ពាក្យចាស់លោកពោលថា សម្ដីសជាតិមារយាទសពូជ។ ក្នុងពេលដែលយុទ្ធនាការឃោសនាបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣ កំពុងខិតចូលមកដល់ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាបបង្ហើបឲ្យដឹងថា លោកចង់ឲ្យប្រទេសកម្ពុជា មានច្បាប់មួយប្រឆាំងអ្នកនយោបាយខ្មែរដែលជេរប្រមាថគ្នា ដើម្បីលើកតម្កើងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរក្នុងសង្គមខ្មែរ។
ថ្លែងក្នុងពិធីចែកសញ្ញាបត្រដល់និស្សិតនៅវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៤ ខែមករា លោក ហ៊ុន សែន បានរំលឹកថា លោកត្រូវបានអ្នកនយោបាយបក្សប្រឆាំងប្រមាថមើលងាយ ដោយប្រើពាក្យអសុរស និងបានចោទថា លោកជាអ្នកលក់ដីឲ្យវៀតណាម ឬក៏ចោទលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីថា ក្បាលយួនខ្លួនខ្មែរជាដើម។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានរំលឹកថា ពាក្យចោទប្រកាន់ ដូចជាពាក្យថា «ក្បត់ជាតិ» «លក់ដីឲ្យវៀតណាម» នេះ មិនត្រឹមតែកើតមាននៅពេលនេះទេ គឺអ្នកនយោបាយខ្មែរបានប្រើតាំងពីទសវត្សឆ្នាំ១៩៦០ ក្នុងរបបរាជនិយមដើម្បីប្រជាប្រិយភាពខ្លួន ដែលកាលនោះលោកសេនាប្រមុខ លន់ នល់ បានចោទសម្ដេចឪជាប្រមុខរដ្ឋជំនាន់នោះ ថាបានលក់ដីឲ្យយៀកកុង ដូចដែលអ្នកនយោបាយខ្មែរបច្ចុប្បន្នខ្លះ ចោទលោកនៅនេះដែរ។
លោកបង្ហើបថា សភាគួរបង្កើតច្បាប់មួយការពារអ្នកនយោបាយ ដើម្បីបញ្ឈប់ពាក្យចោទប្រកាន់ ឬប្រមាថគ្នាតទៅទៀត។
ឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្ដីប្រកាសនេះ លោក សុន ឆ័យ តំណាងរាស្ត្រគណបក្សប្រឆាំង សម រង្ស៊ី បញ្ជាក់ថា ការតាក់តែងច្បាប់សម្រាប់គ្រប់គ្រងពាក្យសម្ដីអ្នកនយោបាយ គឺជារឿងមិនចាំបាច់។ លោកថា សូម្បីប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញ ឬម្ចាស់ឆ្នោត ក៏ចេះដឹងអំពីសីលធម៌ និងសុជីវធម៌ក្នុងការនិយាយស្ដីនៅក្នុងសង្គមដែរ ដូច្នេះអ្នកនយោបាយនីមួយៗគួរយល់ដឹងអំពីសីលធម៌ និងសុជីវធម៌សង្គមឲ្យបានខ្ពស់ ទើបសមឈ្មោះជាអ្នកនយោបាយល្អ។
លោក សុន ឆ័យ បន្តថា លោកមន្ទិលអំពីសំណើបង្កើតច្បាប់គ្រប់គ្រងអ្នកនយោបាយនេះថា នឹងអាចក្លាយជាឧបករណ៍មួយសម្រាប់បក្សកាន់អំណាចគាបសង្កត់លើសិទ្ធិសេរីភាពនយោបាយរបស់អ្នកនយោបាយណាដែលប្រឆាំង ឬរិះគន់បក្សប្រជាជន ដែលកំពុងកាន់អំណាចសព្វថ្ងៃទៅវិញទេ។
ចំណែកលោក គល់ បញ្ញា នាយកប្រតិបត្តិនៃគណៈកម្មការដើម្បីបោះឆ្នោតសេរី និងត្រឹមត្រូវនៅកម្ពុជា ក៏បានបញ្ជាក់ប្រហាក់ប្រហែលលោក សុន ឆ័យ ដែរ។ លោកថា តាមពិតទៅអ្នកនយោបាយមានក្រមសីលធម៌រួចស្រេចហើយទាក់ទងទៅនឹងអ្នកនយោបាយ និងការបោះឆ្នោត ចំណែកកំហុសអ្នកនយោបាយដែលប្រព្រឹត្តខុសក្រមសីលធម៌ ក៏ត្រូវទទួលទោស ឬពិន័យតាមក្រឹត្យក្រមដែលបានចែងក្នុងក្រមសីលធម៌នោះជាការស្រេច ដែលមានគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតត្រួតពិនិត្យ។
លោកថា ជាងនេះទៅទៀត បើសិនជាកម្រិតទោសធ្ងន់ធ្ងរហួសពីក្រមសីលធម៌ដែលបានចែងនោះ គេអាចប្រើច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌដែលមានសព្វថ្ងៃស្រាប់ ដោយមិនចាំបាច់បង្កើតច្បាប់ថ្មីដែលមានន័យជាន់គ្នានោះទេ។
ទោះយ៉ាងណា លោក គល់ បញ្ញា បានរំលេចថា អ្នកនយោបាយខ្មែរត្រូវចេះបែងចែកឲ្យដាច់អំពីពាក្យជេរប្រមាថ និងពាក្យរិះគន់ ដោយលោកបញ្ជាក់ថា កន្លងមកមានអ្នកនយោបាយជាច្រើនបានយល់ច្រឡំអំពីពាក្យជេរប្រមាថ និងពាក្យរិះគន់នេះ។
អ្នកសង្កេតការណ៍បោះឆ្នោតឯករាជ្យក្នុងស្រុកបានរំលឹកថា និន្នាការហិង្សា និងវាយប្រហារគ្នារវាងអ្នកនយោបាយខ្មែរបានចាក់ឫសក្នុងសង្គមខ្មែរ តាំងពីក្រោយអាណានិគមនិយមបារាំង ចាប់ពីចុងទសវត្ស ១៩៥០ មកម្ល៉េះ។ ពោលគឺនៅពេលអ្នកនយោបាយខ្មែរមានសិទ្ធិបង្កើតបក្សនយោបាយដោយខ្លួនឯង បន្ទាប់ពីរួចផុតពីនឹមត្រួតត្រារបស់បារាំង រួចមក។
អ្នកនយោបាយខ្មែរដែលមិនសូវមានអាជីពពេលនោះ ចាប់ផ្ដើមវាយប្រហារគ្នាតាមចិត្តនឹកឃើញ និងប្រើល្បិចរៀងៗខ្លួន ដើម្បីយកឈ្នះភាគីម្ខាងៗ ហើយនៅពេលអ្នកនយោបាយខ្មែរគួរប្រកាន់ឥរិយាបថថ្លៃថ្នូរដែលសបញ្ជាក់ថា ខ្លួនជាអ្នកនយោបាយអាជីព ដែលជាគំរូដល់ម្ចាស់ឆ្នោត ថែមទាំងអាចទុកចិត្ត និងអាចពឹងពាក់បាន៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។