តើ​វិធានការ​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ចំណី​អាហារ​មាន​សុវត្ថិភាព?

0:00 / 0:00

សុវត្ថិភាព​ចំណី​អាហារ ត្រូវ​បាន​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សុខភាព យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​គិតគូរ​កាន់​តែ​ខ្លាំង​នៅ​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៥ នេះ ក្រសួង​សុខាភិបាល​កម្ពុជា អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក និង​អង្គការ​ស្បៀង និង​កសិកម្ម​សហប្រជាជាតិ បាន​ដាក់​ប្រធានបទ​សម្រាប់​សុវត្ថិភាព​ចំណី​អាហារ​ថា "ពី​កសិដ្ឋាន​ដល់​តុ​បរិភោគ ត្រូវ​ធ្វើ​យ៉ាង​ឲ្យ​អាហារ​មាន​សុវត្ថិភាព"។

តើ​វិធានការ​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ចំណី​អាហារ​មាន​សុវត្ថិភាព?

ក្រសួង​សុខាភិបាល​កម្ពុជា និង​អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​ជំងឺ​ច្រើន​ជាង ២០០​មុខ​ដែល​បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ពុល​ចំណី​អាហារ​ដែល​គ្មាន​សុវត្ថិភាព។ ជំងឺ​ទាំង​នោះ គឺ​មាន​ចាប់​ពី​ជំងឺ​រាករូស​រហូត​ដល់​ជំងឺ​មហា​រីក។ ចំណី​អាហារ​គ្មាន​សុវត្ថិភាព​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ការ​វិវឌ្ឍ​វិល​ចុះ​វិល​ឡើង​នៃ​ជំងឺ​រាក និង​កង្វះ​អាហារូបត្ថម្ភ​ក្នុង​រាង​កាយ។

អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក​បង្ហាញ​ថា បញ្ហា​ចំណី​អាហារ​គ្មាន​សុវត្ថិភាព ជា​មូលហេតុ​នាំ​មុខ​លំដាប់​ទី​២ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​កុមារ​អាយុ​ក្រោម ៥​ឆ្នាំ​ស្លាប់​នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក។ បញ្ហា​ចំណី​អាហារ​គ្មាន​សុវត្ថិភាព បណ្ដាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ទូទាំង​ពិភពលោក​ស្លាប់​ប្រមាណ ២​លាន​នាក់​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ។

នាយិកា​អង្គការ​ស្បៀង និង​កសិកម្ម​សហប្រជាជាតិ អ្នកស្រី នីណា ប៊្រែនស្ទ្រូប (Nina Brandstrup) ថ្លែង​ថា តាម​ការ​ស្ទង់​ស្ថិតិ​ចុង​ក្រោយ​បង្ហាញ​ថា មាន​មនុស្ស​ជិត ៨៤២​លាន​នាក់​នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក ឬ​ស្មើ​នឹង​ជិត ១២% ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ចំណី​អាហារ និង​ឋាមពល។ ក្នុង​ចំនួន​នេះ មាន​ជិត ៦៣% គឺ​នៅ​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ី និង​ប៉ាស៊ីហ្វិក។ អ្នកស្រី​ថ្លែង​ថា សុវត្ថិភាព​ចំណី​អាហារ​ជា​បញ្ហា​ត្រូវ​រួម​គ្នា​គិតគូរ​តាំង​ពី​អ្នក​ផលិត​រហូត​ដល់​អ្នក​បរិភោគ៖ «ចំណី​អាហារ​សុវត្ថិភាព ជា​បច្ច័យ​មួយ​ជួយ​ដល់​សន្តិសុខ​ស្បៀង។ ចំណី​អាហារ​សុវត្ថិភាព ក៏​ជួយ​ឲ្យ​មាន​សារធាតុ​ចិញ្ចឹម និង​មាន​សុខភាព​ល្អ ដើម្បី​ជួយ​បង្កើន​ផលិតភាព​ក្នុង​ជីវិត។ ចំណី​អាហារ​សុវត្ថិភាព គឺ​ទាក់ទង​នឹង​កត្តា​សេដ្ឋកិច្ច ព្រោះ​កាល​ណា​ជំងឺ​ដែល​បង្ក​ឡើង​ដោយ​ចំណី​អាហារ​គ្មាន​សុវត្ថិភាព​ថយ​ចុះ ការ​ចំណាយ​ទៅ​លើ​សេវា​សុខាភិបាល​សាធារណៈ និង​ឯកជន ក៏​នឹង​ថយ​ចុះ​ដែរ»

រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​សុខាភិបាល លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ម ប៊ុនហេង មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្នុង​ចំណោម​ជំងឺ​រាតត្បាត​ដែល​កើត​ឡើង​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា ស្ទើរ​តែ​ពាក់​កណ្ដាល​បង្ក​ឡើង​ដោយសារ​បញ្ហា​ចំណី​អាហារ និង​ទឹក​គ្មាន​សុវត្ថិភាព។

រហូត​មក​ដល់​ដើម​ឆ្នាំ​២០១៥ នេះ នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ករណី​ផ្ទុះ​ជំងឺ​បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ពុល​ចំណី​អាហារ​ជា​ហូរហែ។

អគ្គនាយក​នៃ​ក្រសួង​សុខាភិបាល អ្នកស្រី​វេជ្ជបណ្ឌិត ឱ វណ្ណឌីន មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​ពិសោធ​រក​ឃើញ​មាន​ឆ្លង​មេរោគ​នៅ​ក្នុង​ចំណី​អាហារ​ទាំង​នោះ ជាពិសេស​សាច់។ ដើម្បី​កាត់​បន្ថយ​បញ្ហា​នេះ ទើប​ក្រសួង​សុខាភិបាល អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក និង​អង្គការ​ស្បៀង និង​កសិកម្ម​សហប្រជាជាតិ រួម​គ្នា​ដាក់​ប្រធានបទ​សម្រាប់​ទិវា​សុខភាព​ពិភពលោក​នៅ​ឆ្នាំ​២០១៥ ថា "ពី​កសិដ្ឋាន​ដល់​តុ​បរិភោគ រៀបចំ​ចំណី​អាហារ​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព"។ ក្នុង​ន័យ​នេះ អ្នកស្រី​វេជ្ជបណ្ឌិត ឱ វណ្ណឌីន ចង់​សំដៅ​ដល់​ការ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ឲ្យ​មនុស្ស​គ្រប់​រូប និង​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ការ​រៀបចំ​ចម្អិន និង​ការ​រក្សា​ទុក​ចំណី​អាហារ​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព គ្មាន​មេរោគ និង​គ្មាន​ជាតិ​គីមី៖ «ចំណី​អាហារ​មិន​ជា​ភារកិច្ច​ក្រសួង​សុខាភិបាល តែ​ម្នាក់​ឯង​ទេ គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ម្ហូប​មក​ដល់​លើ​តុ​ហើយ បាន​ជា​ភារកិច្ច​របស់​ក្រសួង​សុខាភិបាល។ អ៊ីចឹង បើ​យើង​និយាយ​អំពី​សុវត្ថិភាព​ចំណី​អាហារ គឺ​វា​មាន​តាំង​ពី​កសិដ្ឋាន​រហូត​មក​ដល់​លើ​តុ។ កសិដ្ឋាន យើង​និយាយ​អំពី​របៀប​របប​នៃ​ការ​ដាំ​ដុះ។ ក្រោយ​ពី​ដាំ​ដុះ​ហើយ វា​ត្រូវ​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន។ ក្រោយ​ពី​ដឹក​ជញ្ជូន ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ចែកចាយ​ដាក់​លក់​នៅ​ទីផ្សារ ហើយ​ដឹក​ជញ្ជូន​មួយ​សា​ទៀត ដើម្បី​ឲ្យ​លទ្ធផល​ហ្នឹង​បាន​មក​ដល់​ផ្ទះ​បាយ។ អ៊ីចឹង​មក​ដល់​ផ្ទះ​បាយ​ហើយ វា​មាន​របៀប​របប​នៃ​ការ​ចម្អិន ហើយ​បាន​ចំណី​អាហារ​ហ្នឹង​យក​ចេញ​មក​លើ​តុ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​បរិភោគ។ អ៊ីចឹង​នៅ​ពេល​ដែល​ចំណី​អាហារ​មក​ដល់​លើ​តុ​ហ្នឹង គឺ​ជា​សមត្ថកិច្ច​របស់​ក្រសួង​សុខាភិបាល លោក​ត្រូវ​ត្រួត​ពិនិត្យ ជាពិសេស​លើ​បញ្ហា​អនាម័យ»

អ្នកស្រី​វេជ្ជបណ្ឌិត​បញ្ជាក់​ថា បច្ចុប្បន្ន​នេះ ប្រទេស​កម្ពុជា នៅ​មិន​ទាន់​មាន​ច្បាប់​ស្ដីពី​ចំណី​អាហារ​នៅ​ឡើយ​ទេ៖ «ដោយសារ​យើង​អត់​ទាន់​មាន​ច្បាប់​ចំណី​អាហារ ក្រសួង​សុខាភិបាល លោក​បាន​ខិតខំ​ផ្សព្វផ្សាយ ហើយ​និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ចំណេះ​ដឹង​ជូន​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឲ្យ​យល់​អំពី​អនាម័យ​ថា តើ​ត្រូវ​ធ្វើ​ម៉េច​ដើម្បី​រក្សា​អនាម័យ​ឲ្យ​បាន​ល្អ ហើយ​ជាពិសេស​អនាម័យ​ចំណី​អាហារ​ជា​រឿង​មួយ​ហើយ តែ​អនាម័យ​ផ្ទាល់​ខ្លួន ជា​រឿង​ជាមួយ​គ្នា។ ប្រសិន​បើ​អនាម័យ​ចំណី​អាហារ​ស្អាត​មែន ក៏ប៉ុន្តែ​បើ​បុគ្គល បើ​គាត់​ហ្នឹង​ទៅ​បរិភោគ​ចំណី​អាហារ ឬ​បុគ្គល​ដែល​គាត់​នឹង​ត្រូវ​រៀបចំ​ចំណី​អាហារ​ជូន​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​បរិភោគ​នោះ គាត់​មិន​មាន​អនាម័យ វា​អាច​មាន​ការ​ចម្លង​រោគ​ទៅ​ដល់​ម្ហូប​អាហារ​នោះ ហើយ​នៅ​ពេល​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​គាត់​បរិភោគ វា​អាច​ឆ្លង​នូវ​មេរោគ​នោះ»

ទន្ទឹម​គ្នា​នេះ​ដែរ ក្រសួង​សុខាភិបាល និង​អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក ចេញ​សេចក្ដី​ណែនាំ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​អនុវត្ត​វិធានការ​គន្លឹះ ៥​យ៉ាង ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ចំណី​អាហារ​មាន​សុវត្ថិភាព។ វិធានការ​ទី​១ គឺ​រក្សា​ភាព​ស្អាត ដោយ​លាង​ដៃ​មុន​នឹង​ចាប់​កាន់​ចំណី​អាហារ និង​មុន​ពេល​រៀបចំ​អាហារ។ លាង​ដៃ​ពេល​ចេញ​ពី​បន្ទោរ​បង់។ លាង​សម្អាត និង​ធ្វើ​អនាម័យ​លើ​ផ្ទៃ​រាប និង​សម្ភារៈ​ឧបករណ៍​ប្រើប្រាស់​សម្រាប់​រៀបចំ​ចំណី​អាហារ និង​ការពារ​ផ្ទះ​បាយ និង​ចំណី​អាហារ​ឲ្យ​ផុត​ពី​សត្វ​កណ្ដុរ និង​សត្វ​ល្អិត​ផ្សេងៗ។ មេរោគ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ជាច្រើន​មាន​នៅ​ក្នុង​ធូលី​ដី ទឹក សត្វ និង​មនុស្ស។ មេរោគ​ទាំង​នេះ បាន​តោង​ជាប់​ដៃ ក្រណាត់​ជូត និង​សម្ភារៈ​ផ្ទះ​បាយ ជាពិសេស​ជ្រញ់។ ទោះ​ជា​ប៉ះពាល់​តិចតួច​ក្ដី ក៏​មេរោគ​ទាំង​នោះ​អាច​ឆ្លង​ទៅ​ក្នុង​ចំណី​អាហារ រួច​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ជំងឺ​ពេល​បរិភោគ។

វិធានការ​ទី​២ គឺ​ទុក​ដាក់​អាហារ​ឆៅ និង​ឆ្អិន ឲ្យ​នៅ​ដាច់​ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា ជាពិសេស​សាច់​មាន់ ទា និង​គ្រឿង​សមុទ្រ​ដែល​ឆៅ ប្រើប្រាស់​សម្ភារៈ​ផ្ទះ​បាយ ដូចជា ចាន កាំបិត ជ្រញ់​សម្រាប់​ដាក់ និង​ហាន់​សាច់​ឆៅ ដាក់​ឲ្យ​នៅ​ដាច់​ពី​អាហារ​ឆ្អិន។ ចូរ​ដាក់​អាហារ​ឆ្អិន និង​ឆៅ កុំ​ឲ្យ​ប៉ះ​គ្នា។ អាហារ​ឆៅ ជាពិសេស​សាច់ សាច់​សត្វ​ស្លាប ស៊ុត និង​គ្រឿង​សមុទ្រ និង​ទឹក រសជាតិ​របស់​វា​អាច​មាន​មេរោគ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់ ដែល​អាច​ឆ្លង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ចំណី​អាហារ​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៅ​ពេល​រៀបចំ និង​ទុក​ដាក់​អាហារ​ទាំង​នោះ។

វិធានការ​ទី​៣ គឺ​ចម្អិន​អាហារ​ឲ្យ​បាន​ឆ្អិន​ល្អ ជាពិសេស​សាច់​សត្វ​ស្លាប ស៊ុត និង​គ្រឿង​សមុទ្រ។ ចូរ​យក​អាហារ​ស៊ុប និង​សម្ល​ទៅ​ដាំ​ឲ្យ​ពុះ​ឡើង​វិញ ដែល​មាន​កម្ដៅ​ដល់ ៧០​អង្សាសេ។ ចំពោះ​សាច់ និង​សាច់​សត្វ​ស្លាប ទឹក​រសជាតិ​របស់​វា​ត្រូវ​ថ្លា គឺ​មិន​មែន​ក្រហម​ប្រឿងៗ​ទេ។ ការ​ចម្អិន​សាច់​បាន​ត្រឹមត្រូវ អាច​សម្លាប់​មេរោគ​ដែល​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​បាន​ស្ទើរ​តែ​ទាំងអស់។ ការ​សិក្សា​បង្ហាញ​ថា ការ​ចម្អិន​ម្ហូប​អាហារ​ដល់​កម្ដៅ ៧០​អង្សាសេ អាច​ជួយ​ធានា​ថា​ពិត​ជា​មាន​សុវត្ថិភាព​សម្រាប់​បរិភោគ។ ចំណី​អាហារ​ដែល​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ជាពិសេស គឺ​មាន​សាច់​ហាន់​ស្ដើងៗ សាច់​អាំង​ជ្រនួច សាច់​សន្លាក់​ឆ្អឹង និង​សាច់​សត្វ​ស្លាប​ទាំង​មូល។

វិធានការ​ទី​៤ គឺ​ទុក​ដាក់​ចំណី​អាហារ​នៅ​ក្នុង​សីតុណ្ហភាព​សុវត្ថិភាព មិន​ត្រូវ​ទុក​អាហារ​ឆ្អិន​ស្រាប់​នៅ​ក្នុង​សីតុណ្ហភាព​ធម្មតា​ក្នុង​បន្ទប់​លើស​ពី ២​ម៉ោង​ទេ ព្រោះ​មេរោគ​អាច​បំបែក​ខ្លួន​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ប្រសិន​បើ​ទុក​អាហារ​ក្នុង​សីតុណ្ហភាព​ធម្មតា។ ការ​លូតលាស់​របស់​មេរោគ​អាច​ថយ​ចុះ ឬ​ឈប់​លូតលាស់​នៅ​សីតុណ្ហភាព​ក្រោម ៥​អង្សាសេ ឬ​លើស​ពី ៦០​អង្សាសេ។ ទោះ​ជា​ដូច្នេះ​ក្ដី មេរោគ​គ្រោះថ្នាក់​មួយ​ចំនួន នៅ​តែ​អាច​លូតលាស់​បាន​ក្រោម​សីតុណ្ហភាព​ទាប​ជាង ៥​អង្សាសេ។ ចូរ​កុំ​ទុក​ចំណី​អាហារ​យូរ​ពេក ទោះ​ជា​ដាក់​ក្នុង​ធុង ឬ​ទូ​ទឹកកក​ក៏ដោយ។

វិធានការ​ទី​៥ គឺ​ប្រើប្រាស់​ទឹក​ស្អាត និង​វត្ថុ​ធាតុ​ដើម​ឆៅ​ដែល​ល្អ។ សូម​ប្រើ​ទឹក​ស្អាត ឬ​កែច្នៃ​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព​មុន​នឹង​ប្រើ។ ជ្រើសរើស​អាហារ​ដែល​នៅ​ស្រស់ និង​នៅ​ទាំង​មូល។ ជ្រើសរើស​ចំណី​អាហារ​ណា​ដែល​បាន​រៀបចំ​ដោយ​សុវត្ថិភាព ដូចជា ទឹក​ដោះ​គោ ដែល​បាន​សម្លាប់​មេរោគ​រួច។ កុំ​ប្រើប្រាស់​ចំណី​អាហារ​ដែល​ហួស​ថ្ងៃ​ខែ​ឆ្នាំ​កំណត់។ វត្ថុ​ធាតុ​ដើម​ឆៅ មាន​ដូច​ជា ទឹក និង​ទឹកកក អាច​ឆ្លង​មេរោគ និង​សារធាតុ​គីមី​គ្រោះថ្នាក់។ សារធាតុ​គីមី​ពុល អាច​កើត​មាន​ក្នុង​អាហារ​ខូច ឬ​រលួយ។ ចូរ​ជ្រើសរើស​ចំណី​អាហារ​ឆៅ និង​អនុវត្ត​វិធានការ​អនាម័យ​សាមញ្ញ ដូច​ជា ការ​លាង​សម្អាត និង​ចិត​សម្បក​ចេញ អាច​កាត់​បន្ថយ​ការ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​គ្រោះថ្នាក់​បាន៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។