂຮງຮຽນ ຫລື ສະຖາບັນ ໃນການບໍຣິຫານ ການສອນ ແລະ ຝຶກອົບຮົມວິຊາສະເພາະ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບ ຄວາມ ຕ້ອງການ ຂອງຕລາດແຮງງານ ພາຍໃນປະເທດ ແລະພູມີພາກ.

ຮ່າງກົດໝາຍນັ້ນສະເໜີໂດຽ ທ່ານ ດຣ ພັນຄໍາ ວິພາວັນ ຣັຖມົນຕຣີ ວ່າການກະຊວງສຶກສາແລະກິລາ. ໃນຮ່າງກົດໝາຽສະບັບ ດັ່ງກ່າວນີ້ ປະກອບດ້ວຽ 13 ພາກແລະ 170 ມາດຕຣາ. ທ່ານອະທິບາຍວ່າ:

"ລະຍະທີ່ຜ່ານມາເຖິງແມ່ນວ່າ ພວກເຮົາມີກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການສຶກ ສາກົດໝາຍວ່າດ້ວຍແຮງງານດໍາຣັດຂອງນາຍົກຣັຖມົນຕຣີວ່າດ້ວຍ ການພັທນາອາຊີວະສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມວິຊາຊີບດໍາຣັດນາຍົກ ຣັຖມົນຕຣີວ່າດ້ວຍການສ້າງແລະພັດທນາສີມືແຮງງານ ແລະນິຕິກັມ ອື່ນໆທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຈໍານວນໜຶ່ງ ທັງໝົດນັ້ນກໍ່ຍັງເປັນອັນລວມໆ ບໍ່ທັນ ຄົບຖ້ວນບໍ່ຮັດກຸມມີຫຼາຍດ້ານຍັງບໍ່ສອດຄ່ອງກັບຍຸທສາດການພັທນາ ແລະ ໂຄງປະກອບເສຖກິດຂອງປະເທດ".

ປັດຈຸບັນນີ້ຣະບົບການສຶກສາດ້ານອາຊີວະຂອງລາວ ບໍ່ເຂັ້ມແຂງ ແລະບໍ່ເປັນທີ່ນິຍົມຂອງສັງຄົມ ເຊິ່ງມັກຖືກເບິ່ງວ່າເປັນການສຶກສາ ທີ່ຈະບໍ່ມີ ອະນາຄົດທີ່ສົດໃສ ຜູ້ທີ່ຮຽນຕ້ອງເຮັດວຽກໜັກ ແຕ່ໄດ້ເງິນໜ້ອຍ ຈຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ ຕ້ອງມີການນໍາເອົາຄົນງານດ້ານສືມືເຂົ້າມາ ຈາກ ປະເທດ ເພື່ອນບ້ານເຊັ່ນໄທ ຈີນ ແລະວຽດນາມເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ. ນອກຈາກນັ້ນຣະບົບການສຶກສາລາວຍັງເປັນໄປຕາມຄ່ານິຍົມ ໂດຽສະເພາະ ຄົນມັກຮຽນວິຊາການເງິນ ແລະ ການທະນາຄານ ຫລາຍກວ່າ ວິຊາອາຊີບອື່ນໆ.