តំណាងសហគមន៍នៅកំពង់ឆ្នាំងស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលពន្លឿននីតិវិធីបង្កើតសហគមន៍ព្រៃឈើ
2015.12.12
តំណាងសហគមន៍ នៅស្រុកទឹកផុស ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ស្នើឲ្យស្ថាប័នជាតិ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានពន្លឿននីតិវិធីកំណត់ផ្ទៃដីបង្កើតសហគមន៍ព្រៃឈើ។ ការស្នើសុំនេះ គឺបន្ទាប់ពីមានសមត្ថកិច្ចនគរបាល និងពលរដ្ឋសរុបប្រមាណ ១០គ្រួសារ ចូលទៅទន្ទ្រានកាន់កាប់ដីព្រៃដែលអ្នកភូមិធ្លាប់ប្រើប្រាស់ជាយូរមកហើយ ហើយគ្រោងដាក់ជាដីព្រៃសហគមន៍ជាផ្លូវការនោះ។
ផ្ទៃដីព្រៃសហគមន៍ភ្នំបាណន់ទំហំជិត២០០ហិកតារ(១៥៤.៣៩)ដែលអ្នកភូមិត្រពាំងម្លូ នៃឃុំក្រាំងស្គារជាង១០០គ្រួសារ នាំគ្នាបង្កើតគណៈកម្មការគ្រប់គ្រង ក្រោមការជ្រោមជ្រែងរបស់សមាគមមួយកាលពីចុងឆ្នាំ២០០៤នោះ បានក្លាយជាជម្លោះដីធ្លីរ៉ាំរ៉ៃមិនទាន់អាចដោះស្រាយចេញ។ ក្រុមពលរដ្ឋនៅតែទាមទារដីទំហំ៦ហិកតារដែលបានកាប់បំផ្លាញដោយបុគ្គលមួយចំនួនមកដាក់ជាព្រៃសហគមន៍វិញ។
តំណាងសហគមន៍ភ្នំបាណន់ លោក ស៊ីវ សែត ឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី១២ ខែធ្នូ ថា អាជ្ញាធរឃុំមិនទាន់ឯកភាពលើលិខិតភ្ជាប់ស្នាមមេដៃចំនួន ១២៥ស្នាមមេដៃរបស់អ្នកភូមិត្រពាំងម្លូ ដែលនាំគ្នាផ្ដិតជាថ្មីទៀត ដើម្បីសុំបង្កើតព្រៃសហគមន៍ផ្លូវការទៅអាជ្ញាធរថ្នាក់ជាតិនោះទេ។ លោកថា សំណើនេះធ្វើតាមរយៈអាជ្ញាធរឃុំ ស្រុក និងខេត្ត រហូតដល់ថ្នាក់ជាតិ ដើម្បីកំណត់ផ្ទៃដីងាយស្រួលនឹងគ្រប់គ្រង៖ «កម្លាំងដែលចូលរួម (អ្នកចូលរួមទាមទារដីបាត់បង់មកវិញ) ថ្មីមានចំនួន ១២៥គ្រួសារឯណោះ! (ជិន ជេដ្ឋា៖ ពូមានវិធានការអ្វីបន្តទៀតដែរ?) វិធានការបន្ដនឹងអញ្ជើញអភិបាលស្រុក និងស្ថាប័នជាតិជួយចុះដោះស្រាយ»។
លោក ស៊ីវ សែត បញ្ជាក់ថា កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៥ មេឃុំក្រាំងស្គារ លោក គង់ សំអ៊ីម មិនព្រមចុះហត្ថលេខាលើលិខិតស្នើសុំនេះទេ ដោយសំអាងថា បើសហគមន៍កំណត់យកផ្ទៃដីជាង ១០០ហិកតារដដែល មិនព្រមកាត់ផ្ទៃដីប៉ះពាល់ចេញ នោះជម្លោះនៅតែអូសបន្លាយ។ ប៉ុន្តែក្រុមពលរដ្ឋបង្ហាញជំហរថា បើគេមិនដកហូតដីដែលបាត់បង់មកដាក់សហគមន៍វិញទេ នោះពួកគាត់ក៏អាចចូលទៅចាប់ដីនៅទីនោះបានដែរ។
ឆ្លើយតបបញ្ហានេះ អតីតប្រធានការិយាល័យភូមិបាលស្រុកទឹកផុស និងបច្ចុប្បន្នជាអភិបាលស្រុក លោក ម៉េង ហាក់ បញ្ជាក់យ៉ាងខ្លីមុនចុចផ្ដាច់ទូរស័ព្ទថា ក្រុមការងារបានព្រមព្រៀងគ្នាថា នឹងចុះទៅវាស់វែងកំណត់ទំហំដីព្រៃសហគមន៍ និងវាស់កាត់ដីដែលមានផលប៉ះពាល់ចេញ ហើយមានបញ្ហាយ៉ាងណាទៀតនោះនឹងត្រូវដោះស្រាយបន្ត៖ «គួរឲ្យទៅគាត់ (ពលរដ្ឋ និងសមត្ថកិច្ចប៉ូលិសសរុប ១០គ្រួសារ) ប៉ុណ្ណា ហើយទុកប៉ុណ្ណាតែប៉ុណ្ណឹងទេ។ អត់អីទេ ការងារហ្នឹងយើងនៅធ្វើការសម្របសម្រួលបន្ត។ អធ្យាស្រ័យប៉ុណ្ណឹងសិនចុះ!»។
នាយិកាអង្គការសកម្មភាពដើម្បីបរិស្ថាន និងសហគមន៍ អ្នកស្រី សរ សាត មានប្រសាសន៍ថា ជាបទពិសោធន៍ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហានេះ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ឬជំនាញរដ្ឋបាលព្រៃឈើ ត្រូវពន្យល់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ឬអ្នកដែលមានដីនៅក្នុងតំបន់អភិរក្សព្រៃសហគមន៍នោះយល់ច្បាស់ពីសារប្រយោជន៍នៃការបង្កើតព្រៃសហគមន៍។
អ្នកស្រីថា ពេលនោះអ្នកមានដីអាចបន្តធ្វើស្រែចម្ការនៅក្នុងដែនដែលបានកំណត់រួចហើយនោះបាន ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរមិនត្រូវចេញប្លង់កម្មសិទ្ធិករ ឬឲ្យអ្នកទាំងនោះទន្ទ្រានដីព្រៃសហគមន៍បន្ថែមទៀតនោះទេ៖ «សូមអំពាវនាវដល់អ្នកពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសរដ្ឋាភិបាលគួរមានវិធានការយ៉ាងម៉េចជំរុញសហគមន៍ព្រៃឈើហ្នឹងវាកើតទៅ ព្រោះមិនតិចឆ្នាំអង្គការ AEC ធ្វើតាំងពីឆ្នាំ២០០១ តាំងពីព្រៃឈើនៅច្រើន រហូតដល់ក្រុមហ៊ុនឈូសឆាយនៅតិចតួចនៅតែតស៊ូ ធ្វើម៉េចឲ្យប្រជាជនចេះការពារព្រៃ»។
កាលពីឆ្នាំ២០០៩ តំណាងសហគមន៍ និងអ្នកភូមិត្រពាំងម្លូ នៃក្រាំងស្គារ ធ្លាប់ដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅអាជ្ញាធរឃុំ ស្រុក និងរដ្ឋបាលព្រៃឈើឲ្យចាត់វិធានការលើអ្នកបំផ្លាញព្រៃសហគមន៍ ប៉ុន្តែគ្មានលទ្ធផល។ ពួកគេក៏ធ្លាប់ដង្ហែញត្តិភ្ជាប់ស្នាមមេដៃចំនួន ១០៥ស្នាមមេដៃ តាមរទេះគោយន្តចំនួន ៤គ្រឿង ចេញពីភូមិត្រពាំងម្លូ ឆ្ពោះទៅសាលាស្រុកទឹកផុស ដើម្បីដាក់ញត្តិជូនអភិបាលស្រុកផងដែរ៕