ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ ជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាល ដកខ្លួនជាបន្ទាន់ ចេញពីគម្រោងតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ វៀតណាម ដើម្បីបញ្ចៀសការឈ្លានពានទឹកដីកម្ពុជាបន្ថែមទៀត ពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម។ ការលើកឡើងនេះ ក្រោយពីប្រមុខដឹកនាំរដ្ឋ កម្ពុជា វៀតណាម និងឡាវថ្មីៗ នេះ បានព្រមព្រៀងគ្នា ក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលលើក ១១ តាមវីដេអូខនហ្វឺរិន (Video Conference) ក្រោមប្រធានបទលើគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា ឡាវ និងវៀតណាម។
សេចក្កីថ្លែងការណ៍ ២ទំព័រ របស់ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ បង្ហាញពីគ្រោះអាសន្នធំធេង បង្កហានិភ័យខ្ពស់ដល់អនាគតទឹកដីកម្ពុជាចំនួនបួន (៤) ខេត្ត នាភាគឦសាន ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលមិនងាកចេញ ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ត្រីក្រោណដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះទេ។
ខ្លឹមសារសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដែលចេញពីផ្សាយ កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែធ្នូ បានបង្ហាញពីចំណុចស្នូល ៥ចំណុច រុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ ដើម្បីការពារទឹកដីកម្ពុជា គឺទី១ ទប់ទល់ ការហូរចូលប្រជាជនវៀតណាម ក្រោមលេសគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ត្រីកោណនេះ។ ២. បញ្ចៀសគ្រោះនៃការបាត់បង់បូរណភាពទឹកដីខ្មែរបន្ថែមទៀត ពីនយោបាយឈ្លានពានរបស់វៀតណាម។ ៣. បញ្ចៀសគ្រោះនៃការបំបែកខេត្តខ្មែរតូចៗ បន្ថែមទៀត ក្រោមលេសបង្កើតរដ្ឋបាលមូលដ្ឋាន ដើម្បីងាយគ្រប់គ្រងតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍។ ៤. បញ្ចៀសអសន្តិសុខសង្គម បង្កឡើងដោយប្រជាជនជាតិវៀតណាម ប៉ះពាល់ដល់ពលរដ្ឋខ្មែរម្ចាស់ប្រទេស និងទី៥. បញ្ចៀសភាពហិនហោចព្រៃឈើ រ៉ែ និងបរិស្ថានជាដើម។
ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ដែលកំពុងរស់នៅប្រទេសន័រវេ៉ (Norway) លោក ម៉ែន ណាត បារម្ភថា ផែនការអភិវឌ្ឍន៍នេះ មានន័យស្មើនឹងរៀបក្បួនឲ្យ វៀតណាម គ្រប់គ្រងទឹកដីខេត្ត នាខេត្តភាគឦសាន ដោយជៀសមិនផុតនោះទេ ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលមិនដកខ្លួនចេញ។ លោកសង្កេតឃើញថា រដ្ឋាភិបាលហាក់ផ្តល់ព័ត៌មានតិចតួចបំផុត ពីគម្រោងអភិឌ្ឍន៍នេះ៖ «រឿងអស់នេះយើងបារម្ភព្រោះវាមិនមែនជាបញ្ហាគណបក្សនយោបាយ ហើយវាមិនមែនជាបញ្ហារបស់រដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន តែម្នាក់ឯងនោះទេ វាជាបញ្ហាជាតិទាំងអស់គ្នា ហើយវានាំគ្រោះថ្នាក់ណាស់។ សរុបសេចក្តីមកអំពាវនាវហើយ អំពាវនាវទៀត ឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ត្រូវតែដកខ្លួនចេញ ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ហ្នឹង ព្រោះវាអត់មានផលចំណេញមកកម្ពុជាទេ » ។
ចលនានិស្សិតដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំង ប្រសិនបើគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នេះធ្វើឡើងដោយជោគជ័យ គឺវៀតណាម នឹងគ្រប់គ្រងខេត្តខ្មែរទាំងបួនយ៉ាងណែន តាមរយៈគោលនយោបាយប្រជាសាស្ត្រ ប្រើសិទ្ធិចូលធ្វើការ និងសិទ្ធិបង្កើតជំនួញក្នុងតំបន់ខេត្តខ្មែរទាំង ៤ ពីព្រោះវៀតណាមមានប្រជាជនច្រើនជាងកម្ពុជា ហូរចូលមករស់នៅលើទឹកដីកម្ពុជាកាន់តែច្រើន។
អាស៊ីសេរីបានព្យាយាមទាក់ទង អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល លោក ផៃ ស៊ីផាន ដើម្បីសុំការបំភ្លឺរឿងនេះ តែទូរស័ព្ទហៅចូលច្រើនដងគ្មានអ្នកទទួល នៅថ្ងៃទី១៥ ធ្នូ។
តែយ៉ាងណាលោក ផៃ ស៊ីផាន ធ្លាប់លើកឡើងថា ផែនការអភិវឌ្ឍតំបន់ត្រីកោណពិសេសនេះ មានច្រើនផ្នែក។ លោកទទួលស្គាល់ថា តំបន់ខ្លះមិនទាន់អភិវឌ្ឍ ពលរដ្ឋមិនទាន់ទទួលបានផលពីកិច្ចព្រមព្រៀងនេះក៏ពិតមែន ដោយសារតំបន់នោះកំពុងស្ថិត ក្នុងកិច្ចពិភាក្សាជាមួយក្រុមការងារនៃប្រទេសពាក់ព័ន្ធក្នុងការរៀបចំបង្គោលព្រំដែន។
សមាជិកក្រុមការងារ ១០០រាត្រី និងជាសមាជិកសមាគមសម្ព័ន្ធនិស្សិតបញ្ញាវន្តខ្មែរ លោក ឃីម សុខុម គាំទ្រសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះដោយចាត់ទុកថា គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ត្រីកោណនេះបង្កប់អាថ៍កំបាំងជាច្រើន ដែលរដ្ឋាភិបាលហាក់លាក់លៀម។ លោកគ្មានសង្ឃឹមទាល់តែសោះថា កម្ពុជានឹងទាញប្រយោជន៍ ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នេះប្រកបដោយតម្លាភាព ពីព្រោះវៀតណាមគ្មានភាពស្មោះត្រង់ក្នុងការអនុវត្តផែនការនេះទេ៖ «អត់សង្ឃឹមទាល់តែសោះហ្មងសម្រាប់ខ្ញុំថា ការដាក់តំបន់ត្រីកោណហ្នឹង វាបានផលចំណេញមកលើប្រជាជនកម្ពុជាគឺ យើងអត់សង្ឃឹមថា បានទេ ដូច្នេះយើងបារម្ភខ្លាចតែបាត់ទៅវិញទេ។ ខ្លាចបំផុតខ្លាចបាត់តំបន់ខេត្តយើងប៉ុន្មានទៀត។ ភាពកម្សោយច្រើនណាស់កម្ពុជា យើងទៅលេងល្បែងហ្នឹងជាមួយវៀតណាម អត់ចំណេញទេគឺ ខាត » ។
តំបន់អភិវឌ្ឍន៍ត្រីកោណពិសេស ឬហៅថា (CLV) បានព្រមព្រៀងបង្កើតឡើង កាលពីឆ្នាំ១៩៩៩ ដោយរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសកម្ពុជា ឡាវ និងវៀតណាម។ តំបន់អភិវឌ្ឍន៍ត្រីកោណរួមគ្នានេះ មានខេត្តចំនួន១៣ ជាចំណុះ។ ភាគីកម្ពុជា បានដាក់បញ្ចូលខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង រតនគិរី និងមណ្ឌលគិរី ជាដើមទុន ដែលមានពលរដ្ឋប្រហែលជាង ៥សែននាក់។ រីឯប្រទេសឡាវ ក៏បានដាក់បញ្ចូលទឹកដីរបស់ខ្លួនចំនួន ៤ខេត្តដែរ មានខេត្តអាតាពើ (Attapeus) ចំប៉ាសាក់ (Champasak) សាលាវ៉ាន់ (Salavan) សេកុង (Sekong) ដែលមានមនុស្សប្រមាណ ៧សែននាក់។ ចំណែកភាគីវៀតណាម បានដាក់បញ្ចូលទឹកដីរបស់ខ្លួនចំនួន ៥ គឺខេត្តយ៉ាឡាយ (Gia Lai) កនតុម (Kon Tum) ដាក់ឡាក់ (Dak Lak) ដាណាង (Da Nang) ប៊ិញភឿក (Binh Phuoc) ដែលខេត្តទាំងនេះមានមនុស្សជាង ៧លាននាក់៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។