ការ​សោយ​ទិវង្គត​របស់​ព្រះ​មហា​វីរក្សត្រ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ទ្រឹស្ដី​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា

ព្រឹត្តិការណ៍​នៃ​ការ​សោយទិវង្គត​របស់​ព្រះករុណា​ព្រះបាទ​សម្ដេច នរោត្តម សីហនុ ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​សិក្សា​ផ្នែក​ទ្រឹស្ដី​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា សម្ដែង​ការ​ចាប់អារម្មណ៍​ហើយ​ទាញ​យក​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​មក​បង្ហាញ​ដល់​សាធារណជន​ថា ជា​ការ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ទ្រឹស្ដី​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា។

0:00 / 0:00

ធម្មកថិក​វត្ត​ព្រៃ​ឫស្សី ព្រះ​តេជគុណ ធន ជិនជាលី មាន​ថេរ​ដីកា​ថា ព្រះរាជបូជនីយកិច្ច​ដែល​ព្រះ​ករុណា​ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ លះបង់​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ​នា​ពេល​កន្លង​មក ធ្វើ​ឲ្យ​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ក្រអៅ​បេះដូង​របស់​ពួកគាត់។ ព្រះ​តេជគុណ​មាន​ថេរ​ដីកា​បន្ត​ថា ព្រះរាជ​សកម្មភាព​ក្នុង​ការ​ដឹក​នាំ​ប្រទេស​ក្នុង​រជ្ជកាល​របស់​ព្រះអង្គ​នា​ទសវត្សរ៍​ទី​៥០ និង ៦០ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រទេស​ជាតិ​រីកចម្រើន​លើ​គ្រប់​វិស័យ ហើយ​ព្រះរាជ​សកម្មភាព​នេះ បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ការ​ដឹកនាំ​ប្រកប​ដោយ​ព្រហ្មវិហារ​ធម៌​ស្រប​តាម​មាគ៌ា​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា។

ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះ​តេជគុណ ធន ជិនជាលី មាន​ថេរ​ដីកា​បញ្ជាក់​ថា ថ្វីត្បិត​ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ ពុំ​បាន​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ឲ្យ​ល្អ​ដូចជា​ស្ដេច​ចក្រពត្តិ​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​សមិទ្ធផល​សម្រេច​បាន​ក្រោម​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រូវ​គេ​ជឿ​ថា គុណ​សម្បត្តិ​ធំ​ជាង​គុណវិបត្តិ។

ព្រះ​តេជគុណ ធន ជិនជាលី៖ «សរុប​មក​ថា សេចក្ដី​ល្អ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ហ្នឹង​មាន​ច្រើន​គួរ​ឲ្យ​យើង​នឹក​រលឹក ទោះ​បី​ជា​ព្រះអង្គ​មាន​ការ​ភ្លាំងភ្លាត់​ដោយ​កិច្ចការ​បម្រើ​ប្រទេស​ជាតិ​ខ្លះ ប៉ុន្តែ​យើង​ធ្វើ​យ៉ាង​ម៉េច ព្រះអង្គ​មិន​មែន​ជា​ស្ដេច​ចក្រ​ឯណា​នោះ គឺ​ថា ជា​មនុស្ស ជា​ព្រះរាជា​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​យើង​ដ៏​តូចតាច​មួយ​ហ្នឹង បើ​សិន​ជា​ស្ដេច​ចក្រ​បាន​ព្រះអង្គ​មិន​ខ្វល់ខ្វាយ​អំពី​ការ​ភ្លាំងភ្លាត់​ទេ ព្រោះ​ថា​ស្ដេច​ចក្រ ព្រះអង្គ​មាន​នូវ​ឫទ្ធានុភាព​ផង មាន​បញ្ញា​ផង មាន​អ្នក​ធ្វើការ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​ហៅ​ថា ស្មោះត្រង់​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​គ្រប់រូប​គ្រប់គ្នា​ផង»

ទាក់ទង​នឹង​ព្រះរាជបូជនីយកិច្ច ក្រោម​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះករុណា​ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ នេះ អគ្គាធិការ​រង​ពុទ្ធិកសិក្សា​ជាតិ និង​ជា​បណ្ឌិត​ផ្នែក​រដ្ឋបាល ព្រះ​តេជគុណ ឈឹង ប៊ុនឈា មាន​ថេរ​ដីកា​ថា អតីត​ព្រះមហាក្សត្រ​បាន​សព្វ​ព្រះរាជហឫទ័យ​ឧបត្ថម្ភ​វិស័យ​ពុទ្ធិកសិក្សា ឲ្យ​បាន​រីកចម្រើន និង​ល្បីល្បាញ។ ក្នុង​នោះ​ព្រះអង្គ បាន​រាជានុញ្ញាត​ឲ្យ​បង្កើត​ពុទ្ធិក​មហាវិទ្យាល័យ​ដំបូង​បំផុត​ក្នុង​ប្រទេស​នា​ឆ្នាំ១៩៥៤ ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា ពុទ្ធិក​មហាវិទ្យាល័យ​ព្រះសីហនុ​រាជ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​មហាវិទ្យាល័យ​នេះ ត្រូវ​រដ្ឋាភិបាល​បង្កើត​ជា​ពុទ្ធិក​សាកលវិទ្យាល័យ​វិញ។

ព្រះ​តេជគុណ ឈឹង ប៊ុនឈា៖ «ព្រះអង្គ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ព្រះ​អគ្គ​ពុទ្ធ​សាសនូបត្ថម្ភ​ដ៏​ឧត្ដុង្គឧត្ដម​ថ្លៃថ្លា​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា។ កម្ពុជា​យើង​ស្នាម​ព្រះហស្ត​របស់​ព្រះអង្គ​ក្នុង​វិស័យ​ព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះអង្គ​បាន​ទំនុក​បម្រុង​កសាង​ដោយ​ច្រើន​ដូចជា ផ្នែក​ខាង​ភាសា​បាលី វិស័យ​ពុទ្ធិកសិក្សា ហ្នឹង​ជា​រឿង​ទី១។ ព្រះអង្គ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ពុទ្ធិកបឋមសិក្សា ពុទ្ធិកវិទ្យាល័យ សាលា​បាលី​ជាន់ខ្ពស់​ហ្នឹង​ហើយ​រហូត​ដល់​ពុទ្ធិកមហាវិទ្យាល័យ​ព្រះសីហនុ​រាជ ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ក្នុង​ក្រសួង​ធម្មការ និង​សាសនា នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ហើយ​ព្រះអង្គ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​បញ្ញវន្ត​ដ៏​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​សម័យ​នោះ»

បន្ថែម​លើ​នេះ ព្រះ​តេជគុណ​មាន​ថេរ​ដីកា​បន្ត​ថា ដើម្បី​ពង្រីក​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​ទ្រឹស្ដី​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា និង​វប្បធម៌ ព្រម​ទាំង​អក្សរសាស្ត្រ ព្រះករុណា​ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ សព្វ​រាជហឫទ័យ ព្រះ​រាជ​ទាន ព្រះរាជទ្រព្យ​ឧបត្ថម្ភ​ក្រុម​បញ្ញវន្ត នៃ​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ឲ្យ​បន្ត​សកម្មភាព​របស់​ខ្លួន​សម្រាប់​បោះពុម្ព​សៀវភៅ​ផ្សព្វផ្សាយ​ចំណេះ​ផ្សេងៗ​ដល់​ពលរដ្ឋ។

ព្រះ​តេជគុណ ឈឹង ប៊ុនឈា មាន​ថេរដីកា​បន្ថែម​ថា ព្រះរាជបូជនីយកិច្ច​ទាំង​នេះ​ហើយ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ទូទាំង​ប្រទេស ទាំង​គ្រហស្ថ និង​បព្វជិត​ចងចាំ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត និង​សម្ដែង​ការ​ដឹង​គុណ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ​ហើយ​នៅ​ពេល​ព្រះអង្គ​យាង​ចូលទិវង្គត ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រហែល ១​លាន​នាក់​ចូលរួម​ដង្ហែ និង​រំលែក​ព្រះរាជ​មរណទុក្ខ នា​ថ្ងៃ​ដំបូង​នៃ​ការ​យាង​មក​ដល់​របស់​ព្រះ​បរម​សព កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៧ ខែ​តុលា។

ភ្ជាប់​នឹង​ករណី​នេះ អនុ​ប្រធាន​ផ្នែក​ពុទ្ធិក​ឧត្ដមសិក្សា និង​ក្រោយ​ឧត្ដមសិក្សា ព្រះ​តេជគុណ សុខ ប៊ុនធឿន មាន​ថេរ​ដីកា​ថា ព្រឹត្តិការណ៍​នៃ​ការ​សោយទិវង្គត​របស់​ព្រះករុណា​ព្រះ​បាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ ដែល​មាន​ពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​មក​ចូលរួម​នេះ បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង​ទស្សនៈ​នៃ​ទ្រឹស្ដី​បុណ្យ​បាប ក្នុង​ព្រះពុទ្ធសាសនា ដោយ​ព្រះ​តេជគុណ​មាន​ថេរដីកា​បញ្ជាក់​ថា បុណ្យ​គឺ​អំពើ​ល្អ​ដែល​បុគ្គល​ណា​បាន​កសាង​ទុក​មក​ហើយ មិន​ងាយ​បាត់បង់​ទៅវិញ​នោះ​ឡើយ។

ព្រះ​តេជគុណ​មាន​ថេរ​ដីកា​បន្ថែម ព្រះករុណា​អតីត​ព្រះមហាក្សត្រ​សោយទិវង្គត​ទៅ​ក៏​ពិត​មែន ប៉ុន្តែ​ ព្រះ​កិត្តិសព្ទ ព្រះរាជ​បូជនីយកិច្ច​របស់​ព្រះអង្គ​មិន​បាន​បាត់បង់​នោះ​ឡើយ។ ជាក់ស្ដែង​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​
យាង​មក​ដល់​នៃ​ព្រះបរមសព ប្រជាពលរដ្ឋ​ទូទាំង​ប្រទេស​បាន​នាំ​គ្នា​ទាំង​ហ្វូងៗ​ទៅ​ដុត​ធូប​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ និង​ប្រារព្ធ​ពិធី​កម្ម​ផ្សេងៗ តាម​បែប​ប្រពៃណី​ឧទ្ទិស​កុសល​ថ្វាយ​ដួង​ព្រះ​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​ព្រះអង្គ​
ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ។

ទាក់ទង​នឹង​ព្រះ​រាជ​កាយវិការ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ពោរពេញ​ដោយ​ការ​គាំទ្រ​ពី​សំណាក់​ប្រជារាស្ត្រ​នេះ ព្រះ​តេជគុណ ស៊ាង ឈុនលី មាន​ថេរដីកា​ថា អ្នក​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ត្រូវ​ជៀសវាង​នូវ​អគតិធម៌​ទាំង​៤ គឺ​ឆន្ទាគតិ លំអៀង​ព្រោះ​ស្រលាញ់ ទោសាគតិ លំអៀង​ព្រោះ​ស្អប់ ភយាគតិ លំអៀង​ព្រោះ​ភ័យ និង​មោហាគតិ លំអៀង​ព្រោះ​ល្ងង់។

ព្រះ​តេជគុណ ស៊ាង ឈុនលី៖ «ការ​ដែល​គ្រប់គ្រង​គឺ​ថា យើង​ត្រូវ​លះបង់​ចោល​អា​រឿង ស្រលាញ់​តែ​មួយ​ក្រុម យើង​មាន​ន័យ​ថា យើង​មិន​សង្គ្រោះ​តែ​គ្នា​យើង​ទេ យើង​សង្គ្រោះ​ទាំង​អស់ គឺ​ថា យើង​សង្គ្រោះ​ទាំង​អស់ ប្រើ​សេចក្ដី​ស្រលាញ់​គឺ​ថា ឲ្យ​វា​រីក​អត់​មាន​ទិសដៅ​អ៊ីចឹង​ណាស់ ហើយ​រឿង​ការ​មិន​លំអៀង​ព្រោះ​ស្អប់​អី​ហ្នឹង​គឺ​ថា យើង​លះ​ចោល​អា​រឿង​ស្អប់​ហ្នឹង ព្រោះ​ថា អាច​បាន​ប្រយោជន៍​បាន​សុខ​អី​អ៊ីចឹង បើ​មិន​អ៊ីចឹង​ទេ ធម្មតា​ទេ​សត្វ​ធំ​អាច​ធ្វើ​បាប​សត្វ​តូចៗ​ហើយ នៅ​ពេល​ណា​អត់​មាន​គោលការណ៍​ហ្នឹង​សម្រាប់​ទប់ស្កាត់​នោះ​ណាស់»

ទោះ​យ៉ាង​ណា ព្រះ​តេជគុណ សុខ ប៊ុនធឿន មាន​ថេរ​ដីកា​ថា អ្នក​នយោបាយ និង​ពលរដ្ឋ​ជំនាន់​ក្រោយ​គួរ​យក​តម្រាប់​តាម​ព្រះរាជបូជនីយកិច្ច​នៃ​ការ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​របស់​អតីត​ព្រះមហាក្សត្រ។

ព្រះ​តេជគុណ​មាន​ថេរ​ដីកា​បញ្ជាក់​ថា អតីត​ព្រះមហាក្សត្រ​បាន​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ប្រកប​ដោយ​ទសពិធរាជធម៌ ១០​ប្រការ និង​ព្រហ្មវិហារ​ធម៌​ទាំង​៤៖ «រាល់​វិធាន​នៃ​ការ​គ្រប់គ្រង​ទាំង​អស់​របស់​ព្រះអង្គ គឺ​ព្រះអង្គ​គ្រប់គ្រង​ទៅ​តាម​ទសពិធរាជធម៌​ទាំង ១០ របស់​ព្រះរាជា​ទាំង ១០​ប្រការ​ហ្នឹង អ៊ីចឹង​បាន​ជា​យើង​ខ្មែរ​យើង​ថ្វាយ​ព្រះ​បរម​នាម​ថា ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះបាទ​ធម្មិក ធម្មិករាជ​ហ្នឹង ស្ដេច​ទ្រង់​រាជ​ប្រកប​ដោយ​ធម៌ គឺ​ទសពិធ​រាជធម៌​ហ្នឹង»

ទាក់ទង​នឹង​ទ្រឹស្ដី​កម្មផល​របស់​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា ព្រះ​តេជគុណ ធន ជិនជាលី មាន​ថេរ​ដីកា​ថា បុគ្គល​សាប​ព្រោះ​នូវ​ពូជ​បែប​ណា គេ​រមែង​ទទួល​នូវ​ផល​បែប​នោះ៖ «យាទិសំ វប្បតេពីជំ យើង​ប្រែ​ថា បុគ្គល​សាប​ព្រោះ​នូវ​អំពើ​ណា តាទិសំ វប្បតេ ផលំ គឺ​ថា​ផល​នៃ​អំពើ​នោះ​រមែង​សាប​ព្រោះ​ទៅ​លើ​បុគ្គល​នោះ​វិញ»

គេ​នៅ​ចាំ​បាន​ថា ការ​ស្លាប់​របស់ ប៉ុល ពត នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៨ ដែល​ជា​មេ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​នា​សម័យ​កម្ពុជា ប្រជាធិបតេយ្យ​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៨ គឺ​ពុំ​មាន​ពលរដ្ឋ​ចូលរួម​សម្ដែង​ការ​សោកស្ដាយ​ខ្លាំង​ដូច​ការ​យាង​ចូលទិវង្គត​នៃ​ព្រះករុណា​ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្ដម សីហនុ នោះ​ឡើយ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។