ប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនរយគ្រួសារនៅខេត្តប៉ៃលិន កំពុងស្វែងរកការជួយជ្រោមជ្រែងពីអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីធ្វើកិច្ចអន្តរាគមន៍ទៅអាជ្ញាធរខេត្តប៉ៃលិន ដើម្បីដោះស្រាយឲ្យបានទទួលដីលំនៅ និងដីស្រែចម្ការទំហំ ២១០២ ហិកតារសម្រាប់ការរស់នៅ និងការកាន់កាប់បង្កបង្កើនផល។
លោក ប៉ូ ជា អាយុ ៥១ ឆ្នាំ ថ្លែងថា ប្រជាជនម្នាក់ៗ មានដីតែទំហំ ៥ ហិកតារទេ ប៉ុន្តែ ត្រូវបានអាជ្ញាធរដាក់គ្រឿងចក្រទៅឈូសឆាយហ៊ុមព័ទ្ធយករហូតទៅដល់ ២ ពាន់ ២ រយហិកតារ ៖ «ទាំងអស់អញ្ចឹងវាប៉ះដីប្រជាជនទាំងអស់។ ដីរដ្ឋមានតែ ៨ រយហិកតារឲ្យទៅខាងកងទ័ពហ្នឹង។ វា ៥២ ហិកតារ ហើយសាលាខេត្តគេទៅឈូសយក ២ ពាន់ ២ រយហិកតារ។ អ៊ីចឹងអស់ដីប្រជាជនទាំងអស់»។
អ្នកភូមិបានបញ្ជាក់ថា កាលពីថ្ងៃទី ៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ក្រោយពីមានការធ្វើសមាហរណកម្មរួចមក ដីស្រែចម្ការទាំងនេះ គឺក្រុមអ្នកភូមិបានកាន់កាប់ និងបង្កបង្កើនផលរហូតដល់ឆ្នាំ ២០១១ ដោយពុំធ្លាប់មានការហាមឃាត់ឡើយ។ ស្រាប់តែថ្មីៗ នេះ អាជ្ញាធរខេត្តមានគម្រោងដកដីលំនៅ និងដីស្រែចម្ការទាំងនោះទុកជាដីរដ្ឋ។
អ្នកភូមិដែលតវ៉ា គឺជាប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៣៤៥ គ្រួសារ នៅតាមបណ្ដាភូមិចំនួន ៧ ភូមិ ក្នុងឃុំចំនួន ៣ នៃខេត្តប៉ៃលិន។
ប្រជាពលរដ្ឋទាំង ៣៤៥ គ្រួសារ ដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងរស់នៅក្នុងភូមិទំនប់ ភូមិអូរកន្ធាងវ៉ា ភូមិអន្លង់រក្សា ភូមិភ្នំក្រិញ ភូមិចម្ការកាហ្វេ ភូមិឫស្សីក្រោម និងភូមិទួលស្រឡៅ ក្នុងសង្កាត់ទួលល្វា ឃុំសាលា ក្រៅ និងឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅ ខេត្តប៉ៃលិន។
លោក អ៊ី ឈាន អភិបាលខេត្តប៉ៃលិន មានប្រសាសន៍ថា កាលពីអំឡុងឆ្នាំ ២០០២ និង ២០០៣ អាជ្ញាធរខេត្តបានធ្វើការវាស់វែងដីនៅចំណុចនោះ ដើម្បីរក្សាទុកធ្វើជាទីតាំងលានយន្តហោះ និងអាចវិនិយោគទៅក្រុមហ៊ុនឯកជន ដើម្បីជួយដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងខេត្ត។
លោកបន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលមានដីពិតប្រាកដនៅទីនោះ អាជ្ញាធរខេត្តនឹងមិនដកហូតឡើយ ៖ «ឥឡូវខ្ញុំឲ្យស្រាវជ្រាវរឿងហ្នឹងវិញ ព្រោះខ្ញុំនៅទីនេះ ខ្ញុំដឹងច្បាស់លាស់ណាស់។ មិនមានបំណងធ្វើអីបំផ្លាញ ឬធ្វើបាបប្រជាពលរដ្ឋទេ។ បើមានប្រជាពលរដ្ឋបានមានយើង បើមិនមានប្រជាពលរដ្ឋយើងនៅម៉េចបាន។ នេះជាគោលការណ៍ធំ»។
មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៃសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស អាដហុក ប្រចំាខេត្តបាត់ដំបង និងខេត្តប៉ៃលិន លោក យិន ម៉េងលី បានទាមទារឲ្យអាជ្ញាធរខេត្តប៉ៃលិនបង្ហាញឯកសារ ដែលបានកំណត់ដីនៅតំបន់នោះ ទុកធ្វើជាទីតាំងលានយន្តហោះ ឬតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសជាសាធារណៈ ជូនអ្នកភូមិឲ្យអស់ចម្ងល់។ លោកបន្តថា ក្រុមអ្នកភូមិ បានកាន់កាប់ដីបង្កបង្កើនផល នៅតំបន់នោះតាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៨ – ១៩៩៩។ ដូច្នេះហើយ អាជ្ញាធរគួរគិតគូរក្នុងករណីនេះ។
លោក យិន ម៉េងលី ៖ «វាពាក់ព័ន្ធនឹងរដូវបង្កបង្កើនផល អារម្មណ៍គាត់ចេះភ័យខ្លាច ហើយបើសិនជាគាត់នៅតែមិនបានដីនោះស្របច្បាប់ គាត់នៅតែភ័យខ្លាច។ ពួកគាត់នឹងទៅធ្វើជាអ្នកបម្រើគេ»។
មន្ត្រីសមាគម អាដហុក បានបញ្ជាក់ថា ការដកដីមកទុកធ្វើជាសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ គឺជាការត្រឹមត្រូវ តាមឯកសាររបស់រាជរដ្ឋាភិបាល។ ក៏ប៉ុន្តែ ខាងអាជ្ញាធរគួរពិចារណាទៅលើតំបន់ ដែលត្រូវដកហូតនោះ ថាតើដីនៅតំបន់នោះជាដីព្រៃ ឬជាដីវាលអស់ព្រៃ ដើម្បីឈានទៅរកការធ្វើឯកសារឲ្យពួកគាត់បានកាន់កាប់ស្របច្បាប់៕