សង្គម​ស៊ីវិល​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​អនាគត​កុមារ​ដែល​ធ្វើ​ការងារ​នេសាទ​សមុទ្រ

អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល ដែល​ធ្វើ​ការ​លើក​ស្ទួយ​សិទ្ធិ​កុមារ បាន​បង្ហាញ​ក្តី​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​វាសនា​អនាគត​របស់​កុមារ នៅ​ខេត្ត​កោះកុង ដែល​ពួក​គេ​នៅ​តែ​ជាប់​ជំពាក់​ជាមួយ​នឹង​ការងារ​នេសាទ​សមុទ្រ ដោយ​ដក​ខ្លួន​មិន​រួច។

0:00 / 0:00

តើ​មូល​ហេតុ​អ្វី បាន​ជា​អាណា​ព្យាបាល​កុមារ​ទាំង​នោះ នៅ​តែ​ប្រើប្រាស់​កម្លាំង​ពលកម្ម​កុមារ​ក្នុង​របរ​នេសាទ​បែប​នេះ?

ក្រុម​ចលនា​កុមារ និង​យុវជន​កម្ពុជា ដើម្បី​សិទ្ធិ​កុមារ រួម​ជាមួយ​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​មួយ​ចំនួន​ទៀត នៅ​ខេត្ត​កោះកុង នៅ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ទី​២៣ សីហា បាន​បើក​សិក្ខាសាលា​ពិគ្រោះ​យោបល់​មួយ​ស្ដីពី​ការ​ស្វែងរក​យុទ្ធសាស្ត្រ​បញ្ឈប់​កុមារ​ពី​ការងារ​នេសាទ។

មន្ត្រី​នៃ​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​លីកាដូ ខេត្ត​កោះកុង មាន​ប្រសាសន៍​ថា សិក្ខាសាលា​នេះ​មាន​ការ​ចូល​រួម​ភាគី​ពាក់ព័ន្ធ មាន​ក្រុម​កុមារ​ដែល​ងាយ​រងគ្រោះ ឪពុក​ម្តាយ ឬ​អាណាព្យាបាល អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន សង្កាត់​ដងទង់ ក្រុង​ខេមរភូមិន្ទ។ កិច្ច​ពិគ្រោះ​យោបល់​នេះ ចង់​បង្ហាញ​ឲ្យ​អ្នក​ចូល​រួម​យល់​ដឹង​ពី​ការងារ​នេសាទ ដែល​ប្រើប្រាស់​ពលកម្ម​កុមារ ផល​ប៉ះពាល់ និង​ចូល​រួម​ស្វែងរក​ដំណោះ​ស្រាយ​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ។

តំណាង​គណៈកម្មការ​ប្រតិបត្តិ នៃ​ចលនា​កុមារ និង​យុវជន​កម្ពុជា ដើម្បី​សិទ្ធិ​កុមារ លោក សូត្រ ស៊ីថា លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​នោះ​ភាគ​ច្រើន​មិន​ទាន់​យល់​អំពី​អ្វី​ទៅ ដែល​ហៅ​ថា​ពលកម្ម​កុមារ និង​មិន​ទាន់​យល់​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​លើ​កុមារ ដែល​ចុះ​ទូក​នេសាទ​យ៉ាង​ដូចម្តេច​នោះ​ទេ។

ស្ត្រី​អ្នក​ភូមិ​ម្នាក់​ឈ្មោះ ស៊ុំ ម៉ៃមូណា អាយុ​ប្រមាណ​ជាង​៥០ឆ្នាំ រស់នៅ​ភូមិ​៤ សង្កាត់​ដងទង់ លោកស្រី​មាន​មុខ​របរ​នេសាទ​នេះ​ជាច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ គ្រួសារ​គាត់​មាន​កូន​៥នាក់​ក្នុង​បន្ទុក មាន​វ័យ​ចាប់​ពី​អាយុ​១០ឆ្នាំ ដល់​ជាង​២០ឆ្នាំ ហើយ​ពួក​គេ​មិន​បាន​រៀន​សូត្រ​ជាប់​លាប់ ឬ​បាន​រៀន​ចប់​ចុង​ចប់​ដើម​នោះ​ទេ គឺ​រៀន​បាន​ខ្ពស់​បំផុត​ត្រឹម​ថ្នាក់​ទី​៧។

លោកស្រី​ដឹង​ខ្លះ​ដែរ​ថា ការ​បង្ខំ​កូន​ឲ្យ​ចុះ​ទូក​នេសាទ ដោយ​មិន​បាន​រៀន​សូត្រ​ត្រឹម​ត្រូវ វា​អាច​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រៀន​សូត្រ​របស់​ពួក​គេ ប៉ុន្តែ​វា​មាន​កត្តា​មួយ​ចំនួន ដែល​ជំរុញ​ឲ្យ​គ្រួសារ​គាត់ និង​អ្នក​ភូមិ​ភាគ​ច្រើន​ត្រូវ​ធ្វើ​បែប​នេះ។

ប្រធាន​ភូមិ​៤ លោក វណ្ណ សាលី បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ភូមិ​របស់​លោក​មាន​កុមារ​ចាប់​ពី​អាយុ​១០ឆ្នាំ ដល់​ក្រោម​១៨ឆ្នាំ មាន​ប្រមាណ​ជាង​១ពាន់​នាក់ ក្នុង​នោះ​មាន​ប្រមាណ​ជាង​៣០% ដែល​បាន​បោះ​បង់​ចោល​ការ​សិក្សា ឬ​ទៅ​រៀន​មិន​ទៀងទាត់ ដោយ​រវល់​ចុះ​ទូក​នេសាទ​ជួយ​រក​លុយ ដើម្បី​ជីវភាព​គ្រួសារ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។

លោក សូត្រ ស៊ីថា នឹង​ជំរុញ​ឪពុក​ម្តាយ ឬ​អាណាព្យាបាល អាជ្ញាធរ បើក​ចំហ​ក្នុង​ការ​ពិភាក្សា​រឿង​នេះ ដើម្បី​រក​ដំណោះ​ស្រាយ ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ដក​ហូត​កុមារ​ចេញ​ពី​ការងារ​ចុះ​ទូក​នេសាទ ហើយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បាន​ចូល​រៀន​នៅ​សាលា​វិញ។

មន្ត្រី​នៃ​នាយកដ្ឋាន​ការងារ​កុមារ នៃ​ក្រសួង​ការងារ និង​បណ្ដុះ​បណ្ដាល​វិជ្ជាជីវៈ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ទម្រង់​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៃ​ពលកម្ម​កុមារ ដែល​មាន​តួលេខ​តិច​តួច​ទេ កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០០៨ មាន​កុមារ​ប្រមាណ​ជាង​២០​ម៉ឺន​នាក់ ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ការ​កេងប្រវ័ញ្ច​កម្លាំង​ពលកម្ម​ធ្ងន់ធ្ងរ ហើយ​មក​ដល់​ឆ្នាំ​២០១១ អាច​កាត់​បន្ថយ​បាន​ប្រហែល​ជា ២​ទៅ​៣​ម៉ឺន​នាក់។ រដ្ឋាភិបាល​ក៏​កំពុង​ចាប់​ផ្ដើម​ដំណាក់​កាល​ទី​២ នៃ​ផែនការ​សកម្មភាព​ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​២០១០ ដល់ ២០១២ និង​គ្រោង​នឹង​កាត់​បន្ថយ​ឲ្យ​នៅ​ប្រហែល​ជាង​១​ម៉ឺន​នាក់​ទៀត តាម​យន្តការ​ប្រទេស​ពាក់ព័ន្ធ​នីមួយៗ។

ការ​ស្រាវជ្រាវ​របស់​វិទ្យាស្ថាន​ជាតិ​ស្ថិតិ នៃ​ក្រសួង​ផែនការ កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០០១ ឲ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា កុមារ​សរុប​ទូទាំង​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ចំនួន​៤​លាន​៣​សែន​នាក់។ ស្ថិតិ​របស់​ក្រសួង​ការងារ បាន​បង្ហាញ​ដែរ​ថា នៅ​ឆ្នាំ​២០០៨ កុមារ​ជិត​៣​ម៉ឺន​នាក់ ត្រូវ​បាន​រំដោះ​ចេញ​ពី​ពលកម្ម​កុមារ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។