មន្ត្រីជលផលខែត្របានបណ្ដោយឲ្យមានបទល្មើសនេសាទនៅក្នុងបឹងធំក្នុងខែត្រកំពង់ចាមនេះ បានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋប្រកបមុខរបរនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារនៅក្នុងឃុំមៀន រកចំណូលមិនសូវបាន ហើយបានជំពាក់បំណុលធនាគារកាន់តែច្រើន។
ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិកំពង់សំណាញ់ ឃុំមៀន ស្រុកព្រៃឈរ ខែត្រកំពង់ចាម ជាង ២០០ គ្រួសារ បានខ្ចីបុលពីធនាគារ ដើម្បីយកមកទិញឧបករណ៍នេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារ នៅក្នុងបឹងធំ ស្ថិតនៅក្នុងឡូត៍លេខ ២ ដែលរដ្ឋាភិបាលបានរំលាយឡូត៍នេះ កាលពីឆ្នាំ ២០១១ កន្លងទៅ។
ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះ កំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្មានថវិកាសងបង្វិលទៅធនាគារវិញ ពីព្រោះពួកគាត់រកផលនេសាទមិនសូវបាន ដោយសារតែមានប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនប្រើឧបករណ៍នេសាទខុសច្បាប់យ៉ាងអានាធិបតេយ្យនៅក្នុងបឹងធំ ដែលធ្វើឲ្យផលត្រីកាន់តែខ្សត់ខ្សោយ។
តំណាងសហគមន៍នេសាទនៅក្នុងភូមិកំពង់សំណាញ់ឈ្មោះ ប៉ក់ ហឿន បានរៀបរាប់ថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិរបស់លោកភាគច្រើន មិនមានដីធ្វើស្រែទេ។ ការរស់នៅអាស្រ័យលើរបរនេសាទ។ លោកបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងឆ្នាំនេះ ប្រជានេសាទមានក្ដីសង្ឃឹមជាងឆ្នាំមុនៗ ក្នុងរកផលត្រីនៅក្នុងបឹងធំ ពីព្រោះថា រដ្ឋាភិបាលបានរំលាយកាត់ឡូត៍នេសាទលេខ ២ ក្នុងបឹងធំនេះ ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារ។ ផ្ទុយទៅវិញក្ដីសង្ឃឹមនេះ បានបាត់បង់ដោយសារតែមានអ្នកនេសាទប្រើឧបករណ៍នេសាទខុសច្បាប់។
តំណាងសហគមន៍នេសាទឈ្មោះ ប៉ក់ ហឿន៖ «ប្រជាពលរដ្ឋខ្ញុំរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ មានការលំបាកខ្លាំងពីព្រោះថា អ្នកប្រកបមុខរបរខុសច្បាស់មានច្រើនកើនឡើង។ សំឡេងស្រី៖ ប្ដីខ្ញុំគាត់ ទៅដាក់លបសព្វថ្ងៃនេះ ពួកឆក់ទៅឆក់នៅមុខលបតែម្ដង ហើយមិនអាចត្រីចូលក្នុងលបបាន ក្នុងថ្ងៃរកមិនបានទេ ក្នុងមួយថ្ងៃបានតែពីរឬបីពាន់ទេ»។
បឹងធំជាបឹងមួយមានផ្ទៃទឹកប្រមាណ ៤៨ ហិកតារ បឹងនេះជាប់ស្រុកចំនួន ៣ គឺស្រុកព្រៃឈរ ស្រុកកងមាស និងស្រុកកំពង់សៀម។ បឹងនេះ ស្ថិតនៅក្នុងឡូនេសាទលេខ ២ ដែលរដ្ឋាភិបាលបានកាត់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារវិញ កាលពីថ្ងៃទី ២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១។
ប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនទៀត បានលើកឡើងថា នៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ ដោយសារតែរកផលនេសាទមិនសូវបាន។ កូនៗ របស់ពួកគាត់មួយចំនួនបានឈប់រៀន ហើយធ្វើចំណាកស្រុក ទៅរកការងារធ្វើនៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងមួយចំនួនទៀត ទៅរកស៊ីឈ្នួលគេនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ពីព្រោះថា ចំណូលរកបានពីការនេសាទក្នុងមួយថ្ងៃបានពី ១ ម៉ឺនរៀលទៅ ២ ម៉ឺនរៀល នឹងកាត់ថ្លៃសាំងនៅសល់បន្តិចបន្តួច។
សំឡេង៖ «ប៉ះពាល់ជម្រកត្រី ដែលយើងខ្ញុំថែរក្សាទុកហ្នឹងគេទៅឆក់ បំផ្លាញចោលគេទៅឆក់បំពានតែម្ដង ដូចថាខ្ញុំរាយមងហ្នឹងគេទៅឆក់បំពានលើមង»។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋបានពន្យល់ថា ការទប់ស្កាត់បទល្មើសនេសាទវាមិនមែនជាបញ្ហាលំបាកនោះទេ។ ប៉ុន្តែពួកគាត់បានចោទប្រកាន់មន្ត្រីជលផលខែត្រមិនបានបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទខុសច្បាប់នោះឡើយ។
សំឡេង៖ «អស់ជំនឿតែម្ដងខ្ញុំមិនដែលឃើញជលផលមកចាប់បានមួយទេ មកយកតែលុយ ហើយវិញទៅបាត់ហើយ»។
នាយអធិការដ្ឋានជលផលមេគង្គ លោក ឡង់ គន មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនបានដឹងអំពីករណីនេសាទខុសច្បាប់កើតមាននៅក្នុងបឹងធំនៅឡើយទេ។ ប៉ុន្តែលោកបញ្ជាក់ថា លោកនឹងចាត់ឲ្យមន្ត្រីជលផលខែត្រចុះពិនិត្យមើល។
លោក ឡង់ គន៖ «ប្រជាជនរាយការណ៍មកដែរ តែយើងឲ្យគាត់រាយការណ៍មកខ្ញុំឲ្យច្បាស់ថា ឈ្មោះអី? តែប្រជាជនមិនហ៊ាន។ ហើយខ្ញុំឲ្យតែដឹងច្បាស់ខ្ញុំនឹងរាយការណ៍ទៅស្នងការទៅអភិបាលខែត្រហើយ ឲ្យតែច្បាស់ ហើយខ្ញុំកន្លងមកលឺគេថាអ៊ីចឹងដែរ»។
ទាក់ទងទៅនឹងករណីនេះ តំណាងសហគមន៍ក្រីក្រ នៅឃុំមៀន អ្នកស្រី សូ អាន បានលើកឡើងថា កន្លងមក ពួកគាត់សង្កេតឃើញមន្ត្រីជលផលចុះទៅបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទដែរ។ ប៉ុន្តែការចុះទៅបង្ក្រាបនោះ ហាក់បីដូចជា មន្ត្រីជលផលទាំងនោះឲ្យអ្នកនេសាទខុសច្បាប់ទាំងនោះដឹងខ្លួនជាមុន។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា មន្ត្រីជលផលខែត្របានទទួលសំណូកពីអ្នកនេសាទខុសច្បាប់ទាំងនោះ។
អ្នកស្រី សូ អាន៖ «ហើយថ្មីៗ នេះ បានព័ត៌មានពីភូមិកំពង់សំរឹទ្ធនេះ គាត់និយាយថា អ្នកដឹកអូនខ្លះកាលពីត្រីសំបូរ គាត់បង់ ២០០ ដុល្លារឲ្យមន្ត្រីជលផល»។
ភូមិកំពង់សំណាញ់ ជាភូមិមួយនៅដាច់ស្រយាលពីគេ ចូលពីផ្លូវជាតិប្រមាណជាង ២០ គីឡូម៉ែត្រ។ ភូមិនេះស្ថិតនៅជាប់នឹងបឹងធំ ជាទីកន្លែងដែលពួកគាត់ប្រកបមុខរបរនេសាទ។ នៅរដូវវស្សា ឆ្នាំ ២០១១ ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិនេះ ប្រឈមនឹងបញ្ហាលំបាកដោយសារទឹកជំនន់លិចភូមិរយៈពេលជាងបីខែ។
អ្នកភូមិស្ទែរតែគ្រប់គ្នាបានត្អូញត្អែរអំពីការជំពាក់បំណុលធនាគារ តាំងពីទឹកស្រកផុតពីភូមិ ពីព្រោះថា ទឹកជំនន់មានរយៈពេលយូរ ពួកគាត់គ្មានប្រកបមុខរបរអ្វីបានទេ។ បន្ទាប់ពីទឹកស្រក អ្នកភូមិបានខ្ចីលុយធនាគារ។ អ្នកខ្លះជាង ១ លានរៀល និងអ្នកខ្លះទៀត ជាង ២ លានរៀល ដែលថវិកាមួយចំនួនយកធ្វើដើមទុនទិញឧបករណ៍នេសាទ និងថវិកាមួយចំនួនទៀតសម្រាប់ចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ។
ប្រជាពលរដ្ឋឈ្មោះ មុជ នីម បានឲ្យដឹងថា អ្នកស្រីមិនខុសពីអ្នកភូមិដទៃទៀតឡើយ គាត់បានខ្ចីបុលធនាគារជាង ២ លានរៀល សម្រាប់យកប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។ ក្នុងមួយខែ គាត់ត្រូវបង់រំលោះឲ្យធនាគារជាង ២០ ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រីអះអាងថា ខែខ្លះរកចំណូលពីរបរនេសាទមិនសូវបាន គាត់ត្រូវចងការខ្ចីបុលបន្តពីអ្នកផ្សេងទៀត យកមកសងធនាគារ ជៀសវាងគេរឹបអូសយកផ្ទះសម្បែង។
លោកស្រី មុជ នីម៖ «ខ្វះខាតត្រូវខ្ចីបុលគេ ១០ ម៉ឺន ការប្រាក់ ១ ម៉ឺន។ ខ្លះទៅមានប្លង់ដីទៅខ្ចី អេស៊ីលីដា (ACLEDA) ទៅ»។
មេឃុំមៀន លោក ឌុក ជន បានទទួលស្គាល់ថា ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឃុំរបស់លោក បានខ្ចីលុយពីធនាគារប្រមាណ ៣០% នៃប្រជាពលរដ្ឋសរុបមានជាង ៣ ពាន់គ្រួសារ ដើម្បីយកមកធ្វើដើមទុនរកស៊ី។ លោកមេឃុំបានបញ្ជាក់ថា ការបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទ វាមានការលំបាក ដោយសារប្រជាពលរដ្ឋនេសាទខុសច្បាប់ទាំងនោះ គេធ្វើលួចលាក់។
ប្រជានេសាទឃុំមៀន បានលើកឡើងថា ពួកគាត់គ្រោងនឹងស្នើសុំទៅមន្ត្រីជលផលខែត្រ បង្កើតជាសហគមន៍ឃ្លាំមើល និងបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទខុសច្បាប់។ បើមិនដូច្នោះទេ ធនធានជលផលនៅក្នុងបឹងធំនឹងហិនហោចអស់ ជីវភាពពួកគាត់នឹងកាន់តែដុនដាប ហើយអ្នកខ្លះនឹងត្រូវគេរឹបអូសយកផ្ទះសម្បែង ដោយសារគ្មានលុយសងធនាគារ។
លោក ឡុង គន បានស្វាគមន៍ចំពោះប្រជានេសាទ ដែលចង់ចូលរួមបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទនេះ។ លោកបញ្ជាក់ថា មន្ត្រីជលផលប្រចាំខែត្រកំពង់ចាមមានគ្នាតិច គឺប្រមាណ ៣០ នាក់ទេ។ ពេលខ្លះ មិនអាចបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ឡង់ គន បញ្ជាក់ថា ការបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទអួនស្បៃមុងខុសច្បាប់ កាលពីឆ្នាំពី ២០១១ មានជាង ៤ ពាន់ករណី៕
កំណត់ចំណាំ៖ ចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណាដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃតែប៉ុណ្ណោះ។