ឪពុកម្ដាយរបស់យុវជនដែលបាត់ខ្លួនក្នុងពេលកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលបង្ក្រាបដ៏ហិង្សានៅផ្លូវវេងស្រេង គ្មានសង្ឃឹមទទួលបានយុត្តិធម៌នោះទេ ព្រោះពួកគាត់មើលឃើញថា ស្ថាប័នយុត្តិធម៌ និងសមត្ថកិច្ចព្រងើយកន្តើយក្នុងការគាំទ្រ និងការស្វែងរកយុត្តិធម៌សម្រាប់ពួកគាត់តាំងពី ដើមមក។ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិល នៅតែបន្តជំរុញរដ្ឋាភិបាលបំពេញកាតព្វកិច្ចឱ្យបានត្រឹមត្រូវក្នុងការស្រាវជ្រាវឱ្យអស់លទ្ធភាពដើម្បីផ្ដល់យុត្តិធម៌ដល់ជនរងគ្រោះ។
គិតត្រឹមថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០ គឺយុវជន ខឹម សុផាត បានបាត់ខ្លួននិងបាត់ដំណឹងសូន្យឈឹង រយៈពេល៦ឆ្នាំហើយ ដោយសារតែកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន បានបើកការបាញ់បង្ក្រាបដ៏ហិង្សាទៅលើក្រុមកម្មករដែលរួមគ្នាតវ៉ាអហិង្សាសុំដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនៅលើកំណត់ផ្លូវវេងស្រេង ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។
លោកស្រី អ៊ិន លក្ខិណា និង លោក ខឹម សឿន ដែលជាម្ដាយឪពុករបស់យុវជន ខឹម សុផាត ថ្លែង ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ឱ្យដល់ថ្ងៃបុណ្យខួបនៃការបាត់ខ្លួនកូនប្រុសនិងថ្ងៃបុណ្យទានធំៗម្តង គឺអារម្មណ៍ ចេះតែស្រមើស្រមៃនឹករលឹកដល់កូនប្រុសជាទីស្រលាញ់ ស្ទើរក្លាយជាមនុស្សឆ្កួត។ ដោយសារនឹក កូនផង និងគ្មានសង្ឃឹមលើអាជ្ញាធរផង ពេលខ្លះពួកគាត់ ក៏នាំគ្នាទៅរកគ្រួទាយ ក្រែងបានដំណឹង កូនខ្លះៗ៖ «ខ្ញុំចេះតែតាមមើលរហូតដែរ ឱ្យតែលឺគេថា នៅទីនេះទីនោះមុខដូច អីចឹង ។ខ្ញុំទៅរកទាំងគ្រួទាយមើលទៀត តែគេថា បាត់ឈឹងតែម្ដង។ ពាក្យចចាមអារាមគេថា យកទៅឱ្យក្រពើស៊ី។ ម៉ែវា នៅតែយំរហូត ដោយសារនឹកកូន ជាពិសេសពេលមានបុណ្យទានឃើញ កូនគេជួបជុំគ្រួសារអ៊ីចឹង។ ដល់ខែដល់ថ្ងៃដេកតែនឹកកូនរហូត»។
កាលពី៦ឆ្នាំមុន នៅថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៤ កម្មករកម្មការិនីរាប់ម៉ឺននាក់ បានផ្ទុះការតវ៉ានៅផ្លូវវេងស្រេង ទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល ១៦០ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ ដែលបានធ្វើឱ្យកងកម្លាំងចម្រុះរបស់រដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន បើកការបង្ក្រាបដោយបាញ់គ្រាប់កាំភ្លើងពិត ទៅលើកម្មករ បណ្ដាលឱ្យកម្មករ៤នាក់ស្លាប់ យុវជន ខឹម សុផាត បាត់ខ្លួនដល់សព្វថ្ងៃ និងរបួសជាង ៤០នាក់។ កម្មករទាំង ៤នាក់ ដែលស្លាប់នោះ មានឈ្មោះ លោក គឹម ផាលាភ លោក សាម រ៉ាវី លោក យាន រិទ្ធី និងលោក ផេង កុសល។ ចំណែកយុវជន ខឹម សុផាត ត្រូវបានគេឃើញលើកចុងក្រោយ ដែលកំពុងត្រូវបានលើកចេញដោយកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធដោយមានត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងចំពោះ។ ទោះបីជាអាជ្ញាធរធ្លាប់បានអះអាងថា បានស៊ើបអង្កេតទៅលើការបាត់ខ្លួននេះ និងបើទោះជាមានការស្នើ សុំដោយទទូចដើម្បីឱ្យមានការស៊ើបអង្កេតត្រឹមត្រូវមួយ ក៏សុផាតនៅតែបាត់ខ្លួនអស់រយៈពេល ៦ឆ្នាំមកហើយ។
មានវ័យ៤៧ឆ្នាំ និងជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុបនៅទីរួមខេត្តស្វាយរៀង លោក ខឹម សឿន ថ្លែងថា ក្រោយកូនរបស់លោកបាត់ខ្លួនមក គឺក្រសួងមហាផ្ទៃធ្លាប់បានហៅលោកទៅសួរនាំម្តងគត់ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីពេលនោះមក អាជ្ញាធរគ្រប់កម្រិត មិនដែលបានយកចិត្តទុកដាក់សួរនាំ ឬជូនដំណឹងអំពីលទ្ធផលស្រាវជ្រាវដល់លោកនោះទេ។ ឪពុករបស់ជនរងគ្រោះរូបនេះ បន្តថា អាជ្ញាធរគ្មានឆន្ទៈស្វែងរកយុត្តិធម៌សម្រាប់គ្រួសារលោកនោះទេ ព្រោះអាជ្ញាធរ មានការពាក់ព័ន្ធក្នុងអំពើបាញ់បង្ក្រាបទាំងកម្រោលនោះ៖ «ខាងអាជ្ញាធរ គេមិនអើពើផង ដូចថា ទឹកគេ ត្រីគេ គេម៉េចនឹង ហ៊ានរកឱ្យយើង។ខ្ញុំមួយជីវិតនេះ នៅតែទន្ទឹងរង់ចាំយុត្តិធម៌ និងរង់ចាំមើលផ្លូវ បើថា ស្លាប់ឱ្យឃើញសាកសព មិនមែនស្លាប់រកមិនឃើញឆ្អឹងមិនឃើញអីសោះបាត់ស្ងាត់ឈឹងអ៊ីចឹងទេ។ សូមអង្គការ ជួយរកយុត្តិធម៌ផង»។
ឪពុករបស់ជនរងគ្រោះ បន្តថា លោកគ្មានសង្ឃឹមថា កូនរបស់លោកនៅមានជីវិតឡើយ ព្រោះសាក្សីបានប្រាប់លោកថា កូនរបស់លោកត្រូវសមត្ថកិច្ចបាញ់ចំដើមទ្រូង ហើយបានដេកស្លាប់នៅនឹងកន្លែងបាត់ទៅហើយ។ លោក ថា អាជ្ញាធរត្រូវតែទទួលខុស ត្រូវចំពោះការបាត់បង់កូនរបស់លោក៖ «ខ្ញុំគ្មានសង្ឃឹមថា ជីវិតកូនខ្ញុំនៅរស់ទេ គឺស្លាប់ហើយ ព្រោះមិត្តភ័ក្ដិវា បានឃើញច្បាស់លាស់ថា គេ ( សមត្ថកិច្ច ) បាញ់ចំដើមទ្រូងហើយមិត្តភ័ក្ដិវាថា គេបានដឹកយកវា ចេញពីកន្លែងនោះហើយ»។
ទន្ទឹមគ្នានេះ ម្ដាយរបស់យុវជន ខឹម សុផាត គឺលោកស្រី អ៊ិន លក្ខិណា រៀបរាប់ថា ប្រសិនបើកូន លោកស្រីនៅរស់ គឺពេលនេះកូនលោកស្រី មានអាយុ ២២ឆ្នាំ ហើយអាចជួយសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារបានច្រើន។ លោកស្រី អ៊ិន លក្ខិណា ប្រាប់ថា កាលពីកូនលោកស្រីនៅរស់ តែងតែផ្ញើប្រាក់ទៅលោកស្រីក្នុងមួយខែៗជិត ២០០ដុល្លារ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ក្នុងគ្រួសារ។ លោកស្រីថា ចាប់ពីបាត់បង់កូនប្រុសមក ជីវភាពគ្រួសារបានធ្លាក់ដុនដាប ហើយលោកស្រីត្រូវរស់នៅឱបទុក្ខក្រៀមក្រំរាល់ថ្ងៃ។ ម្ដាយជនរងគ្រោះ និយាយទាំងក្ដុកក្ដួលថា លោកស្រី ស្ទើរមិនជឿថា កងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន ធ្វើការបង្ក្រាបលើពលរដ្ឋខ្លួនដូច្នេះទេ។ ដូចប្ដីរបស់លោកស្រីដែរ គឺលោកស្រី គ្មាន សង្ឃឹមថា កូនប្រុសនៅមានជីវិតទេ ព្រោះមានសាក្សីជាច្រើនប្រាប់ថា ពួកគេឃើញសមត្ថកិច្ចបាញ់ ចំដើមទ្រូង ខឹម សុផាត ហើយសមត្ថកិច្ច បានលើកសាកសពដាក់ឡាន។ អ្នកខ្លះបាននិយាយប្រាប់គាត់ថា សមត្ថកិច្ច បានយកសាកសពនោះឱ្យសត្វក្រពើស៊ីដើម្បីបំបាត់ភស្តុតាង៖ «សូមឱ្យអង្គការគ្រប់ទាំងអស់ទាំងក្នុងប្រទេសនិងនៅក្រៅប្រទេស សូមរកយុត្តិធម៌ឱ្យកូនខ្ញុំផង ព្រោះខ្ញុំជាអ្នកទីទល់ក្រ គ្មានទីពឹងអ្នកណាក្រៅពីលោកអង្គការទេ។ បាត់យូរឆ្នាំហើយរកកូនខ្ញុំមិនឃើញទៀត»។
កន្លងមក គ្មានទាហាន ឬកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធណាម្នាក់ ត្រូវបានយកមកផ្ដន្ទាទោសចំពោះការស្លាប់របស់កម្មករទាំងនោះទេ។
អាស៊ីសេរី បានព្យាយាមទាក់ទងប្រធានអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល លោក ផៃ ស៊ីផាន និងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ ជាច្រើនលើក ប៉ុន្តែពុំមានអ្នកទទួលទូរស័ព្ទ។
ចំណែកអ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក ជិន ម៉ាលីន ប្រាប់អាស៊ីសេរីតាមបណ្ដាញសង្គមតេឡេក្រាមថា រដ្ឋាភិបាលគ្មានកាតព្វកិច្ចទទួលខុសត្រូវករណីហិង្សានេះទេ ដោយលោកចោទថា ចលនាទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករពេលនោះ មានអ្នកនយោបាយជំទាស់ជាអ្នកញុះញង់ពីក្រោយ៖ «រដ្ឋាភិបាលមិនបានចាត់ទុកថា ករណីនេះជាការបាត់ខ្លួនហើយ ត្រូវទទួលខុសត្រូវនោះទេ។ វិធានការនេះគឺជាវិធានការណ៍របស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការបង្ក្រាបចលនា បាតុកម្មខុសច្បាប់មានចេតនាផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាល។ បើក្រុមនេះមានការបាត់ខ្លួនពិតប្រាកដមែនគឺ អ្នកដែលទទួលខុសត្រូវនោះគួរតែជាអ្នករៀបចំនៅការប៉ះបោរ ឬប្រមែប្រមូលកម្លាំងទាំងអស់នេះ មកប្រឆាំងជាមួយរដ្ឋាភិបាល»។
ការផ្ទះបាតុកម្មទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលហើយឈានដល់ការបង្ក្រាបដ៏ហិង្សានេះ កើតឡើងស្របពេលដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ កំពុងធ្វើពហិកាមិនចូលប្រជុំសភា និងធ្វើការតវ៉ានៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យចាស់ និងតាមដងផ្លូវមួយចំនួនក្នុងក្រុងភ្នំពេញពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាចម្រូងចម្រាសនៃលទ្ធផលបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣។ ការណ៍នេះហើយដែលធ្វើឱ្យរដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន និយាយភ្ជាប់ករណីទាំងពីរ គឺករណីតវ៉ារឿងសន្លឹកឆ្នោតរបស់បក្សប្រឆាំង និងករណីតវ៉ារឿងដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល របស់កម្មករនេះ ទៅជារឿងតែមួយហើយទម្លាក់ការទទួលខុសត្រូវឱ្យគណបក្សជំទាស់វិញ។
កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៧ កន្លងទៅ ក្នុងឋានៈជានាយករដ្ឋមន្ត្រី លោក ហ៊ុន សែន ថ្លែង ចោទថា អ្វីដែលកើតឡើងពេលនោះ គឺជាផែនការរបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ក្នុងការប៉ុនប៉ងផ្ដួលរំលំរដ្ឋាភិបាលតាមរយៈរូបភាព «បដិវត្តន៍ពណ៌»។ លោកថ្លែងថា លោកសោកស្ដាយណាស់ ដែលលោកបានដឹងផែនការនេះយឺតពេល បើពុំនោះទេ លោក នឹងបញ្ជាឱ្យក្រុមរបស់លោកសម្លាប់ក្រុមអ្នកប្រឆាំងទាំងអស់នោះចោលតែម្ដង៖ «បើខ្ញុំដឹងរឿងនេះ តាំងពីពេលនោះ ប្រហែលជាចុងឆ្នាំ២០១៣ និងដើមឆ្នាំ២០១៤ គឺពួកនេះងាប់អស់ហើយ។ គេកំណត់យកថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ២០១៣ ជាថ្ងៃផ្ដាច់ព្រាត់ រំលំយើង។ បើខ្ញុំឃើញតាំងពីពេលនោះ អ្នកទាំងនេះងាប់តាំងពេលនោះ ហើយពេលនេះជាពេល បុណ្យខ្មោចពួកនោះទៀត»។
បើទោះបីជាលោក ហ៊ុន សែន សោកស្ដាយមិនបានសម្លាប់ក្រុមអ្នកប្រឆាំងក្តី ក៏កងកម្លាំងស្ថិតក្រោមបង្គាប់របស់លោក បានបើកប្រតិបត្តិការវាយដំ ចាប់ខ្លួន និងបាញ់ប្រហារកម្មករបណ្តាល ឱ្យស្លាប់ ៤នាក់ បាត់ខ្លួនម្នាក់ របួសរាប់សិននាក់ដែរទាំងនៅផ្លូវវេងស្រេង និងនៅរោងចក្រកាត់ដេរ សំលៀក បំពាក់យ៉ាកជិន (Yak Jin Garment Factory) ព្រមទាំងករណីស្លាប់របស់ លោក ម៉ៅ សុខច័ន្ទ នៅស្ពានអាកាសក្បាលថ្នល់ ដោយសារកងកម្លាំងសមត្ថកិច្ច បាញ់ត្រូវចំក្បាល នៅពេលបាញ់គ្រាប់ពិត ដើម្បីបំបែកក្រុមបាតុកររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ នៅព្រលប់ថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៣។
អនុប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដែលកំពុងរស់នៅនិរទេសខ្លួន អ្នកស្រី មូរ សុខហួរ មានប្រសាសន៍ថា ការចោទប្រកាន់របស់ក្រុមលោក ហ៊ុន សែន មកលើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ គឺជាការ គេចវេះពីការទទួលខុសត្រូវ។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ការទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលរបស់ក្រុមកម្មករ កើតឡើងតាំងពីយូរគ្មានការញុះញង់ពីគណបក្សប្រឆាំងនោះទេ។ អ្នកស្រីសោកស្ដាយដែលរដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន មិនបានការពារកម្មករស្លូតត្រង់ដែលគ្រាន់តែតវ៉ាដោយសន្តិវិធី ដើម្បី ទាមទារប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់រស់សមរម្យក្នុងសង្គម ប៉ុន្តែបែរជាប្រើអាវុធទំនើបៗបាញ់ពួកគេទៅវិញ។
អនុប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិរូបនេះ សន្យាថា នៅពេលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិបានកាន់អំណាច នឹងបើកការស៊ើបអង្កេតករណីនេះឡើងវិញ ដើម្បីរកអ្នកប្រព្រឹត្តមកផ្ដន្ទាទោសតាមច្បាប់ និងផ្ដល់យុត្តិធម៌ជូនជនរងគ្រោះ៖ «ការទាមទារនៃកម្មករ - កម្មការិនីយើងឱ្យបានប្រាក់ឈ្នួលរស់នៅ សមរម្យ គឺជាការទាមទាររាប់ឆ្នាំមកហើយ។នៅពេលមានការបាញ់សម្លាប់និងមានការរងគ្រោះ ដោយកម្លាំងប្រដាប់អាវុធនៃរដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន គ្មានដែលមានការទទួលខុសត្រូវ គ្មានដែលមានការស៊ើបអង្កេតឯករាជ្យទេ ដូចជាករណីឃាតកម្មលើមេដឹកនាំសហជីពដ៏ល្បីលោក ជា វិជ្ជា និង ករណីបាញ់សម្លាប់បណ្ដាលឱ្យប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដល់ស្លាប់ ដល់ពិការនៅស្ទឹងមានជ័យជាដើម ។ ការចោទប្រកាន់លើគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនេះ គឺរដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន ចង់បន្តបំបិទការពិត ដែលការពិតជាក់ស្ដែងនេះ គឺអ្នកដែលកាន់អាវុធដ៏ទំនើបៗ គឺ ទទួលបានការ បញ្ជាផ្ទាល់ពីអ្នកដឹកនាំប្រទេស»។
ករណីហិង្សាដែលកើតឡើងនៅចុងឆ្នាំ២០១៣ និងដើមឆ្នាំ២០១៤នេះ ធ្វើឱ្យកម្ពុជា ក្លាយជាប្រទេសជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស។
នាយករងទទួលបន្ទុកផ្នែកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការលីកាដូ (LICADHO)លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា យុត្តិធម៌សម្រាប់ជនរងគ្រោះ និងសាច់ញាតិជនរងគ្រោះដោយករណីហិង្សានេះ នៅឆ្ងាយដូចជើងមេឃ។ លោកបន្តថា ការដែលរដ្ឋាភិបាលមិនអាចនាំខ្លួនជនបង្កហិង្សាលើពលរដ្ឋ មកផ្ដន្ទាទោសនេះ គឺធ្វើឱ្យសង្គមកម្ពុជាញាំញីដោយអំពើនិទ្ទណ្ឌភាព ឬភាពគ្មានទោសពៃរ៍យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។ លោកបន្ថែមទៀតថា រដ្ឋាភិបាលមិនអាចចេះតែចោទប្រកាន់និងទម្លាក់ការទទួលខុស ត្រូវលើអ្នកនេះឬអ្នកនោះបានទេ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលគួរតែស៊ើបរកមើលថា តើពេលនោះអ្នកណាមាន អាវុធ ហើយអ្នកណាដែលបាញ់លើពលរដ្ឋ៖ «ការបង្ក្រាបឱ្យមានអំពើហិង្សាធំធេងហើយមិនអាចរកអ្នកប្រព្រឹត្ត និងអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះការបង្កហិង្សា បណ្ដាលឱ្យមានអ្នកស្លាប់អ្នករងរបួសនេះគឺជាវប្បធម៌និទ្ទណ្ឌភាពមួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ បើវប្បធម៌នេះនៅបន្តទៀត ហើយអ្នកបង្កនិងអ្នកពាក់ព័ន្ធមិនអាចយកទៅ ផ្ដន្ទាទោសបានទេ ដូច្នេះវប្បធម៌អំពើហិង្សានេះនឹងបន្តកើតឡើងទៀត ហើយវាគឺជាអំពើអយុត្តិធម៌ ធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់ជនរងគ្រោះ»។
មន្ត្រីឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ មើលឃើញថា ការរកមិនឃើញអ្នកប្រព្រឹត្ត និងអ្នកពាក់ព័ន្ធមក ផ្ដន្ទាទោសនេះ មិនមែនដោយសារសមត្ថកិច្ចកម្ពុជា អសមត្ថភាពទេ ប៉ុន្តែដោយសារ ពួកគេគ្មានឆន្ទៈ និងកត្តាដែលធំបំផុតគឺកត្តានយោបាយដែលធ្វើឱ្យរាំងស្ទះដល់ការស៊ើបអង្កេត។ លោក អំ សំអាត នៅតែទទូចស្នើសុំឱ្យអាជ្ញាធរនៃរបបលោក ហ៊ុន សែន បើកការស៊ើបអង្កេតដោយឯករាជ្យ និងត្រឹមត្រូវមួយ ដើម្បីយ៉ាងហោចណាស់ផ្ដល់ដំណឹង និងភស្តុតាងសមស្របដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់យុវជនបាត់ខ្លួន ខឹម សុផាត ដើម្បីឱ្យពួកគាត់អស់ចិត្តដែរ៖ «អ្នកដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការស្រាវជ្រាវនិងការស៊ើបអង្កេត និងការស្វែងរកយុត្តិធម៌ដែលបានបាត់បង់ជីវិត បាត់ខ្លួននិងរងរបួសក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អំពើហិង្សានោះ គឺ រដ្ឋាភិបាល សមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធ និងរួមទាំងតុលាការផងដែរ ដែលត្រូវរកយុត្តិធម៌សម្រាប់ជនរងគ្រោះ ទាំងអស់នេះ។ មិនមែនគ្រាន់តែឆ្លើយដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកនោះទេ គឺត្រូវរកឱ្យឃើញទៅតើអ្នកណា ជាអ្នកដែលប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា អ្នកណាជាអ្នកពាក់ព័ន្ធនោះ គឺត្រូវតែយកមកអនុវត្តទោសទៅតាម ផ្លូវច្បាប់ ដើម្បីស្វែងរកការពិតនិងយុត្តិធម៌សម្រាប់ជនរងគ្រោះ និងលុបបំបាត់វប្បធម៌និទ្ទណ្ឌភាព ឬវប្បធម៌អំពើហិង្សាទាំងអស់នេះ»។
កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ២០១៤ មេធាវីនៃក្រុមហ៊ុនមេធាវីគ្លូប៊ល ឌីលិជេនស៍ (Global Diligence) ដែលមានទីតាំងនៅប្រទេសអង់គ្លេស លោក រីឆាដ រ៉ូជើរ (Richard Rogers) បានដាក់ពាក្យបណ្ដឹងមួយច្បាប់ទៅតុលាការព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ (ICC) ពីករណីសមត្ថកិច្ចប្រើហិង្សាលើអ្នកតវ៉ានៅផ្លូវវេងស្រេង និងក្បែររោងចក្រយ៉ាកជីន។ ក្នុងពាក្យបណ្ដឹងនោះ ចោទប្រកាន់មន្ត្រីមានអំណាចក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ ដែលបានប្រព្រឹត្តក្នុងរយៈពេលជាង ១២ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ជារៀងរាល់ឆ្នាំឱ្យតែដល់ថ្ងៃទី៣ ខែមករា ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារសាច់ញាតិ ជនរងគ្រោះ តែងតែជួបជុំគ្នាប្រារព្ធខួបនៃការបាញ់សម្លាប់កម្មករនៅទីតាំងកើតហេតុលើដងផ្លូវវេងស្រេង និងស្រែកសុំយុត្តិធម៌។ ទោះយ៉ាងណាក្តីការជួបជុំប្រារព្ធពិធីបែបសាសនារបស់ពួកគេ មិន ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយរលូននោះទេ តែងតែទទួលរងការបង្ក្រាបនិងការបំបែកពីសំណាងកម្លាំង អាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច ព្រោះកងកម្លាំងសមត្ថកិច្ចរដ្ឋាភិបាលទាំងនោះ មិនចង់ឱ្យរំលឹករឿងបែបនេះនោះទេ។
ឪពុកម្ដាយរបស់យុវជន ខឹម សុផាត យល់ឃើញថា អាជ្ញាធរ មិនត្រូវព្រងើយកន្តើយ ករណីអយុត្តិធម៌នេះ។ ពួកគេថា ប្រសិនបើកូនគាត់ស្លាប់ យ៉ាងហោចណាស់ ក៏ពួកគាត់បានទទួលសពកូន យកមកធ្វើបុណ្យដែរ មិនត្រូវស្ងាត់បាត់ឈឹង គ្មានដំណឹងសោះបែបនេះនោះឡើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។