ពលករខ្មែរមួយចំនួននៅប្រទេសថៃប្រកបរបរលក់ដូរត្រីរកប្រាក់ដោះស្រាយជីវភាព
2022.12.20

ពលករខ្មែរមួយចំនួនជាអ្នកស៊ីឈ្នួល និងជាអាជីវករលក់ត្រីនៅផ្សារថៃ ក្បែរមន្ទីរពេទ្យធម្មសាត (Thamasat Hospital) ខេត្តប៉ាថុមថានី (Pathum Thani) ប្រទេសថៃ រកចំណូលបានគួរសមគ្រាន់ដោះស្រាយជីវភាព។ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលថា ពលករខ្មែរនៅប្រទេសថៃ មិនអាចធ្វើថៅកែដោយខ្លួនឯងបានទេ តែអាចរកជនជាតិថៃឈរឈ្មោះជាថៅកែបាន ហើយត្រូវបង់ប្រាក់ឲ្យជនជាតិថៃ តាមកិច្ចសន្យាដែលពួកគេ បានព្រមព្រៀងគ្នា។
ប្រជាពលករខ្មែរ មួយចំនួនដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសថៃយូរជិតម្ភៃឆ្នាំ ចេះភាសាថៃអាចចរចាគ្នាបាន ក៏ងាកមកប្រកបរបរជួញដូរដោយខ្លួនឯងដូចជា លក់បន្លែ លក់ផ្លែឈើ លក់បាយម្ហូប ក្នុងនោះមានពលករមួយចំនួនទិញ និងលក់ត្រី កាក់កបគួរសម ហើយមានជីវភាពធូរធារជាងមុន និងអាចរកប្រាក់សងបំណុលធនាគារ និងផ្គត់ផ្គង់កូនរៀនសូត្របានគ្រប់គ្រាន់។
ពលករខ្មែរធ្វើការក្នុងប្រទេសជាង១០ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តបាត់ដំបង លោក ផុន សាវុធ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី១៩ ខែធ្នូ ថា ពីមុនលោកធ្វើការរោងចក្រត្រីខកំប៉ុង និងអាហារកែច្នៃផ្សេងៗទៀត តែបានប្រាក់ចំណូលសម្រាប់តែចាយវាយមួយខែទល់មួយខែប៉ុណ្ណោះ ពុំមានប្រាក់សល់នោះទេ។ លោកបន្តថា ឥឡូវលោកងាកមកចាប់របរទិញ និងលក់ត្រីនៅផ្សារថៃ ក្បែរមន្ទីរពេទ្យធម្មសាត (Thamasat Hospital) ខេត្តប៉ាថុមថានី (Pathum Thani) អាចរកប្រាក់ចំណូលបានគួរសម ហើយអាចមានប្រាក់សន្សំខ្លះ។ លោកថា លោកអាចរកប្រាក់ចំណេញបានជាមធ្យមប្រាំពាន់(៥.០០០)បាត ស្មើនឹងប្រមាណមួយរយហាសិប(១៤៧,០៥)ដុល្លារ ក្នុងមួយថ្ងៃ។ លោកអះអាងថា ពលករខ្លះប្រកបរបរលក់ត្រី រហូតមានលុយទិញឡានទំនើបជិះក៏មានដែរ។
លោក ផុន សាវុធ៖ «អូ! ច្រើនណាស់បងអើយ វាច្រើនបង វាច្រើនមែនទែនហ្នឹង ច្រើនណាស់សុទ្ធតែខ្មែរយើង រាល់ថ្ងៃ កន្លែងលក់ត្រីលក់អីហ្នឹងសុទ្ធតែខ្មែរបណ្ដោយ។ ពួកគេកន្លែងអ្នកលក់ហ្នឹងឲ្យថៅកែឈរឈ្មោះទៅ ហើយយើងលក់សុទ្ធគេយកចំណេញពីយើងមួយគីឡូពីរបីបាតអ៊ីចឹងទៅ យើងលក់ឲ្យគេតចំណេញពីរបីបាតដែរទៅណា ហ្នឹងហើយ។ អូ! អ្នកគេរកបាន រកបានណាស់នៅនេះ ទិញឡានជិះទំនើបៗណាស់ បាទ! ព្រោះអ្នកគេរកបានរកបានណាស់»។
នៅផ្សារដែលពលករខ្មែរលក់ត្រីនេះជាផ្សារធំមួយរបស់ថៃ ស្ថិតក្នុងខេត្តប៉ាថុមថានី (Pathum Thani) ហើយការនាំចូលត្រី ទាំងទឹកសាប និងទឹកប្រៃមានចំនួនរាប់តោនក្នុងមួយថ្ងៃ។ ក្រៅពីត្រីក៏មានបង្គា បង្កង មឹក ខ្យង ក្ដាម សាច់មាន់ សាច់ទា សាច់ជ្រូក សាច់គោ ដែលមានអាជីវករខ្មែរលក់ដូរដោយខ្លួនឯងខ្លះ ស៊ីឈ្នួលលក់ឲ្យថៅកែថៃខ្លះ មានប្រមាណប្រាំរយ(៥០០)នាក់។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ពលករខ្មែរម្នាក់ទៀត ដែលលក់ត្រីនៅផ្សារថៃ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តស្វាយរៀង លោក ច័ន្ទ សាយណ្ហ ប្រាប់ថា លោកមកធ្វើការ និងរស់នៅប្រទេសថៃ ជិត២០ឆ្នាំហើយ មិនដែលបានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញទេ។ លោកបន្តថា លោកធ្លាប់ធ្វើការសំណង់ និងធ្វើការតាមកំពង់ផែជាអ្នកលើកដាក់ត្រី តែឥឡូវលោកងាកមកជួយលក់ត្រីនៅផ្សាររកប្រាក់កម្រៃបានខ្លះ សម្រាប់ដោះស្រាយការចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែលោកថា ការងារនេះនឿយហត់បន្តិច ព្រោះលោកត្រូវក្រោកពីម៉ោង១២យប់ ហើយសម្រាកការងារនៅម៉ោង៣រសៀល។ លោកបន្ថែមថា លោកអាចលក់ត្រីរកចំណូលបានប្រហែលពីរពាន់(២.០០០)បាត ស្មើនឹងជាង៥០(៥៨,៨២)ដុល្លារ ក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលអាចឲ្យលោកមានជីវភាពសមរម្យ។
លោក ច័ន្ទ សាយណ្ហ៖ «ខ្ញុំធ្វើការឲ្យគេបង ខ្ញុំធ្វើតាមផែត្រីលក់ត្រីលក់អីច្រើនណាស់បងអើយ រាប់ម៉ឺនណាបង រាប់ម៉ឺនតាឡាតថៃ(ផ្សារថៃ)ច្រើនសុទ្ធតែខ្មែរហើយនិងភូមាច្រើន អត់ទេបងនៅពេលនេះ មិនមានផងបងគេធ្វើមួយថ្ងៃបើកមួយថ្ងៃបង»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងសុំការអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះ ពីស្ថានទូតកម្ពុជាផ្នែកពលករប្រចាំប្រទេសថៃបានទេ នៅថ្ងៃទី១៩ ខែធ្នូ ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលជាច្រើនដងតែពុំមានអ្នកទទួល។
ជុំវិញរឿងនេះដែរ មន្ត្រីគម្រោងនៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ពន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស អង្គការសង់ត្រាល់ លោក លឹង សុផុន លើកឡើងថា ពលករខ្មែរ ដែលធ្វើការក្នុងប្រទេសថៃ ហើយមានបំណងចង់លក់ដូរដោយខ្លួនឯង ត្រូវរកជនជាតិថៃ ឈរឈ្មោះឲ្យទើបស្របច្បាប់ថៃ។ លោកបន្តថា បើពលករខ្មែរលក់ដូរ ដែលធ្វើថៅកែខ្លួនឯង អាចរកចំណូលបានគ្រាន់បើដែរ តែត្រូវប្រឈមនឹងការពិន័យរបស់អាជ្ញាធរថៃ ព្រោះជនបរទេសនៅថៃមិនអាចប្រកបអាជីវកម្មបែបនេះដោយខ្លួនឯងបានទេ។
លោក លឹង សុផុន៖ «តាមហាងលក់បាយអ៊ីចឹងណា ឬក៏លក់អីផ្សេងៗដូចជាលក់ត្រីដូចជាលក់សាច់លក់អីហ្នឹង គឺត្រូវតែជាពលករគាត់មិនអាចធ្វើជាថៅកែផ្ទាល់ខ្លួនបានទេ។ អាហ្នឹងតាមច្បាប់ដែលបានកំណត់មកណាបាទ។ បើសិនជាគាត់ធ្វើការបែបហ្នឹងគួរណាតែមានថៅកែ បើអ្នកធ្វើថៅកែអ្នករ៉ាប់រងដែលចេញឯកសារឲ្យ តវីសាឲ្យអ្នកដែលចេញលិខិតធ្វើការឲ្យអ៊ីចឹងណាបង ហើយបើសិនជាគាត់ធ្វើខ្លួនឯងអាហ្នឹងផ្ទុយពីច្បាប់»។
ពលករខ្មែរ ដែលធ្វើការនៅផ្សារថៃមួយនេះ មានប្រមាណមួយម៉ឺន(១០.០០០)នាក់ ហើយពួកគាត់ធ្វើការផ្នែកផ្សេងៗគ្នា មានដូចជា អ្នកលក់ត្រី អ្នកលក់សាច់ កម្មករលើកដាក់បន្លែ ផ្លែឈើ អ្នកលក់បន្លែ អ្នកលក់ផ្លែឈើ ពោត សណ្ដែកដី ល្ពៅ ដំឡូង ជាដើម និងមានពលករខ្មែរខ្លះលក់នំចំណី ម្ហូបអាហារខ្មែរ ដោយខ្លួនឯងដែរ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។