គោលបំណងនៃសៀវភៅនេះ គឺដើម្បីទុកឱ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយរៀនសូត្រប្រយោជន៍ ដើម្បីចៀសវាងការគ្រប់គ្រងប្រទេសតាមរបៀបខ្មែរក្រហម។
ស្របពេលដែលសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមកំពុងដំណើរការនីតិវិធីកាត់សេចក្ដី អតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមនៅកម្ពុជាសាក្សី និងជនរងគ្រោះជាច្រើននាក់ បានចេញមុខជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីរៀបរាប់ និងបង្ហាញភស្តុតាងដល់តុលាការនូវភាពរងគ្រោះរបស់ខ្លួនដោយរបបខ្មែរក្រហម។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក៏មានអ្នកខ្លះសរសេរជាសៀវភៅអំពីបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់ខ្លួន ដែលបានឆ្លងកាត់ក្នុងរបបគ្រប់គ្រងដោយអំពើឃោរឃៅនោះផង។
អ្នកស្រី គី សុវណ្ណារ៉ា ដែលជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ “The Sieve of Angkar”” ឬ «ការចម្រាញ់របស់អង្គការ» មានអាយុ ១៥ ឆ្នាំនៅពេលប្រទេសកម្ពុជាធ្លាក់ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ក្រុមឧទ្ទាមកុម្មុយនិស្តខ្មែរក្រហម ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៥។ នៅក្រោយថ្ងៃរំដោះ អ្នកស្រីត្រូវបានអង្គការបញ្ជូនទៅធ្វើការតាមកងចល័តច្រូតស្រូវ នៅក្នុងតំបន់មួយនាខេត្តពោធិ៍សាត់។
ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដទៃទៀតដែរ មានព្រឹត្តិការណ៍ជូរចត់ជាច្រើន ដែលអ្នកស្រីមិនអាចបំភ្លេចបាន។ អ្នកស្រីបានរំលឹកឡើងវិញនូវពេលវេលាមួយ ដែលអ្នកស្រីត្រូវរងការចោទអំពីចោរកម្ម ៖ «គេថាខ្ញុំលួចស្រូវ ហើយក៏យកខ្ញុំទៅជំរំអប់រំ ដែលភាគច្រើនតែចូលទៅស្លាប់ហើយ ចេញមិនរួចទេ។ ពេលនោះគេយកមនុស្សពីរនាក់មកឲ្យយើងមើលធ្វើជាគំរូ។ គេសម្លាប់នៅមុខយើង។ គេហៅកងក្រុមភូមិផ្សេងៗ អង្គុយជុំគ្នា ហើយគេសម្លាប់។ គេសម្លាប់ស្រីម្នាក់ប្រុសម្នាក់។ គេវ៉ៃដោយយកខ្នងចបកាប់វ៉ៃក្បាល ភូសៗ ពីក្រោយ។ វ៉ៃហើយគេយកកាំបិតហ្នឹងកាត់វះពោះប្រុសហ្នឹង យកថ្លើមពោះវៀន ដូចជាប្រមាត់បន្តិចចេញ ហើយស្រីហ្នឹងគេកាត់ដោះ។ ខ្ញុំមើលហើយខ្ញុំភ័យ ព្រោះខ្ញុំហ្នឹង គេចោទថា ខ្ញុំអ្នកលួចដែរ។ ខ្ញុំចង់បិទភ្នែក តែមិនហ៊ានព្រោះគេហាម ឲ្យបើកភ្នែកមើល ដើម្បីថា ជាគំរូ។ ប្រសិនបើយើងធ្វើដូចហ្នឹង នឹងស្លាប់ដូចគេដែរ»។
អ្នកស្រីបន្ថែមទៀតថា គោលបំណងនៃការសរសេរសៀវភៅនេះ គឺដើម្បីទុកឲ្យក្រុមគ្រួសារញាតិមិត្ត និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយដឹងពីការពិត ដែលមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅសម័យនោះ ៖ «ចាស៎ ខ្ញុំចង់សរសេរសៀវភៅនេះទុកយូរហើយ ព្រោះចង់តំណាងឲ្យបងប្អូនគ្រួសារខ្ញុំ ដែលបានស្លាប់ទៅ ដែលអត់បានពាក្យឲ្យដឹងថាខ្ញុំហ្នឹងមានជីវិតម្ដងដែរ។ ព្រោះអីស្លាប់កាលអា ពត ហ្នឹងអត់មានបញ្ជី ដែលកត់ទុកសម្រាប់ថា អ្នកស្លាប់ពីអ្នកកំណើត អត់មានបញ្ជីកំណើតសំបុត្រកំណើត ហើយបាត់អស់ហើយអ្វីៗ ជាក្រដាសស្នាម។ ម្ល៉ោះហើយបើសិនជាខ្ញុំមិនសរសេរទេបងប្អូន ដែលស្លាប់ទៅ និងមនុស្សពីរលានប្លាយនាក់ស្លាប់ហ្នឹង អត់មានឈ្មោះទេ។ បានន័យថា សាបសូន្យ ដូចថា អ្នកអស់ហ្នឹងមិនដែលមានជីវិតម្ដងណាទេ។ ដូចជាទឹកសន្សើមអ៊ីចឹងតែថ្ងៃចេញមកហើយ សន្សើមហ្នឹងវាអស់ហើយ។ អ្នកអស់ហ្នឹងមិនដែលមាននៅក្នុងសង្គមយើង? ម៉្លោះហើយខ្ញុំចង់សរសេរ ចង់ឲ្យអ្នកមិនដែលឮ មិនដែលដឹង បានដឹងឮអ្នកអស់ហ្នឹង ព្រោះអីអ្នកអស់ហ្នឹង ស្លាប់ដោយមិនបានធ្វើអីខុសទេ។ ខ្ញុំនៅរស់ ម្ល៉ោះហើយខ្ញុំសរសេរឲ្យអ្នកអស់ហ្នឹង ឮតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំតាមសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ»។
សៀវភៅ "The Sieve of Angkar” របស់អ្នកស្រី គី សុវណ្ណរ៉ា បានរៀបរាប់ពីជីវិតរបស់ក្រុមគ្រួសារអ្នកស្រីនៅពេលចេញពីរបបខ្មែរក្រហម ដែលមានសមាជិកចំនួន ១២ នាក់ ក្នុងនោះមានឪពុកម្ដាយ និងបងប្អូនបង្កើត ១០ នាក់ ហើយអ្នកស្រីជាកូនទី ៥។
សមាជិកគ្រួសារចំនួន ៩ នាក់របស់អ្នកស្រី ត្រូវបានសម្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ហើយអ្នកសល់ពីស្លាប់ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមមានចំនួន ៣ នាក់។ ក្នុងនោះមានរូបអ្នកស្រីផង បានភៀសខ្លួនមករស់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។
អ្នកអានសៀវភៅ "The Sieve of Angkar" ឈ្មោះ ឡរី ម៉ាឆា (Lauri Macha) មានប្រសាសន៍ថា បន្ទាប់ពីអានសៀវភៅនេះមក មានអារម្មណ៍ថា រឿងពិតពីជីវិតមនុស្សក្នុងរបបខ្មែរក្រហម វាហួសពីការស្មាន។ ហើយថាអ្នកស្រីធ្លាប់បានអានឯកសាររឿងខ្មែរក្រហមខ្លះដែរ តែវាខុសគ្នាពីសៀវភៅសរសេរចេញពីបុគ្គលគ្រួសារជនរងគ្រោះម្នាក់៖ «ខ្ញុំប្រទះឃើញថា បានអានសៀវភៅនេះមានការរញ្ជួយចិត្តខ្លាំងណាស់ ហើយជាបទពិសោធន៍ដ៏ជូរចត់ពិតរបស់បុគ្គលម្នាក់។ បន្ទាប់ពីបានអានសៀវភៅនេះមក ខ្ញុំគិតអំពីជនរងគ្រោះទាំងមូលម្នាក់ៗ មានរឿងជូរចត់ខុសគ្នា ហើយយល់ច្បាស់ថែមពីគ្រួសារនីមួយៗ»។
ចំណែកអ្នកអានឈ្មោះ Anne បានអធិប្បាយថា អ្នកស្រីស្ទើរតែមិនជឿថា ហេតុការណ៍ ដែលកើតមាននៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម កើតមាននៅក្នុងពិភពលោកយើងឡើយ។ អំពើឃោរឃៅរបស់រដ្ឋអំណាចខ្មែរក្រហម និងការលំបាករបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ បានធ្វើឱ្យអ្នកអានរូបនេះស្រក់ទឹកភ្នែក។
អ្នកស្រី គី សុវណ្ណា សម្ដែងការរីករាយ ដែលបោះពុម្ពសៀវភៅ "The Sieve of Angkar” នេះ។ អ្នកស្រីមានមោទនភាព ដែលបានចូលរួមបង្ហាញការពិតអំពីជីវិតជនរងគ្រោះពីរបបខ្មែរក្រហម ដោយបានចងក្រងជាសៀវភៅនេះឡើង ក្នុងនាមតំណាងឲ្យគ្រួសារ ដែលរងគ្រោះ និងស្លាប់នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ អ្នកស្រីចង់អោយមនុស្ស និងអ្នកដឹកនាំខ្មែរជំនាន់ក្រោយបានដឹង និងដកពិសោធន៍ជាមេរៀន ដើម្បីចៀសវាងការគ្រប់គ្រងប្រទេសរបៀបឃោរឃៅ និងផ្ដាច់ការបែបនោះទៀត។
សៀវភៅ "The Sieve of Angkar ដែលមានន័យថា «ការចម្រាញ់របស់អង្គការ» មានកម្រាស់ជិត ២០០ ទំព័រ ជាភាសាអង់គ្លេស បានបោះពុម្ពលើកដំបូងនៅចុងឆ្នាំ ២០១០។ លោកអ្នកអាចរកជាវបានតាមអាសយដ្ឋាន www.amazon.com៕