កម្មករ​តាម​ផ្ទះ​ត្រូវ​បាន​​បញ្ចូល​ក្នុង​ច្បាប់ ​ប.ស.ប​ ខណៈ​​ពួក​គេ​​ជួប​​បញ្ហា​​ប្រឈម​​ជា​​ច្រើន

0:00 / 0:00

កម្មករ​ធ្វើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ ស្វាគមន៍​ចំពោះ​ការ​អនុម័ត​សេចក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ដែល​មាន​វិសាលភាព​គ្រប់​ដណ្ដប់​លើ​ពួកគេ។ ស្ត្រី​បម្រើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ អះអាង​ថា សព្វថ្ងៃ​នេះ ពួកគាត់​នៅតែ​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម​ច្រើន ដោយ​មិនទាន់​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ផ្សេងៗ និង​មាន​សិទ្ធិ​ស្មើភាព​ដូច​កម្មករ​ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ​ឡើយ។

ភាគច្រើន​នៃ​កម្មករ​ធ្វើការងារ​តាម​ផ្ទះ គឺជា​ស្ត្រី មាន​ទាំង​វ័យ​ក្មេងៗ​មិន​ទាន់​​គ្រប់​​អាយុ​​ធ្វើ​ការ រហូត​ដល់​​វ័យ​ ៦០​ឆ្នាំ។ ពួកគេ​បាន​ធ្វើ​ចំណាកស្រុក​ពី​តំបន់​ដាច់ស្រយាល ពី​ព្រោះតែ​មិន​មាន​ជម្រើស ខ្វះ​ចំណេះដឹង​ក្នុង​ការ​ស្វែងរក​ការងារ​ធ្វើ​សមរម្យ និង​កត្តា​ខ្វះខាត​ជីវភាព​។ ពួកគេ​អះអាង​ថា ការងារ​​បម្រើ​​តាម​​ផ្ទះ​​ទទួល​​បាន​​ប្រាក់​ខែ​​តិច ប៉ុន្តែ​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម​ច្រើន ដោយសារ​រដ្ឋាភិបាល​ហាក់​មើល​រំលង ទោះបីជា​ពួកគេ​ខំ​រួមគ្នា​តស៊ូ​មតិ​ទាមទារ​ការ​យកចិត្តទុកដាក់​បែប​ណា​ក្តី។

អ្នកធ្វើការ​តាម​ផ្ទះ​ម្នាក់ លោកស្រី មាស ស្រអែមផល្លា រៀបរាប់​ថា លោកស្រី​បាន​ធ្វើ​ការងារ​នេះ រយៈពេល​ជិត ២០​ឆ្នាំ​ហើយ​។ លោកស្រី ជួបប្រទះ​បទពិសោធន៍​ល្វីង​ជូរចត់​ជាច្រើន ដូចជា​ត្រូវ​ម្ចាស់​ផ្ទះ​បង្ខំ​ឱ្យ​ធ្វើការ​នឿយហត់​ច្រើន​ម៉ោង ប្រើ​ពាក្យ​សម្ដី​ប្រមាថ​មើលងាយ និង​មិន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ទទួល​ការ​ព្យាបាល​បាន​ត្រឹមត្រូវ ព្រមទាំង​ទទួល​បាន​ប្រាក់ខែ​បន្តិចបន្តួច ជាដើម ហើយ​ពេលខ្លះ​ក៏​ត្រូវ​ប្រឈម​ការ​បៀតបៀន​ផ្លូវ​ភេទ​ទៀត​ផង។ ទោះ​យ៉ាងណា លោកស្រី​បញ្ជាក់​ថា ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុងក្រោយ​នេះ លោកស្រី​មិនសូវ​ប្រឈម​នឹង​ការ​លំបាក​ដូច​មុន​ឡើយ ដ្បិត​ជួប​ថៅកែ​ជា​ជនជាតិ​អឺរ៉ុប ដែល​ចេះ​គោរព​សិទ្ធិមនុស្ស៖ «និយាយទៅខ្ញុំទើបតែធួរស្រាល៤ឆ្នាំនេះទេដោយសារខ្ញុំបានមេល្អមកពីក្រៅចឹងហ្អា។ប្រឈមទី១ត្រូវទៅធ្វើការ១១ម៉ោងឬ១២ម៉ោងហើយប្រើយើងរហូតអត់ឲ្យ ឈប់ហ្មង។ខ្ញុំរ៉ូយដៃជើងជាពិសេសជើងខាងឆ្វេងមានបញ្ហា តែពេលខ្ញុំជជែកជាមួយគាត់គឺគាត់មិនដែលរវល់ជាមួយយើងឡើយ»

មាន​វ័យ ៤០​ឆ្នាំ លោកស្រី មាស ស្រអែមផល្លា រីករាយ​ដែល​រដ្ឋាភិបាល បាន​អនុម័ត​សេចក្ដី​ព្រាង​​ច្បាប់​​ស្ដីពី​​របប​​សន្តិសុខ​​សង្គម​ដែល​គ្រប់​ដណ្ដប់​ទាំង​កម្មករ​ធ្វើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ។ លោកស្រី​បញ្ជាក់​ថា ច្បាប់​នេះ នឹង​អាច​ជួយ​កម្មករ​ធ្វើការងារ​តាម​ផ្ទះ​បាន​ច្រើន ប្រសិនបើ​រដ្ឋាភិបាល​អនុវត្ត​ឱ្យ​មាន​​ប្រសិទ្ធភាព៖ «សូម​កុំឲ្យមានការរើសអើងនៅពេលខាង ប.ស.ស ផ្តល់​ប័ណ្ណ​អ៊ីចឹងហើយ។ សូម​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ជួយ​មើល ឬ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់ដល់កម្មករនិងអ្នកក្រីក្រ​ពួកខ្ញុំផង»។

កម្មករ​ធ្វើការ​ងារ​តាម​ផ្ទះ​ជិត​២០​ឆ្នាំ​ម្នាក់ទៀត គឺ​លោកស្រី សៀង ម៉ៅ រៀបរាប់​ថា លោកស្រី កំពុង​​ធ្វើ​​ការងារ​​តាម​​ផ្ទះ​​ឱ្យ​​ជន​ជាតិ​​បរទេស។ ដោយសារតែ​មាន​បទពិសោធន៍​ច្រើន​ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃ​នេះ​លោកស្រី​មិនសូវ​ជួប​បញ្ហា​លំបាក​ដូច​មុន​ឡើយ ពោល​គឺ​ទទួល​បាន​ប្រាក់ខែ​សមរម្យ មាន​ពេល​សម្រាក​ត្រឹមត្រូវ និង​មិន​មាន​ការ​រំលោភ​បំពាន​លើ​រូបរាងកាយ និង​ពាក្យ​សម្ដី​ឡើយ។

ទោះជា​យ៉ាងណា លោកស្រី បញ្ជាក់​ថា មាន​កម្មករ​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​មាន​សំណាង​បែបនេះ ពោល​គឺ​កម្មករ​តាម​ផ្ទះ​ភាគច្រើន​នៅតែ​ជួប​ការ​លំបាក ធ្វើការ​ងារ​ដូច​ទាសករ​ដដែល​។ លោកស្រី ស្នើសុំ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​យកចិត្តទុកដាក់​បន្ថែម​ទៀត​លើ​កម្មករ​តាម​ផ្ទះ ដូចជា​ពង្រីក​ការ​ផ្តល់​សេវា​កិច្ច​គាំពារ​សង្គម​ដោយ​គ្មាន​ការរើសអើង និង​ជួយ​កំណត់​ប្រាក់​ឈ្នួល​ដូច​វិស័យ​កាត់ដេរ​ជាដើម៖ «សុំ​មួយ​ហេតុ​អី​ប័ណ្ណ ប.ស.ស របស់ពួកខ្ញុំមានពណ៌ខុសពី ប.ស.ស របស់មន្ត្រីរាជការ។ សូម​ឲ្យ​មាន​ដូចៗ គ្នា​មក កុំឲ្យមានការរើសអើង។ ខ្ញុំឃើញថា គ្រាន់តែ​ប៉ុណ្ណឹង​រើសអើង​បាត់​ទៅ​ហើយ។ប័ណ្ណ ប.ស.ស ពួក​ខ្ញុំ​ពណ៌​លឿង ហើយពួកគេពណ៌ស និង​មាន​រូប​ថត។ ពេល​ដែល​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ គឺ​មាន​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ខ្លះ​គេ​អត់​ស្គាល់​ប័ណ្ណសមធម៌​របស់​ពួក​ខ្ញុំទេ»។

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​សីហា កន្លង​ទៅ ទីស្ដីការ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី​បាន​អនុម័ត​សេចក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​របប​សន្តិសុខ​សង្គម ដែល​មាន​វិសាលភាព​គ្រប់​ដណ្ដប់​ទាំង​កម្មករ​ធ្វើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ។ សេចក្ដី​ព្រាងច្បាប់​នេះ ផ្ដល់​អត្ថប្រយោជន៍​សំខាន់ៗ​ចំនួន​៤ រួមមាន ផ្នែក​ប្រាក់​សោធន ផ្នែក​ថែទាំ​សុខភាព ផ្នែក​ហានិភ័យ​ការងារ និង​ផ្នែក​ភាព​គ្មាន​ការងារ​ធ្វើ។

ប្រធាន​បណ្ដាញ​អ្នកធ្វើការ​តាម​ផ្ទះ​នៅ​កម្ពុជា អ្នកស្រី វុន សម្ផស្ស ឱ្យ​ដឹង​ថា កម្ពុជា​មាន​អ្នក​ធ្វើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ​ប្រហែល ២៨​ម៉ឺន​នាក់ ក្នុង​នោះ​ប្រមាណ ៩០% ធ្វើការ ៧​ថ្ងៃ​ក្នុង​មួយ​សប្ដាហ៍​។ អ្នកស្រី​បញ្ជាក់​ថា ៨០% ជា​ស្ត្រី​ដែល​ភាគច្រើន​ផ្លាស់​ទី​ពី​ជនបទ​មក​ទីក្រុង ហើយ ១០% មាន​អាយុ​ក្រោម ១៥​ឆ្នាំ​។ អ្នកស្រី​ឱ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា ក្នុងចំណោម​កម្មករ​តាម​ទាំងនេះ មានតែ ៣០% ប៉ុណ្ណោះ ដែល​អាច​រក​ចំណូល​បាន​ចន្លោះ​ពី ៨០ ទៅ ១២០​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយ​ខែ។

អ្នកការពារ​សិទ្ធិ​កម្មករ​តាម​ផ្ទះ​រូប​នេះ យល់ថា ការ​អនុម័ត​សេចក្ដី​ព្រាងច្បាប់​ស្ដីពី​របប​សន្តិសុខ​សង្គម​នេះ គឺជា​ដំណឹង​ល្អ​មួយ ប៉ុន្តែ​អ្នកស្រី​ជំរុញ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ពន្លឿន​ការ​បង្កើត​ច្បាប់​នេះ​ឱ្យ​ចេញ​ជា​ផ្លូវការ ហើយ​អនុវត្ត​ឱ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព ដើម្បី​ផ្ដល់​អត្ថប្រយោជន៍​ផ្សេងៗ​ដល់​កម្មករ​តាម​ផ្ទះ៖ «អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​រំពឹង គឺ​ក្រសួង​ក៏​ដូច​ជា បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម​នឹង​ជំរុញ​ម្ចាស់​ផ្ទះ ដែល​មាន​អ្នក​បម្រើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ​ឱ្យ​ទៅ​​ចុះ​បញ្ជី ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ទទួល​បាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍ ក៏​ដូច​ជា ករណី​ដែល​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ការងារ និង​ករណី​ផ្សេងៗ ត្រូវ​បាន​គ្រប​ដណ្តប់​ដោយ​ម្ចាស់​ផ្ទះ។ ខ្ញុំ​រំពឹង​ថា បើ​គាត់​ចុះ​បញ្ជី គឺ​នឹង​ផ្តល់​ប្រយោជន៍​ប្រសើរ​ជា​ជាង​បង្កើត​ច្បាប់ ហើយ​អត​មាន​ការ​អនុវត្តន៍»។

អាស៊ីសេរី មិន​អាច​សុំ​ការ​ឆ្លើយ​តប​រឿង​នេះ​ពី​ប្រធាន​អង្គភាព​អ្នកនាំពាក្យ​រដ្ឋាភិបាល លោក ផៃ ស៊ីផាន និង​អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួង​ការងារ និង​បណ្ដុះបណ្ដាល​វិជ្ជាជីវៈ​លោក ហេង សួរ បាន​នៅ​ឡើយ​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី៣ សីហា ដោយ​ទូរស័ព្ទ​ចូល ពុំ​មាន​អ្នកទទួល។

ក្រសួង​ការងារ កំណត់​ថា ការងារ​ផ្ទះ​សំដៅ​យក​កិច្ចការ​ទាំងឡាយ ដែល​ត្រូវ​ប្រតិបត្តិ​នៅ​ក្នុង​រង្វង់​គ្រួសារ​មួយ ឬ​សម្រាប់​គ្រួសារ​មួយ​ជា​កំណត់ ដូច​ជា​ការ​បោសសំអាត ការ​ចម្អិន​អាហារ ការ​បោក​គក់ និង​អ៊ុត ការថែទាំ​កុមារ ការថែទាំ​មនុស្ស​ចាស់ ការថែទាំ​សមាជិក​គ្រួសារ ការថែទាំ​សួន ការថែទាំ​ទ្រព្យសម្បត្តិ ការ​បើកបរ​រថយន្ត​សម្រាប់​គ្រួសារ និង​ការថែទាំ​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ក្នុង​គ្រួសារ​ជាដើម។

អ្នកស្រី វុន សម្ផស្ស កត់សម្គាល់​ថា កម្មករ​ធ្វើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ នៅតែ​ប្រឈម​បញ្ហា​ជាច្រើន ដោយសារ​ច្បាប់​ការងារ គ្មាន​ចំណុច​ណាមួយ ដែល​ចែង​ការពារ​សិទ្ធិ​កម្មករ ដែល​បម្រើ​ការងារ​តាម​ផ្ទះ​នោះ​ឡើយ។ អ្នកស្រី​ជំរុញ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល ពន្លឿន​ការ​ផ្ដល់​សច្ចាប័ន និង​ទទួលស្គាល់​អនុសញ្ញា​លេខ​១៨៩ ស្ដីពី​ការងារ​សមរម្យ​សម្រាប់​កម្មករ​ធ្វើការ​ងារ​តាម​ផ្ទះ ដើម្បី​អាច​ឱ្យ​ពួកគេ​ទទួល​បាន​ការ​ការពារ​ដូច​កម្មករ​នៃ​វិស័យ​ដទៃ​ទៀត​ដែរ៖ «អ្នកស្នាក់នៅជាមួយម្ចាស់ទៅ គឺទ្វារបិទជិត​ហើយ​បញ្ហា​មួយ​ចំនួន​យើង​អត់​ដឹង​ទេ ហើយ​ករណីកន្លងមកលុះត្រាតែមានគេផ្សព្វផ្សាយ​តាម​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​សង្គម ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​ប្រឈម​នឹង​ការ​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា ប្រឈម​ការ​បណ្តេញ​ចេញ​ដោយ​គ្មាន​កំហុស ហើយ​គ្មាន​ការ​ផ្តល់​សំណង។អ្នក​ខ្លះ​ប្រឈម​ការ​បៀតបៀន​ផ្លូវ​ភេទ​មាន​ទាំង​ការ​លែបខាយ​នៅ​​កន្លែង​​ការងារ ធ្វើឲ្យពួក​គាត់​អត់​សប្បាយ​ចិត្ត។ ពេល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ម្ចាស់​ផ្ទះ​យូរ​ពេក​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​មាន​ជំងឹ​​សតិ​អារម្មរណ៍​ខ្លាច​មនុស្ស​ពេលចេញមកខាងក្រៅ។ ដូច្នេះ គាត់​ទទួល​រង​អយុត្តិធម៌​​​ច្រើន​​មែនទែន បើ​ប្រៀបធៀប​នឹង​កម្មករ​វិស័យ​ផ្សេងៗ»។

កាល​ពី​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៨ កន្លង​ទៅ មាន​ករណី​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ធ្វើ​បាប​កូនឈ្នួល​រហូត​កក្រើក​ដល់​លោកនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន​។ ម្ចាស់ផ្ទះ​បាន​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​លើ​ក្មេង ស្រី​វ័យ ១៦​ឆ្នាំ​សឹង​រាល់ថ្ងៃ ដោយ​វាយ​ទាត់​ធាក់ និង​បង្អត់​បាយ​ជាដើម​។ ទង្វើ​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​អស់ រយៈពេល​៤​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បែក​ការណ៍ បន្ទាប់ពី​អ្នកជិតខាង​បាន​ផ្ដល់​ដំណឹង​នេះ​ដល់​អ្នក​សារព័ត៌មាន និង​សមត្ថកិច្ច​មូលដ្ឋាន។ ក្រោយ​សមត្ថកិច្ច​បាន​ជួយសង្គ្រោះ​កុមារ​រងគ្រោះ​នោះ មាន​សភាព ស្លេកស្លាំង និង​មាន​ស្លាកស្នាម​ជាំ និង​របួស​ពេញ​ខ្លួន ដូចជា ក្បាល ដៃ ជើង។

លោក ហ៊ុន សែន លើកឡើង​ថា លោក​ចង់​ឃើញ​ម្ចាស់ផ្ទះ​ផ្ដល់​តម្លៃ គោរព​សិទ្ធិ​និង​ត្រូវ​មានចិត្ត​មេត្តា​ករុណា​ចំពោះ​អ្នកបម្រើ បើ​ម្ចាស់ផ្ទះ​មានលទ្ធភាព​ជួល​ពួកគេ​ឱ្យ​មក​បម្រើ​ការងារ​ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន​នោះ។

ទោះជា​យ៉ាងណា កម្មករ​តាម​ផ្ទះ​នៅតែ​ទទូច​ឱ្យ​ប្រមុខ​ដឹកនាំ​រដ្ឋាភិបាល​ឆ្លើយតប​ជា​វិជ្ជមាន​ចំពោះ​សំណើ​របស់​ពួកគេ គឺ​ទទួល​យក​អនុសញ្ញា​លេខ​១៨៩ របស់​អង្គការ​អន្តរជាតិ​ខាង​ការងារ (ILO) និង​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​ច្បាប់​ការងារ​បន្ថែម​ទៀត ដើម្បី​ផ្ដល់​ផល​អត្ថប្រយោជន៍​ពិតប្រាកដ​ដល់​ពួកគេ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។